Σήμερα ἀκοῦμε τόν λόγο μόνο κάποιων ἀνθρώπων καί ὄχι τόν λόγο τοῦ Κυρίου, πού φωνάζει τό «μή πεπείθατε ἐπ’ ἄρχοντας ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία». Ξεχάσαμε τό «ἄνευ ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν». Μᾶς καλοῦν νά κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό…
Σε αυτή τη νέα σειρά εβδομαδιαίων εκπομπών της Π.Ε.ΦΙ.Π., η Ιωάννα Σκαρλάτου και οι καλεσμένοι της, θα μας δίνουν πολύτιμες συμβουλές γύρω από το παιδί και την οικογένεια.
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου ἐπάνω στό χωρίο τοῦ κατά Λουκᾶν Εὐαγγελίου, κεφάλαιο 14ο, στίχοι 16 ἔως 24, στά πλαίσια τῆς ἑρμηνείας πού ἔγινε στό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς 14-12-2014.
Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά.
Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι όχι μόνο δε συμμετέχουν στην παγκόσμια και πανανθρώπινη χαρά της Θείας Ενανθρωπήσεως, αλλά αντίθετα λυπούνται και οδύρονται τις άγιες ημέρες του Δωδεκαημέρου. Καταριούνται το γεγονός της Γεννήσεως του Θεανθρώπου και προσπαθούν ανεπιτυχώς να μειώσουν τη σημασία του.
Τά Χριστούγεννα, τά Φῶτα, ἡ Πρωτοχρονιά, κ’ ἄλλες μεγάλες γιορτές, γιά πολλούς ἀνθρώπους δέν εἶναι καθόλου γιορτές καί χαρούμενες μέρες, ἀλλά μέρες πού φέρνουνε θλίψη καί δοκιμασία. Δοκιμάζονται οἱ ψυχές ἐκεινῶν πού δέν εἶναι σέ θέση νά χαροῦνε, σέ καιρό πού οἱ ἄλλοι χαίρουνται.
«Κυρά Θεοτόκα»: Κάλαντα από το Σαμμακόβι της Θράκης
Πολλὰ πρόσωπα τριγυρίζουν γύρω ἀπ’ τὴ φάτνη τοῦ Χριστοῦ. Κάποιοι εἶναι σοφοὶ καὶ πολυταξιδεμένοι, σὰν τοὺς Μάγους ποὺ ἦρθαν ἀπὸ τὴν Περσία γιὰ νὰ προϋπαντήσουν τὸν Βασιλέα. Ἄλλοι εἶναι δίκαιοι καὶ συνετοὶ στὸ Νόμο τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ Ἰωσὴφ ὁ μνηστήρας τῆς Μαρίας.
Παραμονή Χριστουγέννων στις 2 μ.μ.: Η Νεότητα του Λουμπαρδιάρη θα ψάλλει τα κάλαντα στις γειτονιές της Αθήνας
Παραμονές Χριστουγέννων! Το πρώτο που αισθάνεται κανείς είναι κόπωσι. Όλα τα κύτταρα βαρυφορτωμένα. Λες και δεν ήλθε ο Χριστός στον κόσμο για να μας ξεκουράση. Σκέπτομαι πολλά.
Μεταξύ ειρωνικών σχολίων και θυμού αντιμετωπίστηκε στις Βρυξέλλες η εσωτερική Οδηγία της Επιτρόπου για την Ισότητα κας Έλενας Ντάλι, στελέχους του Εργατικού Κόμματος της Μάλτας.
Η δασκάλα διάβασε τις εκθέσεις των παιδιών και διαπίστωσε, ότι δεν υπήρχε ούτε μία έκθεση, που να έχει έστω μία λέξη, περί του εκκλησιασμού των Χριστουγέννων. Η δασκάλα εξεπλάγη και ρώτησε τα παιδιά: – Παιδιά, δεν πήγατε στην Εκκλησία τα Χριστούγεννα;
Ἔτσι λοιπόν καί οἱ μάγοι, ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, καθώς εἶδαν τό ἄστρο, καί τό ἔλαβαν αὐτό συνοδοιπόρο, ξεγελοῦσαν − ὅταν κουράζονταν − μέ τήν ἐρώτηση, «ποῦ εἶναι ὁ νεογέννητος Βασιλιάς», τήν ταλαιπωρία τῆς ὁδοιπορίας· ἀνέκριναν δηλαδή μέ τό λόγο τούς Ἑβραίους σάν κλέφτες Ἐκείνου πού γεννήθηκε.
Ο άνθρωπος πλάστηκε από το Θεό να γίνει Θεός. Αλλά το μοιραίο γεγονός της πτώσεως ανέστειλε από αυτόν αυτή την δυνατότητα και τον απέκοψε από την κοινωνία του Θεού. Κατά τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης η αμαρτία τον άνθρωπο «πτώμα εποίησεν» (PG 44, 508 CD, εις τους Ψαλμούς). Αυτή είναι η αιτία της ενανθρωπίσεως του Θεού
π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος: Τα Χριστούγεννα είναι εορτή αγάπης
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Χρειαζόμαστε ένα αστέρι στην ζωή μας
Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί.
Ομιλία Αρχιμανδρίτου π. Αντωνίου Στυλιανάκη 25.12.20 – “Χριστούγεννα με κουστωδία”
Τὰ Χριστούγεννα ἑορτάζουμε ἕναν καινούριο κόσμο. Ἕναν κόσμο κοντὰ στὸ Θεό, ὑπὸ τὴν προστασία του, μὲ προοπτικὴ τὴν τελεία ἕνωση μαζί του. Ἡ ἐποχὴ τῆς ἀναμονῆς τοῦ Μεσσία ἔδωσε τὴ θέση τῆς στὴν ἐποχὴ τῆς Χάριτος.
Το Ευαγγέλιο της Γέννησης του Χριστού, οπτικοποιημένο. Κείμενο από το κατά Λουκάν Β΄ 1-20 και το κατά Ματθαίον Β΄ 1-23. Διαβάζει ο Α.Χ.Β. Ραφαήλ. Υπότιτλοι: Ελληνικά & Αγγλικά.
Κάλαντα Χριστουγέννων Θράκης: “Βρε ν’ άνξιτι τις πόρτες σας” κάλαντα από το Μεγάλο Μοναστήρι της Ανατολικής Ρωμυλίας, “Κυρά Θεοτόκα” κάλαντα από το Σαμμακόβι της Θράκης, “Εδώ ήρθαμε να παινίσουμε” κάλαντα από τις Καστανιές Έβρου
Χριστούγεννα. Η μεγάλη δεσποτική εορτή στη σύγχρονη εποχή. Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος
Θά σᾶς περιγράψω ἕνα περιστατικό ἐπίκαιρο καί δημοσιογραφικό. Ὁ τίτλος του εἶναι: «Ἐγώ καί τό παιδί». Ἄν θέλετε στό «ἐγώ» βάλτε ὁποιονδήποτε ἀπό σᾶς. Κυριακή πρωί, κουρασμένοι καί τσακισμένοι ἀπ᾿ τόν κόπο καί τόν μόχθο τῆς ἑβδομάδας…
Δὲν ξέρω ἐσεῖς πῶς ἑτοιμάζεστε γιὰ τὰ Χριστούγεννα. Ἂν ἑτοιμάζεστε μόνο ὑλικῶς, μὲ ὅλο τὸ φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν σας δηλ. ἀνεξομολόγητοι, κάνετε πολὺ λάθος.
Νηστεύουν καὶ ἀσκοῦνται οἱ αἰσθήσεις ὄχι γιατὶ τὰ ἀγαθὰ τοῦ Θεοῦ εἶναι κακὰ ἀλλὰ διότι ἡ ὕπαρξή μας αὐτὴ τὴν περίοδο εἶναι παραδομένη στὸν Νυμφίο τῆς Ἐκκλησίας. Χριστουγεννιάτικες μέρες ποὺ σοῦ βάζει ὁ πνευματικὸς τὸ πετραχήλι στὴν ἐξομολόγηση καὶ γίνεσαι φάτνη ὥστε νὰ γεννηθεῖ τὸ Θεῖον βρέφος σὲ κάθε ἀνθρώπινη καρδιὰ…
Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες.
Ὅσιος Παΐσιος : «Τὶς γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες». Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο καὶ πολὺ σημαντικὸ ποὺ πρέπει νὰ σταθοῦμε ! «Ὅταν κανεὶς μελετάει τὰ γεγονότα τῆς κάθε γιορτῆς, φυσιολογικὰ θὰ συγκινηθεῖ καὶ μὲ ἰδιαίτερη εὐλάβεια θὰ προσευχηθεῖ».
Ὕμνοι Χριστουγέννων: Ἀπολυτίκιο, Καθίσματα Ὄρθρου, Κοντάκιο – Greek Orthodox Christmas Hymns
Πράγματι, ἡ Βηθλεέμ ἀναφέρεται στὰ ἱερὰ κείμενα ὡς μελλοντικὸς τόπος γέννησης τοῦ Μεσσία, ὄχι μόνο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀλλὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, μὲ τὴ χαρακτηριστικὴ διατύπωση ὅτι ὁ Χριστὸς ἔρχεται στὴν Ἰουδαία καὶ « ἐκ σπέρματος Δαυὶδ καὶ ἀπὸ κώμης ὅπου ἦν Δαυίδ »
Αὐτὸς ὁ Ἴδιος Χριστὸς ὑπάρχει καὶ σήμερα καὶ ζητᾶ καὶ κρούει καὶ παρακαλεῖ νὰ ἀνταποκριθοῦμε στὸ κάλεσμά του. Κατὰ τὸν Προφήτη ζητᾶ τὴν καρδιά μας, δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ καμία θυσία. Αὐτὸ εἶναι τὸ πολύτιμο δῶρο καὶ προσφορὰ σὲ Ἐκεῖνον. Οἱ Οὐρανοί του ἔδωσαν τὸν ἀστέρα, ἡ γῆ τὸ σπήλαιο, οἱ ἄγγελοι τὸν ὕμνο, ἐμεῖς τοῦ προσφέραμε τὴν Παναγία καὶ ὁ καθένας τοῦ προσφέρει τὴν ὕπαρξή του.
Ποιό εἶναι λοιπόν τό πνεῦμα τῶν Χριστουγέννων; Εἶναι ἡ ἑορτή αὐτή καθαυτή. Εἶναι ἡ Σάρκωση! Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται υἱός τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Χριστός γίνεται ἄνθρωπος. Αὐτό εἶναι τό μεγάλο γεγονός πού ζε-σταίνει κάθε ἄνθρωπο, πού «ζεσταίνει» τήν ἀνθρωπότητα ὁλάκερη.
Ο Χριστός είναι αυτός που περπατάει δίπλα μας, όταν έχουμε φθάσει στο έσχατο όριο της δυνάμεώς μας, αυτός που βρίσκεται μαζί μας στην αγριάδα του πάγου η την λαύρα της φωτιάς.
Σήμερα ολόκληρη η Ελλάδα γιορτάζει. Η Ελλάδα που έχει μνήμη, πλούσια και ανεξάντλητη πολιτιστική κληρονομιά. Η Ελλάδα που αγαπά και σέβεται την ελληνορθόδοξη παράδοσή της, γιορτάζει το μέγα γεγονός της γέννησης του Θεανθρώπου.