Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στην ορεινή Ελλάδα, συναντήσαμε την κυρία Μαρία, μια πολύτεκνη μητέρα με έξι παιδιά. Με ζεστασιά και ειλικρίνεια, μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά της για την καθημερινότητα, τις χαρές και τις δυσκολίες της ζωής σε μια πολυμελή οικογένεια.
Η κυρία Μαρία τόνισε με θλίψη το θέμα του δημογραφικού προβλήματος. “Νιώθουμε αβοήθητοι”, εξομολογήθηκε, “σαν να μην υπάρχει μέριμνα”. Η αδιαφορία αυτή έρχεται σε αντίθεση με την αλληλεγγύη που υπάρχει στους πολίτες, οι οποίοι, όπως τόνισε, στηρίζουν ο ένας τον άλλον στις δύσκολες στιγμές.
Η καθημερινότητα της κυρίας Μαρίας είναι γεμάτη με ευθύνες και προκλήσεις. Ξυπνά νωρίς το πρωί για να ετοιμάσει τα παιδιά για το σχολείο, να φροντίσει το σπίτι και να μαγειρέψει. Το απόγευμα, ακολουθούν τα φροντιστήρια και η βοήθεια στα μαθήματα των μικρότερων παιδιών. Παρόλα αυτά, η ίδια νιώθει ευτυχισμένη και περήφανη για την οικογένειά της, έχοντας ζήσει και η ίδια σε πολύτεκνο περιβάλλον.
Κοιτάζοντας τη σημερινή νεολαία, η κυρία Μαρία εκφράζει την ανησυχία της για την εξάρτηση από τα κινητά και τους υπολογιστές. “Πρέπει να διαβάζουν βιβλία!”, προτρέπει, τονίζοντας τη σημασία της μόρφωσης και της πνευματικής καλλιέργειας.
Η ιστορία της κυρίας Μαρίας αποτελεί μια ηχηρή υπενθύμιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολύτεκνες οικογένειες στην Ελλάδα. Παρά τις αντιξοότητες, η αλληλεγγύη και η αγάπη για την οικογένεια αποτελούν φάρο φωτεινό, χαρίζοντας δύναμη και ελπίδα για το μέλλον.