ΠΑΤΕΡΙΚΑ

Ο πολιτισμός δεν θεραπεύει μήτε και μειώνει την ωμότητα και τον εγωισμό των ανθρώπων, ενώ συχνά τα αυξάνει. Στη Δύση κυριαρχεί η ταραχή. Η αιτία της ταραχής στη Δύση είναι που γύρισαν την πλάτη τους στον Θεό και έστρεψαν το πρόσωπό τους προς τον Σατανά…

Σταλαγματιές Πατερικής Σοφίας: Άφησε το παρελθόν στο έλεος του Θεού, το παρόν στην Αγάπη του Θεού και το μέλλον στην Πρόνοια Του. Αββάς Ησύχιος…

Ὁ ἱστορικὸς Εὐσέβιος (4ος αἰ.) στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία του, διασώζει ἐπιστολὴ τοῦ Διονυσίου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας (247-264) για το πώς αντιμετώπιζαν την λοιμώδη ασθένεια οι χριστιανοί και οι ειδωλολάτρες

Κά­ποι­ος Γέ­ρον­τας ἔ­δω­σε τίς λί­γες οἰ­κο­νο­μί­ες του σέ γνω­στό του γιά νά τίς φυ­λά­ξη. Ὅ­ταν ζή­τη­σε νά τίς πά­ρη, ἐ­κεῖ­νος δέν τίς ἐ­πέ­στρε­φε καί ἄρ­χι­σε νά βρί­ζη καί νά κα­τα­ρι­έ­ται τόν μο­να­χό. Αὐ­τός, ὁ ἀδικημένος, πα­ραι­τή­θη­κε ἀ­πό τήν λο­γο­μα­χί­α, δέ­χθη­κε τήν ἀ­δι­κί­α καί ἤ­ρε­μα τοῦ εἶ­πε: «Κρά­τη­σε ἐ­σύ τά χρή­μα­τα καί ἐ­γώ τίς ἀ­ρές (κα­τά­ρες)». Ἀλ­λά ἡ δι­και­ο­σύ­νη τοῦ Θε­οῦ ἐ­νήρ­γη­σε καί αὐ­τόν πού ἀ­δί­κη­σε, τόν ἔ­κλε­ψαν καί με­τά ἀρ­ρώ­στη­σε. Ἐ­πα­λη­θεύ­θη­κε ἔτσι ἡ Γρα­φή ἡ λέ­γου­σα: «Δι᾽ ὧν τις ἁ­μαρ­τά­νει, διά τού­των κο­λά­ζε­ται»

Ἔτσι λοιπόν καί οἱ μάγοι, ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, καθώς εἶδαν τό ἄστρο, καί τό ἔλαβαν αὐτό συνοδοιπόρο, ξεγελοῦσαν − ὅταν κουράζονταν − μέ τήν ἐρώτηση, «ποῦ εἶναι ὁ νεογέννητος Βασιλιάς», τήν ταλαιπωρία τῆς ὁδοιπορίας· ἀνέκριναν δηλαδή μέ τό λόγο τούς Ἑβραίους σάν κλέφτες Ἐκείνου πού γεννήθηκε.

Τι μας λένε οι Άγιοι Πατέρες Ιάκωβος, Πορφύριος και Παΐσιος για το Ιερό Ψαλτήριον;

Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί.

Λυπηρό αλλά πρέπει να σας ειδοποιήσω – εμείς οι κήρυκες του λόγου του Θεού πολλές φορές προσφέρουμε ένα Ευαγγέλιο νοθευμένο..

Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές

Θά σᾶς περιγράψω ἕνα περιστατικό ἐπίκαιρο καί δημοσιογραφικό. Ὁ τίτλος του εἶναι: «Ἐγώ καί τό παιδί». Ἄν θέλετε στό «ἐγώ» βάλτε ὁποιονδήποτε ἀπό σᾶς. Κυριακή πρωί, κουρασμένοι καί τσακισμένοι ἀπ᾿ τόν κόπο καί τόν μόχθο τῆς ἑβδομάδας…

Εκείνος που έγινε δούλος του Κυρίου, θα φοβηθεί μόνο τον δικό του Δεσπότη. Και εκείνος που δεν φοβάται ακόμη Αυτόν, φοβάται πολλές φορές την σκιά του.

Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης.

Καταλαβαίνεις, ἄνθρωπε, πόσο μεγάλη χάρη σοῦ κάνει ὁ Κύριος ὅταν σοῦ δίνει νὰ τρῶς τὸ Πανάγιο Σῶμα ου καὶ νὰ πίνεις τὸ δικό του Τίμιο Αἷμα; Αὐτὴ ἡ χάρη εἶναι τόσο μεγάλη ὥστε μόνο ἡ δική Του ἀγαθότητα καὶ πανσοφία γνωρίζουν τὴν ἀξία αὐτοῦ τοῦ δώρου.

1920-2020: 100 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως. Τό Κέντρο ἑνότητος, μελέτης καί προβολῆς τῶν ἀξιῶν μας «Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη», τιμῶντας τήν μνήμη τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Ἁγίου τοῦ 20οῦ αἰῶνα, δημιούργησε καί παρουσιάζει τό νέο ψηφιακό ἔργο: «Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, ὁ Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας καί Διδάσκαλος τῆς Οἰκουμένης»

«Νά μέ συγχωρῆτε τέκνα μου, ἀγράμματος ἄνθρωπος εἶμαι, δέν ξέρω τίποτα νά σᾶς πῶ, μόνον πού ἔχω πίστη στόν Θεόν καί ταπείνωση…» «Κάποια πλούσια κυρία πῆγε τήν Κυριακή στήν Ἐκκλησία, ἀλλά δέν πρόσεχε καθόλου, καί ὁ νοῦς της γύριζε. Ὁμολόγησε καί μοῦ εἶπε:

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: Πῶς εἶναι ἡ κόλαση καί ὁ Παράδεισος

Στό Ξη­ρο­πο­τα­μι­νό Κελ­λί τῆς Κοι­μή­σε­ως τῆς Θε­ο­τό­κου κά­ποι­ος Ἀ­νώ­νυ­μος[1][1] Γέ­ρον­τας Ρου­μᾶ­νος πρίν ἀ­πό χρό­νια ἐ­κοι­μή­θη, ἀλλά δέν εἶ­χε κα­λό τέ­λος. Αὐ­τό ὠ­φεί­λε­το, κα­τά τούς πα­τέ­ρες πού τόν γνώ­ρι­ζαν, στό ὅ­τι εἶ­χε πά­ει στήν Ρωσ­σί­α καί στήν Ρου­μα­νί­α καί μά­ζε­ψε ἐ­λε­η­μο­σύ­νες καί χρή­μα­τα μα­ζί μέ ὀ­νό­μα­τα γιά μνη­μό­νευ­ση, αὐ­τός ὅ­μως δέν μνη­μό­νευ­σε τά ὀ­νό­μα­τα. Γι᾿ αὐτό τήν ὥ­ρα τῆς κοι­μή­σε­ώς του φώ­να­ζε: «Πάρ­τε αὐ­τά τά χαρ­τιά, μέ καῖ­νε τά ὀ­νό­μα­τα». 

Θεωροῦσε με­γάλη ὑπόθεση μιὰ καλὴ οἰκογένεια. Ἐνῶ ἀντιθέτως ἔλεγε: «Ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν προβλημάτων, πολλὲς φορὲς, βρίσκεται στὴν οἰκογένεια. Σὲ μιὰ διαλυμένη οἰκογένεια ἔχουν τὴν ἀφετηρία τους ἕνα σωρὸ προβλήματα». Συνιστοῦσε στοὺς συζύγους νὰ ζοῦν πνευματικὴ ζωὴ καὶ νὰ ἔχουν τὸν ἴδιο Πνευματικό. Νὰ διδάσκουν στὰ παιδιὰ τὴν εὐλάβεια μὲ τὸ παράδειγμα τους.

Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές

Ὅταν ἀγαπᾶμε τὴν Παναγία, πολλὴ εὐλογία θὰ ἔχουμε στὴν ψυχή μας. Γιατί μᾶς νοιάζεται, μεσιτεύει στὸν Θεὸ καὶ γίνεται ζητιανούλα. Πάει στὸν καθένα καὶ χτυπάει τὴν πόρτα καὶ ζητάει τροφὴ καὶ τοῦ λέει: «Πήγαινε στὰ παιδάκια μου ποὺ δὲν ἔχουν».

Τα δικά μας κατορθώματα, έστω και αν είναι μικρά και δεύτερα, μας φαίνονται μεγάλα. Των διπλανών μας, έστω και αν είναι πιο μεγάλα και θαυμαστά, τα νομίζουμε μικρά και τιποτένια.

Το μαχαίρι του δημίου το ένιωθαν οι μάρτυρες γλυκύτερο από το δοξάρι του βιολιού. Όταν η αγάπη φουντώσει για τον Χριστό, τότε το μαρτύριο είναι πανηγύρι.

Θά ἐξετάσουμε τήν σημερινή εὐαγγελικη διήγηση σάν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ στό δεῖπνο τῆς ἐρχομένης Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός «πάντας θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν», δέν εἶναι πρωσοπολήπτης, οὔτε ὑπόκειται ὁ ἴδιος σέ κάποια ἀναγκαιότητα. Ὅλη ἡ Δημιουργία ἔγινε ἐξ ἀγάπης καί ὄχι ἐξ ἀνάγκης, ἀπό τό περίσσευμα τῆς θείας ἀγάπης.

Στό Κελ­λί τοῦ Ἁ­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου τό ἐ­πο­νο­μα­ζό­με­νον τῶν Σκουρ­ταί­ων, ἄ­νω­θεν τῶν Κα­ρε­ῶν, ἀ­σκή­θη­κε ὁ π. Παρ­θέ­νιος καί με­τά θά­να­τον εὐ­ω­δί­α­σαν τά Λεί­ψα­νά του. Στό ἴ­διο Κελ­λί ἐ­κοι­μή­θη καί ἐ­τά­φη καί ὁ ὅ­σιος Νι­κό­δη­μος ὁ Ἁ­γι­ο­ρεί­της.

Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές

Ο καθένας μας κοντά στην Θεοτόκο γίνεται σαν παιδί, σε αυτή την Μητέρα βρίσκουμε παρηγοριά, αγάπη και προστασία, μικροί και μεγάλοι, νέοι και γέροντες, άνδρες και γυναίκες.

Καθώς προσεγγίζουμε τά Χριστούγεννα ἡ Ἐκκλησία φροντίζει νά ἀκροῶνται οἱ πιστοί εὐαγγελικά ἀναγνώσματα πού καταδεικνύουν τήν ἀγάπη καί ἄφατη εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ.

Γέρων Εφραίμ: «Ο χρυσός αν δεν περάσει από το χωνευτήρι δεν έχει αξία»

π. Μεθόδιος Κρητικός: Οι Άγιοί μας αποτελούν μια διαβεβαίωση της Αλήθειας της Πίστεως αλλά και ένα ανοιχτό παράθυρο μέσα από το οποίο βλέπουμε την Βασιλεία των Ουρανών

Καθένας ἀπὸ κάποιο γεγονὸς ποὺ τοῦ ἔχει συμβῆ μὲ τὴν βοήθεια ἐνός Ἁγίου, ἔχει καὶ μία ἰδιαίτερη ἀγάπη στὸν Ἅγιο αὐτόν. Μπορεῖ νὰ εἶναι σοβαρὸ αὐτὸ τὸ γεγονός, μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἁπλό. Νά, ἐγὼ ἐπειδὴ ἀπὸ μικρὸς πήγαινα στὸ Ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, ἐκεῖ στὴν Κόνιτσα, ἔχω σὲ μεγάλη εὐλάβεια τὴν Ἁγία Βαρβάρα.

π. Γεώργιος Σχοινάς: «Η Θεία Λειτουργία δεν αντικαθίσταται από τίποτε»

Τό βιβλίο «ΠΑΝΔΕΚΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ» ἀποτελεῖ ἀποθησαύριση μελετῶν, στό ὁποῖο ἀποκαλύπτεται τό πνεῦμα τῶν ἁγίων Γραφῶν γιά κάθε ἀρετή καί κακία μέσα σέ 130 Κεφάλαια. Γράφτηκε ἀπό τόν Μοναχό Ἀντίοχο τόν Πανδέκτη (τόν ἐκ Γαλατίας) καί ἐκδόθηκε μέ τήν ἐγγυητική σφραγίδα καί ὑπογραφή τοῦ ἁγίου Νεκταρίου

Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές

Άγιος Πορφύριος: Η Ορθοδοξία μας δεν έχει σχέση με άλλες θρησκείες. Τώρα διάφοροι μεγάλοι έχουν την γνώμη ότι δεν χρειάζονται πολλές θρησκείες γιατί διχάζουν τους ανθρώπους και φροντίζουν να γίνει μία θρησκεία!