Η περίοδος του Τριωδίου και ιδιαίτερα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι για την Αγία μας Εκκλησία η ιερότερη χρονική διάρκεια του ενιαυτού. Είναι το νοητό στάδιο όπου ο κάθε πιστός καλείται να δώσει τον προσωπικό του αγώνα για την ψυχοσωματική του κάθαρση από τους ρίπους της αμαρτίας. Να βιώσει την ορθόδοξη πνευματικότητα….
Στο άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού».
«Τὸν ἔνσαρκον λύχνον καὶ πρόδρομον τοῦ Σωτῆρος», «τὸν φίλον τοῦ Νυμφίου» καὶ Βαπτιστὴ τοῦ Κυρίου μας τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν 7η Ἰανουαρίου, «ὅτι κατηξιώθη καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι τὸν κηρυττόμενον».
Σήμερα νομίζεται καλὸς σὲ ὅλα, ὅποιος εἶναι ἀδιάφορος, ὅποιος δὲν νοιάζεται γιὰ τίποτα, ὅποιος δὲν νιώθει καμιὰ εὐθύνη. Ἀλλιῶς τὸν λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Ὅποιος ἀγαπᾶ τὴν χώρα μας, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα μας, τὴν παράδοση μας, τὴν γλῶσσα μας, θεωρεῖται ὀπισθοδρομικός.
Όταν κάτι ποθείς ολόψυχα και τελικώς ακούς το πολυπόθητο το “Ναι”, μια συλλαβή, τρία γράμματα, ίσως βαρύ, λακωνικό, με δωρική απλότητα, θα δράσει όπως κι αν έχει, σαν έκρηξη ευχαρίστησης μες στον οργανισμό σου.
Στον διωγμό της Ορθοδοξίας από το Κόσοβο αναφέρεται η πλευρά του πρέσβη της Σερβίας. Ένα θέμα ιδιαιτέρως σοβαρό που αγγίζει όχι μόνο το εκκλησιαστικό/θρησκευτικό κομμάτι της κοινότητας, αλλά επεκτείνεται και σε μείζον κοινωνικό ζήτημα, έχοντας άμεση σύνδεση με το ήδη υπάρχον τεταμένο κλίμα ανάμεσα στις δυο βαλκανικές χώρες.
Στο διάστημα αυτό ο Σάμου Ειρηναίος συνεχίζοντας την παράδοση της Εθναρχούσας Εκκλησίας πέτυχε τη συνεργασία των Ιερολοχιτών και της κυβέρνησης, που βρισκόταν στην Αίγυπτο, με τις ανταρτικές ομάδες, που δρούσαν στο νησί. «Η σωφροσύνη και το κύρος του Ειρηναίου συνετέλεσαν ώστε να δημιουργηθεί στη Σάμο αρραγές πατριωτικό μέτωπο…
Την Παναγία μας επικαλούνται στις δύσκολες στιγμές οι πονεμένοι της ζωής. Ποτάμια δάκρυα μπροστά στις άγιες εικόνες της. Η Παναγία μας είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στη συνείδηση του λαού μας.
Ομιλία του μακαριστού Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου στον Ραδιοσταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης,
που έγινε στις 07-08-2006 κατά την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου, στην σειρά Εκπομπών “Ορθοδοξία και Παράδοση”.
Ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος να πιστεύει, γνωρίζοντας την Ορθοδοξία. Άλλαξα ως άνθρωπος, βλέπω τη ζωή με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, είναι αποκάλυψη, όταν κάποιος φτάνει σε σημείο που δεν έχει να πιαστεί από κάπου, έρχεται η πρώτη γνωριμία με τη θρησκεία
Στη συζήτηση του στρατηγού Ανδρέα Μπλάνου με τον Ιστορικό Μάνο Χατζηδάκη στην εκπομπή “Πατριδογνωσία” μαθαίνουμε τα πάντα για την Εικονομαχία, την πολιτικοθρησκευτική διαμάχη που συντάραξε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία τον 8ο και 9ο αιώνα και απείλησε σοβαρά τη συνοχή της.
Τώρα όμως προεκλογικά, φαίνεται να έχεις πιο έντονα την ανάγκη να προσευχηθείς δημόσια κοντά μου. Και, μιας και στέκομαι λίγα στασίδια παραπίσω, δεν είναι και τόσο κακό να σε κρατήσω στη μνήμη μου για όταν θα βάζω σταυρουδάκια στην κάλπη. Θέλω όμως πάρα πολύ να σού επισημάνω μερικά πράγματα…
Ποιὰ εἶναι ἡ οὐσία τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς μας; Ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση προσφέρει μέθοδο θεραπείας τοῦ νοὸς τοῦ ἀνθρώπου, αὐτὴ εἶναι ἡ οὐσία. Δηλαδὴ τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ θεραπεία αὐτὴ ἔχει 2 φάσεις, τὸν Φωτισμὸ καὶ τὴν Θέωση (ἡ Θέωσις εἶναι πλήρης θεραπεία).
Γράφει ο Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος Σε συνέχεια του άρθρου περί εκκοσμίκευσης του εκκλησιαστικού μας βίου αλλά και της λατρευτικής μας ζωής, […]
Δειλινό. Ὑπερκόσμια ἡσυχία ἐπικρατεῖ μέσα στὸ Ἱερό. Μιὰ ἐλάχιστη ποσότητα θυμιάματος περιφέρεται ἀκόμη, καὶ καθαγιάζει τὸν ἀέρα, ὁ ὁποῖος σιωπᾶ, συγκλονισμένος, ἀπὸ τὰ φρικτὰ μυστήρια ποὺ ἔζησε στὴν πρωϊνὴ λειτουργία, αὐτόπτης καὶ ἀψευδὴς μάρτυρας, τῆς σφαγῆς τοῦ Ἀμνοῦ, ὑπὲρ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν καὶ ζωῆς αἰωνίου, ἁπάντων ἡμῶν.
Ἡ πίστη σύμφωνα μέ τόν Ἀπ. Παῦλο εἶναι «ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων». Αὐτή ἡ βεβαιότητα γιά τά μή βλεπόμενα καί ἡ πεποίθηση γιά τά ἐλπιζόμενα εἶναι ἡ ἐσωτερική φωνή πού βεβαιώνει τόν πιστό γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τήν πρόνοιά του. Ἡ σωτηρία μας εἶναι προσφορά τοῦ Θεοῦ («Θεοῦ τό δῶρον» Ἐφ. 2, 8), πού, ὅμως, ἀποδεχόμαστε διά τῆς πίστεως.
H Ορθοδοξία στην Κολομβία και στην Βενεζουέλα
Ορθόδοξη ιεραποστολή στην Τανζανία
Χριστούγεννα, μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας. Εορτάζουμε την γέννηση του ενανθρωπήσαντος Κυρίου. Ο νους μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω στο παρελθόν, στα ξένοιαστα παιδικά χρόνια. Χωρίς φανταχτερά λαμπιόνια και ηλεκτρονικά παιχνίδια με τον ευτραφέστατο Άγιο Βασίλειο.
Μητροπολίτης Κυθήρων: «Ὀρθοδοξία, ἡ μόνη κιβωτός τῆς σωτηρίας»
Κάθε Χριστούγεννα η σκέψη μας πηγαίνει αυθόρμητα στον Σκιαθίτη Γέροντα των γραμμάτων μας, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, που έχει γράψει υπέροχα χριστουγεννιάτικα διηγήματα.
Ο π.Γεώργιος Σχοινάς αναφέρεται στην ανάγκη της κοινωνίας μας για ανθρώπους σαν τον άγιο Πορφύριο.
Οι κανόνες του παιχνιδιού του Άρη Σερβετάλη είναι σαφείς: πρέπει απλά να τους ακολουθεί πιστά στον αγώνα που έχει επιλέξει ή επιλέγει κάθε φορά.
Εμπειρίες από τους Αγίους της Ι.Μ. Οσίου Δαυΐδ Ευβοίας
Πολλοί από κείνους που δε θέλανε να ακούσουνε για θρησκεία, σήμερα αλλάξανε, και ζητάνε να διαβάσουνε θρησκευτικά βιβλία κι’ άλλα γραψίματα που έχουνε σχέση με τη θρησκεία, κ’ εδώ και σ’ άλλες χώρες. Σε κάμποσους απ’ αυτούς άνοιξε το δρόμο που τους πήγε κοντά στη θρησκεία, κ’ ιδιαίτερα στην Ορθοδοξία….
Πολλοί ἅγιοι Μάρτυρες, ὅταν δὲν ἤξεραν τὸ δόγμα, ἔλεγαν: «Πιστεύω ὅ,τι θέσπισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες». Ἄν κάποιος τὸ ἔλεγε αὐτό, μαρτυροῦσε. Δὲν ἤξερε δηλαδή νὰ φέρη ἀποδείξεις στούς διῶκτες γιὰ τὴν πίστη του καὶ νὰ τούς πείση, ἀλλὰ εἶχε ἐμπιστοσύνη στούς Ἁγίους Πατέρες.
Ἡ ἐποχή μας ταλανίζεται ἀπό ποικίλες αἱρέσεις καί παραθρησκεῖες. Κυρίως, ὅμως, ἀπό τήν παναίρεση τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ καί ἐν γένει συγκρητιστικοῦ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο προβάλλεται καί προωθεῖται, ἀλλά καί ἐπιβάλλεται τελικά μέ τά μέσα καί τίς πρακτικές τῆς Νέας Ἐποχῆς.
Καί ἦταν τό μεγάλο ἐπίτευγμα τῶν πρώτων Χριστιανῶν Πατέρων, κυρίως, νομίζω, τῶν Καππαδοκῶν, τό ὅτι μπόρεσαν καί ἐξέφρασαν τό Χριστιανικό δόγμα μέ ὅρους πού ἦσαν ἀποδεκτοί ἀπό τούς φιλοσόφους. Οἱ δέ μεγάλες Οἰκουμενικές Σύνοδοι πρόσφεραν τό φιλοσοφικό ὑπόβαθρο, τό ὁποῖο χρειαζόταν ἡ Ἐκκλησία.
Ο Ρώσος Ορθόδοξος φιλόσοφος Ιβάν Κιρεγιέφσκυ διασαφήνισε πως η απόκτηση του πατερικού νου κάνει κάποιον ικανό να δει αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν
Ο Παπισμός, ο Χιλιασμός, ο Προτεσταντισμός και οι «Εκκλησίες» της Πεντηκοστής, ο Μορμονισμός και δεκάδες άλλες αιρέσεις, έχουν ξαμολυθεί σαν πεινασμένα όρνια που ζητούν να κατασπαράξουν το Σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και όσο οι πονηροί καιροί πλησιάζουν προς την καθιέρωση της παγκόσμιας πανθρησκείας, η διαβρωτική δράση των αιρέσεων γίνεται εντονότερη από ποτέ.
Είναι σαφείς οι προθέσεις της ως άνω Αρχής να μετατραπεί το Μάθημα των Θρησκευτικών από υποχρεωτικό σε προαιρετικό, απαξιώνοντάς το ως αντικείμενο και περιεχόμενο τόσο στα μάτια των μαθητών όσο και στη συνείδηση ολόκληρου του Ελληνικού λαού.
Σήμερα είναι μεγάλη εορτή της χριστιανοσύνης. Για τους πιστούς εορτάζει η ουράνια μητέρα τους. Αισθανόμεθα μπροστά της παιδιά της, αφού ο Χριστός, κατά τον Απόστολο Παύλο, μας ονόμασε αδέλφια του. Ανεξάρτητα από την ηθική ποιότητα, τη μορφωτική κατάσταση και την κοινωνική καταξίωση του καθενός υπάρχει χώρος στην καρδιά του για την Παναγία.
Ποιες οι διαφορές του χριστιανισμού με τις γνωστότερες θρησκείες και αιρέσεις;