ΠΑΤΕΡΙΚΑ

Η απειλή των ακρίδων

Οι Άγιοι, ακούγοντας τις προσευχές μας, τις οποίες αναβιβάζουν στον θρόνο του Θεού, δια του Χριστού μάς παρέχουν τα πάντα. Από την επίλυση των καθημερινών βιοτικών προβλημάτων και των υλικών αναγκών, μέχρι τον θείο φωτισμό.

Το πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

Εἶ­πε Γέρων: «Πα­λαιά, ὅ­ταν ἔμ­παι­νες στήν Ἐκ­κλη­σί­α καί ἔ­βλε­πες το­ύς πα­τέ­ρες νά στέ­κων­ται ὄρ­θιοι στά στα­σί­δια, σέ ἔ­πια­νε δέ­ος. Ὑ­πῆρ­χαν  πραγ­μα­τι­κοί μο­να­χοί τό­τε. Τώρα ἀ­γα­ποῦ­με τήν  κα­λο­πέ­ρα­ση»

Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος: «Αλλοτρίας δε βοτάνης απέχεσθαι, ήτις εστίν αίρεσις»

Η έννοια – όρος Πίστις στο Θεό, που επεκτείνεται στη προσωπική ζωή (αγώνα), στην Ορθοδοξία δεν είναι καθόλου ελαστική, ώστε να εκτείνη αυτή ο καθένας όπως νομίζει. Ο οικουμενισμός είναι ψευδαίσθηση πίστεως – εκκλησιολογίας∙ είναι η βασική μορφή της σύγχρονης τακτικής του διαβόλου, που εστιάζεται δήθεν στην αγάπη του Θεού, την οποία παρουσιάζουν ως αιτιώδη αναγκαιότητα (ορισμένοι)… για ένωση των «Εκκλησιών»…

ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ: Στην Πνευματική Ζωή χρειάζεται η Θεία Δικαιοσύνη και όχι η ξερή εφαρμογή του Νόμου

Γέροντα, στὴν ἐποχή μας, μὲ τὴν τόση ἁμαρτία ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο, δὲν  εἶναι δύσκολη μερικὲς φορὲς ἡ θέση τοῦ πνευματικοῦ;

Το πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

Οἱ πα­λαι­οί Ἁ­γι­ο­ρεῖ­τες ζοῦ­σαν  φτω­χι­κά. Ἡ φτώ­χεια τους ἦ­ταν ἑκούσια, τήν προ­τι­μοῦ­σαν, ἄν καί μπο­ροῦ­σαν νά βελ­τι­ώ­σουν τήν ζωή τους. Ἔ­σκα­βαν μέ τήν τσά­πα τόν κῆ­πο τους καί ἔ­βα­ζαν μία σει­ρά κου­κιά, μία σει­ρά φα­σό­λια καί περ­νοῦ­σαν. Ἦ­ταν πραγ­μα­τι­κοί ἀ­σκη­τές.

Ο Άγιος Ευμένιος και τα καρπούζια στο Ντάτσουν…

Ο πατήρ Ευμένιος ήταν σαν μιά κινητή Τράπεζα. Του έδινε ο κόσμος χρήματα, του έβαζε κάτω από τα μαξιλάρια, στις τσέπες του, κι αυτός όλο έδινε απλόχερα σε όποιον του ζήταγε κι έστελνε όπου υπήρχε ανάγκη. Δεν τον ενδιέφερε αν τον κατέκριναν που έπαιρνε χρήματα ή αν τον επαινούσαν που έδινε. Εκείνος εγελούσε και συνέχιζε… το έργο του!

Όσιος Σωφρόνιος: «Προτιμῶ νὰ μὲ σκοτώσουν οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου, παρὰ νὰ πάω µἀζί τους καὶ νὰ ἀποκτήσω κοσμικὸ φρόνημα»

Ἕνας Ἅγιος δὲν μπορεῖ σήμερα νὰ εἶναι ἐπίσκοπος, διότι οἱ ἄνθρωποι δὲν µποροῦν νὰ ἀντέξουν τὸν λόγο του. Γι’ αὐτὸ ἀπαιτεῖται ἐπίσκοπος μὲ μετριότερη πείρα καὶ νὰ ἔχει διοικητικὲς ἱκανότητες

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Οἱ δύο πρός Ἐμμαούς μαθητές. Ἡ ἐμφάνιση στούς Ἀποστόλους

Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου. Ἡ Ἀνάσταση Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ (Λουκ. κδ΄ 30-38)– ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 09-12-79

“ΤΟΛΜΩΜΕΝ ΚΑΙ ΔΡΩΜΕΝ”

«Τίνα ζητεῖτε;» Τὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἀπηύθυνε ὁ Ἄγγελος στὶς μαθήτριες τοῦ Κυρίου, ποὺ τόλμησαν νὰ προσέλθουν «λίαν πρωΐ» στὸν τάφο τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ τοῦ προσφέρουν τὶς «ἁρμόδιες» τιμές. Τὴν ἴδια ἐρώτηση, «τίνα ζητεῖς», θὰ ἔκανε καὶ ὁ Πιλᾶτος στὸν Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, ποὺ «τολμήσας εἰσῆλθε» καὶ «ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ». Τὸ κοινὸ χαρακτηριστικὸ τῶν Μυροφόρων, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἦταν ἡ τόλμη…

Σελίδες