Δημοσιεύσεις ετικέτας «Εὐδοξία Αὐγουστίνου»

Η στάση των Παπικών κατά το 1821

Κατά τή διάρκεια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821 οἱ διάφορες χριστιανικές ὁμολογίες, πού βρίσκονταν στήν Ἑλ­­λάδα, ἔπαιξαν πολυποίκιλο ρόλο. Σύμ­­φω­να μέ ὅλους τούς ἀπομνημονευ­μα­­­το­γρά­φους καί τούς ἱστορικούς τοῦ Ἀ­γώνα «οἱ λατινόδοξοι ἰδίᾳ τῶν νήσων τοῦ Αἰ­γαίου Πελάγους, ὄχι μόνον δέν ἐβοήθησαν τόν ἀγώνα, ἀλλά ἀντεῖ­πον (=πρό­βαλαν ἀντιρρήσεις) καί ἀντέπραξαν κατ’ αὐτοῦ».

Εἰρήνη-εἰρήνη. Καὶ ποῦ ἐστιν εἰρήνη; (Ἰε 6,14)

Ἔχει ὑπολογιστεῖ πώς στά περίπου 3.400 χρόνια ἱστορίας, εἰρήνη ἐπικράτησε στά 240 καί πολεμικές συρράξεις στά 3.260. Ὁ 20ός αἰώνας ὑπῆρξε ὁ αἱ­ματη­ρότερος στήν παγκόσμια ἱστορία…”Ἐκ πρώτης ὄ­ψεως τό ἀντίθετο τῆς εἰ­­ρή­νης θεωρεῖται ὅτι εἶναι ὁ πόλεμος. Εἶ­μαι πεπεισμένος ὅτι τό ἀντίθετο τῆς εἰρήνης εἶναι κατά βάθος ὁ ἐγω­κεντρισμός, μέ τίς ποικίλες μορφές του…αὐτός καταστρέφει τίς σχέσεις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν…”

Σοφία Στεφανίδου, ἡ πρώτη ἑλληνίδα ἀλεξιπτωτίστρια

«Ποθοῦσα πιό ζωντανά, πιό ἀποτελε­σμα­τικά νά ὑπηρετήσω τήν Ἑλλάδα μου, πού σάν ματοβαμμένη μάνα νόμι­ζα πώς μέ καλοῦσε», ἔγραφε στό ἡμερολόγιό της τό 1943 ἡ Σόνια-Σοφία Στεφανίδου…

Περί παίδων ἀνα(διασ)τροφῆς

Οἱ αἱματοχυσίες στή Σερβία ἀναδεικνύουν γιά ἄλλη μιά φορά τήν ἐπίδραση τῆς ὑποκουλτούρας πού ἔχουν δεχτεῖ τά παιδιά μέσῳ διαδικτύου, video games, θρίλερ, dark, καθώς βομβαρδίζονται τά παιδικά μυαλά καί ἀλλοτριώνεται ὅ,τι πιό ὄμορφο ἀπέμεινε στόν κόσμο μας, οἱ παιδικές καρδιές.

Επίκαιρος προβληματισμός

(…ἅγιος Παΐσιος): “Κοιτάξτε, βρέ παιδιά! Ποιός εἶναι πιό κο­ντά στήν Ἐκκλησία, ποιός ἀγωνίζεται γι᾽ αὐτήν καί γιά τήν πατρίδα καί ποιός ἔχει ζωή σύμφωνη μ᾽ αὐτά πού λέει; Ὅποιον βλέπετε πώς εἶναι πιό καλός καί πιό κο­ντά στήν Ἐκκλησία, αὐτόν νά ψηφίζετε… Δέν πρέπει νά κομματιαζόμαστε. Ἐμεῖς πρέπει νά ἀγαποῦμε πρῶτα τήν Ἐκκλησία μας καί μετά τήν πατρίδα μας καί νά ψηφίζουμε αὐτούς πού βλέπουμε νά ἀ­γωνίζονται γι᾽ αὐτά τά δύο…”

Ἡ δημώδης ποίηση καί τό «ποιητικό» 1821

Ἰδιαίτερη θέση στήν ἱστορία τῆς νεοελληνικῆς λογοτεχνίας κατέχει τό δημοτικό μας τραγούδι. Εἶναι τό μέσο μέ τό ὁποῖο ὁ λαός μας ἐξέφρασε τούς πόθους καί τούς καημούς του, τίς ἀγωνίες καί τίς προσδοκίες του, δημιουργώντας μιά μοναδική πνευματική παρακαταθήκη. Τό δημοτικό τραγούδι, πού ἀφορᾶ στήν Ἐθνεγερσία τοῦ ᾽21, πῆρε σάρκα καί ὀστά στά κλέφτικα λημέρια…

Κατάπτυστη ἀπόφαση

Ἀλγεινή ἐντύπωση προκάλεσε ἡ ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου τῆς Φλώρινας, μέ τήν ὁποία ἐπικύρωσε τό καταστατικό τῆς Μή Κυβερνητικῆς Ὀργάνωσης «Κέντρο Μακεδονικῆς Γλώσσας»· σκοπός της ἡ διάδοση τῆς σλαβικῆς γλώσσας τῶν Σκοπιανῶν στήν Ἑλλάδα καί ἡ διδασκαλία της ὡς προαιρετικοῦ μαθήματος ἤδη ἀπό τό Δημοτικό.

Οὐαὶ ὑμῖν

Γιατί τόση ἔκπληξη καί ἀπορία; Γιατί περισσεύει τόσο ἡ ὑποκρισία; Σείεται ὁ τόπος ἀπό τίς ἀποκαλύψεις τῆς διαφθορᾶς, τίς κακοποιήσεις ἀνηλίκων καί τό κακό δέν ἔχει τελειωμό. Ὅμως ἡ σήψη δέν ξεκίνησε σήμερα· τεχνηέντως καί μεθοδικά καλλιεργήθηκε ἡ ἀποστασία ἐδῶ καί χρόνια. Μεγάλο μέρος εὐθύνης γι᾽ αὐτήν ἔχουν καί τά σχολικά βιβλία μέ τό ἄθλιο σέ πολλές περιπτώσεις περιεχόμενό τους.

Ὄλβιος τάφος

«Ὄλβιος τάφος! Ἐν ἑαυτῷ γὰρ δεξάμενος, ὡς ὑπνοῦντα, τὸν Δημιουργόν, ζωῆς θησαυρὸς θεῖος ἀναδέδεικται εἰς σωτηρίαν ἡμῶν τῶν μελῳδούντων: Λυτρωτά, ὁ Θεός, εὐλογητὸς εἶ» (ζ΄ὠδή).

Τή γλώσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική!

Ἡμέρα μνήμης τοῦ ἐθνικοῦ μας ποι­η­τῆ Διονυσίου Σολωμοῦ ἡ 9η Φεβρου­α­ρίου ἔχει καθιερωθεῖ ὡς Παγκόσμια Ἡ­μέ­ρα Ἑλληνικῆς Γλώσσας, ἡ ὁποία γλώσ­σα, παρά τίς κατά καιρούς ἀλ­λοιώ­σεις στή μακραίωνη ἱστορία της, διατηρεῖ μέ­χρι καί σήμερα τήν αἴγλη καί τήν ὀ­μορφιά της.

Ἔβγα ἀπ᾽ τόν τάφο, Θοδωρή Κολοκοτρώνη

Ἀπό χείλη πανεπιστημια­κῆς ἱστορικοῦ, τήν ἐπετειακή χρονιά τῆς ἐθνι­κῆς μας παλιγγενεσίας, πού διανύ­ουμε, ἀκούσαμε: «Αὐτό πού ὁδήγησε τήν Ἐ­πανάσταση σέ δυό κύκλους ἐμφυλίων (1824) ἦταν ἡ ἐπιδίωξη τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη νά τήν ἐλέγξει πολιτικά…

Κολλυβαδικό μνημόσυνο

«Γέγηθε ὑμῖν ὁ Ἄθως, Κολλυβάδες, Νύμφη δὲ Χριστοῦ νῦν Ἐκκλησία χαί­ρει», διαβάζουμε στήν Ἀκολουθία τῶν ὁ­σί­ων Κολλυβάδων πατέρων τό Σάβ­βα­το τῆς Δια­­­καινησίμου, καθώς μέσα στήν ἀνα­στά­σιμη ἀτμόσφαιρα ἑορτά­ζε­ται ἡ μνή­μη τους.