Η δασκάλα διάβασε τις εκθέσεις των παιδιών και διαπίστωσε, ότι δεν υπήρχε ούτε μία έκθεση, που να έχει έστω μία λέξη, περί του εκκλησιασμού των Χριστουγέννων. Η δασκάλα εξεπλάγη και ρώτησε τα παιδιά: – Παιδιά, δεν πήγατε στην Εκκλησία τα Χριστούγεννα;
Η Γέννηση του Θεανθρώπου αποτελεί το σημείο μηδέν, σηματοδοτώντας την οριστική δύση του παλιού κόσμου, του πεπαλαιωμένου, του παρηκμασμένου και την ανατολή του νέου, του ανακαινισμένου, του έχοντος δυναμική και προοπτική.
Ἔτσι λοιπόν καί οἱ μάγοι, ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, καθώς εἶδαν τό ἄστρο, καί τό ἔλαβαν αὐτό συνοδοιπόρο, ξεγελοῦσαν − ὅταν κουράζονταν − μέ τήν ἐρώτηση, «ποῦ εἶναι ὁ νεογέννητος Βασιλιάς», τήν ταλαιπωρία τῆς ὁδοιπορίας· ἀνέκριναν δηλαδή μέ τό λόγο τούς Ἑβραίους σάν κλέφτες Ἐκείνου πού γεννήθηκε.
Ο άνθρωπος πλάστηκε από το Θεό να γίνει Θεός. Αλλά το μοιραίο γεγονός της πτώσεως ανέστειλε από αυτόν αυτή την δυνατότητα και τον απέκοψε από την κοινωνία του Θεού. Κατά τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης η αμαρτία τον άνθρωπο «πτώμα εποίησεν» (PG 44, 508 CD, εις τους Ψαλμούς). Αυτή είναι η αιτία της ενανθρωπίσεως του Θεού
π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος: Τα Χριστούγεννα είναι εορτή αγάπης
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Χρειαζόμαστε ένα αστέρι στην ζωή μας
Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί.
Ομιλία Αρχιμανδρίτου π. Αντωνίου Στυλιανάκη 25.12.20 – “Χριστούγεννα με κουστωδία”
Τη γαλήνια μορφή του μειλίχιου Χριστού θα πάρει το αστείο ξωτικό, το οποίο του έδωσαν το όνομα του Αγίου Βασιλείου (στη Δύση του Αγίου Νικολάου). Αυτός ο χαζοχαρούμενος «άγιος» κυριαρχεί όλες αυτές τις γιορτινές ημέρες, για να προωθείται η καταναλωτική μανία και να σκεπάζει την εικόνα του δι’ ημάς Ενανθρωπήσαντος Θεού.
Τὰ Χριστούγεννα ἑορτάζουμε ἕναν καινούριο κόσμο. Ἕναν κόσμο κοντὰ στὸ Θεό, ὑπὸ τὴν προστασία του, μὲ προοπτικὴ τὴν τελεία ἕνωση μαζί του. Ἡ ἐποχὴ τῆς ἀναμονῆς τοῦ Μεσσία ἔδωσε τὴ θέση τῆς στὴν ἐποχὴ τῆς Χάριτος.
Ἔμαθαν ἐμπειρικὰ ὅτι στὶς ἑορτές, ἀνοίγουν ἰδιαιτέρως οἱ κρουνοὶ τῆς χάριτος τοῦ ἁγίου Πνεύματος καὶ πλημμυρίζουν οἱ πιστοί, ἀκόμα δέ, καὶ ὅλη ἡ δημιουργία. Γνωρίζουν ἐπίσης ὅτι ἡ κάθε γιορτὴ γίνεται ἕνα γλέντι στὸ ὁποῖο ὅλοι μετέχουν στὸ «παραδείσιο κρασί», ὅπως τὸ χαρακτήριζε ὁ ὅσιος Παΐσιος.
Το Ευαγγέλιο της Γέννησης του Χριστού, οπτικοποιημένο. Κείμενο από το κατά Λουκάν Β΄ 1-20 και το κατά Ματθαίον Β΄ 1-23. Διαβάζει ο Α.Χ.Β. Ραφαήλ. Υπότιτλοι: Ελληνικά & Αγγλικά.
Κάλαντα Χριστουγέννων Θράκης: “Βρε ν’ άνξιτι τις πόρτες σας” κάλαντα από το Μεγάλο Μοναστήρι της Ανατολικής Ρωμυλίας, “Κυρά Θεοτόκα” κάλαντα από το Σαμμακόβι της Θράκης, “Εδώ ήρθαμε να παινίσουμε” κάλαντα από τις Καστανιές Έβρου
Χριστούγεννα. Η μεγάλη δεσποτική εορτή στη σύγχρονη εποχή. Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος
Θά σᾶς περιγράψω ἕνα περιστατικό ἐπίκαιρο καί δημοσιογραφικό. Ὁ τίτλος του εἶναι: «Ἐγώ καί τό παιδί». Ἄν θέλετε στό «ἐγώ» βάλτε ὁποιονδήποτε ἀπό σᾶς. Κυριακή πρωί, κουρασμένοι καί τσακισμένοι ἀπ᾿ τόν κόπο καί τόν μόχθο τῆς ἑβδομάδας…
Δὲν ξέρω ἐσεῖς πῶς ἑτοιμάζεστε γιὰ τὰ Χριστούγεννα. Ἂν ἑτοιμάζεστε μόνο ὑλικῶς, μὲ ὅλο τὸ φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν σας δηλ. ἀνεξομολόγητοι, κάνετε πολὺ λάθος.
Νηστεύουν καὶ ἀσκοῦνται οἱ αἰσθήσεις ὄχι γιατὶ τὰ ἀγαθὰ τοῦ Θεοῦ εἶναι κακὰ ἀλλὰ διότι ἡ ὕπαρξή μας αὐτὴ τὴν περίοδο εἶναι παραδομένη στὸν Νυμφίο τῆς Ἐκκλησίας. Χριστουγεννιάτικες μέρες ποὺ σοῦ βάζει ὁ πνευματικὸς τὸ πετραχήλι στὴν ἐξομολόγηση καὶ γίνεσαι φάτνη ὥστε νὰ γεννηθεῖ τὸ Θεῖον βρέφος σὲ κάθε ἀνθρώπινη καρδιὰ…
Η Ενανθρώπηση του Θεού Λόγου είναι κορυφαία έκφραση της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και το επιστέγασμα της εφαρμογής του θείου σχεδίου για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας στάθηκαν με δέος μπροστά στο απερινόητο αυτό μυστήριο και με γνώμονα τις άγιες Γραφές συνέλαβαν ύψιστες αλήθειες και διατύπωσαν υψηλή θεολογία.
Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες.
Ὅσιος Παΐσιος : «Τὶς γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες». Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο καὶ πολὺ σημαντικὸ ποὺ πρέπει νὰ σταθοῦμε ! «Ὅταν κανεὶς μελετάει τὰ γεγονότα τῆς κάθε γιορτῆς, φυσιολογικὰ θὰ συγκινηθεῖ καὶ μὲ ἰδιαίτερη εὐλάβεια θὰ προσευχηθεῖ».
Ὕμνοι Χριστουγέννων: Ἀπολυτίκιο, Καθίσματα Ὄρθρου, Κοντάκιο – Greek Orthodox Christmas Hymns
Πράγματι, ἡ Βηθλεέμ ἀναφέρεται στὰ ἱερὰ κείμενα ὡς μελλοντικὸς τόπος γέννησης τοῦ Μεσσία, ὄχι μόνο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀλλὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, μὲ τὴ χαρακτηριστικὴ διατύπωση ὅτι ὁ Χριστὸς ἔρχεται στὴν Ἰουδαία καὶ « ἐκ σπέρματος Δαυὶδ καὶ ἀπὸ κώμης ὅπου ἦν Δαυίδ »
Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ μέγιστο ἱστορικὸ γεγονὸς μὲ στοιχεῖα ἀναμφισβήτητα, χρόνο, τόπο, πρόσωπα.
Ἀδιαμφισβήτητη ἡ ὕπαρξη του. Χαρμόσυνο τὸ μήνυμα του. Λαμπρὸς ὁ πανηγυρισμὸς τοῦ ὡς τὶς μέρες μας. Εἶναι ἡ μεγαλύτερη γιορτὴ τῆς χριστιανικῆς μας πίστης. Ἡ βάση καὶ ἡ ἀφετηρία ὅλων τῶν ἄλλων χριστιανικῶν ἑορτῶν.
Θὰ προτιμοῦσες δηλαδὴ νὰ ἐπεμβαίνει δυναμικά; Νὰ πᾶς νὰ κάνεις τὸ κακὸ καὶ νὰ σὲ σταματάει μὲ τὸ ζόρι; Νὰ ρίχνει κεραυνὸ σὲ κάθε σου παρεκτροπή; Τὸν θέλεις χωροφύλακα νὰ σὲ αστυνομεύει; Νὰ καταργήσει τὴν ἐλευθερία σου; Ἔ; Αὐτὸ θά ‘θελες;
Αὐτὸς ὁ Ἴδιος Χριστὸς ὑπάρχει καὶ σήμερα καὶ ζητᾶ καὶ κρούει καὶ παρακαλεῖ νὰ ἀνταποκριθοῦμε στὸ κάλεσμά του. Κατὰ τὸν Προφήτη ζητᾶ τὴν καρδιά μας, δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ καμία θυσία. Αὐτὸ εἶναι τὸ πολύτιμο δῶρο καὶ προσφορὰ σὲ Ἐκεῖνον. Οἱ Οὐρανοί του ἔδωσαν τὸν ἀστέρα, ἡ γῆ τὸ σπήλαιο, οἱ ἄγγελοι τὸν ὕμνο, ἐμεῖς τοῦ προσφέραμε τὴν Παναγία καὶ ὁ καθένας τοῦ προσφέρει τὴν ὕπαρξή του.
Ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, στὰ μέγαρα τῶν πλουσίων ἐπλεόναζε ἡ διαφθορὰ καὶ ἡ ἀκολασία. Ἀλλά, καὶ στὰ μικρὰ σπίτια τῶν φτωχῶν, ἡ ἠθικὴ ἐξαχρείωση συναγωνιζόταν τὴν ὑλικὴ ἀθλιότητα καὶ στέρηση. Καὶ σ’ αὐτὸν ἀκόμα τὸν περιλάλητο Ναὸ τοῦ Σολομῶντος, στὰ Ἱεροσόλυμα, ἐδέσποζε ἡ ὑποκρισία καὶ ὠργίαζε ἡ ἀσέβεια.
Ποιό εἶναι λοιπόν τό πνεῦμα τῶν Χριστουγέννων; Εἶναι ἡ ἑορτή αὐτή καθαυτή. Εἶναι ἡ Σάρκωση! Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται υἱός τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Χριστός γίνεται ἄνθρωπος. Αὐτό εἶναι τό μεγάλο γεγονός πού ζε-σταίνει κάθε ἄνθρωπο, πού «ζεσταίνει» τήν ἀνθρωπότητα ὁλάκερη.
Ο Χριστός είναι αυτός που περπατάει δίπλα μας, όταν έχουμε φθάσει στο έσχατο όριο της δυνάμεώς μας, αυτός που βρίσκεται μαζί μας στην αγριάδα του πάγου η την λαύρα της φωτιάς.
Σήμερα ολόκληρη η Ελλάδα γιορτάζει. Η Ελλάδα που έχει μνήμη, πλούσια και ανεξάντλητη πολιτιστική κληρονομιά. Η Ελλάδα που αγαπά και σέβεται την ελληνορθόδοξη παράδοσή της, γιορτάζει το μέγα γεγονός της γέννησης του Θεανθρώπου.
Μέσα στο Ιερό πνεύμα της εορτής των Χριστουγέννων, πραγματοποιήθηκε, από το Σωματείο Ενωμένη Ρωμηοσύνη Πατρών, στην Πάτρα το διήμερο 15 καί 16 Δεκεμβρίου 2018 (Σάββατο – Κυριακή) εκδήλωση για το παιδικό βιβλίο με θέμα: «ΣΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ».
Οἱ ἱερές τέχνες, καί εἰδικά αὐτή τῆς ἁγιογραφίας βοηθοῦν τόν κάθε πιστό στήν βίωση τῶν ἑορτῶν. Πολλά μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία ὥστε τά Χριστούγεννα, τά Θεοφάνεια και ὅλες οἱ ἄλλες ἑορτές να γίνονται πραγματικά αἰτία γιά τήν προσέγγιση τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν ἄνθρωπο.
Τί γιορτάζουμε τελικά τά Χριστούγεννα; Γιά ποιόν σκοπό σαρκώθηκε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί ποιό τό βαθύτερο νόημα τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως; Πῶς ἱστορεῖται τό γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ στήν Καινή Διαθήκη καί ποιό τό θεολογικό πλαίσιο τῆς γενέθλιας ἀφηγήσεως στό κατά Λουκᾶν καί κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλια;
Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη σὲ συνεργασία μέ τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου Μαρκοπούλου, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, διοργάνωσαν πολὺ ἐνδιαφέρουσα ἐκδήλωση στὸν χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Σελίδες