Η Θεία Λειτουργία αποτελεί το μυστήριο της Ενότητας. Από το «Ευλογημένη η Βασιλεία» μέχρι και το «Αμήν», μετά το «Δι’ ευχών», η Λειτουργία είναι μία και ενιαία.
Ἄν κάνει οἰκονομία ἡ Ἐκκλησία καί ἐπιτρέπει νά ἀκούγεται καί ἀπό ραδιοφώνου ἡ Θεία Λειτουργία κάνει οἰκονομία γι΄ αὐτούς πού εἶναι στό κρεβάτι. Κάτι νά ἀκούσουν καί αὐτοί. Κάτι νά ἀκούσουν, ὄχι νά συμμετάσχουν, γιατί δέν ὑπάρχει συμμετοχή. Συμμετοχή μέσα στόν Ναό θά ὑπάρχει. Μόνον ἐκεῖ ὁ Οὐρανός θά κατεβεῖ στήν γῆ. Οὔτε αὐτό τό ξέρουμε;
Όταν κοινωνάμε, χριστιανοί μου, ομολογούμε την μεγάλη αλήθεια της πίστης μας ότι τα αμαρτήματά μας συγχωρούνται με την Θυσία του Εσταυρωμένου Ιησού Χριστού μας. Ναί, αν δεν χυνόταν το Αίμα του Χριστού στον Γολγοθά, δεν θα είχαμε την συγχώρηση των αμαρτιών μας. Και όταν, λοιπόν, κοινωνάμε, δηλώνουμε ότι πιστεύουμε στην λυτρωτική αυτή Θυσία του Εσταυρωμένου Χριστού μας.
Ἐπάνω στή γῆ κάθε μέρα γίνεται ἕνα ἔργο· εἶναι τό πιό μεγάλο, τό πιό σπουδαῖο καί τό πιό ἱερό ἔργο, πού μποροῦν νά κάμουν οἱ ἄνθρωποι. Εἶναι ἡ θεία Λειτουργία, ἡ συνέχιση τοῦ μυστικοῦ δείπνου πού ἔκαμε ὁ Ἰησοῦς Χριστός μέ τούς μαθητές του. Οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νά κάμουν πολλά καί μεγάλα ἔργα, μά τίποτε περισσότερο καί πιό σπουδαῖο ἀπό τή θεία Λειτουργία.
Οι πιστοί μας αναπαύονται με την παρουσία τους στην Εκκλησία, μερικοί δε προσθέτοντες και την Θεία Κοινωνία νομίζουν ότι είναι καλύτεροι από όσους μόνο παρίστανται. Έτσι όμως η Λειτουργία δεν μας τρέφει, δεν μας αλλοιώνει, δεν μας ανεβάζει σε θεία βιώματα.
….ἀνακοινώνει ὁμόφωνα, καί πρός κάθε κατεύθυνση, ὅτι τό Πανίερο Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι ἀδιαπραγμάτευτο, ἡ δέ Ἐκκλησιαστική ἐμπειρία μαρτυρεῖ ὅτι ὁ καθιερωμένος σήμερα, καί ἐπί σειρά αἰώνων, τρόπος τῆς μετάδοσης τοῦ Παναγίου Σώματος καί τοῦ Τιμίου Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας στούς πιστούς, δέν ἀποτελεῖ αἰτία ἀσθένειας, γι᾽ αὐτό καί δέν τίθεται σέ καμία συζήτηση ἤ διάλογο.
Καί δέν προφταίνει ὁ διάκονος νά πῆ τήν πρώτη δέηση κι ἀμέσως πάλι ὁ λαός ἀπαντᾶ «Κύριε ἐλέησον». Καί συνέχεια ὡς τό τέλος, σέ ὅλες τίς δεήσεις τοῦ λειτουργοῦ, ὁ λαός ἀπαντᾶ μέ τίς δυό αὐτές λέξεις «Κύριε ἐλέησον», πού εἶναι ἡ πιό συμπυκνωμένη προσευχή τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐπάνω στή γῆ κάθε μέρα γίνεται ἕνα ἔργο· εἶναι τό πιό μεγάλο, τό πιό σπουδαῖο καί τό πιό ἱερό ἔργο, πού μποροῦν νά κάμουν οἱ ἄνθρωποι. Εἶναι ἡ θεία Λειτουργία, ἡ συνέχιση τοῦ μυστικοῦ δείπνου πού ἔκαμε ὁ Ἰησοῦς Χριστός μέ τούς μαθητές του. Οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νά κάμουν πολλά καί μεγάλα ἔργα, μά τίποτε περισσότερο καί πιό σπουδαῖο ἀπό τή θεία Λειτουργία.
«Σήμερα, οι άνθρωποι ζουν για το φαίνεσθαι και είναι τόσο δειλοί, ώστε δεν θέλουν ούτε καν ν΄ αναζητήσουν την Αλήθεια, πόσο δε μάλλον να υπερασπιστούν το Όνομά Του. Είμαστε αποδυναμωμένοι, εξουθενωμένοι και σκανδαλισμένοι απ’ αυτόν τον κόσμο, που ενδιαφέρεται για το πώς να κομματιάσει τις ζωές μας και τα έθνη μας. Υπάρχει μια συνεχής τάση για θρυμματισμό και διάβρωση του πνευματικού, του Ορθόδοξου ‘είναι’ μας. Το κλειδί είναι η διατήρηση της πίστης μας, παρ’ όλες τις κακουχίες και τα δεινά».
Η Αγία Γραφή στις πρώτες κιόλας γραμμές της μάς διδάσκει ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος «κατ’ είκόνα» και «καθ’ ομοίωσιν» Θεού (Γεν. α, 26). Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι λογικός, αθάνατος, εικόνα αρετής και δεκτικός της σοφίας (κατ’ εικόνα) και έχει τη δυνατότητα να γίνει Θεός κατά χάριν (καθ’ ομοίωσιν)1.
Μπορείτε και από τον Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία στο Μαπούτο – Μοζαμβίκης να παρακολουθήσετε ζωντανά τις Ακολουθίες του Πάσχα.
Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια… Κι αυτό αφορά την εκκλησία, την πολιτεία, τη δικαιοσύνη, αλλά και κάθε εκπρόσωπο αυτών. Όπως και όλους μας! Ασφαλώς συμπεριλαμβάνω τα ΜΜΕ, καθώς και τους εκπροσώπους τους.
Τὰ γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης τὰ ζῆ κανεὶς σὲ κάθε Θεία Λειτουργία. Ἡ Ἁγία Πρόθεση εἶναι ἢ Βηθλεέμ, ἡ Ἁγία Τράπεζα εἶναι ὁ Πανάγιος Τάφος, καὶ ὁ Ἐσταυρωμένος ὁ Ἅγιος Γολγοθᾶς. Ἁγιάζεται ὅλη ἡ κτίση ἀπὸ τὴν Θεία Λειτουργία, ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Οἱ Θεῖες Λειτουργίες κρατοῦν τὸν κόσμο! Εἶναι φοβερὸ τὸ τί μᾶς ἔχει δώσει ὁ Θεός! Δὲν εἴμαστε ἄξιοι γι’ αὖτο! Ὑπάρχουν ἱερεῖς ποὺ ζοῦν σὲ κάθε Θεία Λειτουργία τὸ φοβερὸ αὐτό Μυστήριο.
Ἡ σημερινὴ Τρίτη δὲν εἶναι σὰν τὶς ἄλλες. Εἶναι ἡ πρώτη ἡ Τρίτη ποὺ ἔκλεισαν οἱ ἐκκλησιές. Κάθε Μεγάλη Σαρακοστὴ οἱ γνωστοὶ-ἄγνωστοι κάτι ἐπινοοῦν γιὰ νὰ σκανδαλίσουν τὶς ψυχὲς τῶν «ἀσθενῶν ὄντων» (Α΄ Κορ. 8,10). Πέρυσι τὰ ἔβαλαν μὲ τὸ Ἅγιο Φῶς, ἄλλοτε παρουσιάζουν νόθες ἐπιστολές, σὰν καὶ αὐτὴ τοῦ Ἰούδα, καὶ πάει λέγοντας. Ἐφέτος ὅμως «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», ἀπροκάλυπτα, χωρὶς αἰδῶ, χωρὶς προσχήματα ἔβαλαν εὐθέως κατὰ τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς πίστεώς μας.
Θέλουν οι κρατικοί να μας κλείσουν τις Εκκλησιές. Και σας ρωτώ; Γίνεται παπάς χωρίς Εκκλησία; Θέλουν οι κρατικοί να μας έχουν ένα φιλανθρωπικό οργανισμό εράνων και συσσιτίων. Τί είναι ο παπάς τελικά Λειτουργός ή κοινωνικός λειτουργός; Τώρα γίναμε ξαφνικά για αυτούς ανεύθυνοι; Οταν, χρόνια τώρα, από αγάπη Χριστού βοηθάμε και πρωτοστατούμε στο φιλανθρωπικό έργο, επισκεπτόμαστε φυλακές, γηροκομεία, νοσοκομεία, και παλιότερα άλλοι κληρικοί πριν από μας λεπροκομεία; Τι; Τώρα ξαφνικά γίναμε ανεύθυνοι στα μάτια τους;
Πατροπαραδότως, σε δύσκολες στιγμές, περιστάσεις και ασθένειες, οι πιστοί της Εκκλησίας καταφεύγουν στις θείες Λειτουργίες, όπου, κατά τον ψαλμωδό, «Σώμα Χριστού μεταλαμβάνουσι, πηγής αθανάτου γεύονται». Άρα δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι, με αφορμή την παρούσα πανδημία του κορωνοϊού, να ενοχοποιήσουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού ως πηγή θανάτου, άπαγε της βλασφημίας!
Μέ πόνο ψυχῆς καί συνοχή καρδίας σᾶς ἀπευθύνουμε τήν παροῦσα ἐπιστολή, σχετικά μέ τήν πρωτοφανῆ ὑγειονομική ἀπειλή πού κυριαρχεῖ στήν παγκόσμια ἐπικαιρότητα τίς τελευταῖες ἡμέρες. Παρακολουθοῦμε σχετικά μέ τό ζήτημα αὐτό, τήν μεγάλη πίεση πού δέχεται ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπό καλοπροαίρετους ἐπικριτές, ἀλλά καί τόν ἀμείλικτο πόλεμο ἀπό κακοπροαίρετους γνωστούς ἐκκλησιομάχους πού βρῆκαν ἀφορμή……
Ἐσχάτως ἐν μέσῃ καί βαθυτάτῃ κρίσει, βρεθήκαμε οἱ Νεοέλληνες ἐνώπιον ἑνός νέου προβλήματος. Κάποιες φωνές, μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησία, ζητοῦν ἐπιμόνως καί ἐπειγόντως νά τελῆται ἡ θεία Λειτουργία στήν καθομιλουμένη γλῶσσα. Πιστεύουν μᾶλλον πώς ἄν αὐτό συμβῆ, θά γεμίσουν οἱ ναοί ἀπό κόσμο καί ἰδιαίτερα ἀπό νέους ἀνθρώπους.
Θεία Λειτουργία στόν Ἱ.Ν. Ἀσωμάτων – Ἁγίου Γεωργίου (Ροτόντα) τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ ναοῦ στίς 8-11-2017.
Ήμουν στο λεωφορείο και δίπλα μου καθόταν μία κυρία. Περνώντας έξω από έναν Ιερό Ναό έκανα το σταυρό μου. Παρακινούμενη […]
Και τι γίνεται με αυτούς που απουσιάζουν την Κυριακή από την εκκλησία; Όλοι αυτοί είναι για την κόλαση και δεν […]
Γράφει ο Γιάννης Πρόφης Λαογράφος Η καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε χαρούμενα εκείνο το παγωμένο χριστουγεννιάτικο πρωινό κι […]
Παντελή Παπαδόπουλου Θεολόγου (Σκέψεις περί Ἐκκλησιασμοῦ παρμένες ἀπό ὁμιλίες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου) Ἀφοῦ εἶναι τόσο μεγάλη ἡ ἀξία καί ἡ σημασία τῆς κοινῆς προσευχῆς, ἄς τῆς […]
Παντελή Παπαδόπουλου Θεολόγου (Σκέψεις περί Ἐκκλησιασμοῦ παρμένες ἀπό ὁμιλίες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου) Εἰσαγωγικά Παρ’ ὅλα αὐτά, λίγοι εἶναι αὐτοί πού ἔρχονται στήν ἐκκλησία […]
Παντελή Παπαδόπουλου Θεολόγου (Σκέψεις περί Ἐκκλησιασμοῦ παρμένες ἀπό ὁμιλίες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου) Ὅπως ἀκριβῶς ἕνα ἀπάνεμο και ἀκύμαντο λιμάνι προσφέρει ἀσφάλεια στά ἀραγμένα πλοῖα, ἔτσι καί ὁ […]
Παντελή Παπαδόπουλου Θεολόγου (Σκέψεις περί Ἐκκλησιασμοῦ παρμένες ἀπό ὁμιλίες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου) Εἰσαγωγικά Ἡ πίστη στόν Θεό καί ἡ συμμετοχή του στήν κοινή Θεία Λατρεία (κυρίως στήν τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας) ἀποτελοῦν γιά κάθε Χριστιανό, […]
Σελίδες
