Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ»

Όσο αμαρτωλοί κι αν είμαστε, μόλις στραφούμε με μετάνοια και πόθο προς τον Κύριο, η θύρα της καρδιάς μας ανοίγει σ’ Εκείνον. Η εσωτερική ακαθαρσία ξεχύνεται έξω, για να παραχωρήσει τη θέση της στην καθαρότητα, την αρετή, τον ίδιο το Σωτήρα, τον μεγάλο Επισκέπτη της ψυχής, τον κομιστή της χαράς, του φωτός, του ελέους.

“Να εύχεσαι παιδί μου να σε προστατεύει ο Κύριος με την αυτομεμψία εν ταπεινώσει. Οι παγίδες του διαβόλου είναι φοβερές. Κράτα την καρδιακή προσευχή του Ιησού μας και της Παναγίας μας αγρύπνως. Αυτή η προσευχή καταστρέφει κάθε προσπάθεια του διαβόλου, να υποσκελίση τον αγωνιζόμενο Χριστιανό απο φοβερή κακία και μίσος.” – Συμβουλές για Αυτομεμψία και Ταπείνωση – Γράμμα Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα σε Πνευματικό του Παιδί (2 απο 5) – 13/6/2011

Οργάνωσε ένα πρωτοπόρο δίκτυο φιλανθρωπίας, όπου απέτρεψε το λιμό και αντιμετώπισε την πανώλη. Χιλιάδες πτωχοί έβρισκαν τροφή, ενδύματα, στέγη και περίθαλψη στα πολυάριθμα ιδρύματα. Τις προσόδους από τα εκκλησιαστικά κτήματα τα διοχέτευε στο λαό και παράλληλα φρόντισε να έχει μεγάλες δωρεές από τους πλούσιους για το σκοπό αυτό. Ακόμη και στο επισκοπείο του σιτίζονταν πλήθος ενδεών.

Κατάλαβες τώρα; Μετράει το μέσα μας, η στάση μας. Το αν θα είσαι ένας σημαντικός άνθρωπος δεν έχει να κάνει με το παρουσιαστικό σου, αλλά με το τι έχεις μέσα στην ψυχή σου! Αν η ψυχή σου είναι καθαρή θα πετάξεις προς τον Θεό, δεν έχει σημασία το έξω αλλά το μέσα!

Ὁ ἱερεύς πρίν προφέρει τό «εὐλογητός ὁ Θεός» καί ἀρχίσει ἡ ὅποια ἀκολουθία τῆς ἡμέρας στεκόμενος ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τράπεζας κάνει τρεῖς μετάνοιες καί λέγει καθ’ ἑαυτόν: «ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῶ ἁμαρτωλῶ καί ἐλέησόν με»…

Ο Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης, σε ομιλία του όπου αναφέρεται στην υψιοποιό ταπείνωση, το θεμέλιο των αρετών του πιστού Χριστιανού καθώς και στα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την αληθινή ταπείνωση και ανοίγουν τις πύλες του παραδείσου!

Ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος διηγείται μια αληθινή ιστορία για την ταπείνωση τριών αφανών Αγιορειτών Αγίων!

Ο αληθινά ταπεινός περιμένει σιωπώντας το έλεος του Θεού, του Οποίου η αρετή επιβάλλει σιωπή σ’ όλα τα αγγελικά τάγματα, λέγοντας, “Κύριε γεννηθήτω επ’ εμοί το Πανάγιον Σου θέλημα”. Ο ταπεινός δε διακρίνεται ανάμεσα στους ανθρώπους. Δε θέλει να βλέπεται, ούτε να γνωρίζεται….

Εμείς όμως δεν ξέρουμε ότι, για να προσελκύσουμε τη χάρη κοντά μας, πρέπει να την ποθήσουμε μ’ όλη μας την ψυχή. Αλλά πως θα ποθήσουμε κάτι που δεν το γνωρίζουμε καθόλου; Και όμως, όλοι μας τη γνωρίζουμε τη χάρη, έστω και λίγο, γιατί το Άγιο Πνεύμα κινεί κάθε ψυχή στην αναζήτηση του Θεού.

Εκείνος που ζητάει ταπείνωση από τον Θεό, αλλά δεν δέχεται τον άνθρωπο που του στέλνει ο Θεός, για να τον ταπεινώσει, δεν ξέρει τι ζητάει, διότι οι αρετές δεν αγοράζονται τα ψώνια στον μπακάλη (όσα κιλά θέλουμε), αλλά μας στέλνει ο Θεός ανθρώπους να δοκιμαστούμε, να εργαστούμε, να την αποκτήσουμε και να στεφανωθούμε.

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, παιδιά, οικογένεια, διαπαιδαγώγηση παιδιών. Πώς να διδάξουμε σε παιδιά την ταπείνωση ;

Κάποια βραδιὰ εἴχαμε συγκεντρωθεῖ μία ὁμάδα μαζὶ μὲ ἕναν Ἁγιορείτη. Νύχτωσε. Ὁ καιρὸς ἦταν ανταριασμένος καὶ ἀπειλητικός. Ὅμως, κοντὰ στὸ Γέροντα καὶ γιὰ ὅσους ἀκόμη δὲν ἦταν μαθημένοι στὴ σκοτεινὴ νύχτα τῆς φύσης, δὲν ταραζότανε ἡ γαλήνη. Ὁ Γέροντας μιλοῦσε γιὰ τὴ διαφορὰ τῆς ταπεινοφροσύνης ἀπὸ τὸ πλέγμα τῆς κατωτερότητας.

Όταν μας κατηγορούν, όταν μας συκοφαντούν, όταν μας πειράζουν, όταν μας ταπεινώνουν, όταν μας αδικούν, πρέπει κι εμείς να συγχωρούμε. Με οποία καρδιά, με οποία δύναμη, με οποία διάθεση προσφέρουμε τη συγχωρητικότητά μας, όχι εκατονταπλάσια, άλλα μυριοπλάσια θα είναι τα αντίστοιχα αγαθά, που θα λάβουμε από τον Θεό. Να ο δρόμος!

“Η Παναγία σ΄ όλα στάθηκε τύπος και υπογραμμός για τις καλές γυναίκες, στη φρονιμάδα, στην ταπείνωση, στην υπομονή, στην αγιότητα, στην αφοσίωση και στη νοικοκυροσύνη….” Πόσο συγκινητικό είναι να βλέπει κανένας την Παναγία να ετοιμάζει με τα άχραντα χέρια της το σπίτι της, το κλινάρι της, τις λαμπάδες, το θυμιατήρι με το λιβάνι, και ότι άλλο χρειαζότανε για την κηδεία της.

Επικοινωνία, συμπεριφορά, πνευματικός αγώνας, ταπείνωση, Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας: Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ…,έλαβα το γράμμα σου και είδα τον αγώνα των λογισμών σου, τον οποίον διέρχεσαι σχετικά με τον πόλεμον, που υφίσταται ο άνθρωπος από το πονηρό πνεύμα της αμαρτίας, της  π ο ρ ν ε ί α ς.

«Ἀ­πό νέ­ος μο­να­χός βί­α­ζα τόν ἑ­αυ­τό μου καί δέν κα­θό­μουν πο­τέ στό στα­σί­δι. Αἰ­σθα­νό­μουν τό σῶ­μα μου σάν νε­κρό. Οὔ­τε νύ­στα­ζα οὔ­τε πει­νοῦ­σα οὔ­τε δι­ψοῦ­σα. Δέν ἔβγαι­να πο­τέ ἀ­πό τήν Ἐκ­κλη­σί­α μέ­χρι νά τε­λει­ώ­ση ἡ ἀ­κο­λου­θί­α. Ὁ δι­ά­βο­λος ὅ­μως, πού θέ­λει οἱ κα­λό­γε­ροι νά βγα­ί­νουν ἀ­πό τήν Ἐκ­κλη­σί­α, μέ φθό­νη­σε. Κάποτε πού ἤ­μουν στήν ἀ­κο­λου­θί­α ὄρ­θιος στό στα­σί­δι καί προ­σευ­χό­μουν μέ τό κομ­πο­σχο­ί­νι, ἦρ­θε καί…

Μέχρις ὅ­μως νά ᾿ρθῆ ὁ Πνευ­μα­τι­κός, ἔ­πε­σε ὁ μο­να­χός σέ κῶ­μα. Εἶ­πε ὁ Πνευ­μα­τι­κός νά βγοῦν οἱ ἄλ­λοι ἔ­ξω. Ἀ­κο­ύμ­πη­σε τήν θε­ί­α Κοι­νω­νί­α στό τρα­πέ­ζι, γο­νά­τι­σε καί ἔ­κα­νε δυ­να­τή προ­σευ­χή: «Πα­να­γί­α μου», εἶ­πε, «μία στιγ­μο­ύ­λα νά συ­νέλ­θη νά τόν κοι­νω­νή­σω καί με­τά ἄς φύ­γη».

Γέροντας Παΐσιος: «Μὴν χάνεις τὴ χαρὰ καὶ τὴν ἠρεμία σου, παιδί μου, νὰ ἔχεις θάρρος, νἆσαι χαρούμενος γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ μὴν ἀπογοητεύεσαι ποτέ. Πάνω στὴ γῆ, δίνουμε καθημερινὰ ἐξετάσεις γιὰ τὴν ἄλλη ζωή. Νὰ μὴν βγάλεις ποτὲ ἀπὸ τὸ μυαλό σου πὼς ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν πλησίον καὶ ἡ ταπείνωση, εἶναι οἱ μεγαλύτερες ἀρετές».

Κάποτε, ὁ μεγάλος ἀσκητὴς καὶ καθηγητὴς τῆς ἐρήμου Ἅγιος Ἀντώνιος εἶδε σὲ ὅραμα τὸν δρόμο τῆς ἀρετῆς ποὺ ὁδηγοῦσε στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ νὰ εἶναι στρωμένος μὲ παγίδες τοῦ διαβόλου καὶ ἔφριξε. Θεέ μου εἶπε, ποιὸς εἶναι δυνατὸν νὰ περάσει ἀβλαβῶς ὅλες τὶς παγίδες τοῦ διαβόλου; Καὶ ἄκουσε τὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ τοῦ εἶπε: «Ὁ ταπεινός».

Ἂς προσέξουμε μήπως, γιὰ χάρη τῆς παρούσας ζωῆς, στερηθοῦμε τὴ μέλλουσα, μήπως, ἀπὸ τὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ μέριμνες, ἀμελήσουμε τὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας.

Ο σταυρός που κουβαλάμε, είναι δώρο, είναι ευλογία, είναι ευκαιρία! Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, θα πάψει να μας βαραίνει στους ώμους μας! Θα γίνει ελαφρύς σαν φτερό! Η πορεία προς το Γολγοθά είναι πορεία σταυροαναστάσιμη!

Ανηφορίζοντας από τη Γεσθημανή στο όρος των Ελαιών, συναντά κανείς το μοναστήρι του αββά Αβραμίου. Σ’ αυτό το μοναστήρι ηγούμενος ήταν ο αββάς Ιωάννης ο Κυζικηνός. Τον ρωτήσαμε λοιπόν μία μέρα: «Αββά, πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;»

Ἂς  πιστεύη  δηλαδὴ  ὅτι  ἡ  δική  μου «σοφή (!) συμβουλὴ» ἔλυσε τὸ πρόβλημα καὶ ὄχι ἡ ἰδικὴ του ἁγιότης, ἡ ὁποία τὸν ὠδήγει εἰς τόσην ταπείνωσιν…

ΓΕΡΟΝΤΙΚΑ. 12  «Μεγάλοι εἶναι οἱ μικροὶ καὶ οἱ ἐλάχιστοι. Οἱ μεγάλοι ἅγιοι, Μάξιμος Ὁμολογητής, Γρηγόριος Νύσσης καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι […]

Πρόλογος        Δυστυχῶς πολλοί χριστιανοί πάσχουμε ἀπό μία πολυμερῆ διάχυση πρός τά ἔξω. Ζοῦμε στόν αἰῶνα τῶν αἰσθήσεων. Ἡ ἐξωστρέφεια, […]

Ὁ βιοχημικός Ἀαρών Τσιχανόβερ τιμήθηκε μέ τό βραβεῖο Νομπέλ Χημείας 2004 γιά τήν μεγάλη του ἐπιτυχία στόν πόλεμο κατά τοῦ […]