π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «Πολλές φορές, με το επιχείρημα να κάνουμε πιο μαλακά τα πράγματα, πιο απαλά, πιο εύκολα, αρχίζουμε να βάζουμε νερό, να νοθεύουμε το Ευαγγέλιο»

 
«Ξέρετε αγαπητοί μου ότι σήμερα προσφέρεται ένα Ευαγγέλιο νοθευμένο; Ξέρετε ότι πολλές φορές εμείς οι κληρικοί οι κήρυκες του λόγου του Θεού, – λυπηρό αλλά πρέπει να σας ειδοποιήσω – εμείς οι κήρυκες του λόγου του Θεού πολλές φορές προσφέρουμε ένα Ευαγγέλιο νοθευμένο… Με τι νοθευμένο; Με κοσμικότητα!
Πολλές φορές, με το επιχείρημα να κάνουμε πιο μαλακά τα πράγματα, πιο απαλά,
πιο εύκολα, αρχίζουμε να βάζουμε νερό.. να νοθεύουμε το Ευαγγέλιο, που είναι ένα άκρατο κρασί δηλαδή ανόθευτο κρασί, βάζουμε νερό λέμε τώρα, ε, να, η εποχή είναι τέτοια, ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει πολλά πράγματα.. ε, ας κάνουμε κάποιες παραχωρήσεις, δεν πειράζει αυτό…
δεν πειράζει εκείνο…
ας πάμε εδώ…
ας πάμε εκεί…
Αυτό είναι το νοθευμένο Ευαγγέλιο!
Και μπορώ να σας πω ότι σε μία συντριπτική πλειονότητα, ο χριστιανικός μας πληθυσμός κάνει αυτήν τη μετάθεση, από το γνήσιο Ευαγγέλιο σε αυτό το άλλο.. δηλαδή τι κάνει, μετατίθεται, μεταναστεύει… Μεταναστεύει από την αλήθεια του Θεού εις τη πλάνη, εις τον εύκολο βίο και να τα κάνω πιο συγκεκριμένα.
Όταν πεί η μάνα, μία κυρία από εσάς ένας πατέρας από εσάς πεί «ε, δεν βαριέσαι,
το παιδί μου το αγόρι μου… όλοι έτσι κάνουν, και αν έχει και μία φιλενάδα και πέφτει στην πορνεία τι πειράζει;» Ή πει μία κυρία από εσάς μία μητέρα «και πώς θα παντρέψω το κορίτσι μου αν δεν βγεί λιγάκι πιο έξω… και το λίγο πιο έξω σημαίνει να έχει μία γνωριμία με κάποιον, ώστε με αυτόν, η ελπίδα να παντρευτεί, να βρεί σύζυγο.
Τώρα, άν αυτός ο κάποιος είναι ο δέκατος, ή ο εκατοστός, αυτή είναι άλλη παράγραφος..
Η μητέρα κλείνει τα μάτια της, κοντά και ο πατέρας. Πολλές φορές τον φίλο ή την φίλη φιλοξενούν σε αυτό το ίδιο το σπίτι στο ίδιο κρεβάτι..
Αυτά τι είναι..; Αυτά είναι μετάθεσης από το Ευαγγέλιο σε ένα νοθευμένο Ευαγγέλιο… Το καταλαβαίνετε; Το αντιλαμβάνεστε;
Όταν θέλουμε να ζήσουμε, κοσμικά στην πραγματικότητα, αλλά, με το ένα πόδι μας στον Χριστό και με το άλλο πόδι στον κόσμο, και δεν θέλουμε να αποχωριστούμε τον κόσμο. Γιατί, θα πούμε, και τι θα λέει ο κόσμος;
Αυτή, θα λέγαμε, η ισχυρή ανθρωπαρέσκεια που υπάρχει σήμερα
στους χριστιανούς μας.
Στοιχειώδες παράδειγμα θα σας πω: κάνετε ένα μνημόσυνο και είναι μεγάλη Σαρακοστή και βάζετε κρέας. Κυριακή ας πούμε κάνετε το μνημόσυνο και βάζετε κρέας. Κρέας έχετε;
Μα αφού είναι μεγάλη Σαρακοστή!
Ήδη πάρα πολλοί από τους καλεσμένους σας δεν θα θέλουν να φάνε κρέας γιατί νηστεύουν. Εσείς λέτε όχι, για να μη μας κατηγορήσουν ότι τους δώσαμε κάτι το λαδερό και συνεπώς δείχνουμε την φτώχεια μας…
Όχι Θα βάλουμε κρέας! Μα τότε γιατί κάλεσες; Αυτόν τον λαό τον κάλεσες για να προσευχηθεί στο Θεό να συγχωρήσει την ψυχή του κεκοιμημένου σου προσώπου, δεν εξοργίζεις τον Θεό με αυτό που κάνεις; Δεν το λογαριάζεις Αδερφέ μου..!
Δεν το λογαριάζεις γιατί, γιατί η ανθρωπαρέσκεια είναι τόσο φοβερά ριζωμένη μέσα μας, πού πιο πολύ λογαριάζουμε τους ανθρώπους από το Θεό!