Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ»

Η θρησκευτικότητα αποτελεί μια από τις βασικότερες ανάγκες της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέει: «Διατήρησε την εσωτερική σου ειρήνη με κάθε τίμημα. Μην ανταλλάξεις την εσωτερική σου ειρήνη με τίποτα άλλο στον κόσμο. Ειρήνευσε με τον εαυτό σου, και ο ουρανός και η γη θα ειρηνεύσουν μαζί σου»…

Παρατηρώντας κάποιος όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό ανάμεσα στους νέους, αισθάνεται ότι πρόκειται για μια αφηνιασμένη ομάδα παιδιών, των οποίων ο εσωτερικός κόσμος είναι κενός. Αυτή η έλλειψη, μάλιστα, είναι εκείνη που τους ωθεί να επιδίδονται σε βίαιες και επιθετικές ενέργειες, δηλώνοντας, έτσι, την έντονη διαμαρτυρία τους για την ελλειπτική αγωγή και ανατροφή τους.

Τα πάντα στη ζωή τους είναι συνδεδεμένα με το πρόσωπο του Χριστού. Εάν, όμως, ο Χριστός είναι τα πάντα στη ζωή τους, τότε εκείνοι, τι είναι ως υπάρξεις; Απλώς άβουλα και κατευθυνόμενα όντα;

«Σας θεωρώ, λέει, ως τους περισσότερο θρησκευόμενους από τους άλλους ανθρώπους», προσθέτοντας τον θαυμασμό του για όσα ιερά είδε στην πόλη τους και, ιδιαίτερα, για τον βωμό του Αγνώστου  Θεού, τον οποίο, μάλιστα, υπογραμμίζει ότι σέβονταν οι Αθηναίοι, χωρίς να τον γνωρίζουν».

Το γενικότερο αγωνιστικό πνεύμα, ριζωμένο στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και συνδυασμένο με την ανάγκη επιβίωσης του, καταλήγει να γίνει τρόπος ζωής στον αρχαίο ελληνικό κόσμο.

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: Κατά τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε να βγαίνουν στους δρόμους κάποιες ομάδες συνανθρώπων μας με ασυνήθη και άσεμνη εξωτερική εμφάνιση και να επιδίδονται, δημοσίως

Ο ατομοκεντρισμός αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ψυχικές και πνευματικές ασθένειες της εποχής μας, που επηρεάζει αρνητικά τις υγιείς κοινωνικές σχέσεις.

Ο Γεννάδιος Σχολάριος, μάλιστα, σε επιστολή του, που τοιχοκόλλησε το 1452, λίγο πριν την Άλωση, στην πόρτα του κελιού του, έγραφε: «Άθλιοι Ρωμαίοι, πώς πλανηθήκατε και απομακρυνθήκατε από την ελπίδα στον Θεό, ελπίζοντας στη δύναμη των Φράγκων και, μαζί με την πόλη, που πρόκειται να χαθεί, θα χάσετε και την ευσέβειά σας».

Οι 40 ημέρες της Μ. Σαρακοστής και οι 3 εβδομάδες του Τριωδίου, που προηγούνται, είναι μέρες πνευματικής εκγύμνασης και ασκητικής πορείας για τους Χριστιανούς, καθώς στηρίζουν, πνευματικά, το ταξίδι τους στη θεάρεστη κάθαρση, που οδηγεί στη βίωση της Σταύρωσης του Χριστού και της Αγίας Του Αναστάσεως.

Δεν παρατηρούν και δεν λαμβάνουν υπόψη τις μεταβολές που εμφανίζουν στη συμπεριφορά τους, οι οποίες οφείλονται στις μεγάλες ψυχικές αλλά και σωματικές αλλαγές, που βιώνουν, ιδίως, κατά την περίοδο της εφηβείας τους. Έτσι, αντί να συμπαραστέκονται, με αγάπη, υπομονή και κατανόηση στα παιδιά τους, βοηθώντας τα να ξεπεράσουν αυτήν την προσωρινή δύσκολη φάση της ζωής τους, με ελάχιστες απώλειες, τι κάνουν;

Το Τριώδιο της Εκκλησίας, μας διδάσκει και μας επιμορφώνει, για μια ακόμη φορά, μέσω της λατρείας, της Προσευχής, της Νηστείας, της Εγκράτειας, της Κάθαρσης, της Αγάπης και όλων των Αρετών, στον τρόπο ζωής και σωτηριακής επικοινωνίας μας με τον Θεό και τον συνάνθρωπο.

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ : Πολλές φορές, παρακολουθώντας τις θέσεις και τις απόψεις, που εκφράζονται από  κάποιους παράγοντες του Τύπου ή εκπροσώπους διαφόρων φορέων, για εκκλησιαστικά θέματα, διαπιστώνουμε ότι οι πλείστοι από αυτούς δεν γνωρίζουν τον πραγματικό ρόλο της Εκκλησίας και δεν κατανοούν ότι, σύμφωνα με τη φύση της αλλά και με τον σκοπό της υπάρξεώς της, η Εκκλησία είναι διαφορετική από  αυτό που ονομάζουμε «Θρησκεία» ή «Θρησκείες».

Πολλοί άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και μέλη της Εκκλησίας, εορτάζουμε, πανηγυρικά και, συνήθως, με κοσμικό τρόπο, το τέλος του παλαιού χρόνου και την αρχή του νέου. Ωστόσο, το πέρασμα του κάθε χρόνου και η αρχή του νέου, είναι ανάγκη να εορτάζεται πρωτίστως, χριστιανικά, να εκλαμβάνεται, δηλαδή, ως άνωθεν ερχόμενο, χρονικό δώρο ή ως παράταση για τη δική μας προσωπική ευκαιρία για αλλαγή, ανανέωση και ανακαίνιση…

Στη φάση λοιπόν της εφηβικής επανάστασης, οι γονείς και οι δάσκαλοι, προκειμένου να κρατήσουν τα παιδιά τους,  οφείλουν να είναι παρόντες και δίπλα τους, χρησιμοποιώντας ελκυστική και όχι αυταρχική συμπεριφορά. Όταν οι έφηβοι εκδηλώνουν αλλοπρόσαλλες δράσεις, είναι ανάγκη να δέχονται, από τους γονείς, αγάπη, στήριξη και συμπαράσταση. 

Η περί του θανάτου διδασκαλία στην αναπτυξιακή φάση της ζωής των παιδιών και των εφήβων, έρχεται να μεταφέρει στις ψυχές τους, από πολύ ενωρίς, την ελπίδα που έφερε η λύση, που έδωσε ο Χριστός στο μεγάλο αυτό πρόβλημα. Ανάμεσα στις βασικές γνώσεις, που χρειάζεται  να μάθουν οι νέοι/ες για το μέλλον τους, σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης καταστάσεων ή επίλυσης προβλημάτων, συγκαταλέγεται και  ο τρόπος αντιμετώπισης του θανάτου.

Η μεθόδευση ορισμένων να συκοφαντούν, ως συντηρητική την Εκκλησία, επειδή δεν δέχεται να ανατρέψει τις αλήθειες της πίστεώς της και να δεχθεί την ομοφυλοφιλία και άλλα πολλά, δείχνει ότι δεν σέβονται τον Χριστό και τις αιώνιες αλήθειες που παρέδωσε, πάνω στις οποίες είναι δομημένη, οντολογικά, η χριστιανική πίστη ως Ιερός Θεσμός…

Ουσιαστικά, μια κοινωνία κοσμική και υλιστική αρνείται την πίστη στον Θεό και, ταυτόχρονα, την αθανασία της ψυχής και θεωρεί την πνευματική δράση του ανθρώπου ως μια δράση φονταμενταλιστική και απαρχαιωμένη και η άρνηση αυτή, πιστεύοντας πως αποτελεί μια έκφραση μοντερνισμού και προοδευτισμού τόσο στον χώρο της πολιτικής, όσο και στον χώρο των ΜΜΕ και του διαδικτύου. 

Οι νέοι και οι έφηβοι, επιθυμούν, διακαώς… να αγαπούν και να αγαπιούνται. Έτσι, ο χριστιανικός λόγος της αγάπης και της ειρήνης, βρίσκει εύφορο έδαφος για να επιδράσει στη βελτίωση της κοινωνικής τους συμπεριφοράς…η ψυχική αρρώστια της επιθετικότητας και της βίας, μπορεί να θεραπευθεί… εάν και όταν, καταφέρουν η οικογένεια και το σχολείο να μπει μέσα τους, ο σπόρος και η δύναμη της αγάπης

Από τη μια, αυτοπαρουσιάζονται ως εκπρόσωποι «πατριωτικών» κομμάτων και, από την άλλη, ανασύρουν και ανακοινώνουν συνθήματα διχόνοιας, με περιεχόμενο που δεν εκφράζει την ελληνική ιστορική πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία, είναι σαφές ότι η Εκκλησία και η Πολιτεία, από την έναρξη του νεοελληνικού κράτους, συμπορεύονται και αλληλοστηρίζονται, σε μία και την αυτή ενωτική πορεία.           

Με ένα απαράδεκτο και ασύμβατο με την ορθόδοξη εκκλησιαστική Θεολογία πολυθρησκειακό και ουδετερόθρησκο , κινήθηκαν, ως οργανωμένη ομάδα, μέσω υψηλών γνωριμιών και σχέσεων, για να επιβάλουν στην Παιδεία μια ξενόφερτη, κυρίως προτεσταντίζουσα θεολογική γραμμή, με κοσμικά χαρακτηριστικά, που να μπορεί να πετύχει την μετάλλαξη της ορθόδοξης συνείδησης, πίστης και ζωής των μαθητών/τριών.

Είναι γεγονός ότι η επιβολή αυτού του πολυθρησκειακού μωσαϊκού είχε ως στόχο την υπονόμευση της ετερότητας και της ταυτότητας, αφού μ΄ αυτό υιοθετείται η επιβολή και κατίσχυση μίας ομογενοποιημένης πολυθρησκευτικής θρησκευτικότητας, που είναι, φυσικά, εναντίον της πίστεως όλων των μαθητών ανεξαρτήτως θρησκεύματος.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σημειώνει σχετικά ότι οι Απόστολοι «άρχισαν να ομιλούν, με όσους είχαν μαζευτεί γύρω τους, διαλέκτους από κάθε έθνος. Ήταν ήδη όργανα του Αγίου Πνεύματος, που ενεργούσαν κατά τη θέληση και τη δύναμη Εκείνου. Μέσα τους άναψαν λαμπάδες, που φώτιζαν παγκοσμίως και υπερκοσμίως

η Ανάσταση είναι αυτή, που απολύτρωσε τον άνθρωπο από την φθορά, καθότι, όπως ο θάνατος εγκεντρίσθηκε στη φύση μας διά της ανυπακοής και της αμαρτίας των Πρωτοπλάστων, έτσι και με την έγερση του Χριστού εγκεντρίζεται μέσα μας η αιώνια Ζωή που μας προσφέρει ο Θεάνθρωπος…

Η σταύρωση του Χριστού, χάριν της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους κατέστησε τον Σταυρό βασικό πνευματικό σύμβολο και οδηγό των Χριστιανών, καθώς πάνω σ’ Αυτόν καρφώθηκε ο Χριστός και έχυσε το τίμιο αίμα του υπέρ ημών.

Αφορμή για το παρόν άρθρο ήταν, αφενός, η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και, αφετέρου, η αύξηση του φαινομένου που σχετίζεται με κάποιες ομάδες μαθητών, οι οποίοι, σύμφωνα με την επικαιρότητα, φαίνεται να αυξάνονται όλο και πιο πολύ σε ολόκληρη τη χώρα, ασκώντας πράξεις βίας, επιθετικότητας και   εγκληματικότητας.

Αφορμή για το παρόν άρθρο ήταν, αφενός, η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και, αφετέρου, η αύξηση του φαινομένου που σχετίζεται με κάποιες ομάδες μαθητών, οι οποίοι, σύμφωνα με την επικαιρότητα, φαίνεται να αυξάνονται όλο και πιο πολύ σε ολόκληρη τη χώρα, ασκώντας πράξεις βίας, επιθετικότητας και  εγκληματικότητας.

Στην ορθόδοξη Εκκλησία, ουδέποτε αμφισβητήθηκαν τα θαύματα. Αντίθετα, καταγράφονται, ως πιστοποίηση της δυνάμεως και της χάριτος του Θεού, αφού, μέσω αυτών, οι άνθρωποι προγεύονται την αιώνια Βασιλεία του.

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ), μετά από έναν αγώνα (10) ετών και την προσφυγή της στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), με τη βοήθεια και άλλων φορέων και κάποιων Μητροπόλεων, κατάφερε, συν Θεώ,..

Έρευνες έχουν δείξει ότι το παιδί που βιώνει στην οικογένεια τραυματικές εμπειρίες βίαιης συμπεριφοράς, αργότερα, όποτε του δίνεται ευκαιρία, στις σχέσεις του με τους άλλους, μιμείται και επαναλαμβάνει είτε με τον ίδιο είτε και με διαφορετικό τρόπο, τις συμπεριφορές που το ίδιο παρατήρησε και έμαθε.

O χριστιανός πολίτης, λόγω υπακοής στην πίστη του, είναι αναγκαίο να αφήνεται ελεύθερος να ασκεί το δώρο του αυτεξουσίου του και να διακρίνει ο ίδιος..

Δεν είμαστε κατά του εμβολιασμού των πολιτών, αλλά δεν συμφωνούμε με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό που τους επιβάλλεται, καθώς θεωρούμε ότι η οποιαδήποτε, υπό πίεση και χωρίς τη δική τους απόφαση, επέμβαση τόσο στην ψυχή όσο και στο σώμα τους αποτελεί περιφρόνηση και καταπάτηση της ελευθερίας τους.

Σήμερα, η Εκκλησία δέχεται νέας μορφής διώξεις και πολεμική. Η ομολογία της πίστεως στον Χριστό δεν προκαλεί μαρτυρικό θάνατο, όπως παλαιότερα. Ωστόσο, χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα και τρόποι «θανάτου», όπως το μαρτύριο της συνειδήσεως, που αφορά σε πολλούς Ορθόδοξους Χριστιανούς τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες, οι οποίοι  εμποδίζονται να πιστεύουν ελεύθερα και να συμμετέχουν στη λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας…