Μή τά τροφοδοτῇς τά πάθη σου μέ τάς ὑποχωρήσεις, διά νά μήν ὑπομένῃς εἰς τό ὕστερον πόνους καί θλίψεις! Κοπίασον τώρα, ὅσον ἠμπορεῖς, διότι μέ τόν χρόνον, ὅταν τά πάθη δέν τύχουν ἐπιμελείας, καταλαμβάνουν θέσιν δευτέρας φύσεως καί «ἄντε τρέξε τότε νά τά κάνῃς καλά!» Ἐνῷ τώρα, ἐάν τά καταπολεμήσῃς νόμιμα καθώς σέ συμβουλεύομεν….
Ἔλαβα, παιδί μου, τήν ἐπιστολή σου, καί εἶδα σ’ αὐτή τήν ἀνησυχία σου. Ὅμως μή λυπᾶσαι, παιδί μου. Μήν ἀνησυχεῖς τόσο. Καί ἄν πάλι ἔπεσες, πάλι σήκω. Ὀνομάσθηκες οὐρανοδρόμος. Δέν εἶναι, παράξενο νά σκοντάφτει ἐκεῖνος πού τρέχει. Μόνον χρειάζεται νά ἔχει ὑπομονή καί μετάνοια κάθε στιγμή.
Η ιστορία της Εικόνας αυτής ξεφεύγει από τη λογική. Έχει σχέση με την εικονομαχία. Επί αυτοκράτορος Θεοφίλου στις πρώτες δεκαετίες του ενάτου αι. η σύζυγος του Συμεών Πατρικίου Βικτωρία, ευσεβής και ενάρετη γυναίκα, είχε στο σπίτι της τη θαυμάσια αυτή Εικόνα. Όμως επειδή οι πολέμιοι των Εικόνων έψαχναν και στα σπίτια για Εικόνες και τις έκαιγαν και τιμωρούσαν και τους κατόχους, η γυναίκα αυτή με λύπη της αναγκάστηκε να την απομακρύνει…..
Τό ὅτι δοκιμάζεσθε, τοῦτο εἶναι ἀπό τόν Θεόν, διότι σᾶς προγυμνάζει διά τήν μάχην, σᾶς ψήνει, σᾶς παιδαγωγεῖ. Ὅπως οἱ στρατιῶται πού γυμνάζονται εἰς τούς κόπους τῆς ἀσκήσεως εἰς τά γυμνάσια, ἐκεῖ πρῶτα κάμνουν τήν θεωρίαν τῆς μάχης καί κατόπιν, ὅταν σαλπίσῃ ἡ σάλπιγγα τοῦ πραγματικοῦ πολέμου, γυμνασμένοι ὄντες….
Ἀλλά καί τήν Παναγία μας, τήν ὁποία ἀποκαλοῦσε συνεχῶς «Μάννα» καί «Μητέρα», τήν ἀγαποῦσε τρομακτικά! Γι’ αὐτό καί ἡ Παναγία μας τόν ἀξίωσε νά κοιμηθῆ τήν μεγάλη ἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς Της! Ὁ μακαριστός μου Γέροντας ἐγκατέλειψε τά πάντα ἀπό νεαρᾶς ἡλικίας, ἦρθε στό Ἅγιον Ὄρος, βάδισε κατ’ εὐθεῖαν πρός τήν ἔρημο ἀναζητῶντας πνευματικό ὁδηγό καί ἀγωνίσθηκε μέ ὅλη τήν δύναμι τῆς ψυχῆς του
Κάθε Μεγάλη Ἑβδομάδα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας μᾶς παρουσιάζει τά Ἅγια Πάθη τοῦ Χριστοῦ μας καί ἀπεικονίζει ὅλες ἐκεῖνες τίς ἅγιες παραστάσεις τῆς Σταυρικῆς Θυσίας Του. Καί βοηθεῖ τίς ψυχές τῶν χριστιανῶν ἀκούγοντας τά ἅγια ἐκεῖνα λόγια τοῦ Εὐαγγελίου νά τίς παρακολουθοῦν καί νά τίς ζοῦν ὅσο εἶναι δυνατόν ἐντονώτερα καί ἔτσι νά μπαίνουν βαθύτερα στό νόημα τοῦ μυστηρίου τῆς Σταυρώσεώς Του.
Εἶσαι στό διακόνημά σου, στήν ἐργασία σου; Ἐνθυμοῦ τούς ἁγίους Πατέρες οἱ ὁποῖοι ἐργαζόμενοι ἔλεγαν καθ᾿ ἑαυτούς: Σῶμα ἔργασαι, ἵνα τραφῇς. Ψυχή, νῆφε, ἵνα σωθῇς. Περισπᾶται ὁ νοῦς σου; Λέγε ψιθυριστά τήν εὐχή καί μήν ἀργολογῆς, διότι βλάπτεις ἐκτός ἀπό τόν ἑαυτό σου καί ἄλλον καί ἄλλους μέ τήν ἀργολογία.
Παρόμοιες συμβουλές δίνουν ὅλοι οἱ Πατέρες μας, καθένας μέ τόν τρόπο του καί μέ τά λόγια του, πάντως μέ τήν ἐμπειρία τοῦ πολέμου καί τῆς νίκης ἐναντίον τοῦ ἐχθροῦ, τόν ὁποῖο κυριολεκτικά ἐκνευρίζει καί τελείως ἀποδυναμώνει ἡ συνεχής ἀδιάλειπτος νοερά προσευχή.
Ἐφ᾿ ὅσον ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου, ἐκεῖνοι ὅπου δέν Τόν βλέπουν, ὅπου δέν Τόν πιστεύουν, ὅλοι βεβαιότατα εἶναι τυφλοί. Καθώς τό ἐναντίον πορεύονται εἰς τό φῶς ὅλοι ἐκεῖνοι, ὅπου ἀγωνίζονται νά κάμνουν τάς ἐντολάς τοῦ Χριστοῦ· αὐτοί τόν Χριστόν ὁμολογοῦν καί ὡς Θεόν προσκυνοῦν καί λατρεύουν.
α΄. Ἡ προσευχή εἶναι ἀπό τάς κυριωτέρας καί ἰσχυροτέρας δυνάμεις, πού κάνουν τόν προσευχόμενον νά ἀναγεννᾶται καί τοῦ χαρίζουν σωματικήν καί πνευματικήν εὐεξίαν.
β΄. Ἡ προσευχή εἶναι τά μάτια καί τά φτερά τῆς ψυχῆς μας καί μᾶς δίδει θάρρος καί δύναμιν νά ἀντικρύσωμε τόν Θεόν.
Θά σοῦ γράψω μίαν ὀπτασίαν ἑνός ἐπισκόπου, πού εἶδεν, καί τήν ὁποίαν ἤκουσα ἀπό τό στόμα τοῦ ἐπισκόπου, πού συλλειτούργησα πρό ἐτῶν. Μᾶς λέγει ὅτι ἦτο ἕνας παπᾶς, πού τόν εἶχε νικήσει τό κρασί καί συχνά ἐμεθοῦσε· ἐργασία ἐτῶν· κατά τά ἄλλα ἦτο ἐνάρετος καί εὐλαβής. Μίαν τῶν ἡμερῶν κατά τήν συνήθειαν….
Τα νεανικά χρόνια του Γέροντος Εφραίμ της Αριζόνας
Τα είδωλα
Αγίου Κοσμά (2020)
Ιερά Μονή Φιλοθέου
Στιχολογία Αγίου Κοσμά (2020) – Ιερά Μονή Φιλοθέου