Ο Παπισμός κατά τους Αγ. Πατέρες – Παπισμός

Ο καθ. δογματικής, μακαριστός, Χρήστος Ανδρούτσος…: «Γιατί ο αγαθός και φιλεύσπλαχνος πάπας, ο έχων την απόλυτη εξουσία και το απόλυτο προνόμιο του δεσμείν και λύειν εφ’ όλης της ανά τον κόσμο Εκκλησίας, δεν δίδει δια μιας άφεση σ’ όλους τους ανά τους αιώνες αμαρτωλούς, αλλά περιμένει να πέσει το παραδάκι προσωπικά από τον καθένα και μετά να χορηγήσει τα συγχωροχάρτια;»

 Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές για την όψιμη «ανακάλυψη» της Συνοδικότητας από τον Παπισμό και την κακοποιημένη εφαρμογή της στην παπική «εκκλησία». Είναι αποδεδειγμένο πως η νεωστί εμφανισθείσα «Συνοδικότητα»,  μαζί με άλλες παρόμοιες μεθοδεύσεις, εντάσσεται στο γενικότερο σχέδιο του αμετανόητου αιρετικού

π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης – Αποκαλύψεις για το κοινόν Πασχάλιον

Ο Αγγλικανισμός αποτελεί μια παραπέρα εκτροπή από τον Παπισμό, από τον οποίο αποσκίρτησε το 1534, όχι λόγω διαφωνιών για τις παπικές κακοδοξίες και τις τερατωδίες, αλλά για ιδιοτελείς λόγους. Συγκεκριμένα, να εξυπηρετήσει τον παράνομο δεύτερο γάμο του βασιλιά Ερρίκου Η΄, με την ερωμένη του Άννα Μπολέυν, θέλοντας να χωρίσει την νόμιμη σύζυγό του Αικατερίνη της Αραγωνίας, τον οποίο αρνούνταν ο «Πάπας»!

Μία θρησκεία μόνο εἶναι (ἀληθινή) ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική θρησκεία καί τό πνεῦμα αὐτό τό ὀρθόδοξο εἶναι τό ἀληθές. Τά ἄλλα πνεύματα εἶναι πνεύματα πλάνης καί οἱ διδασκαλίες (τους) εἶναι μπερδεμένες… Λοιπόν ἐγώ ἔτσι πιστεύω τά πράγματα. … Ὄχι, δέν παραδέχομαι ὅλες τίς θρησκεῖες.

Τό ἔτος 1948 ἀπετέλεσε ὁρόσημο στήν πορεία τοῦ οἰκουμενισμοῦ, καθώς τήν χρονιά αὐτή ἐκλέγεται Οἰκουμενικός Πατριάρχης ὁ μέχρι τότε Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Ἀθηναγόρας καί, ταυτόχρονα, ἱδρύεται τό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν. Τήν ἴδια ἀκριβῶς περίοδο ἔχουμε τήν ἐμπλοκή τῆς πολιτικῆς, καί ἰδιαίτερα τοῦ ἀμερικανικοῦ παράγοντα, στά ἐκκλησιαστικά ζητήματα…

Να επισημάνουμε πως, εκτός από τη φρίκη των ηθικών σκανδάλων  του διαχρονικού Παπισμού, κυριαρχούν και τα οικονομικά

Η ευθύνη ιερέων και επισκόπων έναντι του παπισμού

Η Αλληλεγγύη Γονέων διεξήγαγε το πρώτο εξάμηνο 2024 έρευνα αποτύπωσης γνώμης σε γονείς παιδιών που φοιτούν στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση για το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης (ΣΔ). Το ερωτηματολόγιο αποτελούνταν από 21 ερωτήσεις…

Έχουμε αναφερθεί πάμπολλες φορές στις ανακοινώσεις μας, αποδεικνύοντας με αδιάσειστα στοιχεία, ότι η προωθούμενη «ένωση των εκκλησιών» και κύρια η «ένωση» Ορθοδοξίας και Παπισμού, δεν θα γίνει με την αποδοχή των δογματικών αληθειών της Εκκλησίας από τους αιρετικούς

Ο Γεννάδιος Σχολάριος, μάλιστα, σε επιστολή του, που τοιχοκόλλησε το 1452, λίγο πριν την Άλωση, στην πόρτα του κελιού του, έγραφε: «Άθλιοι Ρωμαίοι, πώς πλανηθήκατε και απομακρυνθήκατε από την ελπίδα στον Θεό, ελπίζοντας στη δύναμη των Φράγκων και, μαζί με την πόλη, που πρόκειται να χαθεί, θα χάσετε και την ευσέβειά σας».

Ἕνας Ἅγιος δὲν μπορεῖ σήμερα νὰ εἶναι ἐπίσκοπος, διότι οἱ ἄνθρωποι δὲν µποροῦν νὰ ἀντέξουν τὸν λόγο του. Γι’ αὐτὸ ἀπαιτεῖται ἐπίσκοπος μὲ μετριότερη πείρα καὶ νὰ ἔχει διοικητικὲς ἱκανότητες

Τὴν Κυριακὴ 4 Φεβρουαρίου 2024 τὸ ἀπόγευμα, στὸ προάστειο τῆς Μυτιλήνης Ταξιάρχες – Καγιάνι, ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη Μυτιλήνης ἔκοψε τὴν βασιλόπιτά τῆς γιὰ τὸ 2024. Στὶς 4.00 μ.μ. συμμετείχαμε στὸν ἑσπερινὸ καὶ τὴν Παράκληση στοὺς Ταξιάρχες στὴν ὁμώνυμη ἐκκλησία. Στο τέλος ὁ ἐφημέριος τοῦ ναοῦ π. Ἀκίνδυνος μᾶς μίλησε γιὰ τὴν ἱστορία τοῦ ναοῦ, τὰ θαύματα τοῦ Ταξιάρχη καὶ τὸ ἔργο τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης.

Γραφείο επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών: “…αυτή η κάλπικη Συνοδικότητα είναι μια ακόμα καλοστημένη παγίδα, για να παγιδευτεί η Ορθοδοξία μας…την παγίδα αυτή αδυνατούν να διακρίνουν οι θερμοί θιασώτες της «ενώσεως των εκκλησιών», οι οποίοι αντιμετωπίζουν με ενθουσιασμό την νέα παπική δολιότητα, ότι δήθεν ο Παπισμός «άλλαξε» και το χειρότερο, πασχίζουν…να εναρμονίσουν την γνήσια Συνοδικότητα της Ορθοδοξίας με το «Πρωτείο» του «Πάπα»! “

Εις την ιστορίαν του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις. Η ουσία της πτώσεως εις την αμαρτίαν είναι πάντοτε η ίδια.

Λέει μιά λαϊκή παροιμία «ὁ λύκος καί ἄν ἐγέρασε καί ἄσπρισε τό μαλλί του, μήτε τήν γνώμη ἄλλαξε μήτε τήν κεφαλή του». Ὁ Θεός, ἡ ἀγάπη Του, ὁ Πατέρας μᾶς δείχνει σημεῖα, γιά νά μήν κοιμόμαστε, νά ξυπνᾶμε. Μᾶς τραντάζει. Καί ἐμεῖς -δέν λέω γιά τόν ἁπλό κόσμο· δέν ἔχει τόση εὐθύνη ὁ ἁπλός κόσμος- ἐμεῖς, οἱ ἄλλοι πού ἔχουμε κάποια θέση καί ἑπομένως εὐθύνη, ἐμεῖς κοιμόμαστε. Συνεχίζουμε νά κοιμόμαστε.

π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης. το παραμύθι και η πλάνη των συμπροσευχών

«Μή φοβᾶστε. Οἱ διαθέσεις τοῦ Πάπα ἀνέκαθεν ἦταν νά ὑποτάξη τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί θά ἔλθη ἡμέρα, πού ὁ διάλογος θά ματαιωθῆ· τίποτε δέν πρόκειται νά γίνη…»

Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης την ισχυρή επιθυμία των αγγλικανών κληρικών για σημαντικές αλλαγές στο δόγμα της «εκκλησίας» τους επί θεμάτων όπως το σεξ, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, ο γάμος και ο ρόλος της γυναίκας στο ιερατείο, έτσι ώστε οι επίσημες εκκλησιαστικές θέσεις να ευθυγραμμιστούν περισσότερο με την επικρατούσα κοινή γνώμη.

Στο πλαίσιο της εβδομάδας παγκόσμιας προσευχής για τη χριστιανική ενότητα, διοργανώθηκε «Οικουμενική βραδιά συμπροσευχής» το Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2023, στον  Παπικό ναό της “Ασπίλου Συλλήψεως” της Θεοτόκου, Θεσσαλονίκης.

Καί αφού έκαψαν τούς ανθενωτικούς μοναχούς στόν Πύργο τής Μονής Ζωγράφου προχώρησαν καί  στην Μονή  τού Βατοπαιδίου, και επειδή εκεί τους έλεγξαν ως Αιρετικούς, διά τούτο τον μέν Ηγούμενον αφού τον έδεσαν με αλυσίδες τον κατεπόντισαν εις την θάλασσα, τους δε άλλους δώδεκα Μοναχούς, τους απηγχόνησαν είς τόπον λεγόμενον σήμερα Φουρκόβουνον.

Οι ημέρες αυτές μας βρίσκουν, εμάς τους Ορθοδόξους σε μια αναταραχή αναφορικώς με το θέμα της πίστεώς μας. Δίδουμε εξετάσεις αυτές τις ημέρες και είναι ανάγκη να το προσέξουμε, διότι γίνεται μια πολύ μεγάλη προπαγάνδα και προσπάθεια «επανασυγκολλήσεως» με τους Παπικούς, όμως εις βάρος της αληθείας.

Τό ἔτος 1452 μ.Χ. τό Ἔθνος ὑπέστη μία μεγάλη δοκιμασία· τήν «ψευδοένωση» τῶν ἐκκλησιῶν. Στήν Κωνσταντινούπολη, στίς 12 Δεκεμβρίου 1452, μέ πρωτοβουλία τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (εἶχε τήν ἀπατηλή ἐντύπωση ὅτι ἔτσι ἐξυπηρετοῦσε τό ἔθνος, ξεχνώντας ὅτι ὁ μόνος φίλος καί ἀνίκητος σύμμαχος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Σωτῆρας Χριστός) γίνεται «ἑνωτική λειτουργία», παρόντος τοῦ καρδιναλίου Ἰσιδώρου (ἀπεσταλμένου τοῦ πάπα).

Εἰς τήν ἱστορίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπάρχουν τρεῖς κυρίως πτώσεις: τοῦ Ἀδάμ, τοῦ Ἰούδα, τοῦ  Πάπα. Ἡ οὐσία τῆς πτώσεως εἰς τήν ἁμαρτίαν εἶναι πάντοτε ἡ ἰδία: τό νά θέλῃ κανείς νά γίνῃ καλός διά τοῦ ἑαυτοῦ του· τό νά θέλῃ κανείς νά γίνῃ τέλειος διά τοῦ ἑαυτοῦ του· τό νά θέλῃ κανείς νά γίνῃ θεός διά τοῦ ἑαυτοῦ του…..

To παρακάτω απόσπασμα αποτελεί το προλογικό σημείωμα του βιβλίου «Ὁ Παπισμός κατά τούς Ἁγίους Πατέρες» των εκδόσεων της Ενωμένης Ρωμηοσύνης το οποίο πρόκειται να κυκλοφορηθεί το προσεχές διάστημα.

Δυστυχῶς, ἡ προβολή τῆς ἀγαπολογίας μεταξύ ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων μέ τούς αἱρετικούς καί τούς ὀπαδούς τῶν ψευτοθρησκειῶν, καθώς καί ἡ προσπάθεια στιγματισμοῦ ὅσων ἀγαποῦν τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, δέν βοηθοῦν στή γνώση τῆς Ἀλήθειας· ἀντιθέτως, δημιουργοῦν κλίμα συνειδησιακοῦ σκοτισμοῦ καί πλάνης!

Ὁ παπισμὸς εἶναι αἵρεση γι’ αὐτὸ οὔτε χάρη ἔχει οὔτε μυστήρια. Γι’ αὐτὸ ἡ Δύση δὲν εἶναι χριστιανικὴ ἀλλὰ αἱρετική. Ἀπὸ τὸ 1054 μέχρι σήμερα ἡ ἀλαζονεία τοῦ πάπα χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ ἀθέμιτα μέσα γιὰ νὰ δημιουργήσει μία παγκόσμια θρησκευτικὴ ἡγεμονία.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Ο Οικουμενισμός είναι ο Δούρειος Ίππος του Αντιχρίστου…!

Ο Χριστός ίδρυσε μια Εκκλησία και όρισε τις αρχές που θα επιτελεί την σώζουσα αποστολή της στον κόσμο. Όρισε επίσης και τις προϋποθέσεις της ενότητάς της.

Επιτακτική είναι η ανάγκη για μείωση των ορυκτών καυσίμων αλλά και της κατανάλωσης κρέατος, λέει ο Πάπας Φραγκίσκος. Είναι κάτι που επισημαίνει με μια επιστολή που είχε αποστείλει μέσα στον Ιούλιο και βλέπει τώρα το φως της δημοσιότητας προς τους συμμετέχοντες στη Διάσκεψη Νεολαίας της ΕΕ.

Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός για την παναίρεση του Οικουμενισμού

Κυθήρων Σεραφείμ: «Οἰκουμενισμός χωρίς μάσκα» (Ποιμαντορική Εγκύκλιος Δεκαπενταυγούστου 2022)

Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς είχε πει πως «στην ιστορία της ανθρωπότητος υπάρχουν τρεις πτώσεις: του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα». Ο θεοφώτιστος Γέροντας ακριβολογούσε, διότι μελετώντας κανείς την ιστορία του Παπισμού τα τελευταία χίλια χρόνια, διαπιστώνει ακριβώς αυτή την τραγική αλήθεια.