H Κυριακή της Τυρινής ή της Τυροφάγου Εβδομάδος είναι η τελευταία του πρώτου μέρους του Τριωδίου. Από την επομένη ημέρα, την Καθαρά Δευτέρα, αρχίζει το δεύτερο μέρος του Τριωδίου, το οποίο θα τελειώσει το Σάββατο του Λαζάρου, οπότε θα ακολουθήσει το τρίτο μέρος του, η Μεγάλη εβδομάδα.
Επειδή αξιώθηκε να γίνει η στοργική Μητέρα του Θεανθρώπου, έχει μεγάλη παρρησία ενώπιον Του. Είναι το πιο κοντινό Του πρόσωπο. Οι δεήσεις Της εισακούονται. Ως εκ τούτου είναι η καταφυγή και προστασία κάθε πιστού, η κραταιά του δύναμη. Ποιος δεν την καλεί σε βοήθεια του κάθε φορά που παλεύει μέσα στο πέλαγος των πόνων , των βασάνων και των θλίψεων της ζωής;
Βιβλική όντως η καταστροφή. Ανείπωτη η τραγωδία. Όλοι μετράνε τις πληγές. Οργή και αγανάκτηση παντού. Και το αδυσώπητο ερώτημα είναι: Γιατί; Πως προήλθε αυτή η ανείπωτη καταστροφή; Οι εκατοντάδες πυρκαγιές, πως εκδηλώθηκαν όλες μαζί και πάνω από μια βδομάδα κατέστρεφαν τα πάντα;
«Τι σας απασχολεί, τι σας ανησυχεί περισσότερο, όταν αναλογίζεστε το μέλλον;», ρώτησαν τον ποιητή στα 1976². Που μ’ άλλα λόγια πάει να πει: «Εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα, λέγε, τι βλέπεις;»³.
Η μάνα είναι η γέφυρα απ’ την οποία περνάμε στη ζωή. Απ’ την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Ο φυτουργός μας στον μεγάλο κήπο της ζωής και του κόσμου. Αυτή, που ταυτίζει τη ζωή της με τη ζωή των παιδιών. Η μητέρα συντροφεύει τα παιδιά σε κάθε βήμα τους, ώσπου να μεγαλώσουν. Να ωριμάσουν ψυχοσωματικά και να ριχτούν στο πέλαγος της ζωής.
Ιδίως δε με το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, που μεταδίδει θεία ζωή, υγεία και σωτηρία. Αν ήταν μεταδοτική των όποιων ιώσεων και ασθενειών, δεν θα είχε μείνει κανένας ιερέας ζωντανός. Θα είχαν ξεκληριστεί όλοι, αφού μετά την μετάδοση στους πιστούς της Θείας Κοινωνίας, προβαίνουν στην κατάλυση του περιεχομένου του Αγίου Ποτηρίου.
Ημέρα μνήμης και τιμής σημαντικού γεγονότος για τον χριστιανικό κόσμο. Η Εκκλησία τιμά την ημέρα αυτή την παγκόσμιο ύψωση του Σταυρού του Χριστού, που τελέσθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 628 μ. Χ. Τότε, που ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, ο «πιστός εν Χριστώ τω Θεώ Βασιλεύς και αυτοκράτωρ των Ρωμαίων» εξεστράτευσε εναντίον των Περσών, τους κατετρόπωσε και έφερε πίσω στα Ιεροσόλυμα τον Τίμιο Σταυρό, που εκείνοι είχαν συλήσει πριν από 14 χρόνια, όταν κατέλαβαν την Παλαιστίνη.
Το εγκώμιο του έπλεξε Αυτός ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός. Αυτός, που είναι η Αυτοαλήθεια και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν οι λόγοι Του. Είπε χαρακτηριστικά για τον Ιωάννη «ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάνννου του Βαπτιστού» (Ματθ. 11,11). Δηλαδή δεν γεννήθηκε από γυναίκα μεγαλύτερος άνθρωπος από τον Ιωάννη του Βαπτιστή.
Η Παναγία κατέχει ξεχωριστή θέση στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Βρίσκεται πάνω από όλους τους Αγίους. Είναι αμέσως μετά τον τριαδικό Θεό. Η Πρώτη μετά τον Ένα, τον Χριστό. Ο πρώτος τέλειος άνθρωπος μετά τον Θεάνθρωπο Χριστό. Στο πρόσωπο της κατεδείχθη ότι «Θεός ανθρώπω μείγνυται», αφού αξιώθηκε να κυοφορήσει με υπερφυσικούς όρους τον απρόσιτο και ασώματο Θεό.
Αντιπνευματική η εποχή μας. Εποχή διαφθοράς, λατρείας της ύλης και αποστασίας από τον Θεό. Εποχή, όπου το κακό διαπράττεται ασύστολα και με καύχηση. Κυριαρχεί η ύ-βρις με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Η αλαζονική δηλαδή συμπεριφορά του ανθρώ-που που οδηγεί σε υπέρβαση και αθέτηση του ηθικού και του θείου νόμου.
Εξέχουσα θέση κατέχουν στο πνευματικό στερέωμα της Εκκλησίας οι Απόστολοι του Χριστού. Τιμώνται στο τέλος του μηνός Ιουνίου. Στις 29 οι Πρωτοκορυφαίοι Πέτρος και Παύλος. Και στις 30 Ιουνίου οι Δώδεκα. Οι Απόστολοι υπήρξαν τα στόματα του Θεού Λόγου, οι φωστήρες της οικουμένης. Και είναι οι απλανείς οδηγοί των πιστών, οι άσειστοι στύλοι της Εκκλησίας.
Η πανδημία του κορονοϊού, όπως είναι γνωστό, επέφερε ανατροπή στην καθημερινότητα μας. Άλλαξε συνήθειες και τρόπους ζωής. Έκρινε την οργάνωση και δομή της ως τώρα ζωής και της κοινωνίας. Την ανθρωπιά και το φιλότιμο μας, όπως θα έλεγε ο Άγιος των ημερών μας Παΐσιος ο Αγιορείτης.
Όμως δεν μπορούσαμε να φαντασθούμε ότι τα μέτρα αυτά θα έθιγαν την βάση της πίστης και της λατρείας μας. Το μυστήριο των μυστηρίων. Την θεία Ευχαριστία. Το μεγάλο και φρικτό μυστήριο, που το βλέπουν οι άγγελοι και τρέμουν, όπως διδάσκει ο εθνομάρτυρας και ιερομάρτυρας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Απόστολος των σκλάβων προγόνων μας.
Ύστερα από δύο μήνες περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, η χώρα επανέρχεται σταδιακά στην κανονικότητα. Επιτρέπεται η κυκλοφορία των πολιτών, άνοιξαν τα σχολεία και τα εμπορικά καταστήματα και την παρελθούσα Κυριακή 17 Μαΐου λειτούργησαν και οι εκκλησίες. Οι ορθόδοξοι ναοί προς εκκλησιασμό ορισμένου αριθμού πιστών με βάση τα μέτρα ασφαλείας που καθόρισε η πολιτική εξουσία
Με κλειστές τις πόρτες των ναών θα τελεσθεί, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και η ιερουργία της τρίτης Κυριακής από το Πάσχα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τις άγιες μορφές των ηρωϊκών ανδρών Ιωσήφ και Νικοδήμου. Αλλά και των θαρραλέων Μυροφόρων γυναικών, που τολμήσανε να προσφέρουν τις νεκρικές κατ’ άνθρωπον τιμές στο νεκρό Σώμα του Χριστού. Ήταν αυτή η ενέργειάς τους, μία άκρως τολμηρή ενέργεια, που εγκυμονούσε κινδύνους.
Ήταν να το υποστούμε αυτό το πρωτόγνωρο και πρωτάκουστο. Να περάσουμε Μεγάλη Εβδομάδα αλειτούργητοι και με κλειστές εκκλησίες. Και επιπλέον να καλούνται να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη ιεράρχες και κληρικοί, επειδή τόλμησαν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Επειδή είχαν το θάρρος να πειθαρχήσουν στο νόμο του Θεού και όχι στον ανθρώπινο.
Δεν νοείται Μεγάλη Εβδομάδα στην λειτουργική παράδοση της Ορθοδοξίας χωρίς συμμετοχή στις θεσπέσιες εσπερινές ακολουθίες και στις Θείες Λειτουργίες με τον άφθαστο κατανυκτικό λατρευτικό τους πλούτο, που θαυμάζουν ακόμη και οι ετερόδοξοι. Δεν νοείται Ορθόδοξο Πάσχα χωρίς την λαμπριάτικη λειτουργική πανδαισία και τη συμμετοχή των πιστών στο Ποτήριο της Ζωής. Στην θεία Κοινωνία.
Έζησε στην ιερή γη της Παλαιστίνης. Και πιο πολύ της Βόρειας. Στην περιοχή της Γαλιλαίας με την εύφορη πεδιάδα της και τη γραφική λίμνη Γεννησαρέτ, την οποία οι Ευαγγελιστές, εκτός του Λουκά, την ονομάζουν θάλασσα. Θάλασσα της Τιβεριάδος, εξαιτίας της παρά την λίμνη ομωνύμου πόλης προς τιμήν του Ρωμαίου αυτοκράτορος Τιβερίου.
«Αυτός, μου είπε, ήταν σημαιοφόρος στο Γυμνάσιο!». Δεν υπήρχε τότε Λύκειο. Ήταν ενιαίο το Γυμνάσιο. Και ήταν εποχή που η αριστεία αναγνωριζόταν και βραβευόταν. Δεν ήταν δα και εύκολη. Είναι γνωστή η συνηθής τότε έκφραση: Το είκοσι ανήκει στον Θεό. Στην απόλυτη Σοφία. Το δέκα εννιά στον καθηγητή. Και το δέκα οκτώ στον άριστο μαθητή.
Προπαρασκευαστικές της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής οι πρώτες εβδομάδες του Τριωδίου. Στη διάρκεια τους κυριαρχούν τα καταλύσιμα φαγητά. Από την Καθαρά Δευτέρα αρχίζει η αυστηρή νηστεία και η προσευχητική δέηση προς τον Σωτήρα Χριστό: «Κύριε των Δυνάμεων, μεθ’ ημών γενού…».
Παιδαγωγία Χριστού η περίοδος του Τριωδίου. Από την έναρξη της, την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου, μέχρι το Μέγα Σάββατο προετοιμάζει τους πιστούς για την υποδοχή του Πάσχα. Την εορτή των εορτών, που εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα στην Ορθοδοξία.