ΡαδιοΧρηστότητα: Η υπομονή, η συγχωρητικότητα κι η χαρά τα τρία μέγιστα χαρακτηριστικά της Θείας αγάπης
Οι μοναχές γυναίκες της Εκκλησίας μας αποτελούν αξιοθαύμαστα παραδείγματα ευσέβειας για τους πιστούς. Πρόκοψαν στην αρετή και στην αγιότητα, όπως και οι άνδρες μοναχοί. Ένα τέτοιο λαμπρό παράδειγμα αρετής και αγιότητας υπήρξε η αγία Συγκλητική.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Έτσι θα ακουστούν οι προσευχές σας
“Η Παναγία σ΄ όλα στάθηκε τύπος και υπογραμμός για τις καλές γυναίκες, στη φρονιμάδα, στην ταπείνωση, στην υπομονή, στην αγιότητα, στην αφοσίωση και στη νοικοκυροσύνη….” Πόσο συγκινητικό είναι να βλέπει κανένας την Παναγία να ετοιμάζει με τα άχραντα χέρια της το σπίτι της, το κλινάρι της, τις λαμπάδες, το θυμιατήρι με το λιβάνι, και ότι άλλο χρειαζότανε για την κηδεία της.
Η Ενωμένη Ρωμηοσύνη στη Μύκονο, την Τετάρτη 29/05/2024, πραγματοποίησε ομιλία στον Άγιο Μηνά με θέμα: “Άγιοι της Αλώσεως – Υπομονή, η Τέχνη της Ελπίδας”. Ομιλητής ήταν ο Διδάκτωρ κ. Χαράλαμπος Μπούσιας…
Στα μισά του καλοκαιριού -δεν θυμάμαι με ποιο τρόπο- ο Κύριος με προειδοποίησε ότι η εξορία μου θα τελείωνε σύντομα.
Η υπομονή είναι αρετή και δώρο Θεού. ο Γ. Γκαίτε έλεγε ότι η υπομονή είναι το κλειδί για όλες τις κλειδαριές.
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Ἡ Καρτερία
Ὅσον καί ἄν θελήσῃ κανείς, ὅσον καί ἄν προσπαθήσῃ καί νομίσῃ ὅτι θά ζήσῃ ἄνευ θλίψεων, δέν θά ἠμπορέσῃ νά τό κατορθώσῃ, διότι ὁ πειράζων ἐμπεριπατῶν τήν ὑπ᾿ οὐρανόν καί περιελθών τήν γῆν, πάντας κοσκινίζει καί ποτίζει τό φαρμάκι τῶν θλίψεων τῆς κατάρας τοῦ νόμου.
Στο Σιμωνοπετρίτικο κάθισμα «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος» ζούσαν παλαιά δυο αυτάδελφοι, ο παπα-Νικηφόρος και ο π. Αρσένιος, καταγόμενοι από την Γαλάτιστα Χαλκιδικής
Σε έναν τόπο όπου η φύση αναδύει την αληθινή ομορφιά της, στο Πετροχώρι Αιτωλοακαρνανίας είχαμε την τιμή να συναντήσουμε τον 92χρονο κύριο Νίκο. Η ζωή του αποτελεί έναν θησαυρό μνήμης, γεμάτο περιπέτειες, αλλά και σοφία…
Ὅταν ὁ Χριστός δέχθηκε τούς ἐμπτυσμούς, τὰ ραπίσματα καὶ τὰ χτυπήματα, τότε συντρίφθηκε τὸ βασίλειο καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου. Μὲ τί τρόπο νίκησε ὁ Χριστός! «Μὲ τὸ καλάμι συντρίφθηκε τὸ κράτος τοῦ διαβόλου»…Ὅταν δηλαδή Τοῦ ἔδωσαν τὸ τελευταῖο χτύπημα μὲ τὸ καλάμι στὸ κεφάλι, τότε συντρίφθηκε ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου. Δηλαδή ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ πνευματική ἄμυνα καὶ ἡ ταπείνωση τὸ μεγαλύτερο ὅπλο κατὰ τοῦ διαβόλου
Κατάλαβες τώρα; Μετράει το μέσα μας, η στάση μας. Το αν θα είσαι ένας σημαντικός άνθρωπος δεν έχει να κάνει με το παρουσιαστικό σου, αλλά με το τι έχεις μέσα στην ψυχή σου! Αν η ψυχή σου είναι καθαρή θα πετάξεις προς τον Θεό, δεν έχει σημασία το έξω αλλά το μέσα!
«Γέροντα, κουράζομαι εύκολα, όταν δουλεύω. Δεν καταλαβαίνω τι φταίει…»
Μία ημέρα, των Αγίων Αποστόλων ήταν, ήρθε ο παπα-Εφραίμ από τα Κατουνάκια να μας λειτουργήση. Και μου έδωσε εντολή ο Γέροντας Ιωσήφ να μαγειρέψω ένα καλό φαγάκι, επειδή ο παπα-Εφραίμ ήταν πολύ φιλάσθενος και στα πρόθυρα σχεδόν της φυματιώσεως.
Ένας από τους αγίους πατέρες είπε: Ήταν ένας γέροντας αναχωρητής, τίμιος, και πήγα μια φορά σ’ αυτόν, όταν ήμουν καταπονημένος από τους πειρασμούς. Αυτός ήταν άρρωστος και κατάκοιτος και, αφού τον χαιρέτησα, κάθισα κοντά του και του είπα:- Κάνε μια ευχή για μένα, πάτερ, διότι πολύ θλίβομαι από τους πειρασμούς των δαιμόνων.
Θὰ σᾶς πῶ δύο ἱστορίες ποὺ ἴσως δὲν εἶναι πολὺ γνωστές. Μιὰ φορὰ ἕνα βράδυ στὴ Γερμανικὴ κατοχή, γύριζε πίσω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ πάει στὰ Τουρκοβούνια ποὺ ἔμενε καὶ στὸ δρόμο βλέπει ἕνα Γερμανὸ ποὺ εἶχε πιάσει μιὰ Ἑλληνοπούλα καὶ προσπαθοῦσε νὰ τὴ βιάσει. Ὁ Γέροντας δὲν ἤξερε γερμανικά, ἦταν ἄοπλος, δὲν ἤξερε τίποτα. Λυπήθηκε ἡ ψυχή του καὶ ξέρετε τί ἔκανε;
Τι είναι η αρρώστια για μας; Καλό ή κακό; Θα μας ωφελήσει ή θα μας βλάψει; Τη στέλνει ο Θεός για να δοκιμάσει την πίστη μας ή είναι θλιβερό αποτέλεσμα των αμαρτιών μας, όπως γράφει ο υμνογράφος στην Παράκληση: «Από των πολλών μου αμαρτιών ασθενεί το σώμα, ασθενεί μου και η ψυχή»;
– Πάτερ μου, είστε ο όγδοος παπάς που αλλάζει το χωριό μέσα σε 2 χρόνια! Εύχομαι να αντέξετε κανένα μήνα (!) γιατί οι προηγούμενοι, με την δυσκολία του λαού εδώ, άλλοι από το άγχος τους “βγάλανε” στομάχια και άλλοι καρδιές και δεν αντέξανε. Κυρίως ο λαός εδώ δεν εκκλησιάζεται καθόλου. Ούτε μικροί, ούτε μεγάλοι. Κανένας! – Δεν με φοβίζουν αυτά τα πράγματα, του είπε ο παπάς…
Αδελφοί, ο αγώνας μας είναι προσωρινός, η ανταμοιβή όμως και τα έπαθλα είναι αιώνια. Όσο μάλιστα κανείς αγωνίζεται με προθυμία, τόσο και ο εχθρός μανιάζει και του επιτίθεται με περισσότερη σφοδρότητα, αλλά η χάρη του Θεού δεν σταματά να χορηγεί την ενίσχυση και τη βοήθειά της σε εκείνον που πολεμά, αν βέβαια αυτός την επικαλείται με όλη του την ψυχή.
Ὅπως ἡ ὅραση σύμφωνα μὲ τὸν Gibson (1966) εἶναι ἡ «βασίλισσα τῶν αἰσθήσεων», ἔτσι καὶ ἡ ὑπομονὴ θὰ μποροῦσε νὰ ἰσχυριστεῖ κανεὶς ὅτι εἶναι ἡ βασίλισσα, ἡ κορωνίδα, ἡ μητέρα καὶ τὸ ἐπιστέγασμα ὅλων τῶν ἀρετῶν.
Στην Καλύβα «Αγία Τριάς» της Αγίας Άννας, ασκητικά ζούσανε πέντε αδέρφια κατά σάρκα, οι οποίοι γίνανε Μοναχοί, και […]