Ο Ευγένιος Βούλγαρης μετά τη Λειψία φιλοξενήθηκε κάποιους μήνες στο Βερολίνο από τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄. Αυτός θεωρείτο εκφραστής της πεφωτισμένης δεσποτείας, ήταν φίλος και χορηγός του Βολταίρου και του άρεσε να φιλοξενεί και να συζητεί με διανοούμενους της εποχής του.
Τον Ξεσηκωμό δεν τον έκαναν λευκοντυμένα ευγενικά τσολιαδάκια που άκουγαν Μότσαρτ και Μπετόβεν· που χόρευαν λεπτεπίλεπτα βαλς σε σαλόνια με αφράτες πολυθρόνες και πολύχρωμες μεταξωτές ταπετσαρίες στους τοίχους. Τον κάμανε αγριάνθρωποι μουστακαλήδες, που φορούσαν λερή φουστανέλλα…
Το μικρό νησί των Ψαρών ήδη στα τέλη του 18ου αι. είχε οργανωμένο ναυτικό και αναπτυγμένες εμπορικές επιχειρήσεις. Είναι από τα πρώτα νησιά, που σήκωσαν τη σημαία της επανάστασης και ανέδειξαν ηρωικούς μπουρλοτιέρηδες.
Συνέντευξη με τον Νίκο Αργυρόπουλο, βετεράνο του πολέμου της Κύπρου το 1974, με αφορμή το βιβλίο του “Οι Ένοχοι”
Το φρούριο του Νιόκαστρου κτίστηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1573, μετά την ήττα τους στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, για να προστατεύει τη νότια είσοδο του κόλπου του Ναβαρίνου και να ελέγχει τον εμπορικό θαλάσσιο δρόμο από την Ανατολή στη Δύση και αντίστροφα.
Βίντεο με αποσπάσματα φλογερής ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου
Συμπληρώνονται 26 χρόνια από την κρίση των Ιμίων. Την νύχτα που ο Yποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Aρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την εθνική κυριαρχία της Πατρίδας.
Η Συνέλευση της Βοστίτσας ή Σύσκεψη της Βοστίτσας, κατά τους ιστορικούς, ή Μυστική συνέλευση της Βοστίτσας, κατά τους Αιγιώτες, ήταν η συνάντηση που έγινε από τους Φιλικούς της Βόρειας Πελοποννήσου, στη Βοστίτσα, όπως λεγόταν τότε το Αίγιο, από τις 26 έως τις 30 Ιανουαρίου του 1821, με σκοπό την οργάνωση….
…η απάντηση του Νίκου σε ό,τι τον ρωτούσαν οι βασανιστές του ήταν η ίδια: «Ξέρω, αλλά δεν σας λέω». Τόσο αγέρωχα, τόσο λεβέντικα, τόσο αξιοθαύμαστα, ευθέως και ειλικρινώς, ως αρμόζει εις «Έλληνα Κύπριο, όστις ζητεί την Ελευθερίαν του· τίποτα άλλο»
Ο Θούριος της Νέας Παλιγγενεσίας
Και βέβαια δεν θα έμενε αμέτοχος στο δράμα των υπόδουλων Ελλήνων, καταφέρνοντας να εξασφαλίσει το πρώτο σημαντικό δάνειο προς την επαναστατημένη Ελλάδα από το Φιλελληνικό Κομιτάτο του Λονδίνου και δίνοντας τη ζωή του τελικά για τον αγώνα της ανεξαρτησίας
Ο Γιάννης Σταθάς ήταν γιός του περίφημου αρματωλού Δήμου Σταθά. Γεννήθηκε το 1758 και διαδέχθηκε τον πατέρα του ως οπλαρχηγός της περιοχής του Βάλτου την προεπαναστατική περίοδο.
Ἐξύπνησαν τὰ παλληκάρια τοῦ Ὀδυσσέως πρωΐ – πρωῒ καὶ ρίχνοντας τυχαῖα τὰ μάτια στὴν Ἀκρόπολι, ροδοκόκκινη ἀπὸ τὸ πρῶτο γλυκοχάραγμα, εἶδαν κάτι παράξενο. Οἱ ἐχθροὶ ἀνεβασμένοι ἐπάνω στὸν Παρθενῶνα, κατέστρεφαν τὰ ὡραῖα ἐκεῖ μνημεῖα.
Πληροφορημένη η Κυβέρνησις την ενάρετον διαγωγήν, τα σεβάσμια και ιεροπρεπή σου ήθη και την εμπειρία του πηδαλιουχείν επι τοις εκκλησιαστικοίς πράγμασιν…..
Η Αρχιεπισκοπή Π. Πατρών μετά τον θάνατο του Γερμανού και ο Αρχιδιάκονος αυτού Γαβριήλ ο Σίφνιος
To 2022 ήταν η χρονιά συμπλήρωσης εκατό ετών από τον τραγικό επίλογο της Γενοκτονίας από το Οθωμανικό κράτος και το Κεμαλικό καθεστώς εναντίον του Ελληνισμού. Πάνω από ένα εκατομμύριο Ελληνίδες και Έλληνες δολοφονήθηκαν και πάνω από ενάμιση εκατομμύριο έγιναν πρόσφυγες στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο.
Για όλη αυτή τη δράση του Έθνους τονίζει ο Σάθας, στην ίδια «Είδηση»: «Υπέρ πίστεως και πατρίδος ηγωνίσθη το έθνος. Δια του σταυρού και της ρομφαίας απέκτησε την ελευθερίαν. Οι μάρτυρες της ορθοδόξου πίστεως και οι αρειμάνιοι του εθνισμού πρόμαχοι εισίν οι δίδυμοι της ελληνικής ελευθερίας αστέρες»
«…Στα θαλασσινά τα μέρη ρίχνουνε τον Σταυρό, ύστερ’ από τη Λειτουργία των Θεοφανείων. Έτσι τον ρίχνανε καί στην πατρίδα μου, κ’ ήτανε ένα θέαμα έμορφο και παράξενο…
Ὁ γέρων τῆς Σκιάθου σχεδιάζει τὸ τελευταῖο του διήγημα, λίγο προτοῦ ἀποδημήσει, παραμονὲς τῶν Φώτων.
Ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, υἱὸς τοῦ ἱερέως Ἀδαμαντίου Ἐμμανουήλ, διηγηματογράφος καὶ ἱεροψάλτης, ὠνειρεύθη τὴν νύκτα τῆς 2ας πρὸς 3ην Ἰανουαρίου 1911, εἰς τὴν Σκίαθον, ὅτι εὑρίσκετο εἰς τὰς Ἀθήνας, ἔλαβε δὲ σημείωμα τοῦ Βλ. Γαβριηλίδου, μὲ τὸ ὁποῖον….
Ένα από τα μυστηριώδη γεγονότα στην ιστορία του κόσμου, στο οποίο δεν έχει δοθεί ακόμα ικανοποιητική και γενικά αποδεκτή ερμηνεία, είναι και η εμφάνιση του αινιγματικού άστρου κατά τη γέννηση του Χριστού.
Μιά φορά κι’ έναν καιρό, πριν από πολλά χρόνια σε μια όμορφη χώρα, ζούσε ένα μικρό παιδάκι, ο Κωνσταντίνος. Εκεί μεγάλωνε σχεδόν όπως όλα τα παιδάκια, παίζοντας με τους φίλους και τα αδέρφια του στο παλάτι. Ξέχασα βέβαια να σας πω, ότι οι γονείς του Κωνσταντίνου, ο Μανουήλ Παλαιολόγος και η Ελένη Δραγάτση, ήταν οι βασιληάδες της όμορφη αυτής χώρας…
Mια ακόμη ταινία μικρού μήκους από τον σκηνοθέτη ιστορικών ταινιών Φώτη Πάσσο. Η ταινία συνδέεται με την ιστορία της Μακεδονίας μας στα χρονικά του Παύλου Μελά και των Μακεδονικών αγώνων.
Η λήξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου βρίσκει την πατρίδα μας με τους νικητές του πολέμου. Στη Σύνοδο Ειρήνης του Παρισιού συμμετέχει και η Ελλάδα. Με συμφωνία Άγγλων και Γάλλων η 1η ελληνική μεραρχία αποβιβάζεται εις την Σμύρνη με διοικητή τον συνταγματάρχη Ζαφειρίου. Η αποστολή του είναι η προστασία του ελληνικού πληθυσμού και των άλλων μη μουσουλμανικών εθνοτήτων από τη δράση των τούρκων ατάκτων…
Καί αφού έκαψαν τούς ανθενωτικούς μοναχούς στόν Πύργο τής Μονής Ζωγράφου προχώρησαν καί στην Μονή τού Βατοπαιδίου, και επειδή εκεί τους έλεγξαν ως Αιρετικούς, διά τούτο τον μέν Ηγούμενον αφού τον έδεσαν με αλυσίδες τον κατεπόντισαν εις την θάλασσα, τους δε άλλους δώδεκα Μοναχούς, τους απηγχόνησαν είς τόπον λεγόμενον σήμερα Φουρκόβουνον.
Με το σημερινό αφιέρωμα στον σημαντικό ποιητή του 20ού αιώνα Νικηφόρο Βρεττάκο (1912-1991) συμπληρώνεται η σειρά των κειμένων για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Την αρχίσαμε στις 14 Μαρτίου του 2020, με αφιέρωμα στον Ιωάννη Καποδίστρια και γράψαμε για εβδομήντα, στρατιωτικούς ήρωες, δασκάλους του Γένους, ιστορικούς.
Μ’ όλο που τότε ήμουν 7 χρονών, θυμούμαι καλά. « Ξύπνα – μου είπε η μάνα μου – ήρθε ο ελληνικός στρατός». Οι αδελφές μου, η Κλεοπάτρα και η Όλγα, έβαζαν την ελληνική σημαία στο παράθυρο του νοντά.
Ένα παρασκήνιο από το ταραγμένο 1959 έρχεται στο προσκήνιο… Και αυτό δεν αφορά παρά την μέσω επιστολών επικοινωνία του Κάστρο με τον επικεφαλής της ΕΟΚΑ Γεώργιο Γρίβα ή «Διγενή».
Η Aratos films σε συνεργασία με τον Δήμο Διστόμου – Αράχωβας – Αντίκυρας και την υποστήριξη του Συλλόγου Φίλων Ιστορίας και Αναπαράστασης Αυτής Γιαννιτσών παρουσιάζουν την ταινία μικρού μήκους του Βασίλη Τσικάρα “Η Μάχη Της Αράχωβας”.
Με 23 ψήφους υπέρ και 15 κατά, η Ολομέλεια της Βουλής υπερφήφισε το ψήφισμα που κατέθεσε το ΑΚΕΛ για τη Δημοκρατική Αντίσταση, με αφορμή την 7η Δεκεμβρίου, Ημέρα Μνήμης των Μαχητών της Αντίστασης.
Τό ἔτος 1452 μ.Χ. τό Ἔθνος ὑπέστη μία μεγάλη δοκιμασία· τήν «ψευδοένωση» τῶν ἐκκλησιῶν. Στήν Κωνσταντινούπολη, στίς 12 Δεκεμβρίου 1452, μέ πρωτοβουλία τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (εἶχε τήν ἀπατηλή ἐντύπωση ὅτι ἔτσι ἐξυπηρετοῦσε τό ἔθνος, ξεχνώντας ὅτι ὁ μόνος φίλος καί ἀνίκητος σύμμαχος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Σωτῆρας Χριστός) γίνεται «ἑνωτική λειτουργία», παρόντος τοῦ καρδιναλίου Ἰσιδώρου (ἀπεσταλμένου τοῦ πάπα).
“Δεν είναι ούτε ο Ναός του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, ούτε του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, ούτε της Παναγίας στο Παρίσι, ούτε του Αγίου Ανδρέου στο Εδιμβούργο, ούτε οι μεγάλοι ναοί στο Σικάγο και στη Νέα Υόρκη…. Σύμβολο της όλης Χριστιανοσύνης και όλης της Υφηλίου είναι ο Ναός της Σοφίας του Θεού…”
Ὁ παπισμὸς εἶναι αἵρεση γι’ αὐτὸ οὔτε χάρη ἔχει οὔτε μυστήρια. Γι’ αὐτὸ ἡ Δύση δὲν εἶναι χριστιανικὴ ἀλλὰ αἱρετική. Ἀπὸ τὸ 1054 μέχρι σήμερα ἡ ἀλαζονεία τοῦ πάπα χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ ἀθέμιτα μέσα γιὰ νὰ δημιουργήσει μία παγκόσμια θρησκευτικὴ ἡγεμονία.
Πρόσφατα δημοσιεύθηκαν στον Ελληνικό τύπο -έντυπο κι ηλεκτρονικό-, αρκετά άρθρα με θέμα το Μουσείο Ελληνικής Μυθολογίας στην Ν. Κορέα! Εύγε στους Κορεάτες, όμως η Ελλάδα; Η Ελληνική Παιδεία κι ο Ελληνικός Πολιτισμός ασχολούνται με τη μυθολογία μας;