σλς’
«Καλύτερα σπάταλος παρά φιλάργυρος. Μέ τήν οἰκονομία θά πέσω ἔξω. Γιά νά μοῦ φθάσουν τά λουκούμια πού κερνοῦσα στόν κόσμο, τά ἔκοβα στά δύο. Ἔ, τότε τά λουκούμια δέν μοῦ ἔφθαναν ποτέ. Ὅταν ἄρχισα νά παρακαλῶ τούς ἀνθρώπους νά πάρουν καί δεύτερο λουκούμι, ἔ, τότε εἶχα περίσσευμα ἀπό λουκούμια. Ὁ οἰκογενειάρχης ὅμως ἔχει ὑποχρέωση χωρίς ἀγωνία νά κάνη οἰκονομίες γιά νά βοηθήση τά παιδιά του».
σλζ’
«Ἀληθινή καί τελεία ταπείνωση εἶναι ὅταν φθάση ὁ ἄνθρωπος σέ τέτοια κατάσταση, ὥστε νά θέλη νά ὑπερηφανευθῆ καί νά μήν μπορῆ».
σλη’
«Ἡ ἀγάπη δέν κουράζει».
σλθ’
«Οἱ ἄνθρωποι γίνονται σάν ρομπότ. Σταματᾶ ἡ κρίση. Σέ λίγα χρόνια μόνο αὐτοί πού ἀσχολοῦνται μέ ἔρευνα θά ἔχουν κρίση. Οἱ ὑπόλοιποι θά γίνουν σάν μηχανές».
σμ’
«Δέν φταῖμε γιά τούς κακούς λογισμούς πού μᾶς ἔρχονται. Θά φταῖμε μόνο ἄν τούς δεχθοῦμε. Δέν φτάνει πού μᾶς ἐνοχλοῦν, θά φταῖμε κι ὅλας;».
σμα’
«Γι᾿ αὐτό ὁ Θεός δίνει τήν λογική, γιά νά φθάσουμε σέ κατάσταση νά ἀποκλείσουμε τήν λογική».
σμβ’
«Μ᾿ αὐτά πού βλέπω καί ἀκούω θά εἶχα τρελλαθῆ, ἄν δέν τά ἀντιμετώπιζα μέ τόν λογισμό ὅτι τόν τελευταῖο λόγο τόν ἔχει ὁ Θεός».
σμγ’
«Ἡ βάση τῆς πνευματικῆς ζωῆς εἶναι οἱ καλοί λογισμοί».
σμδ’
«Τιμή καί γιά τά παιδιά καί γιά τούς γονεῖς πού ἔρχονται μαζί στό Ἅγιον Ὄρος».
σμε’
«Ἦταν ἕνας Ρουμᾶνος δόκιμος στήν Ρουμανική Σκήτη, πολύ ὑπάκουος. Δέν ἔλεγε ποτέ ὄχι. Ὅποιος χρειαζόταν βοήθεια, αὐτόν ἔπαιρνε. Μία μέρα, ἀφοῦ μέ ὑπακοή ἀγωνίσθηκε νά μήν πῆ ὄχι σέ κανέναν, τό ἀπόγευμα κάθησε στό πεζούλι τῆς Ἐκκλησίας κουρασμένος. Αὐτό ἦταν. Ἐκεῖ τελείωσε. Ὅταν οἱ πατέρες τόν βρῆκαν νεκρό, ἄρχισαν νά λένε: “Μά πρίν 10΄ λεπτά τόν εἶχα ἐγώ στόν κῆπο”, “καί ἐγώ πρίν τόν πῆρα στό ψάρεμα”, καί ἄλλος στόν φοῦρνο, καί ἄλλοι ἀλλοῦ. Καί τότε κατάλαβαν γιατί πέθανε ὁ δόκιμος. Καί φυσικά ὁ δόκιμος πῆγε στόν οὐρανό, ἀλλά πῶς ξεμπλέκουν οἱ ὑπεύθυνοι στό Μοναστήρι μέ τόν Θεό μετά;».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα