Εκείνο όμως που έκανε ξακουστό το μοναστήρι του Σέλτσου δεν είναι τόση η αισθητική και καλλιτεχνική του αξία όσο η ιστορία του. Εκεί παίχτηκε η τελευταία πράξη του δράματος των διωγμένων από τις πατρογονικές τους εστίες Σουλιωτών. Στο μοναστήρι κλείστηκαν το 1804 πάνω από χίλιοι Σουλιώτες (αγωνιστές και γυναικόπαιδα) με αρχηγό τον Κίτσο Μπότσαρη….
Την Κυριακή μετά τον πρωινό εκκλησιασμό μας, συναντηθήκαμε φίλοι της Ενωμένης Ρωμηοσύνης στην Πτολεμαΐδα κι επισκεφθήκαμε τον Μακεδονικό τάφο στην Σπηλιά Εορδαίας.
Εκεί βρήκε νέους αγνώστους μοναχούς που δεν ήξεραν τίποτα για κρυμμένα κειμήλια. Τότε άνοιξαν το φρεάτιο και βρήκαν τη εικόνα και το Σταυρό όρθια πάνω στο νερό, ενώ η λαμπάδα έκαιγε ακόμη. Η εικόνα αυτή βρίσκεται σήμερα στο σύνθρονο του ιερού βήματος, λέγεται δε και “Κτιτόρισσα”….
Οι μαρτυρίες που φωτίζουν την ιστορία της μονής τους επόμενους αιώνες παραμένουν ελάχιστες. Η Ευαγγελίστρια αποτελεί ένα από τα μοναστήρια που καταργήθηκαν επί Όθωνα μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους και η περιουσία του περιήλθε στο Εκκλησιαστικό Ταμείο. Σήμερα λειτουργεί ως γυναικείο μοναστήρι και διαθέτει εργαστήριο υφαντών.
Μεγάλη ευλογία κομίζει ο ευλαβής προσκυνητής όταν φθάσει στο Θεομητορικό ιερό καθίδρυμα της Παναγίας της Κριτσιλαριώτισσας, στα Μύρα της Λάρισας και προσκυνήσει στον θρόνο της την ιερά και χαριτόβρυτη εικόνα της Παναγίας μας, ως Ζωοδόχου Πηγής.
Μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ὁ Πατὴρ Παΐσιος ἐξέφραζε τὴν μεγάλη του λύπη, διότι σὲ αὐτὴν τὴν τόσο δύσκολη ἐποχὴ ὁρισμένοι πετοῦσαν «λεκέδες στὸν λευκὸ χιτώνα τοῦ Μακρυγιάννη», ἀντὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ τὰ λόγια αὐτοῦ τοῦ ἥρωα ποὺ «ἀγωνίστηκε περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδος μας ἀπὸ τὸν βάρβαρο τουρκικὸ ζυγό, καὶ στὴν συνέχεια ἀγωνίσθηκε μὲ θεῖον ζῆλο, γιὰ νὰ μὴν ὑποδουλωθοῦμε πνευματικὰ στοὺς Φράγκους
Παρὰ τὴν ἀρχαιότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καὶ τὴν μεγάλη δράση της, τὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα τὰ ὁποῖα προέρχονται ἀπὸ ἔγγραφα, κώδικες, χρυσόβουλλα (ἔγγραφα αὐτοκρατόρων ποὺ ἐσφραγίζοντο μὲ χρυσῆ σφραγίδα) εἶναι ἐλάχιστα. Αὐτὸ δικαιολογεῖται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἱερὰ Μονὴ ὑπέστη πάρα πολλὲς λεηλασίες καὶ καταστροφές.
Η μόνη αξιόλογη εικόνα που υπάρχει στο ναό είναι της Παναγίας της Οδηγήτριας ζωγραφισμένη από το Φώτη Κόντογλου σύμφωνα με τις πηγές και φυλάσσεται σε χώρο εκτός μοναστηρίου. Σύμφωνα με την παράδοση το μοναστήρι αποτέλεσε κάποτε θερινή διαμονή του Δεσπότη της Μητρόπολης Γερονθρών όπως ονομαζόταν το σημερινό Γεράκι και κάηκε επί Ιμπραήμ.
ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ
Όταν άρχισαν οι οικοδομικές εργασίες όμως η θαυματουργική εικόνα της Παναγίας μετακινείτο κατά τη δύση του ηλίου από την επιλεγμένη θέση στην απέναντι και μπροστά της έκαιγε μία καντήλα, που τα ξημερώματα χανόταν. Από την επανάληψη του φαινομένου οι πιστοί κατάλαβαν ότι η μονή έπρεπε να κτιστεί στο σημείο εκείνο, που τους έδειχνε η Παναγία και έτσι έγινε.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων καί τό σωματεῖο «Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη» πραγματοποίησαν τό Σάββατο 27 Ἰουλίου 2024 καί ὥρα 7:30 μμ ἐκδήλωση στήν γενέτειρα τοῦ ἁγίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπῳ, τήν Δρακότρυπα Καρδίτσας. Ἔγινε ὑποδοχή ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου ἀπό τήν Ι. Μ. Ἁγίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπῳ Λιτοχώρου Πιερίας καί ἀκολούθησε…
Ο Ρωμηός επι Τουρκιάς γνωρίζει Τετάρτη και Παρασκευή, ξέρει να κάνει μετάνοιες, λειτουργείται κάθε Κυριακή, προσεύχεται, ευλογεί και ευλογείται, μιλάει στα παιδιά του για Θεό, κάνει τον σταυρό του γεμάτον και ολόκληρον…
Φαίνεται ότι κάποτε ενήστευες και σήμαινε ότι είσαι Ρωμηός. Αν δε νήστευες Τετάρτη και Παρασκευή, εσήμαινε ότι είσαι Τούρκος.
Άλλη αχειροποίητη εικόνα θεωρείται η εικόνα της Παναγίας Προδρομίτισσας (19ος αι.) που βρίσκεται στη ρουμάνικη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου στο Άγιο Όρος. Η σκήτη έχει μορφή κοινοβιακού συγκροτήματος και ανήκει στην κυρίαρχη μονή της Μεγίστης Λαύρας (963). Μέχρι το 1854 στη θέση της ήταν το κελί του Τιμίου Προδρόμου με μοναχούς καταγόμενους από τη Χίο. Η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας επέτρεψε τη μετατροπή του κελιού σε σκήτη.
Η νοσοκόμα ρώτησε τότε τον πατέρα αν ήθελε να κρατήσει στην αγκαλιά του το νεκρό παιδί του, ένα πλήρως διαμορφωμένο αγοράκι. Εκείνος το πήρε στα χέρια του και το κράτησε. Ήταν συγκλονισμένος και κυριευμένος από θλίψη: «Έκλαιγα, θυμάται, όλη τη νύχτα και ήταν μαρτύριο». Στη συνέχεια, μια άλλη νοσοκόμα τους συμβούλεψε – δεδομένης της ηλικίας κύησης του μωρού – ότι έπρεπε να δώσουν ένα όνομα στον γιο τους και να κανονίσουν την ταφή.
Η ιστορία της Εικόνας αυτής ξεφεύγει από τη λογική. Έχει σχέση με την εικονομαχία. Επί αυτοκράτορος Θεοφίλου στις πρώτες δεκαετίες του ενάτου αι. η σύζυγος του Συμεών Πατρικίου Βικτωρία, ευσεβής και ενάρετη γυναίκα, είχε στο σπίτι της τη θαυμάσια αυτή Εικόνα. Όμως επειδή οι πολέμιοι των Εικόνων έψαχναν και στα σπίτια για Εικόνες και τις έκαιγαν και τιμωρούσαν και τους κατόχους, η γυναίκα αυτή με λύπη της αναγκάστηκε να την απομακρύνει…..
Ήταν αναμενόμενο μετά την αναγνώριση της «ταυτότητας φύλου» κάποιοι να θέλουν να αγωνισθούν με άλλο από το βιολογικό τους φύλο. Συνήθως είναι βιολογικοί άνδρες που εισβάλλουν στο γυναικείο αθλητισμό. Ωστόσο είναι δίκαιος αυτός ο αγώνας τους; Βοηθά τον αθλητισμό; Ποιοι θίγονται άμεσα και γιατί; Και επιπλέον πώς ερμηνεύεται ότι το φαινόμενο αφορά σχεδόν πάντα βιολογικούς άντρες που θέλουν να αγωνιστούν ως γυναίκες και όχι το αντίθετο;
Το Πειρατικό Φιόρδ βρίσκεται 31 χλμ νότια του Ρεθύμνου, σε ένα απομονωμένο λιμανάκι στα νότια του Ακρωτηρίου Μουρί, Κάραβος ή Κακομούρα, ανάμεσα στον Πλακιά και την Πρέβελη. Λέγεται Κάραβος και είναι ένας μακρόστενος κόλπος περίπου 100 μέτρων που σχηματίζεται ανάμεσα σε μεγάλους κάθετους βράχους. Δημιουργεί με αυτό τον τρόπο ένα προστατευμένο φυσικό λιμανάκι που καταλήγει σε μια μικρή παραλία με άμμο, πλάτους 2 μέτρων.
Μὲ τὴ Χάρη Χάρη τοῦ Θεοῦ, καὶ Δι’ευχὼν τῶν Ἁγίων, ὁλοκληρώθηκε τὸ 1ο Θερινὸ Σχολεῖο ἐξοικείωσης μὲ τὴν ἑλληνικὴ Γλῶσσα, Παράδοση καὶ Πολιτισμό. Ὅλα ξεκίνησαν ἀπὸ πρόταση τοῦ Διευθυντῆ τοῦ ἑλληνικοῦ σχολείου «Ζωγράφειον» στὴν Κωνσταντινούπολη κ. Ἰωάννη Δεμιρτζόγλου . Πραγματικά, ἦταν μιὰ εὐλογία γιὰ ὅλους ἐμᾶς ποὺ συμμετείχαμε σὲ αὐτὸ τὸ ἐγχείρημα, διότι ἡ ἐπικοινωνία μὲ τὴ Ρωμιοσύνη τῆς Κωνσταντινούπολης ἦταν μία πολύτιμη ἐμπειρία. Ἡ Ρωμιοσύνη εἶναι μιὰ καὶ ἁπλώνεται παντοῦ.
Παραθέτουμε αυτούσια μια περιγραφή αυτής της τελευταίας πράξεως του δράματος των Χελιωτών, όπως το είδε και το περιέγραψε ο συντάκτης της εβδομαδιαίας τοπικής εφημερίδας της εποχής εκείνης «ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ» που παρακολούθησε όλη την τελετή αυτή, της εκταφής, της μεταφοράς και της ταφής των Νεκρών στο χωριό.
Το παρεκκλήσιο του Αγίου Ελευθερίου βρίσκεται στη πλατεία Μητροπόλεως, στη νότια πλευρά του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (η γνωστή Μητρόπολη των Αθηνών – διάρκεια αποπερατώσεως 1842 έως 1862, που τώρα επισκευάζεται από τις ζημιές που υπέστη στο σεισμό του 1999 και εν συνεχεία από τις εργασίες του μετρό).
Η θαυματουργική αυτή Εικόνα της Παναγίας ευρίσκεται σήμερα εις την Ι. Μ. Ξενοφώντος, στο Άγιον Όρος. Μέχρι το 1730 βρισκόταν στην Ι.Μ. Βατοπαιδίου, το έτος όμως αυτό μυστηριωδώς εξαφανίστηκε από εκεί κεκλεισμένων των θυρών.Οι Πατέρες έψαξαν παντού στο Μοναστήρι, χωρίς να την βρουν πουθενά. Ακούστηκε κατόπιν, ότι βρίσκεται στην Μονήν του Ξενοφώντος. Έστειλαν από το Βατοπαίδι επιτροπή από Πατέρες.
36 ναοί της Αγίας Παρασκευής από όλη την Ευρυτανία.
ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων καί τό Σωματεῖο «Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη» θά πραγματοποιήσουν τό Σάββατο 27 Ἰουλίου καί ὥρα 7.30 μ.μ. ἐκδήλωση στήν γενέτειρα τοῦ ἁγίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπῳ Δρακότρυπα Καρδίτσας με θέμα : ‘’ Τέσσερα χαρακτηριστικά τῆς προσωπικότητας τοῦ ἁγίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπῳ ἐκ Σκλατένης’’
Πολλοί σταματούν σ’ εκείνη την όαση. Άλλοι από ευσέβεια κι άλλοι από περιέργεια. Μπαίνουν στο ναΐσκο, σκύβουν μπροστά στις ασκητικές μορφές που είναι στα εικονίσματα κι ύστερα βγαίνουν έξω, κάθονται στα γύρω πεζούλια, αγναντεύοντας τη θάλασσα που απλώνεται λίγο πιο κάτω.
Το 1821 πυρπολήθηκε ο ναός και “έμεινεν ερείπιον σωζόμενου μόνον του μέρους του ιερού Βήματος και του τρούλλου ετοιμόρροπου” καθώς μας πληροφορεί ο Σεραφείμ. Στα χρόνια 1867-1871 έγινε ριζική ανακαίνιση του ναού με εκτεταμένες επισκευές, συμπληρώσεις και ανακατασκευές, οπότε το μνημείο πήρε τη σημερινή του μορφή.
Όταν κατά το 1822 το Άγιον Όρος κατελήφθηκε από τουρκική φρουρά, ένας στρατιώτης τόλμησε να πυροβολήσει την εικόνα της Θεοτόκου που βρίσκεται εξωτερικά πάνω από την είσοδο της μονής. Η σφαίρα πλήγωσε το δεξιό χέρι της Παναγίας, ενώ ο ιερόσυλος που ήταν ανιψιός του αρχηγού του αποσπάσματος, παραφρόνησε και κρεμάστηκε σε μια ελιά του κήπου που βρίσκεται απέναντι από την είσοδο της μονής.
Ἀπὸ τὴ χαμηλὴ μακρόστενη τράπεζα τῆς μονῆς ἔφτανε ὣς ἔξω σὰν μουρμουρητὸ ἡ ἀργόσυρτη ἀνάγνωση τοῦ μοναχοῦ, ἐνῶ ἡ μικρὴ συνοδεία ἔτρωγε σιωπηλά.
Η παράδοση αναφέρει ότι η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Λασκαρίνα, περνώντας με το στόλο της από τη Ζάκυνθο, σταμάτησε στη νήσο των Στροφάδων και προσευχήθηκε στη Θεοτόκο να θεραπεύσει την αδελφή της. Η Θεοτόκος έκανε το θαύμα της και η αυτοκράτειρα στο ταξίδι της επιστροφής πέρασε από το νησί, ανάγγειλε το θαύμα στους Μοναχούς και τους υποσχέθηκε να τους βοηθήσει σε ό,τι ήθελαν
Ο ήρωας Χανιώτης Συνταγματάρχης Εμμανουήλ Χατζηδάκης, έπεσε ηρωικά μαχόμενος όταν πλήγηκε το παρατηρητήριο της Μοίρας από ρουκέτα Τουρκικού Αεροσκάφους, κατά την αεροπορική προσβολή που έγινε στις 15:30 στις 22 Ιουλίου 1974, μισή ώρα πριν την έναρξη της ανακωχής στην Κύπρο.
Η Μονή Παναγίας Ηλιόκαλης βρίσκεται μεταξύ των χωριών Γούλας και Δαφνούλα στην δυτική πλευρά του Δρίσκου κοντά στα Ιωάννινα, απέχει από αυτά περίπου 14 χιλιόμετρα και είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση Θεοτόκου.
Ὁμιλητὴς ἦταν ὁ χειμαρρώδης κ. Νικόλαος Ἀργυρόπουλος βετεράνος τοῦ πολέμου τῆς Κύπρου. Μὲ βιωματικὸ καὶ ταυτόχρονα τεκμηριωμένο λόγο ἀποκάλυψε πτυχὲς τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς στὴν Κύπρο καθὼς καὶ τὶς ἀσύγγνωστες καὶ ἐγκληματικὲς εὐθῦνες τῶν ἡμετέρων, ποὺ εἶναι ἄγνωστες στὸ εὐρὺ κοινό…
Επισκέφθηκαμε την ανδρώα Ιερά Μονή Πλατυτέρας όπου πέραν των τάφων των ιδρυτών Μοναχών, στον Νάρθηκα βρίσκονται και οι τάφοι του πρώτου μας Κυβερνήτου Ιωάννου Καποδίστρια, του Κερκυραίου ιστορικού Ανδρέου Μουστοξύδη, του μακαριστού Κερκυραίου ιερέως και θεολόγου Γεωργίου Μεταλληνού και των Μητροπολιτών της Κερκύρας Σεβαστιανού, Αλεξάνδρου καθώς και των εκάστοτε Ηγουμένων της Μονής (Μεθόδιος Μεταλληνός κ.α.).