Η μείωση των γεννήσεων, μείωση των γάμων, αύξηση των διαζυγίων, αύξηση των συμφώνων συμβίωσης, αύξηση των ομοφύλων συμφώνων συμβίωσης και αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας, συνιστούν τη δημογραφική εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε τελευταία η ΕΛΣΤΑΤ την 1η Οκτωβρίου 2024 και αφορούν στο 2023
Στην Ελλάδα, το φαινόμενο “No Kids” και η συνολική τάση της υπογεννητικότητας, έχουν γίνει ανησυχητικά έντονα τα τελευταία χρόνια. Η χώρα μας αντιμετωπίζει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων στην Ευρώπη, με τη γονιμότητα να κυμαίνεται γύρω στο 1,3 παιδιά ανά γυναίκα…
Σε μείζον εθνικό πρόβλημα αναδεικνύεται το δημογραφικό για την Ελλάδα. Η υπογεννητικότητα και η γήρανση του πληθυσμού δεν επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό. Tο ένα τρίτο του πληθυσμού στη χώρα μας, μέχρι το 2050, θα είναι 65 ετών και άνω.
Την περίοδο 2011-2021 ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά 441.000
Η μονομερής επικέντρωση όσον αφορά το Δημογραφικό στην υπογεννητικότητα είναι προβληματική καθώς οι συνιστώσες που καθορίζουν το μέγεθος ενός πληθυσμού, την κατανομή του στο χώρο και σε μεγάλες ηλικιακές ομάδες έχοντας πολλαπλές επιπτώσεις τους σε πλήθος τομέων, είναι περισσότερες από μια. Θνησιμότητα και μεταναστεύσεις παίζουν καθοριστικό ρόλο, δεν θα πρέπει να υποτιμώνται…
Οι ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές από χώρες της Ασίας και της Αφρικής που όχι μόνο δεν περιορίζονται αλλά αυξάνονται συνεχώς, έχουν φέρει την Ελλάδα, αλλά και τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, αντιμέτωπες με τη δυστοπία της αντικατάστασης πληθυσμών. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό που συμβαίνει;
Η είδηση ότι θα παραμείνουν κλειστά 203 σχολεία σε όλη τη χώρα τη νέα σχολική χρονιά, εγείρει το μείζον ζήτημα της υπογεννητικότητας που μαστίζει τη χώρα.
Την ανάγκη στήριξης της ελληνικής οικογένειας, από το πρώτο κιόλας παιδί, καταδεικνύει έρευνα του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) που δημοσιεύεται στην τελευταία έκδοση «Οικονομικές Εξελίξεις».
Ακούγονται ιδέες για ενσωμάτωση μεταναστών, αλλά αυτό δεν μας αποκαθιστά φυλετικά. Δημογραφικό πρόβλημα δεν σημαίνει απλώς έλλειψη εργατικών χεριών ή ασφαλιστικών εισφορών για να καλύπτουν τις ανάγκες των ταμείων. Μια τέτοια αντίληψη είναι καθαρά λογιστική, στενή και επιπόλαια. Ας δοκιμάσουμε να δούμε κάποιες πιο ουσιαστικές πτυχές του θέματος. Με απλά λόγια, η Ελλάδα χρειάζεται παιδιά. Για να γεννηθεί ένα παιδί απαραίτητες βιολογικές προϋποθέσεις είναι πατέρας και μητέρα.
Χρειάζονται μέτρα ουσίας για την αντιμετώπισή του και όχι πασαλείμματα
Αναλυτικό ρεπορτάζ της WSJ για το πώς η υπογεννητικότητα αναδεικνύεται σε κορυφαία ανησυχία για μεγάλες ανεπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες
Ο κόσμος βρίσκεται σε ένα τρομακτικό δημογραφικό ορόσημο.
Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στην ορεινή Ελλάδα, συναντήσαμε την κυρία Μαρία, μια πολύτεκνη μητέρα με έξι παιδιά. Με ζεστασιά και ειλικρίνεια, μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά της για την καθημερινότητα, τις χαρές και τις δυσκολίες της ζωής σε μια πολυμελή οικογένεια. Η κυρία Μαρία τόνισε με θλίψη το θέμα του δημογραφικού προβλήματος. “Νιώθουμε αβοήθητοι”, εξομολογήθηκε, “σαν να μην υπάρχει μέριμνα”…
Προβληματισμό για το μέλλον της Ελλάδας προκαλεί ο αριθμός των γεννήσεων που καταγράφηκαν το έτος 2023, αφού εκτιμάται ότι θα είναι ο μικρότερος που σημειώθηκε ποτέ τα τελευταία 91 χρόνια.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τα μέχρι στιγμής στοιχεία των ληξιαρχείων και της ΕΛΣΤΑΤ, καθώς αναμένεται ότι τη χρονιά που έφυγε η στατιστική θα καταγράψει λιγότερες από 73.000 γεννήσεις παιδιών
τό ὀξύτατο δημογραφικό πρόβλημα τῆς Πατρίδος μας δέν πρόκειται νά λυθεῖ μέ πομπώδεις διαπιστώσεις, καί εὐχολόγια. Θά πρέπει ἐπιτέλους, σύσσωμος ὁ πολιτικός κόσμος καί πρωτίστως ἡ Κυβέρνηση, νά υἱοθετήσουν, κατά ἄμεση προτεραιότητα, μιά πραγματικά φιλοοικογενειακή ἐθνική πολιτική, μέ ἔμφαση στίς Ὑπερπολύτεκνες καί Πολύτεκνες Οἰκογένειες, πού εἶναι οἱ αἱμοδότες τῆς Πατρίδος μας!
«Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους» Άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος…Η δε επίκληση της ισότητας για τη θέσπιση ομοφυλόφιλου γάμου και υιοθεσίας, είναι απολύτως εσφαλμένη, διότι η αρχή της ισότητας επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση προσώπων που τελούν υπό τις ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες.
Στην Ελλάδα, από τα περίπου 4,1 εκατομμύρια νοικοκυριά, πάνω από τα 3 εκατομμύρια δεν έχουν παιδί, ενώ μόνο ένα παιδί υπάρχει σε λιγότερα από 580.000 και δύο παιδιά σε λιγότερα από 400.000 νοικοκυριά. Τρία ή παραπάνω παιδιά υπάρχουν σε λιγότερα από 170.000 νοικοκυριά…
Όπως αναμενόταν, η δημογραφική συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού συνεχίστηκε και το 2022, με μια όμως διαφορά: παρουσίασε επιτάχυνση. Συγκεκριμένα, το 2022 οι γεννήσεις στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 10,4% σε ετήσια βάση και έπεσαν στις 76.541, ενώ οι θάνατοι ήταν 140.801. Έτσι το 2022 ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά 64.260 άτομα. Αν από αυτό τον αριθμό αφαιρέσουμε τις γεννήσεις αλλοδαπών, τότε μπορούμε να πούμε….
Αισιόδοξες ειδήσεις όπως αυτή, έρχονται να μας δείξουν ότι στη μάχη για την επίλυση του δημογραφικού προβλήματος αυτό που λείπει από την ελληνική Πολιτεία δεν είναι οι λύσεις, άλλα η πρόθεση.
«Κάθε παιδί είναι όπως πιστεύουμε δώρο Θεού. Αν δεν είχαμε αυτό το πίστευμα, δεν θα φέρναμε στο κόσμο, ούτε καν τρίτο παιδί και ίσως με τα σημερινά κοινωνικά στερεότυπα, να σκεφτόμαστε και για δεύτερο ακόμα. Υπό αυτό το πρίσμα, η απόφαση αυτή δεν ήταν λογική αλλά φυσιολογική και δέχεσαι όσα αγγελούδια έλθουν. Η απόφαση για πολυτεκνία είναι μία κατ’ εξοχήν, κοινή απόφαση του κάθε ζεύγους…
Προ ολίγων ημερών η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) δημοσίευσε τα πολύ δυσάρεστα στοιχεία του 2022, για την εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού στη χώρα μας. Σε ένα μόνο χρόνο (2022/2021) οι γεννήσεις μειώθηκαν άλλες 10.000 και κατέβηκαν στις 76.541! Ήσαν λιγότερες από τους θανάτους κατά 64.260
Μαύρο ρεκόρ υπογεννητικότητας σημειώθηκε στη χώρα το 2022, με λιγότερο από 80 χιλιάδες γεννήσεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, πέρσι οι γεννήσεις έφτασαν τις 76.541, ενώ οι θάνατοι ξεπέρασαν για άλλη μία χρονιά τις 140 χιλιάδες.
ους λόγους για τους οποίους το Δημογραφικό αποτελεί το νούμερο 1 πρόβλημα της χώρας καταδεικνύουν τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για το 2022, σύμφωνα με τη «Δημοκρατία».
Τα επικαιροποιημένα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ για τις γεννήσεις και θανάτους στη χώρα, όπως είπε, απλά επιβεβαιώνουν την επιτάχυνση της δημογραφικής κατάρρευσης στη χώρα.
Ενώ το 2010 καταγράφηκαν 114.766 γεννήσεις έναντι 109.084 θανάτων δέκα χρόνια αργότερα καταγράφηκαν 84.717 γεννήσεις έναντι 131.084 θανάτων. Στη χώρα μας ο ρυθμός αναπαραγωγής είναι ο χαμηλότερος στην Ευρώπη και ένας από τους χαμηλότερους παγκοσμίως. Ενώ το όριο σταθερότητας αναπαραγωγής είναι 2,1 παιδιά ανά γυναίκα, στην Ελλάδα είναι 1,3
Ενώ το 2010 είχαμε περίπου 115.000 γεννήσεις μια δεκαετία μετά, το 2021 είχαμε μόλις 85.000 γεννήσεις, δηλαδή περίπου 30.000 λιγότερα παιδιά.
Ὁ πληθυσμός τῆς χώρας ἐμειώθη αἰσθητά τά τελευταῖα δέκα χρόνια. Συμφώνως πρός τήν ἀπογραφή τοῦ 2021, ὁ συνολικός μόνιμος πληθυσμός τῆς Ἑλλάδος ἀνέρχεται σέ 10.482.487 ἄτομα
Η Ήπειρος μας, ψυχορραγεί και δυστυχώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που δίνουν σημασία στον επιθανάτιο ρόγχο της. Το δημογραφικό σκοτώνει την Ελλάδα σταθερά και μεθοδικά.
Τά τελευταῖα, ἰδιαίτερα, χρόνια παρατηρεῖται μιά ἔντονη ἐνασχόληση τῶν ΜΜΕ μέ τό Δημογραφικό Πρόβλημα, πού ταλανίζει ὁλόκληρη σχεδόν τήν Εὐρώπη, περισσότερο, ὅμως, τή Χώρα μας. Δυσοίωνες μελέτες, πού ἐκπονοῦνται ἀπό Ἑλληνικά Πανεπιστήμια καί Ἰνστιτοῦτα, παρουσιάζονται ἀπό τόν Τύπο μέ μελανά χρώματα.
Μπορούν, οι «ειδικοί» να κάτσουν να συζητήσουμε γιατί οι θάνατοι αυξήθηκαν περισσότερο το 2021 και όχι το 2022. Έχει σχέση το ότι γίνανε περισσότερα εμβόλια το 2021;
Οι “μοντέρνες γυναίκες” που κάνουν εκτρώσεις με διάφορες προφάσεις, όπως είναι: ότι είναι δικαίωμα της γυναίκας να αποφασίζει για το σώμα της (ο σύγχρονος φεμινισμός-“δικαιωματισμός”), τα διαβολοκατασκευάσματα των προφυλακτικών, τα αντισυλληπτικά φάρμακα, και τόσες άλλες μεθόδους, που φωτίζει να επινοηθούν ο ανθρωποκτονος Διάβολος… αυτές είναι που γενοκτονούν (σκοτώνουν) τον Ελληνικό Λαό.
Τα αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού, που διεξήχθη το 2021, ανακοινώθηκαν πρόσφατα. Με την επιπολαιότητα που μας διακρίνει τα προσεγγίσαμε επιφανειακά σημειώνοντας τις κατά τόπους μεταβολές και τις επακόλουθες αυξομειώσεις του αριθμού των εκλεγομένων βουλευτών, ωσάν αυτό να ήταν το πλέον σημαντικό! Δεν γνωρίζουμε ακόμη πόσοι επακριβώς, επιστήμονες και λοιποί, ανεζήτησαν εργασία εκτός της χώρας κατά τη δεκαετία…
Ο Αναστάσιος Λαυρέντζος που διδάσκει Διαχείριση Κινδύνων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, συγγραφέας των βιβλίων, «Η Θράκη στο μεταίχμιο» και «Σιωπηρή Άλωση
Σελίδες