Ὑπάρχει μία λέξη στὸ λεξιλόγιο τῶν Ἑλλήνων, τὸ φιλότιμο, ποὺ δὲν ἔχει ἀντίστοιχη λέξη σὲ καμμία ἄλλη γλώσσα, καὶ ποὺ σὰν λέξη καὶ σὰν ἀρετὴ εἶναι ἑλληνικὴ ἀποκλειστικότητα. Ὅσο καὶ ἂν προσπαθήσει κανεὶς νὰ ἐξηγήσει σ’ ἕναν ἀλλοεθνῆ τί σημαίνει φιλότιμο, δὲν μπορεῖ αὐτὸς νὰ τὸ καταλάβει. Τί εἶναι ὅμως φιλότιμο;
Τὸ παρὸν ἄρθρο δὲν ἔχει σκοπὸ νὰ ἐπεκταθεῖ στὸ τί εἶναι ἐκφοβισμός, ποιοί παράγοντες τὸν δημιουργοῦν καὶ τὸν συντηροῦν, ἀλλὰ στὸ νὰ προτείνει μία λύση ποὺ ἴσως νὰ ἀκούγεται πρωτότυπη καὶ πολλὲς φορὲς «ἀκατόρθωτη» γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο. Τὴν συγχώρεση.
Ποιό εἶναι λοιπόν τό πνεῦμα τῶν Χριστουγέννων; Εἶναι ἡ ἑορτή αὐτή καθαυτή. Εἶναι ἡ Σάρκωση! Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται υἱός τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Χριστός γίνεται ἄνθρωπος. Αὐτό εἶναι τό μεγάλο γεγονός πού ζε-σταίνει κάθε ἄνθρωπο, πού «ζεσταίνει» τήν ἀνθρωπότητα ὁλάκερη.
Τα θυμάμαι ακόμη τα λόγια του…Κι έτσι έπαψα πια να περιμένω την αναγνώριση και τον καλό λόγο, από τους ανθρώπους που κάποτε ίσως να βοήθησα. Πάντα όμως όταν χρειαζόμουν εγώ βοήθεια, κάποιος άλλος άνθρωπος ήταν εκεί δίπλα μου και με στήριζε, όταν το είχα πραγματικά ανάγκη.
Ἡ παράδοση εἶναι τό σύνολο τῶν πολιτιστικῶν στοιχείων πού δημιουργήθηκαν στό παρελθόν καί τά ὁποῖα εἴτε μέ τόν γραπτό, εἴτε μέ τόν προφορικό λόγο παραδόθηκαν ἀπό γενιά σέ γενιά, γιά νά φτάσουν στό σήμερα.
Ἕνα φαινόμενο πού ἐντάθηκε ἰδιαίτερα ἀπό τήν ἀρχή τῆς εἰσόδου τῆς χώρας μας στό καθεστώς τῶν Μνημονίων ἦταν ἡ ἀνάδειξη καί διάδοση στόν χῶρο τοῦ Ἑλληνισμοῦ διαφόρων Προφητειῶν, πραγματικῶν καί μή, πού ἀποδίδονται σέ Ἁγίους καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τα «Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών» αγρυπνώντας για το κρίσιμο ζήτημα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας στα Ελληνικά Σχολεία και βάσει των τελευταίων εξελίξεων σχετικά με την προώθηση σε Νηπιαγωγεία της Χώρας Προγράμματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των νηπίων, με τίτλο: «Παίζω με το Φρίξο και μαθαίνω για το σώμα μου και τις διαπροσωπικές σχέσεις», ενημερώνουμε για τα εξής.
Αλλά και άνθρωποι που είχαν δυσκολίες προσωπικές, ο Γέροντας ο Παΐσιος τους έλεγε: «βλέπεις τα παιδιά σου και είναι νευρικά και φωνάζουν, κάνουν, θα σταυρώνεις τα παιδιά σου ή το βράδυ που κοιμούνται πήγαινε και σταύρωσε τα παιδιά σου, ή του φέρνεις ένα ποτήρι νερό, σταύρωσέ το
Εκείνον τον άνθρωπον, που διατηρεί μέσα εις την ψυχήν του την συνεχή μνήμην του Θεού, δεν είναι τόσον εύκολον οι δαίμονες να του κάνουν κακόν. Να τον πειράξουν ναι, αλλά να τον βλάψουν δύσκολον, και τούτο διότι δεν δίδει άδειαν εις τους δαίμονας να τον υποσκελίσουν, διότι είναι ωπλισμένος με το όπλον της συνεχούς μνήμης του Θεού
Σε προηγούμενες επισκέψεις του ο δισεγγονός του Αγίου, Αλέξιος ο οποίος γεννήθηκε στην Τασκένδη και μένει μόνιμα στο Βέλγιο, ζήτησε να βαπτιστεί.
Εἶναι μεγάλη ὑπόθεση ὁ σωστὸς δάσκαλος, ἰδίως στὶς μέρες μας! Τὰ παιδιὰ εἶναι ἄγραφες κασέτες ἢ θὰ γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ἢ βυζαντινὴ μουσική. Τὸ ἔργο τοῦ δασκάλου εἶναι ἱερό. Ἔχει μεγάλη εὐθύνη καί, ἂν προσέξη, μπορεῖ νὰ πάρη μεγάλο μισθὸ ἀπὸ τὸν Θεό.
Το εμπόδιο για να φθάσουμε στο εξομολογητήρι, είναι η υπερηφάνεια και ο εγωισμός. Πώς θα πω τα αμαρτήματά μου; Πιάνει τον άνθρωπο μια ντροπή, αλλά την ντροπή αυτή πρέπει να την έχουμε όταν πρόκειται να αμαρτήσουμε. Τότε θα μας φυλάξη για να μην κάνουμε αμαρτίες.
Πραγματική λύσσα σε κυριεύει, κάθε φορά που τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τί τους λες η σε παρακούνε η κάνουν ζημιές. Οπωσδήποτε αυτό είναι ένα μεγάλο σφάλμα σου. Πρέπει να παλέψεις σκληρά με το φοβερό πάθος του θυμού που, καθώς φαίνεται, σ’ έχει αρπάξει για τα καλά στα νύχια του.
Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη, ὄχι μόνο δέν μπορεῖ νά παραβλέψη τό τόσο σημαντικό αὐτό πρόβλημα, ἀλλά ἔχει πλήρη ἐπίγνωση ὅτι ἡ δημογραφική ἐξασθένιση καί γήρανση τῶν πληθυσμῶν τῆς κλασσικῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Βυζαντίου, σύμφωνα μέ ἔγκριτες μαρτυρίες, ἐπέφερε στόν Ἑλληνισμό τήν ὑποταγή αἰώνων
Λειτουργικώς αναλφάβητος είναι ο άνθρωπος που, με απλά λόγια, δυσκολεύεται στην ανάγνωση, στην γραφή και στο μέτρημα, στην αριθμητική. Tις όμως ή τι πταίει; Εύκολη η απάντηση. «Ιχθύς εκ της κεφαλής όζει». Υπουργείο Παιδείας. Έτσι ακριβώς τιτλοφορείται.
Γέροντα, ἔχετε νά μᾶς δώσετε μία συμβουλή τώρα πού βγαίνουμε ἔξω στόν κόσμο γιά νά ἀντιμετωπίσουμε τήν Κρίση;
Ὁ μοναχός κοίταξε σκεπτικός τό Ἀθωνικό χῶμα καί ἔμεινε ἔτσι σιωπηλός γιά λίγο. Οἱ προσκυνητές μείνανε καί αὐτοί ἀμίλητοι προσμένοντας τήν ἀπάντηση. Σπουδαία ἡ ἐρώτηση. Ὑπῆρχε ἄραγε ἀπάντηση;
Πώς να αντιμετωπίσουμε τη λαιμαργία;Υπάρχει τρόπος να αποφύγουμε το πάθος του φαγητού; Ακόμα και στις περιόδους νηστείας έχουμε αυτό το πάθος. Μια συμβουλή με τη λέξη «εγκράτεια» αρκετές φορές δεν πείθει.
Ἀκόμη εἴδωλο εἶναι καὶ κάθε ἰδεολογία, φιλοσοφία, κομματικὴ τοποθέτηση, χρήματα, νεαρὴ ἡλικία, ὀμορφιά, δύναμη καὶ ὁτιδήποτε ἄλλο ἀπολυτοποιεῖται μέσα στὸν ἄνθρωπο, κλέβει τὴν καρδιά του, καὶ ὁ ἄνθρωπος στηρίζεται πάνω σ’ αὐτὸ ἀντὶ στὸν Θεό.
Μόλις στην οικογένεια πάει να γίνει ένα σκάνδαλο, μια διαίρεση, μια ακαταστασία: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς», «Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισε τα παιδιά μας», «Κύριε Ιησού Χριστέ, ειρήνευσέ μας, και έρχεται χάρις, ευλογία και ειρήνη.
Έχει σχέση η ελληνική παιδεία με την περί ανθρώπου διδασκαλία της ορθόδοξης θεολογίας; Αποδέχεται την ψυχοσωματική οντολογία του ανθρώπου, την εκ πνεύματος και σώματος ενιαία ολότητα της υπάρξεώς του και, κατά συνέπεια, την αρμονική ψυχοσωματική του ανάπτυξη;
Ἡ περιγραφὴ τῆς κατάστασής του ἀπὸ τὸν πατέρα του εἶναι συγκλονιστική. Ἀναφέρει στὸν Χριστὸ ὅτι ἔχει «πνεῦμα ἄλαλον» (βουβὸ) καὶ ὅπου τὸν πιάσει, τὸν ρίχνει κάτω καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τὰ δόντια καὶ γίνεται ξερός.
Πρὶν καιρό μοῦ ἔδωσαν τὴν ἰδέα νὰ γράψω γιὰ τὸν εὐσεβισμὸ μέσα στὴν ἐκκλησία. Δὲν τολμοῦσα νὰ ἀγγίξω τὸ θέμα, γιατί πάντα θέλω νὰ βγαίνει ἀπὸ μέσα μου αὐτὸ ποὺ γράφω. Νὰ λοιπὸν ποὺ ἦρθε ἡ στιγμή. Καὶ ἀναρωτιέμαι ‘’μὰ γιὰ ποιὸν εὐσεβισμὸ μιλᾶμε;
Χτυπάει τὸ κουδούνι. Οἱ μαθητὲς κατευθύνονται πρὸς τὶς τάξεις. Διαγώνισμα στὰ θρησκευτικά. «Στὰ θρησκευτικὰ τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται νὰ γράψεις…
Εἶναι ὡραῖο νά βλέπης νέα παιδιά νά τιμοῦν τά Θεῖα καί νά ’ρχωνται γιά προσκύνημα στήν Παναγία, νά τήν ἔχουν στήριγμα καί βοήθειά τους, νά τήν παρακαλᾶνε γιά τήν προκοπή τους
Ἡ νέα τάξη θέλει νὰ καταργήσει τὴν ἑτερότητα τῶν δύο φύλων καὶ νὰ δημιουργήσει ἕνα « τρίτο » φύλο. Θέλει νὰ ἑνώσει τὰ δύο φύλα σὲ ἕνα καὶ νὰ δημιουργήσει ἕνα ἄλλο φύλο ποὺ δὲν θὰ ἔχει καθαρὰ χαρακτηριστικὰ ἀνδρικοῦ ἤ γυναικείου φύλου.
Ἔτσι βλέπουμε ὄχι μόνο στίς πόλεις καί στά χωριά, ἄλλους νά τρέχουν στά νταούλια, στά μπουζούκια κ.λπ., νά ζοῦν ἀδιάφορα καί ἄλλους νά τρέχουν στίς ἀγρυπνίες, στίς Παρακλήσεις, στίς πνευματικές συγκεντρώσεις καί οἱ ἄνθρωποι αὐτοί νά εἶναι δεμένοι μεταξύ τους.
Γνωστὴ ἡ συνταγὴ τοῦ ἐκφυλισμοῦ, τὴν εἶχαν ἐντοπίσει οἱ πρόγονοί μας ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, γι’ αὐτὸ καί, ὅπως ἔγραψε ὁ Πλάτων στὸν Μενέξενο:, «πᾶσα ἐπιστήμη (παιδεία), χωριζο-μένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς, πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται».
Πολλοί ἔχουν πολέμους στήν οἰκία τους καί ἄλλος μέν πολεμᾶται ἀπό τήν γυναῖκα του, ἄλλος πολιορκεῖται ἀπό τό τέκνο του, ἄλλος ἀπό τόν ἀδελφό του καί ἄλλος ταπεινώνεται ἀπό τόν ὑπηρέτη του καί ὁ καθένας λυπᾶται καί δυσανασχετεῖ καί μάχεται καί πολεμᾶ καί πολεμᾶται καί κανείς δέν σκέπτεται ὅτι ἐάν δέν ἔσπειρε ἁμαρτίες δέν θά ἦταν δυνατόν νά φυτρώσουν στήν οἰκία του ἀγκάθια καί τριβόλια
Τί ὀφείλουμε στόν Κύριον τῆς δόξης γιά τίς ἄπειρες δωρεές Του; “Καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην” καί ἀπείρους εὐχαριστίας.
Η μάνα λοιπόν περίμενε. Πάντα περίμενε μια αλλαγή. Η προσευχή της, το λιβάνι που έκαιγε, το καντηλάκι που άναβε, ήταν όλα, μα όλα γι’ αυτό το παιδί.
Ἤμουν πολύ σκεπτική, ἀλλά τί εἶχα νά χάσω; Ὑπάρχει κάπου ἐκεῖ στήν Ἐκκλησία τους μήπως τό μυστικό, γιατί τόσοι Ἕλληνες εἶναι χαμογελαστοί καί χαρούμενοι ἀκόμα ὅταν περνοῦν μεγάλες θλίψεις; Ξεκίνησα νά γίνωμαι περίεργη.
Ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τήν ἀγκαλιά καί στοργή τῆς μάννας μας, περισσότερο ἀπό παλάτια καί μεγάλους θησαυρούς. Ἡ ἀγκαλιά της μᾶς μεταδίδει πνοή καί ζωή. Ἀλλά ἀκόμη πιό πολύ, ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τή σκέπη καί τήν ἀγκαλιά τῆς μεγάλης Μητέρας μας· αὐτή τήν ἴδια ἀγκαλιά πού κράτησε μέσα της τόν Θεό μας …
Πολλοί ἀπό τούς πρώην ἐργαζομένους ἔχουν φρικώδεις μνῆμες ἰδίως ἀπό τή διαδικασία νά συνενώνουν τά μέλη ἐμβρύων μετά τήν ἄμβλωση. Ἡ διαδικασία αὐτή λαμβάνει χώρα μετά τήν ἄμβλωση, ἔτσι ὥστε οἱ ἐργαζόμενοι στήν κλινική των ἀμβλώσεων νά μποροῦν νά βεβαιώσουν …