Από τότε και σε όλη του τη ζωή έλεγε «τι παράξενα, τι μυστήρια που ενεργεί ο Θεός; Εμένα στο φώς με οδήγησε μια γριά τυφλή. Τι σοφά που ενεργεί ο Θεός! Είχα την εντύπωση ότι την οδηγούσα εγώ. Και ο Θεός μου έδειξε, ότι μου την είχε στείλει για να οδηγήσει Εκείνος, με αυτήν την «τυφλή», στο φώς της επιγνώσεώς του εμένα που ‘έβλεπα’».
Κάποτε αποφάσισε ο πλούσιος να βοηθήση τον φτωχό. Παίρνει, λοιπόν, ένα πουγγί γεμάτο χρυσά φλουριά και του το πηγαίνει. Κάθε βράδυ στου φτωχού το σπίτι, μετά το φαγητό, τα παιδιά τραγουδούσαν, γελούσαν και έπαιζαν. Εκείνο το βράδυ άκρα σιγή. Σιγή νεκροταφείου στο σπίτι του φτωχού.
Μία εἶναι ἡ νόμιμη συζυγία ἀνδρὸς καὶ γυναικός, αὐτὴ ποὺ γίνεται μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Μυστηρίου τοῦ γάμου. Κάθε πράξη ποὺ γίνεται ἔξω ἀπὸ τὸ Μυστήριο τοῦ γάμου χαρακτηρίζεται ὡς πορνεία ἢ μοιχεία καὶ καμία διάκριση δὲν γίνεται ἂν συμβαίνει μὲ ἀμοιβὴ ἢ ἐξ ἀγάπης…
Το κάνει από καιρό σε καιρό. Παίρνει το κόσκινο και κοσκινίζει. Μας δοκιμάζει και συγχρόνως μας παιδαγωγεί. “Εν θλίψει εμνήσθημέν σου, Κύριε”, λέγει ο προφήτης Ησαΐας. Μέσα στις θλίψεις και στους πειρασμούς σε θυμηθήκαμε, Κύριε. Κατά την Κατοχή, αλλά και μετά, είχαμε πλησιάσει περισσότερο τον Θεό…
Κατάπληκτοι ανέγνωμεν εις τα εφημερίδας δήλωσιν, δήθεν εκκλησιαστικής πηγής, καθ’ ην την εσπέραν της Εορτής του Τιμίου Σταυρού λύεται η νηστεία. Η θεωρία αύτη τυγχάνη πάντη αστήρικτος. Εάν τα λεχθέντα είχοντο αληθείας, έπρεπεν η νηστεία να τηρήται από της εσπέρας της προηγουμένης, ίνα έχωμεν άρτιον 24ωρον και ουχί κολοβήν ημέραν. Έπρεπεν ακόμη η νηστεία της Τεσσαρακοστής να λύηται την εσπέραν του Μ. Σαββάτου.
Ο Γέροντας διέκρινε αμέσως ότι η μικρή ήταν θυμωμένη και ζήτησε να μάθει την αιτία. Επειδή εκείνη δεν απαντούσε, ανέλαβε ο πατέρας της να εξηγήσει ότι πριν από λίγο είχε χαστουκίσει τον θείο της, καθώς εκείνος αστειευόταν μαζί της. Παρά τις συστάσεις όμως που της έγιναν και τη συγγνώμη του θείου της, αυτή δεν ζητούσε συγγνώμη.
Κάποτε μιὰ μητέρα ἑνὸς ἑπτάχρονου –περίπου- ἀγοριοῦ ἔμεινε ἔγκυος γιὰ δεύτερη φορά. Βασανίστηκε ἀπὸ δαιμονόπληκτους λογισμοὺς νὰ κάνει ἔκτρωση. Τηλεφώνησε στὸν γυναικολόγο της, πνευματικοπαίδι τοῦ π. Ἐπιφανίου καὶ τῆς ἀνακοίνωσε τὸν προβληματισμό της νὰ ‘’ρίξει’’ τὸ παιδάκι ποὺ κυοφοροῦσε.