Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ»

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: «Μεγάλη ὀργή θά ἔλθῃ, ἰδίως διά τάς ἀσελγείας καί ἐκτρώσεις»

…Πιστεύω, ἄν θέλῃ καί ὁ Θεός, νά φύγω γρήγορα. Πρέπει καί νά φύγω, γιατί, ὅπως βλέπω, ὁ κόσμος ὅλος ὅλον εἰς τό πονηρόν τρέχει, σάν ἁμαρτωλός εἰς τήν ἁμαρτίαν.

Αναπολόγητος θα σταθείς…(+Γ.Εφραίμ Σεραγιώτης)

Ξημέρωσε Κυριακή κι Ανάσταση! Γυρίζεις το βλέμμα πίσω σε όλα τα ανούσια και άνυδρα χρόνια της ζωής σου, που δεν μερίμνησες να προσκυνήσεις έστω μια φορά το εωθινό Ευαγγέλιο και να ακούσεις την ορθρινή Αναστάσιμη εξιστόρηση των μυροφόρων γυναικών και των αγγελιοφόρων της Νίκης της Ζωής!

Το ρολόϊ… και η προφητεία του παπά για την Ελλάδα και τους Έλληνες!

Έμεινα άφωνος απ’ την απόκρισή του. Δε σταμάτησε εκεί: «Ο αέρας που αναπνέεις είναι η ζωή, όμως ποτέ δε τον βλέπεις, κι όμως ξέρεις πως είναι εκεί, για σένα και για όλους μας. Έτσι είναι κι ο Θεός μας, ζωοδόχος και άπειρος. Μας δίνει κουράγιο, μας περιτριγυρίζει σε κάθε μας στιγμή.

«Ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν»

Ὅπως παλαιότερα, κατ’ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, οἱ νεοφώτιστοι ἀδελφοί μας ποὺ ἐλάμβαναν τὸ βάπτισμα ἔλαμπαν μέσα στὰ λευκὰ λαμπριάτικα ἐνδύματά των, ἔτσι καὶ ἐμεῖς σήμερα, οἱ ἀναβαπτισμένοι καὶ ἐνδεδυμένοι τὸν χιτῶνα τῆς νέας ἀναστημένης ἐν Χριστῷ ζωῆς, βιώνομε τὴν χαρὰ τῆς Λαμπρῆς καὶ ἀστραποβολοῦμε μέσα στὰ νέα φωτεινά μας ἐνδύματα.

Περί τῆς Πρακτικῆς Μεθόδου τῆς Νοερᾶς Προσευχῆς Μέρος 4ο

Εἶσαι στό διακόνημά σου, στήν ἐργασία σου; Ἐνθυμοῦ τούς ἁγίους Πατέρες οἱ ὁποῖοι ἐργαζόμενοι ἔλεγαν καθ᾿ ἑαυτούς: Σῶμα ἔργασαι, ἵνα τραφῇς. Ψυχή, νῆφε, ἵνα σωθῇς. Περισπᾶται ὁ νοῦς σου; Λέγε ψιθυριστά τήν εὐχή καί μήν ἀργολογῆς, διότι βλάπτεις ἐκτός ἀπό τόν ἑαυτό σου καί ἄλλον καί ἄλλους μέ τήν ἀργολογία.

Γέρων Εφραίμ Φιλοθείτης: Ο πόνος εξαγνίζει την ψυχή…

Όλα τα λυπηρά μας αποστέλλονται, χωρίς κάθε αμφιβολία, για την θεραπεία της νοσούσης ψυχής μας, όπως διά των θλίψεων εμέση το φαρμάκι της ηδυπαθείας και κάθε πάθους.
* Οι ασθένειες, οι θλίψεις και τα βάσανα των χριστιανών διευκολύνουν την κάθαρσι της ψυχής και την συγχώρησι των αμαρτιών.

Ει Χριστός ούκ Εγείγερται….

Η βεβαία πίστη της Εκκλησίας στην λαμπροφόρο ανάσταση του Χριστού αποτελεί αυτή την ίδια την ύπαρξή Της. Το μέγα και ανεπανάληπτο αυτό γεγονός είναι το ακράδαντο θεμέλιο πάνω στο οποίο είναι θεμελιωμένη και εδραιωμένη. Το Θείο πρόσωπο του Αναστάντα Ιδρυτή Της είναι η ακατανίκητη δύναμη, που τη συγκροτεί, τη συντηρεί και την οδηγεί με ασφάλεια στο σωτήριο προορισμό Της.

«Αναστάσεως Ημέρα και Λαμπρυνθώμεν τη Πανήγυρει»

«Πάσχα το τερπνόν΄ Πάσχα Κυρίου Πάσχα΄ Πάσχα πανσεβάσμιον ημίν ανέτειλε». Με αυτούς τους υπέροχους και πανηγυρικούς στίχους ο θεσπέσιος υμνογράφος της Αναστάσεως αναγγέλλει στους πιστούς την έλευση της πλέον λαμπρής και ευφρόσυνης εορτής της Εκκλησίας μας.

Νίκη διὰ τοῦ Σταυροῦ

Ἡ ἔνδοξη ἔξοδος τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸν Ἅδη, λοιπόν, εἶναι τόσο θριαμβευτικὴ ὅσο καὶ ἡ ἄνοδός Του ἐπάνω στὸν Σταυρό: ἀποτελοῦν ἐξ ἴσου μέρη τῆς προσφορᾶς Του στὸ ἀνθρώπινο γένος, μέρη ἀλληλένδετα. Πῶς ἔφτασε ὁ Κύριος στὴν νίκη διὰ τοῦ Σταυροῦ; Τὸ ἔκανε χάνοντας γιὰ τὸν κόσμο…

Περί τῆς Πρακτικῆς Μεθόδου τῆς Νοερᾶς Προσευχῆς Μέρος 3ο

Παρόμοιες συμβουλές δίνουν ὅλοι οἱ Πατέρες μας, καθένας μέ τόν τρόπο του καί μέ τά λόγια του, πάντως μέ τήν ἐμπειρία τοῦ πολέμου καί τῆς νίκης ἐναντίον τοῦ ἐχθροῦ, τόν ὁποῖο κυριολεκτικά ἐκνευρίζει καί τελείως ἀποδυναμώνει ἡ συνεχής ἀδιάλειπτος νοερά προσευχή.

Γιατί απόλυτη ησυχία στον εξάψαλμο;

οι Πατέρες ορίζουν κατά την ώρα που διαβάζεται στην Εκκλησία ο εξάψαλμος, να μη κάνουμε καμιά κίνηση, να μη μιλούμε, να μη κουνηθούμε από τη θέση μας ούτε να βήξουμε που λέει ο λόγος και να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί είναι η ώρα κατά την oποία η Εκκλησία μάς θυμίζει την Δευτέρα Παρουσία και την Κρίση Σου Θεού και πρέπει να ακούμε τον εξάψαλμο με άκρα σιωπής και ευλαβείας…

Ο Ζωηφόρος Σταυρός: Της Ευσεβείας το Αήττητον Τρόπανιον

Ο Σταυρός του Κυρίου αποτελεί για τη χριστιανική μας πίστη, κορυφαίο σύμβολο θυσίας και αγιασμού. Ο Σταυρός μαζί με την Ανάσταση λειτουργούν ως δυο βασικοί άξονες πάνω στους οποίους κινείται η ζωή των πιστών Χριστιανών. Η Ανάσταση έπεται του Σταυρού και προϋποθέτει το Σταυρό και ο Σταυρός προμηνύει την Ανάσταση. Χωρίς Σταυρό δεν γίνεται Ανάσταση.

Θέλεις να διορθώσεις τον αδελφόν σου;

Θέλεις να διορθώσης τον αδελφόν σου; Δάκρυσε, προσευ­χήσου προς τον Θεόν δι’ αυτόν, ιδιαιτέρως να τον προτρέψης, συμβούλευσέ τον, παρακάλεσέ τον. Αυτό έκαμε και ο Παύλος, διότι λέγει· «Μήπως όταν πάλιν έλθω προς σας, με ταπεινώση ο Θεός, και πενθήσω δια πολλούς από εκείνους που πιθανόν να έχουν αμαρτήσει και δεν έχουν με­τανοήσει δια την ακαθαρσίαν και την πορνείαν και την ασέλγειαν, που διέπραξαν».

Γέροντος Δωροθέου: «σύ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην» (μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα)

Προετοιμαζόμενοι γιά τήν εἴσοδό μας στό στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πρέπει νά εἴμαστε ἐνήμεροι γιά τίς μεθοδεῖες τοῦ πονηροῦ, δηλαδή τούς πειρασμούς ἀπό τά δεξιά καί ἀπό τά ἀριστερά. Στήν ἀρχή ὁ μισόκαλος μᾶς πολεμᾶ νά μήν κάνουμε τό καλό κι ὅταν ἀποτύχει, μᾶς ἐκπειράζει νά μήν τό κάνουμε καλά και ἔτσι νά χάσουμε τόν μισθό μας.

Το Κλειδί του Χαμένου Παραδείσου

Το ατέλειωτο δράμα του ανθρωπίνου γένους άρχισε! Ο Αδάμ και η Εύα τότε κάθισαν απέναντι από τον κήπο της τρυφής και θρηνούσαν για το κακό που τους βρήκε. Αναλογίζονταν την πρότερη ευδαιμονία τους, την σύγκριναν με την τωρινή δυστυχία τους, προβλέποντας το μέλλον ζοφερό και γι’ αυτό έκλαιγαν γοερά.

«Ο διάβολος δεν μπορεί να δοκιμάσει μια ψυχή όσο θα ήθελε, αλλά όσο του επιτρέπει ο Θεός»

«Πειρασμὸς ὑμᾶς οὐκ εἴληφεν εἰ μὴ ἀνθρώπινος· πιστὸς δὲ ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν».

Γερω-Χαράλαμπος ο Κομποσχοινιάς

Τον γνωρίσαμε στις Καρυές. Πάντα σκυφτός, φτωχός, να φτιάχνει κομποσχοίνια· γι’ αυτό τον έλεγαν ο «Γερο-Χαράλαμπος ο Κομποσχοινάς». Πάντα ευδιάθετος, μ’ ένα κρυφό μειδίαμα και να λέει ασταμάτητα την Ευχή, την Ευχή του Ιησού.

Ἄσωτος ἀλλὰ ὄχι ἄσωστος

Καὶ εἶναι τόσο ἀντιπροσωπευτικὴ τῆς περιπέτειας ὅλων τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Θεὸ ἡ περιγραφὴ αὐτή, καὶ τόσο ἀληθινοὶ καὶ διαχρονικοὶ οἱ πρωταγωνιστές της, ὥστε δικαίως εἰπώθηκε ὅτι, ἀκόμη καὶ ἐὰν χανόταν ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο καὶ σωζόταν μόνον αὐτὴ ἡ περικοπή, θὰ ἦταν ἀπὸ μόνη της ἐπαρκής, γιὰ νὰ δώσῃ τὸ μήνυμα τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου.

Όταν ο παπα-Νικόλας Πλανάς έβαλε κατά λάθος φάρμακο αντί για νάμα στο Άγιο Δισκοπότηρο

Ἔτσι εἶχαν τά πράγματα τήν ἐποχή πού ὁ παπα-Νικόλας συνέχιζε την πνευματική πορεία του στην Αθήνα. Αὔξανε καθημερινά τις δραστηριότητές του κι ο μόχθος κατατρωγε τὴν ὑγεία του!

Σελίδες