Ο Φώτιος ήταν προικισμένος με φλογερή φιλοπατρία, άκρατη φιλανθρωπία, ευγλωττία, θάρρος, και πίστη στα αναλλοίωτα εθνικά ιδεώδη. Η κοινωνία της Κορυτσάς κυριολεκτικά τον λάτρευε. Ήταν άξιος ποιμενάρχης. Ήταν τουρκοκρατούμενη περιοχή και το έργο του δύσκολο.
Το ξημέρωμα της 3ης Σεπτεμβρίου 1922 θα βρει τη Μ. Ασία άδεια από ελληνικό στρατό, με την Μ. Ασία στο έλεος του τουρκικού στρατού και τους έλληνες μικρασιάτες στην οργή και στο έλεος του τουρκικού πληθυσμού, στην μετοικεσία και τη προσφυγιά.
Η θρυλική Σοφία Καζεπίδου, από το χωριό Ολουχλού του Καράπουναρ της Πάφρας, ήταν μια φιλήσυχη νοικοκυρά έως το 1915, τότε που οι ορδές των Τούρκων έγιναν απειλή για τον τόπο της
Ἡ σημασία τῆς νίκης τῶν Ἑλλήνων στήν μάχη τοῦ Μαραθῶνα, ἀλλά καί γενικώτερα κατά τούς Περσικούς πολέμους, εἶναι ἀδιαμφισβήτητη γιά τήν Ἑλληνική Ἱστορία
Ἡ ὑποχώρηση τοῦ ὀθωμανικοῦ στόλου σήμανε τήν ματαίωση τῶν σχεδίων του γιά τήν καταστροφή τῶν δύο ἑλληνικῶν ναυτικῶν βάσεων στις Σπέτσες καί την Ύδρα καί κατέστησε ἀδύνατο τόν ἀνεφοδιασμό τῶν Τούρκων του Ναυπλίου. Ἔτσι, λίγο ἀργότερα, τό Ναύπλιο πέρασε στά χέρια τῶν Ἑλλήνων.
Οι Τουρκοαιγύπτιοι όταν είδαν τέσσερα μόνο ελληνικά πλοία δεν πίστεψαν ότι οι αντίπαλοί τους θα ήταν τόσο τρελοί ώστε να τους επιτεθούν…
Για τον λόγο ακριβώς αυτόν, οι απανταχού της γης Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, αλλά και ολόκληρος ο Ελληνισμός, δεν θα ξεχάσουν ποτέ το φονικό πογκρόμ που εξαπέλυσαν, την νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, οργανωμένες ομάδες του Τουρκικού παρακράτους, με την αρμονική συνεργασία της Τουρκικής κυβέρνησης και την ένοχη σιωπή των μεγάλων συμμάχων μας, εναντίον του χριστιανικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης
Οι Έλληνες των Βουρλών φημίζονταν για την παλικαριά τους. Ο Γ. Καψής στο βιβλίο του «Χαμένες Πατρίδες» γράφει: «Εκείνος που γνωρίζει τι θα πει Βουρλιώτης, δεν μπορεί ν’ αμφιβάλλει. Είχαν τα όπλα ζωσμένα στα ζωνάρια τους, γιατί λάτρευαν τον πόλεμο. Ήταν το καμάρι της Ερυθραίας και πολλοί Σμυρνιοί κατέφευγαν στα Βουρλά για να ζήσουν, έστω και λίγο, ελεύθεροι, γιατί ήταν ένα κομμάτι ελεύθερης ελληνικής γης. Όπως και στ’ Αϊβαλί, έτσι και στα Βουρλά, οι Τούρκοι είχαν συνθηκολογήσει με τους Χριστιανούς. Τους άφηναν ανενόχλητους να ζουν στο χωριό τους».
Κανεὶς δὲν ἀντιμιλοῦσε στὸν Δεσπότη κι’ ἂς ἦταν πανίσχυρος ὁπλαρχηγὸς ἡ προύχοντας ἢ ἀξιωματοῦχος, δείχνοντας ἔτσι τὴν «ὑιικὴ ὑπακοή» τους καὶ φυσικὰ δι’ αὐτοῦ βιώνοντας τὴν Ὀρθοδοξία. Ἔτσι, μὲ τὴν πίστη του, τὴν πραότητά του, τὴν ἐντιμότητά του, τὴν φιλοπατρία του καὶ τὴν πενία του ἐπέδρασε μὲ ἄριστο τρόπο στὸ ποίμνιό του σύμφωνα μὲ τὸ καθῆκον του δηλ. ἐκεῖνο τοῦ Ἀρχιερέα ποὺ πρῶτο μέλημα ἔχει τὶς ψυχές.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Ηρόδοτο (485- 421 π.Χ.),η Ερέτρια πήρε μέρος στην Ιωνική επανάσταση εναντίον των Περσών με την αποστολή πέντε πολεμικών πλοίων, σε ανταπόδοση της βοήθειας που πρόσφεραν οι ιωνικές πόλεις κατά τη διάρκεια του Ληλάντιου πολέμου. Αυτό όμως είχε σαν αποτέλεσμα το μένος του Πέρση βασιλιά Δαρείου ο οποίος αποφάσισε να τους εκδικηθεί.
Ἂν σήμερα εἴμαστε ἐλεύθεροι καὶ Ἕλληνες, αὐτὸ τὸ ὀφείλουμε στὴν Ἀνάσταση, διότι ἀπὸ ποῦ ἀλλοῦ θὰ ἀντλοῦσαν δύναμη οἱ Νεομάρτυρες γιὰ νὰ δώσουν κατὰ χιλιάδες τὸ αἵμα τους, διατηρῶντας ζωντανὸ τὸ Ρωμέικο; Ἀποδεικνύεται, ἔτσι, τοῦ λόγου τὸ ἀληθές. Αὐτὸ τὸ Ρωμέικο, ἡ γλυκιὰ Ρωμιοσύνη… πόσα ἔχει ὑποφέρει. Χτυπήματα ἀπὸ δυτικά, ἀπὸ ἀνατολικά, ἀπὸ βόρεια. Συνεχῶς χτυπήματα, συνεχῶς Σταύρωση, ἐξωτερικὴ καὶ ἐσωτερική, Σταύρωση, ἀλλὰ καὶ Ἀνάσταση……
Οι Τούρκοι αμέσως πανικοβλήθηκαν και το έβαλαν στα πόδια αφήνοντας τους Βρετανούς μόνους. Καθώς πέρασαν μέσα από τον καταυλισμό των Highlanders η γυναίκα ενός Σκώτου στρατιώτη άρχισε να χτυπά τους φεύγοντες Τούρκους, να τους βρίζει, λέγοντάς τους δειλούς και να τους πετά αντικείμενα…
Αλλά ας σοβαρευτούμε. Τέτοιες μέρες το 1922, πάνω από 700.000 Έλληνες συνωθούνται στη Σμύρνη ψάχνοντας προστασία για τη ζωή τους. Οι φωτιές που έβαλε, κατά μαρτυρία Άγγλων, ο τουρκικός στρατός, έχουν ζώσει την πόλη. Καίγονται εκκλησιές, νοσοκομεία, εμπορικά καταστήματα, φιλανθρωπικά ιδρύματα, ξένα προξενεία και τράπεζες, ενώ οι άτακτοι Τσέτες επιδίδονται σε φόνους, λεηλασίες καταστημάτων και σπιτιών…
Εἶναι πολλά τα γεγονότα ποὺ μὲ ὠθοῦν νὰ πιστέψω ὅτι θεϊκὸ χέρι ἐπεμβαίνει συχνὰ στὶς ἀνθρώπινες ὑποθέσεις, διότι πῶς ἀλλιῶς ἐξηγεῖται ὅτι ἡ ἥττα τῶν Περσῶν στὴ Μυκάλη συνέβη τὴν ἴδια ἀκριβῶς μέρα μὲ τὴν πανωλεθρία τους στὶς Πλαταιές …
Χρήστος (Κίτσος) Αργυράκος – Καπετάν Μουρίκης. Ο Γενναίος Βλατσιώτης Μακεδονομάχος
Την Ιστορία και τις αξίες του Ποντιακού Ελληνισμού στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, μεταλαμπαδεύει στις νεότερες γενιές των αποδήμων ο Πήτερ Στεφανίδης, ο οποίος το 2008, δημιούργησε ταινία μικρού μήκους δέκα λεπτών με τίτλο «Πόντος», αναδεικνύοντας το δράμα της γενοκτονίας των Ποντίων (1922) και προβλήθηκε, ανήμερα της 19ης Μαΐου, στο Φεστιβάλ των Καννών στη Γαλλία.
Μουσταφά Κεμάλ: «Έπρεπε να σφαχτείτε όλοι. Κανένας να μη ζήσει» . Τα λόγια του δήμιου των ελληνικών πληθυσμών του Πόντου και της Μικρασίας προς τον Έλληνα μαραγκό του. Απόσπασμα από εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού (1976).
«Σας θεωρώ, λέει, ως τους περισσότερο θρησκευόμενους από τους άλλους ανθρώπους», προσθέτοντας τον θαυμασμό του για όσα ιερά είδε στην πόλη τους και, ιδιαίτερα, για τον βωμό του Αγνώστου Θεού, τον οποίο, μάλιστα, υπογραμμίζει ότι σέβονταν οι Αθηναίοι, χωρίς να τον γνωρίζουν».
ΡαδιοΧρηστότητα : Του Πόντου Προσφυγόπουλο – Η Φυγή – Ορφανά στους δρόμους
Οι διωγμοί κατά των Ελλήνων στη Μικρά Ασία – Το προοίμιο της καταστροφής
Ο ιστορικός Μελέτης Μελετόπουλος ρίχνει φως στα πρόσωπα της εποχής, Βενιζέλο, Κωνσταντίνο, Μεταξά και απαντά στο ερώτημα, τι δουλειά είχε η Ελλάδα στη Μικρά Ασία και για όσα συνέβαλαν στη συστηματική γενοκτονία των Ελλήνων και την μικρασιατική καταστροφή.
Είναι πλέον ευρέως γνωστό ότι σε αυτό το σπίτι φυλάσσεται ένας «εθνικός θησαυρός» χρόνια παρατημένος από την ελληνική Πολιτεία. Τι περίεργο; Στην αυλή του σπιτιού της Ερμιόνης Μπρίγκου υπάρχουν θαμμένοι έξι Ελληνες στρατιώτες. Επεσαν μαχόμενοι στα τέλη του πολέμου, κατά την υποχώρηση, όταν ο Ελληνικός Στρατός υποχρεώθηκε σε σύμπτυξη, καθώς ανατολικότερα άρχιζε η γερμανική επίθεση.
Εκδήλωση με θέμα: “Η Παριανή ηρωίδα Μαντώ Μαυρογένους και η προσφορά της στον Αγώνα του 1821”.
Κατά την πρώτη εισβολή στις 20 Ιουλίου του 1974 αναδείχθηκαν οι πρώτοι ήρωες της αντίστασης της Κύπρου στους εισβολείς. Ένας εξ αυτών ήταν και ο Αχαιός Νικόλαος Κατούντας, ο οποίος υπηρετούσε στο στρατόπεδο της Κερύνειας.
Ύστερα από τις νικηφόρες για την ελληνική πλευρά μάχες Κιλκίς – Λαχανά (19 Ιουνίου 1913) και Δοϊράνης (23 Ιουνίου 1913), ο Ελληνικός Στρατός συνέχισε την προέλασή του βόρεια στην κοιλάδα του ποταμού Στρυμόνα προς τη νοτιοδυτική Βουλγαρία. Ο κύριος άξονας των επιχειρήσεων περνούσε δια των στενών της Κρέσνας.
Το βάρος της εθνικής ήττας που σημειώθηκε το 1974, με την παράνομη κατοχή της Κύπρου από τους Τούρκους, μοιραία επισκίασε και όσους ηρωικά πολέμησαν εκείνες τις ημέρες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ελευθέριος Χανδρινός.
Στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που βρίσκεται στην επαρχία Κοτύωρα (τουρκικά Ordu) ανακαλύφθηκε μωσαϊκό δάπεδο βυζαντινής εποχής. Αυτή η ανακάλυψη σηματοδοτεί το πρώτο in-situ (αρχικά τοποθετημένο) μωσαϊκό δαπέδου που βρέθηκε στα Κοτύωρα και χρονολογείται από τον 5ο ή 6ο αιώνα μ.Χ., κατά την πρώιμη βυζαντινή περίοδο.
Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ σε όλο της το… μεγαλείο. Βέβαια αυτή η τακτική, η συμπεριφορά δεν γίνεται τυχαία. Είναι μέρος του σχεδίου της Άγκυρας για να ξεριζώσει οτιδήποτε ελληνικό στην υπό κατοχή περιοχή. Έχει εκδιώξει τον πληθυσμό και μετέφερε εποίκους. Χάλασε κοιμητήρια, κατέστρεψε ιστορικά μνημεία και μετέτρεψε σε στάνες για ζώα τις εκκλησίες. Αυτό είναι ένα σχέδιο, το οποίο υλοποιείται από το 1974 και εντεύθεν.
Ἡ ἀνακάλυψη τῆς θαυματουργικῆς εἰκόνας τῆς Ἐλεήστριας, ἔγινε μὲ βάση ἕνα ὅραμα μιᾶς εὐσεβέστατης ἡλικιωμένης γυναίκας ἀπὸ τὴν Κορώνη, τῆς Μαρίας Γ. Σταθάκη. Ἡ γυναίκα αὐτὴ γιὰ δεκαπέντε χρόνια ἔβλεπε στὸν ὕπνο της σὰν ὅραμα τὴ μορφὴ τῆς Θεοτόκου …
Ἡ βαρβαρότητα τῶν κατακτητῶν ἄφησε πίσω της συνολικά 317 νεκρούς τους ὁποίους πάντα οἱ κάτοικοι τοῦ Κομμένου καί γενικά ὅλοι οἱ ἀρτινοί τούς τιμοῦν κάθε χρόνο τέτοια μέρα μπροστά στό μαρμάρινο μνημεῖο πού ἔφτιαξαν στήν πλατεία τοῦ χωριοῦ ἀμέσως μετά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Ἄρτας.
Φονεύθηκε την 16η Αυγούστου 1974 κατά τη μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ
Τό πρωί τῆς 15 Αὐγούστου τοῦ 1940 καί ὥρα 08:25 τό πρωί περίπου, τό Ἰταλικό ὑποβρύχιο “Delfino” ἐξαπέλυσε 3 τορπίλες ἐναντίον τῶν Ἑλληνικῶν πλοίων «Ἕλλη», «Ἕσπερος» καί «Ἔλση».
Η Τουρκία, το κατοχικό καθεστώς που έχει επιβάλλει στην Κύπρο , δολοφόνησε, συνεχίζει να δολοφονεί και κρατά όμηρο τον ελληνικό λαό (αγνοούμενοι και συγγενείς, «εγκλωβισμένοι», καταπάτηση και οικειοποίηση περιουσιών και άλλα πολυποίκιλα εγκλήματα) και έχει εισάγει φασιστικές και ρατσιστικές πρακτικές στα κατεχόμενα, που ξεκινούν….