Εφόσον λοιπόν… το πρόβλημα της βίας στα παιδιά είναι πρωτίστως πνευματικό, η λύση δεν μπορεί να είναι άλλη από πνευματική. Βρίσκεται στην ελληνορθόδοξη παράδοσή μας και τον ελληνορθόδοξο τρόπο ζωής, ο οποίος πρέπει να γαλουχήσει την νεολαία μας, αποσπώντας την από την σύγχρονη χοάνη της αποστασίας από το Θεό, του ηθικού αμοραλισμού και του δικαιωματισμού…
Όμως τον τελευταίο καιρό – και στην πατρίδα μας (1) – γίνονται βήματα, διστακτικά και διερευνητικά, αλλά συγχρόνως αναιδή και θρασεία που υποστηρίζουν το θάνατο ως προσωπική επιλογή, ως «ατομικό δικαίωμα».
Γεώργιος Δ. Παναγόπουλος, Καθ. ΑΕΑ Αθηνών: “…α) Πρόκειται για ένα διεθνές δίκτυο άσκησης πιέσεων (κοινώς lobby), στο οποίο διαπλέκονται επιχειρηματίες, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι και πολιτικοί σε νευραλγικές θέσεις παγκοσμίως. β) Για πρώτη φορά μια ανθρώπινη ομάδα όχι μόνον αυτοπροσδιορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη της ικανοποιούν τις όποιες ηδονογόνες περιοχές τους, αλλά και απαιτεί να επιβληθούν ως νομικώς προστατευόμενα δικαιώματα μια πλειάδα επιθυμιών-αξιώσεων οι οποίες απορρέουν εξ αυτού.
Γεώργιος Α. Γεωργιάδης, Καθ. Νομικής Σχολής Αθηνών: Η θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια δεν ανταποκρίνεται λοιπόν σε κάποια ρυθμιστική ανάγκη, καθώς αυτή έχει καλυφθεί ήδη από το έτος 2015 με το σύμφωνο συμβίωσης…Ικανοποιεί λοιπόν την απαίτηση μιας πολύ μικρής μερίδας της ελληνικής κοινωνίας, στο πλαίσιο ενός ακτιβιστικού δικαιωματισμού, αντίθετα προς το κοινό περί δικαίου αίσθημα όλων των υπολοίπων.
“Μα εξέλιξη δεν θέλετε;” ρωτάνε τα θηρία, “πρόοδο πιότερο γυρεύουμε”, τούς λέμ’ με παρρησία, “Ωραία και καλή η ορμή, του αύριο η πορεία, χωρίς όμως τις ρίζες μας μηδέν καρποφορία”…
Πριν από πενήντα χρόνια και συγκεκριμένα στις 26 Δεκεμβρίου του 1973 δημοσιεύθηκε στη Γαλλία, στα ρωσικά, το συγκλονιστικό όσο και αποκαλυπτικό έργο του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ». Αυτό κατέφερε ένα ακόμη πλήγμα στο ολοκληρωτικό σύστημα εξουσίας της Σοβιετικής Ένωσης, με την εκτενή και γλαφυρή στην τραγικότητά της περιγραφή των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Ποιες είναι άραγε οι βασικές στρατηγικές που χρησιμοποιεί το λόμπι των αμβλώσεων για να θολώσει τα νερά και να σχετικοποιήσει τα επιχειρήματα υπέρ της αγέννητης ζωής; Σύμφωνα με τους ειδικούς είναι τρεις οι τακτικές που χρησιμοποιεί στη δημόσια σφαίρα για να επιτύχει τους στόχους του…
Διαφθορά, σχετικοποίηση των αιωνίων και κοινά αποδεκτών αξιών και ιδανικών, αντιστροφή ερμηνείας των όρων, άκρατος δικαιωματισμός, αποδόμηση κάθε νοήματος και αλήθειας του Ευαγγελίου, δαιμονική “επικαιροποίηση” του λόγου του Θεού, απιστία, χυδαιοποίηση της έννοιας της ύψιστης χριστιανικής αρετής της αγάπης, σχετικοποίηση της Αλήθειας, έμμεση αλλοίωση δογμάτων, σύγχυση, αποϊεροποίηση μυστηρίων…
Η ομίχλη που ήδη έχει απλωθεί στο κοινωνικό ενδιαίτημά μας και καλείται πολιτισμός της αφύπνισης (woke culture), μάλλον προσλαμβάνεται ως ηλιοφάνεια από τις καλούμενες πρωτοποριακές ομάδες που σταδιακά επηρεάζουν τον τόνο της καθημερινής συμπεριφοριολογίας στις δυτικές κοινωνίες. Και ομιλώ για δυτικές κοινωνίες για να ξεκαθαρίσω εξ’ αρχής το κυριότερο συστατικό του κινήματος αυτού…
Ζούμε μια ανάποδη ιστορία! Η αντιδημοκρατία παρουσιάζεται θριαμβευτικά ως δημοκρατία! Ο εθνομηδενισμός ως γεωπολιτική ισορροπία! Ο ενδοτισμός είναι πατριωτισμός! Η διάλυση της οικογένειας είναι δικαιωματισμός! Η ουδετεροθρησκεία είναι η νέα παγκόσμια θρησκεία!
H Γαλλία προτίθεται να περιληφθεί στο Σύνταγμά της το δικαίωμα στην έκτρωση, μετά την κατάργησή του από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ… Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του Διαφωτισμού, που είχαν γίνει φανατικοί του Διαφωτισμού, απαρνήθηκαν την εφαρμογή της ανεκτικότητας στο όνομα «καμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας», και έτσι έγιναν οι ίδιοι εχθροί της ελευθερίας.
Στο Πανεπιστήμιο του Μπράιτον της Αγγλίας αποτρέπεται η λέξη «Χριστούγεννα» – Το ίδιο επιχειρούν και οι «βρώμικες» Βρυξέλλες – Λύσσα εναντίον κάθε τι χριστιανικού! Απαγορευμένα τα Χριστούγεννα: Δεν κρύβουν τις προθέσεις τους πλέον τα διάφορα «κατευθυντήρια» για το σχέδιο αποχριστιανοποίησης του Δυτικού κόσμου, με όλο και περισσότερους φορείς που νέμονται την εξουσία να επιχειρούν να εξαλείψουν οτιδήποτε παραπέμπει στον Χριστιανισμό.