Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ»

Ἂν δὲν μιλήση ὁ μοναχός, ποιός θὰ μιλήση; Ὁ μοναχὸς δὲν ἔχει τί νὰ φοβηθῆ. Οἱ ἄλλοι φοβοῦνται, μήπως τοὺς πετάξουν ἀπὸ τὶς θέσεις τους. Ἐμεῖς οἱ ἀφιερωμένοι στὸν Θεό, ἂν δὲν τραβήξουμε μπροστά, ποιός θὰ τραβήξη; Ὁ λογισμὸς μοῦ λέει πὼς δὲν θὰ ἀφήση ὁ Θεός· δὲν θὰ ἀφήση! Θὰ ξεκαθαρίση αὐτὴ ἡ κατάσταση. Τώρα εἶναι σὰν νὰ ὑπάρχη ἕνα μεγάλο δίχτυ ποὺ ἔχει κλείσει μέσα τὰ ψάρια καὶ εἶναι σάπιο.

Στὸ θαῦμα αὐτό, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλα παρόμοια, γίνεται ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἐρχόμενος πρὸς τὸ ἑκούσιο πάθος Του, ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ πραγματοποιοῦσε κάθε αἴτημα τῶν πιστῶν, ποὺ θὰ γινόταν στὸ ὄνομά Του λέγο­ντας: «ὅτι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου, τοῦτο ποιήσω»

Σέ εὐχαριστῶ, Κύριε. Ἐσύ μέ ντύνεις, θρέφεις τό σώμα μου μέ τήν πρόνοιά σου καί τήν ψυχή μου μέ τήν θεία κοινωνία. Ἐσύ 
καθοδηγεῖς τήν ζωή μου. Κάνε νά μήν εἶναι τό ἐγώ μου ἐμπόδιο. Ἐσύ ἔχεις σχέδιο γιά μένα καλύτερο ἀπό ὁποιοδήποτε δικό μου. 

Αυτή τη φορά με τους δύο κουμπάρους μου που έμπαιναν για πρώτη φορά. Το βράδυ εμφανίζεται ο πνευματικός αρχοντάρης και απευθύνεται προς το μέρος μας λέγοντας: -Ήρθε ο μπόγιας! Μήπως κάποιος από σας θέλει να εξομολογηθεί;

Ποια είναι η αιτία των κακών που περνάμε; – π. Αυγουστίνος Καντιώτης

Δημήτριος Παναγόπουλος: Πρέπει να επιτευχθεί αυτό το “V” αλλιώς μάταια όλα!

Τα τελευταία χρόνια πολύς λόγος γίνεται για την καύση των νεκρών. Οι θιασώτες της καύσης των νεκρών αγωνίζονται για την καθιέρωσή της, επικαλούμενοι λόγους έλλειψης χώρου, λόγους υγιεινής και λόγους συναισθηματικούς. Συχνά τους συναντούμε στα Μέσα μαζικής ενημέρωσης να προσπαθούν να μας πείσουν για τα πλεονε­κτήματα της καύσης, έναντι της ταφής

Δὲν ἀπορρίπτουμε τὴν ἐπιστημονικὴ ἔρευνα σὲ ὅλους τούς τομεῖς. Ὑπάρχουν πολλὲς ἐπιτυχίες ποὺ βελτιώνουν τὴ ζωή τῶν ἀνθρώπων. Ὡστόσο, ὑπάρχουν καὶ ἐπιστημονικὰ συμπεράσματα ποὺ ὁδηγοῦν στὴν καταστροφὴ τῶν ἀνθρώπων, πνευματικὴ καὶ σωματική.

Δημήτριος Παναγόπουλος : Άλλοι σφάζουν κόκορα και άλλοι πετάνε λύρες στα θεμέλια, αλλά…

Παπά, βγες από την σακούλα να με εξομολογήσεις γιατί πεθαίνω!

Ὁ ἐγωισμός εἶναι τό κάκιστον τῶν κακῶν· αὐτός μᾶς δημιουργεῖ ὅλα τά σφάλματα, μέ τούς ἀνυποτάκτους λογισμούς. Φοβηθῆτε αὐτόν καί προσπαθεῖτε νά ἀπαλλαγῆτε ἐξ αὐτοῦ, καθ᾿ ὅτι ὅσον μένει μέσα μας ἀκτύπητος, τόσον θά μᾶς πληγώνῃ μέ ἀναλόγους πόνους.

Μέσα στην παράνοια των ζοφερών καιρών που ζούμε, πέρα από την λεκτική ύβρη των ιερών και των οσίων της Ορθοδοξίας, πλέον φαίνεται πως έχουμε και μια νέα αντι –εκκλησιαστική τάση: την ιεροσυλία χωρίς προφανή δικαιολογία, τον βανδαλισμό χωρίς αιτιολόγηση, την καταστροφή εικόνων «γιατί έτσι»!

Ὅταν κρίνωμεν τόν ἀδελφόν μας, κατακρίνομεν τόν ἑαυτόν μας εἰς μεγάλο ἁμάρτημα. Ὅταν λοιπόν σκεπάζωμε τόν ἀδελφό μας, θά μᾶς σκεπάσῃ καί ἡμᾶς ὁ Θεός ἀπό μεγάλα ἁμαρτήματα· ὅταν ξεσκεπάζωμε τόν ἀδελφόν μας, διώκομεν ἀπό ἐπάνω μας τήν χάριν τοῦ Θεοῦ καί παραχωρούμεθα νά…

Δημήτριος Παναγόπουλος: Είναι μεγάλο το έγκλημα και πολύ οργίζεται ο Θεός, όταν ο άνθρωπος…

Μοῦ γράφεις, παιδί μου, διά κάποιον πού σέ ἐπίκρανε καί τόν κατηράσθης κλπ. Ὄχι, παιδί μου, μή καταρᾶσαι κανένα ἄνθρωπον, ὅσον κακόν καί ἄν σοῦ ἔκανε. Ὁ Χριστός μας μᾶς λέγει, νά ἀγαπῶμεν τούς ἐχθρούς μας· πῶς ἡμεῖς νά εἴπωμεν λόγον κακόν; Ζήτησε νά σέ συγχωρήσῃ ὁ Θεός καί εἰς τό ἑξῆς νά τόν ἀγαπᾷς σάν ἀδελφόν σου, ἄσχετα ἐάν δέν συμφωνῇς μαζί του

Ο Ρώσος Ορθόδοξος φιλόσοφος Ιβάν Κιρεγιέφσκυ διασαφήνισε πως η απόκτηση του πατερικού νου κάνει κάποιον ικανό να δει αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν

Παιδί μου, τούς λογισμούς τούς κακούς, πού σοῦ φέρνει ὁ διάβολος σπρώχνοντάς σε εἰς συγκατάθεσιν, πρόσεχε νά τούς διώκῃς· ἰδίως τῆς μισαδελφίας, καθόλου νά μή τούς προσέχῃς, διότι ἔχουν ὡς σκοπόν νά σοῦ ἀφαιρέσουν τήν μεγαλυτέραν ἀρετήν, τήν ἀγάπην· καί ὅταν τοῦτο τό κατορθώσουν ἐκέρδισαν ἐξ ὁλοκλήρου τήν ψυχήν σου.

Ἡ γνησία ἀγάπη δέν φθονεῖ τά καλά χαρίσματα τοῦ ἀδελφοῦ· δέν χαίρει, ὅταν ἀκούῃ ταπεινωτικά λόγια, κατηγορίας διά τόν ἀδελφόν· δέν ἐγκρατεύεται εἰς τό νά ἐπαινῇ πάντοτε τήν προκοπήν τοῦ ἀδελφοῦ. Ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, οὐ περπερεύεται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τό ἰδικόν της συμφέρον, ἀλλά τοῦ ἀδελφοῦ· δέν θυμώνει, δέν σκέπτεται τό κακόν…

Πώς θα νικήσουμε τον διάβολο;

Θά ἦτον ὥρα τέσσαρες τῆς νυκτός. Καί ἡρπάγη ὁ νοῦς μου εἰς τήν φωνήν. Καί ἠκολούθουν ὀπίσω νά ἰδῶ ποῦ εἶναι αὐτό το πουλί. Καί προσεκτικά παρετήρουν ἐδῶ καί ἐκεῖ. Ὅπου ἐρευνώντας εἰσῆλθον εἰς ἕνα ὡραῖον λιβάδι. Καί προχωρῶν, ἦτον χιονόλευκος δρόμος μέ ἀδαμάντινα καί κρυστάλλινα τείχη.

Όλα τα μέλη μας είναι δώρα και εργαλεία για να φτιάχνουμε καλά έργα. Κι εμείς διαστρέψαμε τον σκοπό τους και τα χρησιμοποιούμε, για να ετοιμάσουμε την καταστροφή μας στην αιώνια κόλαση.

Ποιός πιστός Ορθόδοξος, δεν ωφελήθηκε από την Θεοτόκο; Ποιός Χριστιανός στα βάσανά του, δεν έτρεξε σ’ αυτήν και δεν βοηθήθηκε θαυματουργικώς; Σ’ αυτήν δεν καταφεύγουμε περισσότερο από τη μητέρα μας;

Ἀκούων περί μετανοίας ὁ ἄγνωστος διεστράφη, συναγριώθη, παρεμορφώθη καί ἔγινεν ἄφαντος, ἀφήνων ὀπίσω του δυσωδίαν δαιμονικήν, ἡ ὁποία διήρκεσε τρεῖς ἡμέρες. Εἶναι ποτέ δυνατόν νά βάλη μετάνοιαν ὁ διάβολος, ὁ ἀντάρτης, ἀλλά καί κάθε ἀμετανόητος ἀποστάτης;

Ο Γέροντας Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός (1929-1995), πλήρης Χάριτος και αγιοπνευματικών χαρισμάτων, απολάμβανε μεγάλου σεβασμού στη Γεωργία.

Ομιλία του πατρός Γεωργίου Μεταλληνού, με θέμα “Η Παναγία μας και η άσκηση”, πραγματοποιήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1997.

Πῶς θά μπορέσουμε νά καταλάβουμε τήν κλήση τοῦ Θεοῦ γιά τό δρόμο πού θά ἀκολουθήσουμε ὄχι μόνον στό θέμα τοῦ γάμου, ἀλλά καί γιά ὅλα τά σοβαρά ζητήματα τῆς ζωῆς μας;

Αν κάποιος δεν πέφτει στα σαρκικά αλλά τα κάνει με το μυαλό του τι γίνεται;

Ποτέ δεν θεώρησε την Αρχιερωσύνη του ως ευκαιρία για ανάπαυση και καλοπέραση, αλλά ως στάδιο διαρκούς αγώνα υπέρ της Εκκλησίας.  Η αταλάντευτη και ανόθευτη πίστη του στην Ορθόδοξη Εκκλησία, καθώς και η ορθοπραξία του, είχαν έντονη απήχηση στο ορθόδοξο πλήρωμα, το οποίο δεχόταν τους λόγους του με βαθύτατη συγκίνηση και τον περιέβαλλε με σεβασμό απεριόριστο, με εκτίμηση και ειλικρινή αγάπη.

«Ο καινός εν Χριστώ άνθρωπος»

Από πού φαίνεται η πνευματική πρόοδος του χριστιανού

Προ δέκα ημερών αναχώρησε από την επίγεια ζωή ο ιερομόναχος Βασίλειος Λαυριώτης. Υπήρξε σπουδαίος εκκλησιαστικός άνδρας, γνήσιος εκφραστής της αγιορείτικης παράδοσης και αληθινός φίλος του πατέρα μου Βασιλείου Στεργιούλη (είχε προηγηθεί προ δέκα μηνών και η δική του αναχώρηση).

Κορίτσι μου, δεν δειλίασες μπροστά στον καθηγητή και δεν ντράπηκες να ομολογήσεις την πίστη σου ενώπιον τόσων μαθητών. Όταν θα ανέβει στους ουρανούς η ψυχούλα σου, ενώπιον των αγγέλων θα σε παρουσιάσει ο Χριστός και θα πει:

Συμβαίνει πολλές φορές σήμερα ο άνθρωπος να αισθάνεται θλίψη, απελπισία, νωθρότητα, τεμπελιά, ακηδία κι όλα τα σατανικά. Να είναι θλιμμένος, να κλαίει, να μελαγχολεί, να μη δίνει σημασία στην οικογένειά του, να ξοδεύει ένα σωρό χρήματα στους ψυχαναλυτές για να πάρει φάρμακα.