Κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κροστάνδης στό κόσμο συγκρούονται δύο πνεύματα, τό κοσμικό πνεῦμα καί τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ σύγκρουση διεξάγεται σέ ὅλα τά ἐπίπεδα καί ὁ χριστιανός ὀφείλει νά ἐπιλέξει μέ ποιό θά συνταχθεῖ…Ὁ Χριστός εἶναι ἡ πρώτη ἀγάπη. Ὅλα τά ἄλλα ἕπονται, ἡ οἰκογένεια, οἱ συγγενεῖς, οἱ φίλοι.
Δεν πρέπει όμως ν’ απελπιζόμαστε, όταν δεν είμαστε όπως πρέπει να είμαστε. Κακό είναι βέβαια, άνθρωπε, που αμάρτησες. Γιατί όμως αδικείς το Θεό και από άγνοιά σου τον νομίζεις αδύνατο;
Ουδείς αμετανόητος στην βασιλεία των ουρανών.
Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας.
Δυστυχῶς ἡ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας (ἡ ΔΙΣ καί ὄχι ἡ ΙΣΙ), οἰκονομώντας τά ἀνοικονόμητα γιά ὅλα τά τεκταινόμενα στό διάστημα τῆς πανδημίας (ἀπαγόρευση θείας λατρείας, κλείσιμο ἱερῶν ναῶν, ἀλλαγή στήν ὥρα τῆς Ἀναστάσεως, ἐμβόλιο κ.λπ.), ἐπέλεξε τήν ὑπακοή στήν πολιτεία (πολιτειοκρατεία). Ἔχουμε, ὅμως, ὅλοι καί τήν προσωπική μας εὐθύνη γιά τήν ἔλλειψη πνευματικῶν κριτηρίων (διάκρισης τῶν πνευμάτων), πνευματικῆς ἐγρήγορσης, προσευχῆς, μετανοίας, ἐλπίδος καί ὁμολογίας.
Βέβαια, τὰ ἀποτελέσματα τῆς μετάνοιας γίνονται γνωστὰ ἀπὸ τὴ νέα ζωή ποὺ ἔχει πιὰ ὁ μετανοήσας. Χωρὶς νὰ λέει ὁ ἴδιος σὲ κανέναν τίποτα, τὸν ἀποκαλύπτουν οἱ νέες του ἐπιλογὲς ποὺ δὲν ἔχουν πιὰ καμιὰ σχέση καὶ ὁμοιότητα μὲ τὸ χθὲς καὶ τὸ κοντινὸ παρελθόν.
Θα πρέπει να κάνουμε μία τομή στην ζωή μας. Μέχρι εδώ, εγώ ζούσα αμαρτωλά. Από εδώ και πέρα θα ζήσω κατά Χριστόν. Κάνω μία τομή… και πάω και εξομολογούμαι όοοολη την προηγούμενη ζωή μου. Ξεφορτώνομαι από πάνω μου τον ρύπο, την βρωμιά που γέμισε η ψυχή μου….
Γέρων Εφραίμ Αριζόνας: Περί κατάρας και μετανοίας
Πώς να εξομολογούμαστε;
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας.
“Μη με προσέξεις, μαθητή, αν ξεφεύγω από το δρόμο· και αν με δεις να αμαρτάνω, μην έρθεις πίσω μου. Πρόσεχε τον Θεό και τις Γραφές· αυτές ας είναι τροφή σου. Όπως διδάσκουν, έτσι φρόντισε να βαδίζεις, μέσα στις εντολές τους. Όπως διδάχθηκες, μείνε σταθερός.”
Κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπισθή ποτέ, αρκεί να μετανοήση, διότι και οι αμαρτίες του είναι λιγότερες από του διαβόλου, και ελαφρυντικά έχει, διότι επλάσθη από χώμα και από απροσεξία γλίστρησε και λασπώθηκε. Δεν δικαιολογούμαστε, όταν δεν θέλουμε να μετανοήσουμε
Ἡ ΕΡΩ Λαμίας θά παρουσιάσει διαδικτυακή ὁμιλία μέ τόν π. Εὐάγγελο Παπανικολάου, τό Σάββατο 13 Μαρτίου καί ὥρα 8:30 μ.μ., μέ θέμα : “ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ”, ὁ δρόμος γιά τήν ΚΑΘΑΡΣΗ, τόν ΦΩΤΙΣΜΟ, τήν ΘΕΩΣΗ….
Συγκλονιστικό θαύμα μας διηγείται ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος από μια αληθινή ιστορία που επιβεβαιώνει την μεγάλη αξία της νηστείας όταν συνοδεύεται από προσευχή, πίστη, μετάνοια, εγκράτεια και συντριβή!
κανάλι: Ορθόδοξο μονοπάτι
Όσο αμαρτωλοί κι αν είμαστε, μόλις στραφούμε με μετάνοια και πόθο προς τον Κύριο, η θύρα της καρδιάς μας ανοίγει σ’ Εκείνον. Η εσωτερική ακαθαρσία ξεχύνεται έξω, για να παραχωρήσει τη θέση της στην καθαρότητα, την αρετή, τον ίδιο το Σωτήρα, τον μεγάλο Επισκέπτη της ψυχής, τον κομιστή της χαράς, του φωτός, του ελέους.
Η μετάνοια λοιπόν είναι η θύρα, από την οποία οσάκις ο άνθρωπος εισέλθη, θα εύρη την μεγάλη του σωτηρία… Το εμπόδιο για να φθάσουμε στο εξομολογητήρι είναι η υπερηφάνεια και ο εγωισμός. Πώς θα πω τα αμαρτήματά μου; Πιάνει τον άνθρωπο μια ντροπή∙ αλλά την ντροπή πρέπει να την έχουμε, όταν πρόκειται να αμαρτήσουμε. Τότε θα μας φυλάξη, για να μη κάνουμε αμαρτίες. Όταν όμως..
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας.Κατάκριση “Διήγηση Περιστατικού”.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΛΕΜΕΣΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
Πώς θα κριθούμε; – Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος ☦️
Ζοῦμε πραγματικά, καί μέ τόν πιό ἔντονο τρόπο, ἕναν τεράστιο παραλογισμό, μία ἀνισορροπία, μία ἀντιστροφή καί μία διαστροφή τῶν πάντων. …Ἀμφισβητεῖται καί ἀντιστρέφεται καί αὐτό τό ἴδιο τό αὐτονόητο, ἡ κοινή λογική, τό ἀντικειμενικά ἰσχύον καί τό κοινῶς ἀποδεκτό.
Τι μας λένε οι Άγιοι Πατέρες Ιάκωβος, Πορφύριος και Παΐσιος για το Ιερό Ψαλτήριον;
Μακαριστός Επίσκοπος Σισανίου και Σιατίστης Αντώνιος: Ανάγκη Μετανοίας από Όλους
Η μετά την αμαρτία απογοήτευσι, όσο μεγάλη και αν είναι η αμαρτία, είναι διαβολικό φαινόμενο. Διότι θέμα αναμαρτησίας δεν υπάρχει, αφού ήλθε ο Θεός ξέροντας, ότι ο άνθρωπος είναι παναμαρτωλός, απωλεσμένος και υποβιβασμένος στον θάνατο και την καταστροφή.
Γέροντα, πως θα βοηθηθή κανείς να μην ξανακάνη το ίδιο σφάλμα; ῍ Αν πονέση πραγματικά για το σφάλμα του,
δεν θα το ξανακάνη. Πρέπει να υπάρχη εσωτερική συντριβή με ειλικρινή μετάνοια, για να διορθωθή.
Γι᾿ αυτό λέει ο Αββάς Μάρκος ο Ασκητής: «Αν ο άνθρωπος δεν στενοχωρηθή κατ᾿ αναλογίαν του σφάλματός του, εύκολα περιπίπτει εις το αυτό σφάλμα»
Εκείνος που ζητάει ταπείνωση από τον Θεό, αλλά δεν δέχεται τον άνθρωπο που του στέλνει ο Θεός, για να τον ταπεινώσει, δεν ξέρει τι ζητάει, διότι οι αρετές δεν αγοράζονται τα ψώνια στον μπακάλη (όσα κιλά θέλουμε), αλλά μας στέλνει ο Θεός ανθρώπους να δοκιμαστούμε, να εργαστούμε, να την αποκτήσουμε και να στεφανωθούμε.
Μια φωνή μέσα μου, με έλεγε, να βγω στα κηρύγματα και στην ιεραποστολή. Σκεφτόμουνα όμως: ”Ποιός είμαι εγώ, να αναλάβω τέτοιο έργο;”.
Μπορείς να το καταλάβεις αυτό το πράγμα; Εάν δεν πας στον πνευματικό, να σου βάλει το πετραχήλι, να βάλεις το γόνατο κάτω και να πεις: «Ναι, εγώ το έκανα!», κάνε ό,τι θες, δεν πρόκειται να έχεις άφεση, έστω και μιας μόνο αμαρτίας σου! Χρεωνόμαστε έναντι της δικαιοσύνης του Θεού.
Δεν τακτοποιούνται οι αμαρτίες ούτε με το να περάσει ο καιρός ούτε απλώς με το να πει κανείς στην προσευχή του: «Συγχώρησέ με, Θεέ μου, γιατί έκανα αυτό». Είναι πολύ σοβαρό το θέμα, και ο καθένας πολύ σοβαρά, πολύ υπεύθυνα να το τακτοποιήσει και όχι με αρρωστημένη διάθεση.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος πρακτικὰ μᾶς δείχνει πέντε δρόμους τῆς μετανοίας. Μᾶς λέγει:
Ο Γέροντας είχε ιδιαίτερη πνευματική σχέση με τους νέους. Τους αγαπούσε πραγματικά σαν παιδιά του, ενδιαφερόταν να βρουν τον δρόμο τους και προσευχόταν γι’ αυτούς. Τους βοηθούσε να υπερβούν τις δυσκολίες και τα προβλήματά τους.
Κάθε μέρα ν’ αμαρτάνεις και κάθε μέρα να μετανιώνεις, τούτο δεν μπορείς να το πάρεις για πρόοδο, αλλά σαν ποδοβολητό στο ίδιο μέρος του βαδίσματος μπροστά.
Η μετάνοια αναδημιουργεί τον άνθρωπον, αύτη εδόθη, ίνα θεραπεύη την ψυχήν μετά το βάπτισμα, και εάν αύτη έλειπεν, σπανίως θα εσώζετο άνθρωπος. Δια τούτο η αρετή της μετανοίας δεν έχει τέλος εφ’ όσον υπάρχει πνοή ζωής εν τω ανθρώπω, διότι έξεστι και τοις τελείοις να σφάλλουν.
Λύσσαξε ο διάβολος κι άνοιξε το στόμα του σαν άδης να μας καταπιή όλους μέσα. Μακάριος ο άνθρωπος, που θα ξεφύγη από τα δόντια του και θα πετάξη στον ουρανό και θα σωθή. Κάθε χρόνο και χειρότερη γίνεται η κατάστασις. Η αμαρτωλότης και η γυμνότης έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο, που φωνάζει από μόνο του το πράγμα, ότι θα επέμβη η Θεία δικαιοσύνη.
Πως έγινε ο σημερινός άνθρωπος! Το κακό είναι ότι εμποδίζει την Θεία επέμβαση, γιατί δεν έχει μετάνοια. Αν υπήρχε μετάνοια, τα πράγματα θα είχαν τακτοποιηθή.
Φλογεροί μοναχοί διέδωσαν τη σώζουσα χριστιανική διδασκαλία σε φυλές και λαούς, που δεν είχαν ακούσει το σωτήριο λόγο του Ευαγγελίου. Ένας τέτοιος φλογερός μοναχός ιεραπόστολος υπήρξε και ο άγιος Νίκων ο επονομαζόμενος «Μετανοείτε», από την προτροπή του για μετάνοια.
