Ἕνας ξεχωριστὸς ἄνθρωπος, τοῦ ὁποίου ἡ μορφή, ἡ δράση καὶ ἡ διδασκαλία σημάδεψαν τὰ δύσκολα χρόνια τῆς μακραίωνης Ὀθωμανικῆς δουλείας εἶναι ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ Ἱερομάρτυρας, Ἰσαπόστολος καὶ χωρὶς ὑπερβολὴ ὁ γενάρχης τοῦ νέου Ἑλληνισμοῦ.
Ἕνα πρωϊνό κατά τίς δέκα ἡ ὥρα περίπου, ἦρθαν δύο λεωφορεῖα προσκυνητές καί, ὁ Γέροντας γιά νά τούς εὐχαριστήση, ἔκανε δέηση καί τούς σταύρωσε μέ τήν Κάρα τοῦ ὁσίου Δαυΐδ καί ἀσπάστηκαν τά ἅγια Λείψανα τῆς Μονῆς. Μετά τούς παρέθεσε κέρασμα καί ἄνοιξε πνευματική συζήτηση μαζί τους.
Τόν Γέροντα Παΐσιο τόν γνώρισα τό ἴδιο ἔτος, τό 1992, πρός τό τέλος τοῦ καλοκαιριοῦ ἤ τίς ἀρχές τοῦ φθινοπώρου, δέν θυμᾶμαι ἀκριβῶς. Φθάνοντας στό Ἅγιον Ὄρος, πῆγα νά μείνω στήν Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου. Μέ τό πού ἔφτασα, ἄφησα τά πράγματά μου στό Μοναστήρι καί κατέβηκα τό μονοπάτι.
Συντετμημένη ἔκδοση τοῦ ὀπτικοακουστικοῦ ἔργου ” Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ” τῆς σειρᾶς ” Ἅγιοι καὶ Γέροντες “. Ἡ ὁλοκληρωμένη ἔκδοση διαρκεῖ 3 ὧρες καὶ 30 λεπτά, ἐνῷ ἡ συντετμημένη μόλις 40 λεπτά.
Συνάντησα τόν γέροντα Παΐσιο γιά πρώτη φορά πρίν ἀπό περίπου 35 χρόνια, μαζί μέ τό φίλο μου Κ. Κ. Ἦταν μετά τίς ἐξετάσεις γιά τό Πανεπιστήμιο. Εἴπαμε νά ξεκουραστοῦμε μέ μιά ἐπίσκεψη στό Ἅγιον Ὄρος. Ἕνα ἀπόγευμα, ξεκινήσαμε ἀπό τό Κουτλουμούσι γιά τό Κελλί τοῦ Γέροντα μέσα στήν καταπράσινη φύση.
Πάντα ὅταν πήγαινα στόν Γέροντα εἶχε κόσμο καί δυσκολευόμουν νά τοῦ μιλήσω μέ ἄνεση. Τήν τελευταία φορά, πηγαίνοντας σάν διάκος, νομίζω τό 1991, φοβόμουν μήπως πάλι συμβῆ τό ἴδιο καί προσευχήθηκα σχετικά. Ὅταν ἔφθασα στήν “Παναγούδα”, ἔκπληκτος εἶδα ὅτι δέν ὑπῆρχε κανείς.
Ἤμουν παντρεμένος 12 χρόνια. Εἶχα πρόβατα, ἤμουν καλός ἄνθρωπος ὅσο μποροῦσα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά παιδί δέν εἶχα. Στά 12 χρόνια τοῦ γάμου μου ἄκουσα, τό 1990, γιά τόν γέροντα Παΐσιο ὅτι εἶναι πολύ καλός ἄνθρωπος καί βοηθάει πολύ κόσμο.
Τό ἔτος 2012, ὁ φοιτητής μου στό Τμῆμα Νομικῆς του Εὐρωπαϊκοῦ Πανεπιστημίου Κύπρου Στέλιος Κρεοῦζος, ὁ ὁποῖος εἶναι δημοσιογράφος τοῦ ΡΙΚ, διαγνώσθηκε μὲ ὑγρό στούς πνεύμονες καί στήν καρδιά.
Τὸν Πρόδρομο Ἰωάννη, τὸ πιὸ λαμπερὸ ἀστέρι πρὶν ἀπ’ τὸν Ἥλιο, τὸ «πρῶτο φῶς τῆς αὐγῆς», τὸν πιὸ ξεχωριστὸ ἀνάμεσα στοὺς φίλους τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστὸς ὁ Ἴδιος ἀνυπέρβλητα ἐγκωμίασε, λέγοντας πὼς «εἶν’ ὁ πιὸ σπουδαῖος ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ γυναίκα» (Ματθ. 11, 11).
«Ὁ Κύριος μοῦ ἀποκάλυψε», μοῦ εἶπε, «ὅτι στήν παιδική σας ἡλικία ἐπιθυμούσατε νά μάθετε ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Σᾶς συμβούλευαν νά ἐκκλησιάζεσθε, νά προσεύχεσθε, νά κάνετε καλές πράξεις, διότι σέ αὐτά, σᾶς ἔλεγαν, συνίσταται ὁ σκοπός τῆς χριστιανικῆς ζωῆς.
Τό ἔτος 1452 μ.Χ. τό Ἔθνος ὑπέστη μία μεγάλη δοκιμασία· τήν «ψευδοένωση» τῶν ἐκκλησιῶν. Στήν Κωνσταντινούπολη, στίς 12 Δεκεμβρίου 1452, μέ πρωτοβουλία τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου γίνεται «ἑνωτική λειτουργία», παρόντος τοῦ καρδιναλίου Ἰσιδώρου.
Ήταν μία σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μία φάτνη, τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί πήγαινε κανένας φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ, επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και δεν είχαν πού να μείνουν, κατέληξαν σε αυτό το σπήλαιο.
Ὁμιλητής ὁ Ἀθανάσιος Ῥακοβαλῆς
Εάν όμως εννοείς την Κωνσταντινούπολη, καθιστούμε γνωστό και στην αγιότητά σου και σε όλους τους χριστιανούς ότι ποτέ δε θα πάψουμε να δίνουμε μάχες και να πολεμούμε αυτούς που την κατέκτησαν και την κατέχουν.
Πᾶνε νὰ ἐξαφανίσουν ἕνα ὀρθόδοξο ἔθνος. Ξέρετε τί σημαίνει αὐτό; Ἕνα ὀρθόδοξο ἔθνος σήμερα εἶναι μεγάλη ὑπόθεση! Παλιὰ εἴχαμε τὴ φιλοσοφία. Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη μὲ βάση τὴ φιλοσοφία ἀποστόμωσε τοὺς φιλοσόφους. Οἱ φιλόσοφοι ἑτοίμασαν τὸν δρόμο γιὰ τὸν Χριστιανισμό …
Ἡ ἐξάπλωσις τῆς ὁμοιοπαθητικῆς στὴν πατρίδα μᾶς ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος ἦτο ἀρκετὰ μικροτέρα ἀπὸ ὅ,τι ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας καὶ πολὺ μικροτέρα ἀκόμη ἡ περὶ αὐτῆς διαμάχη τόσον μεταξὺ ἰατρικοῦ, ὅσον καὶ μεταξὺ θεολογικοῦ κόσμου.
Μιὰ παραγωγὴ τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης καὶ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ “Ἀχελῶος tv”. Ἡ ὁλοκληρωμένη ἔκδοση διαρκεῖ 4 ὧρες καὶ 40 λεπτά, ἐνῷ ἡ συντετμημένη μόλις 42 λεπτά.
Ὁ ἀναμορφωτὴς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς μας Μουσικῆς, ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, γεννήθηκε τὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ 7ου μ.Χ. αἰῶνα, πιθανώτατα τὸ 676 μ.Χ., ἀπὸ χριστιανοὺς γονεῖς, στὴ Δαμασκὸ καὶ γι’ αὐτὸ Δαμασκηνὸς ἐπικαλεῖται.
Ἀπόσπασμα τοῦ βίου τοῦ ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Δεκαπολίτου Κάποιος μοναχός πού ἀσκοῦνταν στήν ἡσυχία μαζί μέ ἄλλους ἀδελφούς, προσποιήθηκε ὅτι […]
Ἀπόσπασμα τοῦ βιβλίου: «Ὁ ἅγιος Γεώργιος ὁ Χοζεβίτης» Ὅταν συνέβη αὐτό καί ἔγινε γνωστό, λέγει κάποιος ἀπό τούς ἀδελφούς στό […]
Ἀπόσπασμα από τον βίο τῶν ὁσίων Πατέρων Παύλου καί Ἰωάννου Κάποια μέρα ὁ μακαριστός Παῦλος ἔφυγε γιά νά προσευχηθεῖ κατ᾽ ἰδίαν στό […]
Ἀπόσπασμα τοῦ βιβλίου: «Ὁ ἅγιος Γεώργιος ὁ Χοζεβίτης» Ἦταν κάποιος γεωργός ἀπό τήν Ἱεριχώ, πού τόν εἶχαν φίλο καί τόν […]
Ἀπόσπασμα τοῦ βίου τοῦ ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Δεκαπολίτου ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Κάποιος ἄλλος μοναχός, μέ τό ὄνομα Πέτρος, ἀγάπησε τήν ἡσυχία τοῦ […]
»Ἡ Ζ. ἔνοιωθε μιά ἀπέραντη γαλήνη καί χαρά γιά ὅλους γύρω της, ἐνῶ ἔνοιωθε τήν χάρη νά τήν πλημμυρίζη. Ἀπό τότε ἡ […]
Μαρτυρία Δ. Σ.: «Συνάντησα τόν γέροντα Παΐσιο γιά πρώτη φορά πρίν ἀπό περίπου 35 χρόνια, μαζί μέ τό φίλο μου Κ. […]
Νέος ἀπό Καβάλα, δεκαέξι χρονῶν, ὀνόματι Γιῶργος, ἦρθε μέ ένα φίλο του νά γνωρίση τόν γέροντα Παΐσιο, γιά τόν ὁποῖον εἶχε […]
Ἡ Ιερὰ Μονὴ Νοτενῶν εἶναι κτισμένη στὶς παραφυάδες Ἐρύ-μανθου (Ὠλενοῦ), ἢ ὡς γνωστότερο ὡς Σκιαθοβούνη, ποὺ κατευθύνεται πρὸς νότο καὶ καταλήγει […]
Οι πραγματικοί «αναρχικοί» σ’ έναν κόσμο υποταγμένο σε νέα είδωλα Ο ιερομάρτυς Ηλίας Τσετβερούχιν (†16 Φεβρ. 1934) […]
τοῦ ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη Ὅταν ἀποφασίσεις νά μιλήσεις γιά ἕναν ἅγιο πρέπει νά ἔχεις ὑπόψη σου δύο σημαντικά πράγματα: Α) […]
Ιωάννης Ελ. Σιδηράς Θεολόγος – Εκκλησιαστικός Ιστορικός – Νομικός Είναι 27 Αυγούστου του 1922, με το παλαιό ημερολόγιο. Το […]
Την 1η Μαρτίου του 1659 μαρτύρησε στην Τραπεζούντα ο νεομάρτυρας Παρασκευάς, ένας από τους δημογέροντες της πόλης. Ο θάνατός του έγινε με απαγχονισμό. Τα λείψανά του αρχικά τάφηκαν…
Την Πέμπτη της Διακαινησίμου ο Άγιος τελούσε αγρυπνία στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, στη Νάουσα. Παρευρίσκονταν συμπροσευχόμενοι δίπλα του ο Σακελλάριος1 π. Δημήτριος, ο πνευματικός π. Γεράσιμος και άλλοι δυο των οποίων τα ονόματα δεν σώθηκαν. Μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων οργισμένοι αγαρηνοί εισέβαλαν στον ναό και κατεσφαγίασαν πολλούς πιστούς, τον Άγιο Ιωάννη και τους υπόλοιπους τέσσερις ιερείς.