ΠΑΤΕΡΙΚΑ

Γέρων Εφραίμ: Η απέραντη αγάπη του Θεού

Ο γε­ρω–Χα­ρά­λαμ­πος ὁ Κομ­πο­σχοι­νᾶς δι­η­γή­θη­κε: «Ἦ­ταν μί­α κα­λο­γρι­ού­λα στήν Μι­κρά Ἀ­σί­α μέ μία­ θαυ­μα­τουργή εἰ­κό­να. Θε­ρά­πευ­ε Τούρ­κους καί Χρι­στια­νούς. Στόν πό­λε­μο τοῦ ᾿22 αὐ­τή πῆ­ρε τήν εἰ­κό­να· ἐ­νῶ, λοι­πόν, σκό­τω­ναν οἱ Τοῦρ­κοι, αὐ­τήν δέν τήν ἔ­βλε­παν καί ἦρ­θε στήν Ἀ­θή­να. Μέ τό μύ­ρο πού ἔ­βγα­ζε ἡ εἰ­κό­να θε­ρά­πευ­σε ἄρ­ρω­στο».

Ένα απόγευμα όμως, εκεί που προσευχότανε του εμφανίστηκε ολοζώντανη η Αγία Παρασκευή, ακριβώς όπως ήταν στη εικόνα. Το παιδί τρόμαξε και έφυγε. Ξαναπήγε άλλη μέρα και του εμφανίστηκε πάλι. Έφυγε τρέχοντας μα η Αγία του μίλησε γλύκα και τον καθησύχασε λέγοντάς του ποια είναι. Ο Ιάκωβος έκατσε δειλά-δειλά κοντά της και την άκουγε…

Πως αποχωρίζεται η ψυχή από το σώμα;

¨Γέροντας Γρηγόριος, μία φωτεινή αγιοπνευματική παρουσία στα έσχατα χρόνια.¨

Ὅπως θέλει ὁ Θεός, ἔτσι πορεύεται καί ὁ ἄνθρωπος στήν προσευχή. Σηκώθηκα ἀπό τόν ὕπνο γιά τήν ἀγρυπνία καί ὁ νοῦς μου ἦτο καθαρός. Πόσο ἀμφιβάλλω σέ ὅλα! Ὅπως θέλει ὁ Θεός, ἔτσι πορεύεται καί ὁ ἄνθρωπος στήν προσευχή. Τίποτε τό ἀναλλοίωτο. Ἄρχισα νά λέγω τήν Εὐχή.

Εις την ιστορίαν του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις. Η ουσία της πτώσεως εις την αμαρτίαν είναι πάντοτε η ίδια.

Γιατί να εξομολογηθώ αφού θα ξαναπέσω στην ίδια αμαρτία;

Λέει μιά λαϊκή παροιμία «ὁ λύκος καί ἄν ἐγέρασε καί ἄσπρισε τό μαλλί του, μήτε τήν γνώμη ἄλλαξε μήτε τήν κεφαλή του». Ὁ Θεός, ἡ ἀγάπη Του, ὁ Πατέρας μᾶς δείχνει σημεῖα, γιά νά μήν κοιμόμαστε, νά ξυπνᾶμε. Μᾶς τραντάζει. Καί ἐμεῖς -δέν λέω γιά τόν ἁπλό κόσμο· δέν ἔχει τόση εὐθύνη ὁ ἁπλός κόσμος- ἐμεῖς, οἱ ἄλλοι πού ἔχουμε κάποια θέση καί ἑπομένως εὐθύνη, ἐμεῖς κοιμόμαστε. Συνεχίζουμε νά κοιμόμαστε.

Ένα από τα σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα των ταραγμένων καιρών μας είναι και η μάστιγα των αυτοκτονιών. Σχεδόν καθημερινά ακούμε και διαβάζουμε στα ΜΜΕ για αυτοκτονίες συνανθρώπων μας και δυστυχώς νέων παιδιών, οι οποίοι εξαιτίας προσωπικών, οικογενειακών, επαγγελματικών και άλλων προβλημάτων, οδηγούνται στην αυτοπαραίτηση από τη ζωή, αυτοκτονούν, χάνουν τη ζωή τους, πιστεύοντας πως έτσι «λυτρώνονται»…

Όταν έφθασα στο Μοναστήρι και είδα τον Γέροντά μου στο φέρετρο, έτρεχαν ασταμάτητα τα δάκρυά μου! Είχε ένα γλυκύτατο πρόσωπο. Σου έδινε την εντύπωση ότι κοιμόταν. Το σώμα του ήταν εύκαμπτο, μαλακό και τρυφερό! Η θερμοκρασία του σώματός του ήταν η φυσιολογική. Είχε σημάδια αγιότητος!

Χαρήκαμε βέβαια γιά τήν παραδοχή σας «ὅτι ὁ ἀείμνηστος π. Νικόδημος οὐδέποτε παρεδέχθη ὅτι εἶχε κάποια ἀνάμειξη στή συγγραφή τῆς Ἐπιστολῆς
τοῦ ἁγίου Παϊσίου», γεγονός πού δέν τό ἀναφέρατε στήν ὁμιλία σας τῆς 24ης Σεπτεμβρίου, ἀλλά πραγματικά δέν κατανοοῦμε ὅλα τά ὑπόλοιπα.

Κά­πο­τε πού με­τέ­φε­ρε χόρ­τα μέ τό τρα­κτέρ τόν πῆ­ρε ὁ ὕ­πνος πά­νω στό τι­μό­νι καί  ἔπε­σε μέ τό τρα­κτέρ στό πο­τά­μι. Τότε, τοῦ ξα­ναεμ­φα­νί­σθη­κε ἡ Πα­να­γί­α. Τόν ἔ­σω­σε, χω­ρίς νά πά­θη τί­πο­τε, καί τοῦ εἶ­πε: «Δέν  πρέ­πει νά κά­νης ὑ­περ­βο­λές. Ἄν δέν εἶ­χα ἔρ­θει, τί θά πά­θαι­νες!».

Τὰ ἐδῶ γραφόμενα ἀποτελοῦν τὶς μέχρι καὶ σήμερα ἔντονα ζῶσες ἀναμνήσεις τῶν συναντήσεών μου μὲ τὸν ὅσιο Γέροντα Παΐσιο, ποὺ ἀξιώθηκα νὰ ἔχω ὡς φοιτητὴς στὴν Ἀθῆνα, κατὰ τὴν περίοδο 1981-1985.

Έκανε πολλές ανοησίες ο πλούσιος. Γι’ αυτό και ονομάστηκε άφρων. Μια από αυτές είναι και η σύγχυση που φαίνεται να τον διακατέχει, αφού καλεί την ψυχή του να φάει, να πιεί, να αναπαυτεί. Το παράξενο είναι ότι αυτά που συγκέντρωσε για τη συντήρηση του σώματος, τα προσφέρει στην ψυχή. Νομίζει ότι αυτά είναι η κατάλληλη τροφή και γι’ αυτήν, ότι από αυτά εξαρτάται η ψυχή και τα περιμένει πώς και πώς για να ζήσει.

Ἡ νηστεία γεννᾶ τοὺς προφῆτες, δυναμώνει τοὺς δυνατούς. Ἡ νηστεία κάνει σοφοὺς τοὺς νομοθέτες· εἶναι τὸ καλὸ φυλαχτὸ τῆς ψυχῆς, ὁ πιστὸς σύντροφος τοῦ σώματος, τὸ ὅπλο γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἀριστεύουν, τὸ γυμναστήριο γιὰ τοὺς ἀθλητές. Αὐτὴ ἀποκρούει πειρασμούς, αὐτὴ προετοιμάζει γιὰ τὴν ἀπόκτηση εὐσέβειας· εἶναι σύντροφος τῆς νήψεως καὶ δημιουργὸς τῆς σωφροσύνης

Ένας ακόμη σύγχρονος Στάρετς, ο Στάρετς Σέργιος, συμφωνεί με τα λεγόμενα του Γέροντος Πορφυρίου και του Γέροντος Παϊσίου, που μόλις παρουσιάσαμε: «Στή βάση των ψυχικών ασθενειών», παρατηρεί ο Στάρετς Σέργιος, «βρίσκεται η υπερηφάνεια.

π. Ανανίας Κουστένης: Η Αγία Σαρακοστή των Χριστουγέννων

38′ 51” και μετά: “Δεν είναι το 666 μόνο. Είπαμε είναι και όλα τ’ άλλα. Και το 666 να μην έχει (αρχικά αυτό μόνο, για να ξεγελαστούν πολλοί και να κατηγορηθούν όσοι διαμαρτύρονται ως γραφικοί και υπερβολικοί), οι ταυτότητες αυτές, το όλο σύστημα αυτό, είναι η αναγκαία υποδομή για να στηρίξει ένα ανελεύθερο καθεστώς που μπορεί να είναι και το καθεστώς του αντιχρίστου. Για αυτό εμείς δεν πρέπει να τη δεχτούμε!”

Απόσπασμα από την ομιλία “Μεγάλος Αγιασμός” του μακαριστού Δημητρίου Παναγόπουλου

«Χαίροις ὁ νοῦς ὁ χρυσόμορφος, χελιδὼν ἡ χρυσόστομος, ῥεῖθρον χρυσοειδέστατον, προχέον τὰ νάματα», ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας, διὰ στόματος τοῦ ἐξόχου ποιητοῦ-ὑμνογράφου, σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ Στιχηρὰ τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τὴν 13η Νοεμβρίου.

-Γέροντα, γιατί πολλοί άνθρωποι, ενώ τα έχουν όλα, νιώθουν άγχος και στενοχώρια; -Όταν βλέπετε έναν άνθρωπο να έχη μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τίποτε δεν του λείπει, να ξέρετε ότι του λείπει ο Θεός. Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και, αντί να ευγνωμονή τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια

Κάποτε, εἶπε ὁ Γέροντας, ἦταν ἕνας πατέρας πού εἶχε τρία παιδιά. Ἕνα βράδυ, πού γύρισε στό σπίτι, μπαίνοντας μέσα ἀντίκρισε τό ἑξῆς θέαμα: Βρῆκε τά παιδιά του νά εἶναι μεθυσμένα και ξαπλωμένα στό δάπεδο. Ὅλο τό πάτωμα γύρω του ἦταν γεμάτο ἀπό σπασμένα μπουκάλια καί ποτήρια. Τότε ὁ καλός πατέρας πῆρε μέ τρόπο τά παιδιά του σιγά σιγά καί τά ἔβαλε στά κρεβάτια τους. Κατόπιν πῆρε μιά σκούπα καί μάζεψε ὅλα τά σπασμένα γυαλιά ἀπό τό πάτωμα. Ἅνοιξε τήν πόρτα καί…

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης: «Πως βιώνουμε την εν Χριστώ ζωή;

Οι νέοι και οι έφηβοι, επιθυμούν, διακαώς… να αγαπούν και να αγαπιούνται. Έτσι, ο χριστιανικός λόγος της αγάπης και της ειρήνης, βρίσκει εύφορο έδαφος για να επιδράσει στη βελτίωση της κοινωνικής τους συμπεριφοράς…η ψυχική αρρώστια της επιθετικότητας και της βίας, μπορεί να θεραπευθεί… εάν και όταν, καταφέρουν η οικογένεια και το σχολείο να μπει μέσα τους, ο σπόρος και η δύναμη της αγάπης

…μπορούμε να επικαλεστούμε το άρθρο 200 του τωρινού ΠΚ… τιμωρείται όποιος μέσα σε εκκλησία ή σε τόπο ορισμένο για θρησκευτική συνάθροιση, ανεκτή κατά το πολίτευμα, ενεργεί υβριστικά ανάρμοστες πράξεις”… (όπως) και η “είσοδος μεταμφιεσμένων εις Εκκλησίαν” και η “άσεμνη αμφίεση”, με τις οποίες, και τις δύο, βαρύνεται η σειρά του ALPHA “Φόνοι στο καμπαναριό”…με την παρουσίαση γυμνού άντρα μέσα στον κεντρικό Ναό μοναστηριού!

Γέρων Νεκτάριος, Δικαίος Σκήτης Αγίου Ανδρέα: «Έξωθεν μάχαι, έσωθεν φόβοι». Ομιλία Γέροντος Νεκταρίου Δικαίου Ιεράς Σκήτεως Αγίου Ανδρέου Αγίου Όρους 29.10.2023.

Μέ ἔκπληξιν, ἀλλά καί βαθύτατη θλίψιν, ἀκούσαμε τόν π. Βασίλειον Βουλουδάκην νά ἀναμασᾶ ὅσα πεπλανημένα, ἀλλά καί ψευδῆ καί ἀνυπόστατα, ἤδη ἀπό τοῦ 1986 καί κατά διαστήματα ἔχει γράψει, μέ διάφορες παραλλαγές καί ἀντιφάσεις, σχετικῶς μέ τό 666, τίς ταυτότητες, τό χάραγμα, τόν Ἅγιο Παΐσιο, τήν θέσιν τῆς Ἐκκλησίας, κ.λπ., καί διά τά ὁποῖα ἔχει δεχθεῖ πληθώρα ἀναιρέσεων

Από τους πονηρούς λογισμούς που πολεμούν τον άνθρωπο, τρεις είναι οι πιο σκληροί: της απιστίας, της βλασφημίας και της πορνείας… πρέπει πρώτα να γνωρίζεις πότε αμαρτάνεις και πότε όχι: Δεν αμαρτάνεις όταν ο νους, η βούληση, δεν συγκατατίθεται στους λογισμούς… Αμαρτάνεις, κάποτε και θανάσιμα, όταν ο νους αυτοπροαίρετα συγκρατεί τους λογισμούς και η καρδιά ηδύνεται (=γλυκαίνεται) και ευχαριστείται μ’ αυτούς.

έβλεπε ένα μεγαλόσωμο  πανέμορφο και εντυπωσιακό άλογο με έναν αναβάτη να τρέχει μέσα στο κτήμα, να φοράει μια χρυσή κάπα, να τον πλησιάζει ο Γιώργης φοβισμένα,  αλλά και με απορία να του λέγει: «Ποιός είσαι εσύ και τι θες μέσα στο κτήμα μου και το ποδοπατείς κάνοντας βόλτες …;;;» «Είμαι ο Δημήτριος[13] από τη Θεσσαλονίκη[14] και εδώ θέλω να φτιάξεις το σπίτι μου», απήντησε αγέρωχα, με μια προσταγή, άλλα γεμάτη αγάπη…

Λύπη καί πόνος καταλαμβάνει τήν ψυχή μας, ὅταν ἀρκετοί ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας φέρνουν τούς δύο λαοφιλεῖς καί θεοφόρους Ἁγίους, τόν Ἅγιο Πορφύριο καί τόν Ἅγιο Παΐσιο, «νά διαφωνοῦν» μεταξύ τους. Τό φοβερό κακό εἶναι ὅτι, ἐμεῖς «οἱ ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ» (Ἐφεσ.4,18), προσπαθοῦμε νά ἑρμηνεύσουμε καί νά ἐξηγήσουμε τούς ἀειλαμπεῖς ἀστέρες τῆς Ἐκκλησίας μας…

Η «προσευχή», ο «ασκητισμός» ή «μοναχισμός»  που έχουν αυτοί που αναφέρετε, οι Ινδουισταί π.χ., είναι πλάνη. Πλανούν πολύ κόσμο όλοι αυτοί. Πολλοί άνθρωποι δυστυχώς δεν βιώνουν την Ορθοδοξία, δεν αρέσκονται στην ακριβή εφαρμογή της Ορθοδοξίας κι έτσι καταφεύγουν σε άλλες δοξασίες, άλλες «θρησκείες» οι οποίες τούς ηλεκτρίζουν, τούς μαγεύουν…

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Έτσι θα ακουστούν οι προσευχές σας