Πώς εργάζονται οι αιρέσεις

Εφίμωσεν τους δαίμονας (ο Κύριος). Ήν μεν γάρ αληθές το παρ’ αυτών λεγόμενον και ουκ εψεύδοντο τότε λέγοντες ότι Συ ει ο Υιός του Θεού και ο άγιος του Θεού’ αλλ’ ουκ ήθελε δι’ ακαθάρτου στόματος την αλήθειαν προφέρεσθαι και μάλιστα δι’ εκείνων, ίνα μη προφάσει ταύτης επιμίξαντες το ίδιον θέλημα της κακίας, επισπείρωσι τούτο, καθεύδουσι τοις ανθρώποις…
Τοιούτος γαρ ο τρόπος της αντικειμένηςε ενεργείας εστί. Τοιαύτα δε τα των αιρέσεων συγκροτήματα τυγχάνει. Πατέρα γαρ εκάστη της ιδίας επινοίας έχουσα τον διάβολον και αισχυνομένη το τούτου μισητόν όνομα προφέρειν, υποκρίνεται το καλόν και υπέρ παν όνομα του Σωτήρος, τάς τε των Γραφών λέξεις περιβάλλεται. Και λέγει μεν τα ρήματα, κλέπτει δε την διάνοιαν την αληθή. (Μέγας Αθανάσιος)

 
Τους φίμωσε τους δαίμονες ο Κύριος. Ήταν βέβαια αλήθεια αυτό που λεγόταν από αυτούς και δεν έλεγαν ψέματα, ότι Αυτός είναι ο Υιός του Θεού και ο άγιος του Θεού. Αλλά δεν ήθελε να προφέρεται η αλήθεια από ακάθαρτα στόματα και μάλιστα από εκείνα, έτσι ώστε με αυτήν την πρόφαση και αφού ανακατέψουν το δικό τους το κακό θέλημα, να το διασπείρουν, καθώς οι άνθρωποι θα βρίσκονται σε πνευματική νάρκη. Τέτοια είναι, λοιπόν, η μέθοδος της δαιμονικής ενέργειας τέτοιες δε συμβαίνει να είναι και οι οργανώσεις των αιρέσεων. Καθεμία έχει πατέρα της δικής της επινοήσεως τον διάβολο και, επειδή ντρέπεται να προφέρει το μισητό όνομά του, υποκρίνεται και χρησιμοποιεί το καλό και ανώτερο όνομα πάντων, το όνομα του Σωτήρος και επιπλέον το διανθίζει με τις λέξεις των Αγίων Γραφών. Και, λέει μεν τα λόγια, αλλά αρπάζει και κλέβει την διάνοια, που ζει στην αλήθεια.
 

Αντιγραφή – Μετάφραση – Επιμέλεια: Σάββας Ηλιάδης