Όμως αυτό δεν είναι απολύτως αποδεκτό από τους ανθρώπους, που προσπαθούν να οικειοποιηθούν ό,τι μπορούν περισσότερο από την ιδιοκτησία του Θεού. Αρχικά καρπούνται τα πλούσια αγαθά της και εν συνεχεία αποπειρώνται να την κληρονομήσουν εξ ολοκλήρου.
Γέρων Εφραίμ: Το ασύλληπτο θαύμα στο κελλί ενός μοναχού!
Εκ των επιστολών του οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, έκδοσης Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου. Η ηχογράφηση μας παραχωρήθηκε από τον Ραδιοσταθμό της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού. Διαβάζει η Όλγα Κοκκίνου.
Ο Επίσκοπος καλόγερος…ο ταπεινός και άκακος…ο γεμάτος αγάπη πνευματικός πατήρ !!! Ο ενδακρυς λειτουργός των Μυστηρίων του Θεού. Ο αμετακίνητος στην Πίστη και την Παράδοση. Ο σύγχρονος Ομολογητής που δεν φοβήθηκε απειλές και δικαστήρια.
– Δια το θέμα των συζυγικών σχέσεων των εγγάμων ιερέων, αλλά και των λαϊκών, που μου αναφέρεις, αφού δεν καθορίζουν οι Άγιοι Πατέρες το πως ακριβώς, σημαίνει ότι είναι κάτι που δεν καθορίζεται, γιατί δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να μπουν σε ένα καλούπι.
Ομολογώ ότι απογοητεύθηκα όταν ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη αξιότιμος κ. Ιωάννης Οικονόμου, σε δηλώσεις του στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ αποκάλυψε άθελά του το ιδεολογικό υπόβαθρο των νέων ταυτοτήτων. Η απογοήτευση που ένιωσα, γρήγορα μετασχηματίστηκε σε λύπη…
Ο άνθρωπος έχει μέσα του βαθύτατη την επιθυμία για ζωή. Αποστρέφεται την ιδέα του θανάτου. Επιστρατεύει κάθε μέσο για να παρατείνει, όσο γίνεται, τη ζωή. Ποθεί την αθανασία, να ζήσει αιώνια. Και όχι απλώς να επιβιώνει, αλλά να ζει καλά. Δεν υπάρχει δυνατότερη επιθυμία στον άνθρωπο από την επιθυμία για ζωή.
Μιὰ μορφὴ καλῆς ἀγωνίας παρουσιάζεται στὸ Εὐαγγέλιο ποὺ ἀναγιγνώσκεται στὶς Ἐκκλησίες μας τὴν Κυριακὴ ΙΒ’ Ματθαίου (ιθ’ 16-24). Καὶ μάλιστα ἡ καλὴ αὐτὴ ἀγωνία διακατέχει ἕναν νέο, ὁ ὁποῖος προσερχόμενος στὸν Κύριο τὸν ῥωτᾶ: «τί ἀγαθὸν ποιήσω, ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;»
Μια ιδέα που μετατράπηκε σε… οργανωμένο ταξίδι, ένα προσκύνημα σε χώματα χαμένα αλλά όχι λησμονημένα, και ένα θρησκευτικό χρέος που έγινε ευλογία, λίγες ημέρες προτού για 10η φορά –και μετά από ένα… μίνι θρίλερ– οι χριστιανοί επιστρέψουν για τον Δεκαπενταύγουστο στην Παναγία Σουμελά του Πόντου για τη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου.
Πώς οι σύγχρονες συνήθειές μας και η χρήση της τεχνολογίας, γίνονται «μέσο» παρακολούθησης κάθε μας κίνησης. Οι «παγίδες» με το «πλαστικό χρήμα» και ο «δούρειος ίππος» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πότε θα εκδοθούν οι νέες ταυτότητες και πού «κρύβεται» το 666.
Γιὰ νὰ ἐκτιμήσῃ κανεὶς τὸ μέγεθος τῆς προσφορᾶς του, χρειάζεται προηγουμένως νὰ κατανοήσῃ τὶς συνθῆκες τῆς ἐποχῆς του (μέσα 18ου αἰ.): Τὸ ἔθνος εἶχε ἐξαγριωθῆ ἀπὸ τὴν ἀμάθεια καὶ ὑπέφερε ἀπὸ τὴν ἀβάσταχτη φορολογία, ποὺ ὁδηγοῦσε σὲ ἠθελημένους ἐξισλαμισμούς. Πολλοί, γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὴν κατάσταση αὐτήν….
Ἔχυσα πολλά δάκρυα, ζητῶντας συγχώρεσι ἀπό τόν ἀγαπημένο μου Οὐράνιο Πατέρα μου Θεό. Ἐπίσης ἔκλαυσα σάν μικρό παιδάκι, παρακαλῶντάς Τον νά μοῦ ἀποκαλυφθῇ ἐν μυστηρίῳ. Ὅταν συγκαταβαίνῃ καί μοῦ φαίνεται, ὅπως Αὐτός γνωρίζει καί θέλει, τότε πληρώνομαι δυνάμεως καί θείας εἰρήνης πνευματικῶς.
Πόσον ἄχαρη αἰσθάνομαι τήν ζωή αὐτή, ἐδῶ κάτω, ὅταν δέν νοιώθω την παρουσία τοῦ Ἀκαταλήπτου Θεοῦ ὁμοῦ μέ τήν ἀγάπη Του! Ὤ, τί δυσφορία νοιώθω τότε!
Φοβόταν τόσο πολύ ώστε αν έλεγε στον Θεό έντιμα, «γενηθήτω το θέλημά Σου», τότε όφειλε να δεχθεί «όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή» με την ετοιμότητα να τα υπομένει χωρίς γογγυσμό, χωρίς μικροψυχία και τα παρόμοια.
Ὅταν οἱ χριστιανοὶ δεχθοῦν ὅτι ἡ πλεονεξία εἶναι εἰδωλολατρία καὶ φοβερὴ ἀσθένεια, ποὺ ἐπηρεάζει καὶ τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή, παρὰ πολλὰ προβλήματα θὰ λυθοῦν στὴν προσωπική τους ζωή, ἀλλὰ καὶ στὴν Ἐκκλησία γενικότερα.
«Ο πατήρ Παΐσιος μου είπε»: Σημεία των καιρών
Δὲν μπορῶ νὰ παραστήσω τὸ πόσο συγκινημένη ἤτανε ἡ καρδιά μου σὰν ἄκουγα νὰ ψέλνει ὁ ψαρᾶς ὁ πάτερ Νεῖλος, ξυπόλητος, μὲ τὸ κατραμωμένο βρακί, μὲ τὰ φύκια κολλημένα ἀπάνω στὰ γυμνὰ ποδάρια του, νὰ ψέλνει μὲ κείνη τὴν ἀρχαία μελωδία καὶ νὰ λέγει στίχους ἰαμβικούς, καὶ παραπέρα ν᾿ ἀφρίζουνε τὰ παμπάλαια ἑλληνικὰ κύματα κι ὁ ἀγέρας νὰ βουΐζει πανηγυρικὰ…
Επειδή δουλεύουμε ακόμα στα πάθη, δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε στο λογισμό και στα αισθήματα μας, γιατί στραβός οδηγός και τα καλά τα κάνει στραβά…
Στὸν χρεώστη δοῦλο, ποὺ ἐκλιπαρεῖ τὸν κύριό του νὰ «μακροθυμήσῃ» γιὰ τὴν ἀποπληρωμὴ τοῦ χρέους του, ἐκεῖνος τοῦ χαρίζει, τελικά, ὁλόκληρο τὸ χρέος καὶ τὴν ἐλευθερία του! Ἀληθινὴ ἀρχοντιά, πραγματικὸ δεῖγμα βασιλικῆς συμπεριφορᾶς! Πόσοι ἐπίγειοι βασιλεῖς, ἀλήθεια, προβαίνουν σὲ μιὰ τέτοια χαριστικὴ κίνηση;
Γέροντος Δωροθέου (Μελέτη στο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα, ΙΑ’ Ματθαίου)
Ὅσο ὁ ἄνθρωπος αὐξάνει ἐν Κυρίω τόσο λιγότερο ἐπηρεάζεται ἀπό τίς ἀστοχίες τῶν ἀδελφῶν. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ἕνα γένος, μέ συνδετικό ὑλικό τήν ἀγάπη μας πρός τόν Θεό καί μεταξύ μας.
Κοντά στη βόρεια ακτογραμμή των Ψαρών πίσω από το βουνό του Προφήτη Ηλία και σε θέση αντιδιαμετρικά αντίθετη με τον οικισμό βρίσκεται η μονή της Παναγίας, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ο ακριβής χρόνος ίδρυσης του βιγλομονάστηρου, στη θέση προϋπάρχοντος μονυδρίου, δεν είναι γνωστός…
Εκατοντάδες είναι τα κείμενα, τα ποιήματα και οι μελέτες που γράφτηκαν για την Παναγιά μας. Μεταξύ αυτών είναι και του κληρικού Κωνσταντίνου Οικονόμου του εξ Οικονόμων (1780-1857), μιας σημαντικής εκκλησιαστικής προσωπικότητας…
Κανείς δεν μπορεί να πει στον πλησίον: «Γιατί δεν με αγαπάς;» Αλλά αυτός πρέπει με πράξεις αγάπης να ελκύει τον πλησίον και να τον προκαλεί να τον αγαπήσει.
Στην Παναγία Σουμελά με ποντιακούς χορούς
Η περίπτωση του δούλου που του χαρίστηκε χρέος εκατομμυρίων, αλλά αυτός δεν μπόρεσε να χαρίσει ένα κατοστάρικο στον οφειλέτη συνάδελφό του, προκαλεί ασφαλώς έντονο αποτροπιασμό σε όποιον το ακούει. Και αναφανδόν τον καταδικάζουμε (Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου).
Αναντίρρητο τυγχάνει ότι τα ορθόδοξα κριτήρια, οι συνειδήσεις και η διάκριση μεταξύ καλού και κακού ημών των Χριστιανών έχουν προ ικανού χρόνου αμβλυνθεί ή και αλλοιωθεί…
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: «Προτυπώσεις και απεικονίσεις της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Παλαιά Διαθήκη»
Από το προπατορικό αμάρτημα απαλλάχτηκε η Παναγία κατά τη στιγμή του Ευαγγελισμού, ενώ εμείς καθαριζόμαστε από αυτό με το βάπτισμά μας. Μέχρι τότε η Παναγία είχε κατορθώσει, με τη δική της θέληση σε συνεργασία με τη χάρη του Θεού, να παραμείνει αναμάρτητη. Δεν αμάρτησε ποτέ ούτε στον λογισμό της. Ήταν κατά θέληση αναμάρτητη, επειδή το πάλεψε, όχι εκ φύσεως. Είναι ο μόνος άνθρωπος που το κατάφερε αυτό.
Μιὰ γυναῖκα ἀπὸ τὸ πλῆθος, ἐνθουσιασμένη ἀπὸ τὸν λόγο Του, λέει στὸν Κύριο: «Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοί, οὕς ἐθήλασας.» (ια’ 27). Τότε Ἐκεῖνος συμπληρώνει: «Μενοῦνγε, μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν» (ια’ 28). Οἱ μὲν Προτεστάντες ἢ προτεσταντίζοντες, ποὺ δὲν ἀποδίδουν καμμία ἢ δὲν ἀποδίδουν ἰδιαίτερη τιμὴ στὴν Παναγία, ἑρμηνεύουν τό «μενοῦνγε»…
Να ετοιμασθούμε για την Πατρίδα μας, τον Ουρανό, τον Παράδεισο. Το παν είναι να συλλάβη ο άνθρωπος αυτό το βαθύτερο νόημα της ζωής, που είναι η σωτηρία της ψυχής. Όταν ο άνθρωπος πιστεύη στον Θεό και στην μέλλουσα ζωή, τότε καταλαβαίνει ότι αυτή η ζωή είναι μάταιη και ετοιμάζει το διαβατήριό του…
Νέες προβολές της ταινίας «Διάκος ο Ηρωομάρτυς» σε Πολύγυρο και Ωραιόκαστρο
Ἡ νεότης διέρχεται ἀθόρυβα· τά χρόνια κυλοῦν ἥσυχα, ἀνεπαίσθητα, ὅπως τό νεράκι τοῦ ρυακιοῦ· οἱ ὧρες ὡσάν τόν καπνόν, πού τόν παίρνει ὁ ἄνεμος. Οὕτω φεύγει καί χάνεται ἡ παροῦσα ζωή καί οἱ μέν ἀγωνισταί τοῦ Θεοῦ, πορεύονται πρός αἰώνια βραβεῖα δόξης, οἱ δέ ράθυμοι καί φιλόκοσμοι, πρός μίαν αἰώνιον καταδίκην μετά τῶν δαιμόνων
Δημήτριος Παναγόπουλος: Για αυτούς που δεν πιστεύουν στην εξομολόγηση