Πόσο ευάρεστο είναι στον Κύριο το ψιθύρισμα που βγαίνει κατευθείαν από μια καρδιά γεμάτη πίστη, αγάπη κι ευγνωμοσύνη! Είναι αδύνατο να το εκφράσει κανείς.
-Γέροντα, ποιά προετοιμασία χρειάζεται να κάνουμε για την προσευχή;
– Ανάλογη με την προετοιμασία που κάνουμε για την Θεία Κοινωνία. Εκεί έχουμε Θεία Κοινωνία, εδώ θεία επικοινωνία.
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Ὁ Καραϊσκάκης, ποὺ βρισκόταν βαρειὰ ἄρρωστος στὸ κρεββάτι του, σηκώθηκε ἀπὸ τὸ στρῶμα, σύρθηκε ὣς τὴν ἐκκλησιά, σίμωσε τὸν νεκρό, ἀνασήκωσε τὴν κάπα, κύταξε γιὰ λίγο τὸν Μπότσαρη, γονάτισε, σταυροκοπήθηκε, δάκρυσε καὶ τόνε φίλησε στὸ κούτελο λέγοντας…
Δὲν ντρέπεσαι ἐσὺ ποὺ ἔκανες τόσες ἁμαρτίες καὶ τόσες βρωμιές, νὰ προσέλθεις νὰ Βαπτιστεῖς; Τὸ Βάπτισμα εἶναι γιὰ τοὺς καθαρούς, γιὰ τοὺς Ἁγίους ἀνθρώπους, δὲν εἶναι γιὰ σένα…
Ὁ Μάρκος ἤτανε τρανός. Εἶχε μυαλό ὅσο κανείς ἄλλος. Οὔτε τό δάχτυλό του δέν φτάνουμε ἐμεῖς. Ἄμποτες ἥρωα Μάρκο ἀπό τέτοιο βόλι νά πήγαινα κι ἐγώ.
Η φανέρωση της δόξας της θείας φύσης του Χριστού είναι το έργο του Θεού, διότι ο Άγιος Θεός επιθυμεί, ο άνθρωπος γίνει μέτοχος της θείας δόξας. Ο άνθρωπος πλάσθηκε «κατ’ εικόνα και καθομοίωσιν» Θεού (Γεν. 1:26) και έχει κληθεί να γίνει άγιος, κατά Χάρη, όπως ακριβώς ο Θεός είναι Άγιος από την φύση Του.
Μόλις στην οικογένεια πάει να γίνει ένα σκάνδαλο, μια διαίρεση, μια ακαταστασία: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς», «Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισε τα παιδιά μας», «Κύριε Ιησού Χριστέ, ειρήνευσέ μας, και έρχεται χάρις, ευλογία και ειρήνη.
Κτήριο ἢ κτίριο; Οἱ περισσότεροι γράφουν κτίριο μὲ ι. Ἡ γραφὴ αὐτὴ θεωρεῖται ἀναμενόμενη, ἀφοῦ τὸ κτίριο φαίνεται νὰ συνδέεται ἐτυμολογικὰ μὲ τὸ ρῆμα κτίζω. Ὁ Σταματᾶκος στὸ «Λεξικὸν τῆς Νέας Ἑλληνικῆς Γλώσσης» (τ.2, σελ. 1754, ἐκδοτικὸς ὀργανισμὸς «Ὁ Φοῖνιξ», Ἀθῆναι, 1971) προκρίνει τὴ γραφὴ μὲ ι. Στὸ οἰκεῖο λῆμμα ἀξιολογεῖ τὸ κτήριο ὡς ἥττονα ὀρθὸ τύπο τοῦ κτιρίου. Ὁ Δημητρᾶκος στὸ «Μέγα Λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης»,
Μετὰ τὴν καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν ὁ ἐχθρικὸς στόλος εἶχε ἀποσυρθεῖ στὴν Μυτιλήνη καὶ διέμεινε ἐκεῖ γιὰ περίπου ἕνα μήνα. Ὁ φόβος τῶν Ἑλλήνων ἦταν μεγάλος, ὅτι μετὰ ἀπὸ αὐτὸ θὰ κινδύνευε καὶ ἡ Σάμος.
«Δεν ωφελεί βέβαια να επιχειρηματολογήσει κανείς απέναντι σε ανθρώπους που βαφτίζουν ό, τι δεν συμφωνεί με την δική τους ιδεοληψία ως ‘Μεσαίωνα’ και ‘ακροδεξιά’: δόγμα τους είναι το “ου με πείσεις καν με πείσης”. Ας σημειώσω μόνο ότι αν ως γιατρός δώσω σε έγκυο γυναίκα ένα φάρμακο που βλάπτει το έμβρυο θα είμαι υπόδικος για σοβαρό ιατρικό παράπτωμα (malpractice).
Καμμένος ἢ καμμένος; Οἱ περισσότεροι γράφουν καμμένος μὲ δύο μ. Ἔχουν δίκιο; Ὄχι! Μὲ δύο μ γράφονται οἱ μετοχὲς τοῦ μεσοπαθητικοῦ Παρακείμενου τῶν χειλικόληκτων ρημάτων, ἤτοι οἱ μετοχές ρημάτων ποὺ ἔχουν ὡς χαρακτῆρα στὸ θέμα τους τὰ π, β, φ, πτ γράφονται μὲ δυο μ:
Ο «ανθρωποκτόνος απ’ αρχής» (Ιωάν.8,9), ο μισόκαλος διάβολος, ορέχτηκε να γίνει Θεός, να πάρει τη θέση του Πλάστη του Θεού και να λατρευτεί ως Εκείνος.
Μία μέρα ενώ περνούσε μέσα από το δάσος συνάντησε ένα παιδί να είναι νεκρό, διότι το δάγκωσε φίδι. Ο Παντολέων προσευχήθηκε στο Χριστό λέγοντας: «Εάν τα όσα λέγει ο Ερμόλαος είναι αληθή, ας αναστηθεί το παιδί και ας πεθάνει το φίδι». Αμέσως ο νεκρός αναστήθηκε και το φίδι κομματιάστηκε.
Μέγας σκόπελος, ανάμεσα σε δεκάδες άλλους, για τις σχέσεις της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας μας με τον Παπισμό είναι και η πολιτική του διάσταση.
Σήμερα την εποχή του άκρατου ευδαιμονισμού και της καλοπέρασης, που ο καθένας πλούσιος ή φτωχός προσπαθεί να ικανοποιήσει το εγώ του, κάθε μορφή στέρησης ή εγκρατείας για χάρη του Χριστού και του ευαγγελίου φαίνεται παράλογη και παρανοϊκή.
Οι δύο Διαθήκες, Παλαιά και Καινή, δεν αποτελούν δύο στεγανά χωρισμένες, αλλά δύο άρρηκτα ενωμένες ενότητες της μιας, διαχρονικά ενιαίας, Ιεράς Ιστορίας.
Στο τέλος του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου (21,25) αναφέρεται ότι <υπάρχουν και άλλα πολλά πού έκανε ο Ιησούς, που, αν γραφτούν, ένα προς ένα, ούτε ο κόσμος ολόκληρος δε θα χωρούσε, νομίζω, τα βιβλία που θα ’πρεπε να γραφτούν. Αμήν>.
Βρῶμα ἢ βρόμα; Ὁ καθηγητὴς Γ. Μπαμπινιώτης γράφει βρόμα, παράγωγο τοῦ βρομῶ, τὸ ὁποῖο παράγεται ἀπὸ τὸ βρόμος καὶ αὐτὸ ἀπὸ τὸ ρῆμα βρέμω. Ἡ σωστή τους γραφὴ εἶναι μὲ ο, θεωρεῖ ὁ καθηγητής . Ἡ σημασιολογικὴ μεταβολὴ «θορυβῶ»→«μυρίζω ἄσχημα» ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι ὁρισμένοι χαρακτηριστικοὶ κρότοι χαρακτηρίζονται ἀπὸ δυσοσμία.
“Αν Ερχόταν Πάλι….” Σύντομο κήρυγμα απο τον Επίσκοπο Αυγουστίνο Καντιώτη για την εορτή του Προφήτη Ηλία
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Προπετὴς ἢ προτέτης; Συναντᾶμαι καὶ τοὺς δύο τύπους, τόσο στὸν γραπτὸ ὅσο καὶ τὸν προφορικὸ λόγο. Στοὺς ἀρχαίους καὶ βυζαντινοὺς συγγραφεῖς ὁ τύπος προπετὴς ἀπαντᾶ 295 φορές, ὁ τύπος προπέτης μόλις 6 καὶ μόνο σὲ χριστιανοὺς συγγραφεῖς.
Ὁ ἅγιος Νικόδημος κατατάσσεται μεταξὺ τῶν λογιωτάτων τοῦ καιροῦ του, πάντων ὑπέρτερος κατὰ τὴν φιλοπονίαν καὶ χαλκέντερος ἀναδειχθείς, τὰ πολυάριθμα αὐτοῦ συγγράμματα οὐκ ὀλίγον συνετέλεσαν εἰς τὴν κραταίωσιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὠφελείας ἀνυπολογίστου τοῦ ἡμετέρου Ἔθνους πρόξενα γενόμενα
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Συνεχίζονται ἐντατικὰ οἱ πρόβες πάνω στὸ ἔργο. Τὴ μουσικὴ ἔγραψε ὁ Σταῦρος Κουγιουμτζὴς πάνω σὲ στίχους τοῦ Μάνου Ἐλευθερίου. Ἐνεργεῖ πάνω στὴ βάση ἀρχῶν
“Δεν μπορούμε και τους Δύο!” . Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη
Μετὰ τὴ μάχη ὁ Μπότσαρης, μὲ τὰ ἀπομεινάρια τοῦ ἐκστρατευτικοῦ σώματος ὑποχώρησε στο Μεσολόγγι μαζι μὲ τὸν Μαυροκορδάτο ἐγκαταλείποντας τοὺς Σουλιῶτες στὴν τύχη τους. Στὶς 2 τοῦ Σεπτέμβρη 750 Σουλιῶτες καὶ γυναικόπαιδα ἀποχαιρέταγαν γιὰ ὕστατη φορὰ τὸ Σούλι.
Ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «ἡ κορυφή τῶν κορυφῶν» κατά τόν Κωνσταντῖνο Καβάφη, «ὁ πρίγκηψ τῶν Ἑλλήνων διηγηματογράφων» κατά τόν Νιρβάνα, «ὁ μεγαλύτερος Ἕλλην ποιητής» ὅπως τόν ἀποκαλεῖ ὁ Μαλακάσης, «ἡ μεγάλη μουσική φύση» κατά τόν Σπῦρο Μελᾶ,…
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Σολιψισμὸς εἶναι ἡ φιλοσοφικὴ θεωρία ποὺ δὲν δέχεται ὡς μόνη ὑπαρκτὴ πραγματικότητα τὸ ἐγώ. Πρόκειται γιὰ ἀκραία μορφὴ ὑποκειμενικοῦ ἰδεαλισμοῦ
Στίς μεγάλες στιγμές τῆς Ρωμηοσύνης ἀνήκει τό Δημοτικό μας τραγούδι. Μέσα του ζεῖ ἀκέρια ἡ ζωή τοῦ ἔθνους. Βγῆκε ἀπό τά σπλάχνα τοῦ λαοῦ, ἀληθινή ″ἁγιωσύνη τῆς ψυχῆς″ καί ἀφηγεῖται τήν ἱστορία του, τίς χαρές καί τίς λύπες του, τίς ἀντιλήψεις του γιά τήν ζωή καί τόν θάνατο.
Θάνατος και φόροι. Δύο αναπόφευκτες καταστάσεις. Κάποιοι, μπορεί να φοροδιαφεύγουν, αλλά σε αυτή τη ζωή κανείς δεν μπορεί να “διαφύγει” του θανάτου. Τι γίνεται όμως με το νεκρό σώμα;
Ὁ Διονύσιος Σολωμός ἀπό πολύ νεαρή ἡλικία πίστεψε ὅτι οἱ ποικίλες ἐκφάνσεις τῆς παραδόσεως τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἔχουν ἀξία καί ὅτι πάνω σ᾿ αὐτές ὀφείλει νά στηριχθῆ ἡ παιδεία καί πνευματική καλλιέργεια τοῦ Γένους του.
