Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΚΡΙΣΗ»

Πιστὸς λαὸς περιμένει ἀπὸ μᾶς κήρυγμα, ἀλλὰ τί νὰ πῶ καὶ τί νὰ λαλήσω; Σήμερα δὲν χριεάζονται κηρύγματα˙ χρειάζονται δάκρυα. Ζοῦμε στὴν πιὸ σκοτεινὴ περίοδο τῆς ἀνθρωπότητος.

Όλοι οι άνθρωποι, χωρίς καμιά διάκριση είναι καλεσμένοι στη σωτηρία, χωρίς να υποχρεώνεται κανένας να σωθεί δίχως τη θέλησή του. Το υπέρτατο θείο δώρο της ελευθερίας του ανθρώπου είναι συνάμα ευλογία και κατάρα, σωτηρία και καταστροφή, διότι αφήνεται ο άνθρωπος να επιλέξει αυτός τη χρήση της ελευθερίας του, για το καλό ή το κακό. Τα αποτελέσματα αυτής της χρήσεως θα φανούν….

Στην εποχή της άνευ προηγουμένου πρόσβασης σε μεθόδους ψηφιακής πληρωμής, τα μετρητά επιστρέφουν, εξαιτίας της διόγκωσης του κόστους ζωής!

Η βιοχημικός Μαριάννα Ευαγγέλου μιλάει για τα τρία χρόνια του κορωνοϊού και στέλνει το δικό της μήνυμα αναφορικά με την επόμενη ημέρα.

Ένας αδελφός έσφαλε κάποτε στη Σκήτη. Για το θέμα αυτό έγινε συμβούλιο και κάλεσαν και τον αββά Μωυσή, εκείνος όμως δεν ήθελε να πάει. Ο πρεσβύτερος λοιπόν έστειλε να τον φωνάξουν λέγοντας: «Έλα, όλοι εσένα περιμένουν».

Η λειτουργία των οικογενειακών επιχειρήσεων σε περιόδους κρίσεως

Η Επιτροπή ενέκρινε την εμπορία οικοδίαιτων γρύλλων (Acheta domesticus) ως νέων τροφίμων στην ΕΕ. Είναι το τρίτο έντομο που εγκρίθηκε για κατανάλωση και ακολουθεί τις προηγούμενες άδειες που χορηγήθηκαν τον περασμένο Ιούλιο

Από την κρίση της πανδημίας, στη κρίση των εφοδιαστικών αλυσίδων και την ενεργειακή κρίση, με τον πόλεμο στη Ουκρανία και τις κυρώσεις να πλήττουν την Ε.Ε. που λειτουργεί με κουλτούρα κατανάλωσης κι όχι παραγωγής

Η κρίση στην σημερινή οικογένεια

Η Γερμανία ανακαινίζει και αναβαθμίζει τα δημόσια καταφύγια της, αυξάνει τις δαπάνες της για την πολιτική προστασία και τη δημιουργία αποθεμάτων κρίσης σε περίπτωση πολέμου

Στο έλεος του τεράστιου κύματος ακρίβειας στις πρώτες ύλες και στις ζωοτροφές, βρίσκεται ο πρωτογενής τομέας παραγωγής με τους κτηνοτρόφους να τονίζουν ότι τα κοπάδια τους υποσιτίζονται.

«Ζούσαμε μία κατάσταση όπου η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμία απολύτως αξία. Το μόνο που φαινόταν να έχει σημασία ήταν να μείνει κανείς ζωντανός και να μην νοιάζεται για τίποτε άλλο πέρα από τον εαυτό του».

Επιστολή στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης απέστειλε ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ρεθύμνης, Γιάννης Γλεντζάκης, τονίζοντας ότι «είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα για να αντιμετωπιστεί η κρίσιμη κατάσταση που θα εμφανισθεί τις επόμενες ημέρες»…

Έχουμε εισέλθει στον τρίτο χρόνο της πανδημίας. Πόσο άραγε διαρκεί μια πανδημία; Αυτό και μόνο θα έπρεπε να μας εμβάλλει σε σκέψεις για το είδος και τη φύση μιας πανδημικής κατάστασης από ένα κοινό υποτίθεται παθογόνο. Κορωνοϊοί βλέπετε υπήρχαν από πολύ παλιά. 

Η σημερινή κρίση πού διερχόμεθα ως Έλληνες, έχει κύριο αίτιο κατά γενική ομολογία τη χρεοκοπία της ηγεσίας, κυρίως της πολιτικής, που υπηρετεί, κατά κανόνα, τα συμφέροντα της νέας παγκόσμιας τάξης, στο όνομα της οποίας ασκεί την εξουσία της εις βάρος της ευστάθειας της Χώρας.

Μη κρίνεις κανέναν. Να τους βλέπεις όλους το ίδιο. Να μη λες ότι ο ένας είναι καλύτερος και ο άλλος χειρότερος. Να μη καταδικάζεις κανέναν. Να τους θεωρείς όλους καλούς και καλύτερους από σένα. Να μη εξετάζεις τι κάνουν οι άλλοι· πρόσεχε μόνο τα δικά σου έργα και τους λογισμούς σου.

Τι πιο όμορφο στους πνευματικούς μας αγώνες να έχουμε συνοδοιπόρους και συμπαραστάτες με το ίδιο πνεύμα, το ίδιο αγώνα και το ίδιο κίνητρο που είναι η αγάπη για το Θεό. Ο ένας να στηρίζει τον άλλο, ο ένας να εμπνέεται από τον άλλο και όταν ο ένας εξασθενεί, να τον ενδυναμώνει ο άλλος. Ο ένας να σπρώχνει τον άλλο στο Θεό. Κι όταν δύο μοιράζονται το ίδιο βάρος, αυτό εκ των πραγμάτων γίνεται και πιο ελαφρύ. Τι όμορφο πράγμα σε μια οικογένεια να νηστεύουν όλοι!

Άγιος Παΐσιος: Πριν βιαστείς να βγάλεις συμπέρασμα για κάποιον…
Κανάλι: Christianos777

Τὸ πρῶ­το σάλ­πι­σμα ἦ­το «ὑ­πε­ρή­φα­νοι τα­πει­νω­θῆ­τε». Το δεύ­τε­ρο «ἁ­μαρ­τω­λοί με­τα­νο­ή­σα­τε». Καὶ σή­με­ρα, Τρί­τη Κυ­ρια­κή τοῦ Τρι­ω­δί­ου ὁ Ἄγ­γε­λος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας σαλ­πί­ζει καὶ πά­λι καὶ μᾶς φω­νά­ζει «ἀ­με­τα­νό­η­τοι θὰ κρι­θῆ­τε» καὶ θέ­τει τὸν κα­θέ­να μας χω­ρι­στὰ καὶ ὅ­λους μα­ζί ὑ­πό κα­τη­γο­ρί­α. Εἴ­μα­στε ὅ­λοι κα­τη­γο­ρού­με­νοι καὶ θὰ πρέ­πει ὅ­λοι μας δί­και­οι καὶ ἁ­μαρ­τω­λοί….

Μόνον ο Θεός κρίνει δίκαια, γιατί μόνον Αυτός γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων. Εμείς, επειδή δεν ξέρουμε την δίκαιη κρίση του θεού, κρίνουμε «κατ’ όψιν», εξωτερικά, και γι’ αυτό πέφτουμε έξω και αδικούμε τον άλλον. Η ανθρώπινη κρίση μας δηλαδή είναι μια μεγάλη αδικία. Είδες τι είπε ο Χριστός: «Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε». Θέλει πολλή προσοχή ποτέ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα.

Πώς θα κριθούμε; – Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος ☦️

Στήν ἐποχή πού ζοῦμε ὑπάρχει μία στροφή. Ὁ κόσμος μοιάζει νά ἔχει κορεστεῖ ἀπό αὐτό τό ὁποῖο ἔχει ζήσει τίς τελευταῖες δεκαετίες. Καί μοιάζει νά ἀναζητάει ἕναν προσανατολισμό.

Ξέρεις πόσο μεγάλη αμαρτία είναι να κρίνεις τον πλησίον; Παραγματικά, τί μπορεί να είναι βαρύτερο απ’ αυτό; Τί άλλο μισεί τόσο πολύ και αποστρέφεται ο Θεός σαν την κατάκριση; Όπως ακριβώς είπαν οι Πατέρες, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ αυτήν.

Στην εκκλησιαστική γλώσσα, η λέξη «κρίσις» έχει την έννοια της δοκιμασίας, η οποία αποκαλύπτει την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Κρίση, άλλωστε, καλούμε και την τελική απόφαση του Χριστού για την ψυχή μας, η οποία θα παρθεί με βάση τα έργα μας κατά την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας.

Όλοι μας, αρχίζοντας από μένα, συνεχώς κρίνουμε και κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον και γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο στη φοβερά κρίση του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Θα μας κρίνει Αυτός διότι και εμείς κρίνουμε τους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε στον πλησίον μας το παραμικρό σφάλμα ενώ τις δικές μας αμαρτίες δεν τις βλέπουμε και ούτε θέλουμε να τις σκεφτόμαστε.

Προσπαθήστε να μην κρίνετε κανέναν. Να κρίνετε μόνον τα ταγκαλάκια που, ενώ ήταν Άγγελοι, κατάντησαν δαίμονες και , αντί να μετανοήσουν, γίνονται πιο πονηροί και κακοί και βάλθηκαν με μανία να καταστρέψουν τα πλάσματα του Θεού.

Ἡ κρίση εἶναι βαθύτερη καὶ ἔχει σχέση μὲ τὴν γενικότερη προσέγγιση τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸ Θεό, μὲ τὸν πλησίον τοὺς καὶ μὲ τὸν ἴδιο τους τον εαυτό. Εἶναι μιὰ πνευματικὴ κρίση. Δὲν γίνεται ὅμως λόγος γι᾽αυτήν.

Όταν, όμως, θα έλθουν αντιμέτωποι με το θάνατο, τότε ποιός θα τους σώσει; Δεν έχεις ακούσει στον πρώτο κίνδυνο που συναντούν, ακόμη και εκείνοι που είναι, η ισχυρίζονται ότι είναι, άπιστοι, ποιόν καλούν σε βοήθεια; Δε φωνάζουν, «Θεέ μου! Παναγία μου!» η κάποιον Άγιο που θεωρούν προστάτη τους;

Κυκλοφορεῖ ἕνα κείμενο ποὺ λέει πὼς δὲν πρέπει νὰ ἀναρωτιόμαστε γιατί ὁ Θεὸς μένει σιωπηλὸς τὴν ὥρα τῆς δοκιμασίας, ἀφοῦ κι ὁ δάσκαλος διατηρεῖ τὴ σιωπὴ του κατὰ τὴ διάρκεια ἑνὸς διαγωνίσματος.

Ἔννοιες ὅπως ἀνθρωπισμός, πολιτισμός, πνευματικότητα, αἰδῶ καὶ ἦθος ἔχουν ἀμβλυνθεῖ καὶ διαστρεβλωθεῖ προκειμένου νὰ γίνουν ἀποδεκτὲς ἢ χειρότερα γιὰ νὰ θεωρηθοῦν ὡς ἀξίες ὁρισμένα γραφικὰ φαινόμενα.

Γιατί η ελληνορθόδοξη οικογένεια είναι στο στόχαστρο της παγκοσμιοποίησης; Υπάρχει ελπίδα; Ποιες αξίες καλλιεργεί;

Ἂν ὅλα τὰ ἄλλα ἔθνη πρέπει νὰ προχωρήσουν μπροστά, ἐμεῖς πρέπει νὰ γυρίσουμε πίσω στὶς μεγάλες ἀξίες, πάνω στὶς ὁποῖες θεμελιώθηκε ἡ Ἑλλάδα μας στὸ παρελθὸν καὶ μεγαλούργησε …

Ἡ οἰκογένεια, ποὺ ἔχει φυσικὴ καὶ πνευματικὴ δυναμικὴ στὴ συνέχεια τῶν γενεῶν, ἔχει ἀκόμα τὸ κῦρος καὶ τὸ χρέος νὰ ὁδηγήσει τὰ τέκνα στὴν ἀρετὴ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν κάθε ἄνθρωπο τούτης τῆς γῆς ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὰ ἴδια τὰ τέκνα της.