ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

ΘΕΕ μου τι Λεβέντες έχεις! Τι Παλικάρια! Πρόσθες ἡμῖν πίστιν Χριστέ μου τώρα που άρχισαν οι διωγμοί!
ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ”Η ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ”. Απόσπασμα (σε αφήγηση) από το βιβλίο: ΄΄Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ΄΄

(Τὴν περίοδο) τῶν διωγμῶν ἀγαπητοί μου, ἦταν βέβαια ἕνα βασανισμὸς τοῦ σώματος φρικώδης ὅμως δὲν ὑπῆρχε ἐπηρεασμὸς τοῦ νοῦ καὶ τῆς ψυχῆς. Ἐνῶ στὰ μαρτύρια τῶν ἐσχάτων θὰ ἔχουμε ἐπηρεασμὸ καὶ τῆς ψυχῆς καὶ αἱ μέθοδοι θὰ εἶναι σατανικότερες. Γιατί; Διότι θὰ σοῦ βάζει χημικὰ πράγματα μέσα σου καὶ θὰ σοῦ παραλύει τὸ νοῦ, τὴ βούληση, θὰ σοῦ παραμορφώνει τὸ συναίσθημα καὶ θὰ σοῦ ἀποπροσανατολίζει τὸ νοῦ.

Ένας νεαρός, ο οποίος είχε σπουδάσει ηλεκτρονικός, ακούγοντας για τον Πατέρα Παΐσιο, υποπτευόταν ότι ο Όσιος είχε τοποθετήσει στην στέγη της Καλύβης του, στον φράχτη και στον γύρω χώρο κεραίες, μικρόφωνα και πομπούς, για να καταγράφη τις συνομιλίες των επισκεπτών και να παρουσιάζεται ύστερα ως διορατικός. Αποφάσισε λοιπόν να τον επισκεφθή, για να ερευνήση, αν θα μπορούσε, τον χώρο. Ενώ περίμενε έξω από τον φράχτη…..

Μοναχή: Γέροντα, μερικές φορές νιώθω την ανάγκη να μείνω στο κελλί και να κάνω πνευματικά παρά να πάω στην Ακολουθία.
Άγιος Παΐσιος: Αυτό που θα γίνη στην Ακολουθία, μπορεί να γίνη άλλη ώρα; Δεν μπορεί να γίνη. Ενώ αυτό που θα κάνης στο κελλί, μπορεί να γίνη και άλλη ώρα.

Ο κ. Ἀ­πό­στο­λος… δι­η­γή­θη­κε ὅ­τι κά­ποι­α χρο­νιά γι­όρ­τα­σε μό­νος του τό Πά­σχα, μα­κρυ­ά ἀ­πό τήν οἰ­κο­γέ­νειά του, γι᾿ αὐ­τό ἦ­ταν στε­νο­χω­ρη­μέ­νος. Ἐ­πέ­στρε­φε στό σπί­τι του καί σέ μιά ἐ­ρη­μιά βρῆ­κε στόν δρό­μο του ἕ­να προ­σκυ­νη­τά­ρι.

Θύελλα αντιδράσεων και εισαγγελική παρέμβαση(!), για έναν ιερέα, ο οποίος… τόλμησε να πράξει αυτό, για το οποίο είναι ταγμένος και μετέδωσε Σώμα και Αίμα Χριστού, σε ανθρώπους που το είχαν ανάγκη! Ο αναίσχυντος διωγμός και η στοχοποίηση της Θείας Μετάληψης, είναι πλέον πιο ξεκάθαρη από ποτέ!

Έντονο προβληματισμό για το μέλλον της δημοκρατίας και την πίεση που υφίστανται οι θεσμοί εξαιτίας -αλλά και με πρόσχημα- την πανδημία εκφράζει σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Έντουαρντ Σνόουντεν. Ο άνθρωπος που το 2012 ανέλαβε ρόλο «Ρομπέν των Δασών» της ψηφιακής εποχής, ξεσκεπάζοντας ένα τεράστιο σκάνδαλο παραβίασης ιδιωτικών δεδομένων για εκατομμύρια ανύποπτους πολίτες, σήμερα είναι καταζητούμενος από τις αμερικανικές αρχές.

Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ”
Άγιος Παΐσιος: «Να εξομολογούνται και να κοινωνούν οπωσδήποτε οι άρρωστοι, παίρνουν τόσα φάρμακα, κάνουν τόσες θεραπείες.., πρέπει να αντιληφθούν ότι η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ είναι το Ισχυρότερο Φάρμακο που υπάρχει..!!» Απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ3 »Η Ζωή & το Έργο του Γέροντα Παϊσίου»

Νά, και σήμερα ήρθε εδώ μιά κοπέλα πού είχε νοσοφοβία. Και όταν μπήκε μέσα δεν πήρε ευχή, γιατί φοβόταν μήν κόλληση μικρόβια, και όταν έφυγε, έπειτα από τόσα πού της είπα, γιά νά τήν βοηθήσω, πάλι δεν πήρε ευχή.
¨Δεν σοϋ φιλώ τό χέρι, μοϋ λέει,γιατί φοβάμαι μήν κολλήσω μικρόβια! Τί νά πής; Κάνουν έτσι μαύρη τήν ζωή τους.

Γνωστός ηθοποιός, ο οποίος έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό μέσα από την συμμετοχή του σε επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1, μέσα από μια μακροσκελή ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook για τις εκκλησίες που έκλεισαν λόγω κορονοϊού, δηλώνοντας πώς όσο παραμένουν κλειστές δεν θα σταματήσει όλο αυτό που ζούμε.

Ἕνα ἀπὸ τὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα ποὺ πληροφορούμαστε εἶναι ὅτι οἱ χανσενικοὶ ποὺ κατοικοῦσαν στὴ Σπιναλόγκα ἦταν ὀργισμένοι μὲ τὸν Θεό, γιὰ τὸ λόγο ὅτι ἡ ἀσθένειά τους ἦταν μία μεγάλη καί ἀφόρητη δοκιμασία. Ἕνας Γεραπετρίτης παπάς τόλμησε νὰ τοὺς ἐπισκεφθεῖ κάποτε καὶ νὰ λειτουργήσει στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα, ποὺ ὑπῆρχε καὶ ρήμαζε στὸ νησί, συντροφιὰ μὲ τοὺς νέους του κατοίκους. Λένε πὼς στὴν πρώτη Λειτουργία δὲν πάτησε ψυχή.

Θέλουν οι κρατικοί να μας κλείσουν τις Εκκλησιές. Και σας ρωτώ; Γίνεται παπάς χωρίς Εκκλησία; Θέλουν οι κρατικοί να μας έχουν ένα φιλανθρωπικό οργανισμό εράνων και συσσιτίων. Τί είναι ο παπάς τελικά Λειτουργός ή κοινωνικός λειτουργός; Τώρα γίναμε ξαφνικά για αυτούς ανεύθυνοι; Οταν, χρόνια τώρα, από αγάπη Χριστού βοηθάμε και πρωτοστατούμε στο φιλανθρωπικό έργο, επισκεπτόμαστε φυλακές, γηροκομεία, νοσοκομεία, και παλιότερα άλλοι κληρικοί πριν από μας λεπροκομεία; Τι; Τώρα ξαφνικά γίναμε ανεύθυνοι στα μάτια τους;

Οργή Θεού οι επιδημίες στα 1642 στην περιοχή. Ναι, οργή Θεού. Οι θάνατοι ο ένας πίσω από τον άλλον. Πέρασε φθινόπωρο, χειμώνας, καλοκαίρι… κι η φοβερή επιδημία δεν άφησε σπίτι χωρίς τη θανατερή παρουσία της. Κανένας Σερραίος από τους πιο γέρους δεν θυμάται τέτοια καταστροφή. Τούρκοι, Χριστιανοί, Εβραίοι, Γύφτοι, πέθαιναν χιλιάδες από τη φοβερή επιδημία, την πανούκλα!

Ένα πρωί πήρε ένα μήνυμα που τον θορύβησε. Αποστολέας ήταν ένας διάσημος από το χώρο του αθλητισμού. «Ω! Μας βλέπουν και από κει!» σκέφτηκε. Του κόπηκε ο ενθουσιασμός όταν διάβασε τις πρώτες γραμμές:

Κείνο που΄λεγε στους Ρωμαίους ο Απόστολος των Εθνών, ο Μέγας Παύλος: «Ουδέ του τρέχοντος, ουδέ του θέλοντος,
αλλά του ελεούντος Θεού…» . Και στην ίδια μεριά, (κάπου πιο πριν ή πιο μετά, που να θυμάμαι;) μας ρωτάει για να αναρωτηθούμε και να το επιβεβαιώσουμε όλο τούτο το σκεφτικό: «Ει ο Θεός μεθ΄ημών, τις καθ΄ημών;»

Ἀνακάλυψα τὴν πίστη στὴν πορεία, δὲν προέρχομαι ἀπὸ μιὰ οἰκογένεια ποὺ ἠ θρησκεία ἔπαιζε σημαντικὸ ρόλο. Πιστεύω στὸν Θεό, εἶμαι, σὲ αὐτὴν τὴν συχνότητα. Πῶς νὰ στὸ ἐξηγήσω; Ἔχεις ἐσὺ ἕναν φίλο, ἂς ποῦμε, καινούριο. Δὲν πᾶτε γιὰ καφέ; Δὲν τὸν παίρνεις τηλέφωνο; Ἔτσι κάνω κι ἐγώ. Πάω στὴν Ἐκκλησία, ἀνάβω κεράκι, τὰ λέμε, μπαίνω στὸ τελετουργικό, παρακολουθῶ ὄρθρο-ἐσπερινό. Εἶναι πολυβιταμίνη, τὸ ἱπποφαές μου.

Βρίσκουμε τὸ ἑστιατόριο. Καὶ ρωτᾶμε τὸ γκαρσόνι ποὺ βρίσκουμε μπροστὰ μας γιὰ τὸ κρυφὸ ἐκκλησάκι. Δὲν ξέρει τίποτα καὶ μᾶς δείχνει τὸν ὑπεύθυνο. Ἐκεῖνος ὅμως ξέρει. Μᾶς ζητᾶ νὰ τὸν ἀκολουθήσουμε. Βγαίνουμε στὴ μεγάλη βεράντα ἀριστερὰ καὶ μᾶς δείχνει

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ένα αληθινό γεγονός που συντάραξε και έφερε σε μετάνοια εκατοντάδες ανθρώπους στην πόλη Κουιμπίσεβ (σημερινή Σαμάρα) της Σοβιετικής Ρωσίας το έτος 1956.

Τα θυμάμαι ακόμη τα λόγια του…Κι έτσι έπαψα πια να περιμένω την αναγνώριση και τον καλό λόγο, από τους ανθρώπους που κάποτε ίσως να βοήθησα. Πάντα όμως όταν χρειαζόμουν εγώ βοήθεια, κάποιος άλλος άνθρωπος ήταν εκεί δίπλα μου και με στήριζε, όταν το είχα πραγματικά ανάγκη.

Οι μετάνοιες δεν είναι ανθρώπινη, αλλά θεία αποκάλυψη, κι είναι δυστυχής όποιος άνθρωπος δεν έχει ανακαλύψει το μυστήριο που τις περικλείει. Οι δε πολυπράγμονες, όταν τη νύκτα πριν κοιμηθούν, κάνουν τις καθιερωμένες μετάνοιες, κι από τις καθημερινές σκέψεις θα ξεφύγουν και θα ειρηνεύσουν, για να έρθει γρήγορα κι ο ύπνος».

Όταν, όμως, θα έλθουν αντιμέτωποι με το θάνατο, τότε ποιός θα τους σώσει; Δεν έχεις ακούσει στον πρώτο κίνδυνο που συναντούν, ακόμη και εκείνοι που είναι, η ισχυρίζονται ότι είναι, άπιστοι, ποιόν καλούν σε βοήθεια; Δε φωνάζουν, «Θεέ μου! Παναγία μου!» η κάποιον Άγιο που θεωρούν προστάτη τους;

Περίεργος ο ηλικιωμένος κύριος, ρωτά να μάθει τι του έμεινε στο μυαλό και τον ενέπνευσε σε τέτοιο βαθμό ώστε να θέλει να γίνει κι ο ίδιος καθηγητής. Και ο νεαρός του διηγείται την ακόλουθη ιστορία…

Ὁ ἐλεήμων ἄνθρωπος εἶναι ἀποδεδειγμένο ὅτι, ὅταν σταθεῖ εἰς προσευχή, ἡ προσευχή του κινεῖται πρός τόν Θεό, ὁ ὁποῖος τήν δέχεται. Λέει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ: «ἀσκητής ἀνελεήμων, δένδρον ἄκαρπον». Ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος δέν ἔχει ἐλεήμονα διάθεση, εἶναι σάν δέντρο ἄκαρπο.

Ένας χριστιανός βασανιζόταν συχνά από διάφορες μελλοντικές υποθέσεις.
Ανησυχία του, το τι θα γίνει αύριο, τι θα γίνει μεθαύριο, τι μας περιμένει την επομένη εβδομάδα.
Όλη αυτή η φροντίδα έπνιγε την ψυχή του, πράγμα που τον έκανε πολύ δυστυχή.

Σε προηγούμενες επισκέψεις του ο δισεγγονός του Αγίου, Αλέξιος ο οποίος γεννήθηκε στην Τασκένδη και μένει μόνιμα στο Βέλγιο, ζήτησε να βαπτιστεί.

Το εμπόδιο για να φθάσουμε στο εξομολογητήρι, είναι η υπερηφάνεια και ο εγωισμός. Πώς θα πω τα αμαρτήματά μου; Πιάνει τον άνθρωπο μια ντροπή, αλλά την ντροπή αυτή πρέπει να την έχουμε όταν πρόκειται να αμαρτήσουμε. Τότε θα μας φυλάξη για να μην κάνουμε αμαρτίες.

Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη, ὄχι μόνο δέν μπορεῖ νά παραβλέψη τό τόσο σημαντικό αὐτό πρόβλημα, ἀλλά ἔχει πλήρη ἐπίγνωση ὅτι ἡ δημογραφική ἐξασθένιση καί γήρανση τῶν πληθυσμῶν τῆς κλασσικῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Βυζαντίου, σύμφωνα μέ ἔγκριτες μαρτυρίες, ἐπέφερε στόν Ἑλληνισμό τήν ὑποταγή αἰώνων

Πώς να αντιμετωπίσουμε τη λαιμαργία;Υπάρχει τρόπος να αποφύγουμε το πάθος του φαγητού; Ακόμα και στις περιόδους νηστείας έχουμε αυτό το πάθος. Μια συμβουλή με τη λέξη «εγκράτεια» αρκετές φορές δεν πείθει.

Κάποτε κάποιος μεγάλος εγκληματίας, αποφάσισε να εξομολογηθεί. Και τι δεν του είπε του εξομολόγου! Φοβερά αμαρτήματα! Στην διάρκεια της εξομολόγησης, ο πνευματικός προσεύχονταν μέσα του και έλεγε: …

Η είδηση συνοπτικά έχει ως εξής: «Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, έκρινε αντισυνταγματική, μη νόμιμη και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ)

την αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης και στο πληροφοριακό σύστηµα «myschool», αλλά και στη δήλωση των μαθητών ότι δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι προκειμένου να απαλλαγούν από το µάθηµα των θρησκευτικών, ενώ η Αρχή καλεί το υπουργείο Παιδείας να συμμορφωθεί προς την απόφασή της».

Η σημερινή, όμως, ανακοίνωση σχετίζεται με την υποδοχή στην Ορθόδοξη Εκκλησία μιας νέας γυναίκας 27 ετών, που μετά από πολύ έρευνα, αποκόπηκε από την εταιρία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, όπου άνηκε ολόκληρη η οικογένειά της.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

Ἔτσι βλέπουμε ὄχι μόνο στίς πόλεις καί στά χωριά, ἄλλους νά τρέχουν στά νταούλια, στά μπουζούκια κ.λπ., νά ζοῦν ἀδιάφορα καί ἄλλους νά τρέχουν στίς ἀγρυπνίες, στίς Παρακλήσεις, στίς πνευματικές συγκεντρώσεις καί οἱ ἄνθρωποι αὐτοί νά εἶναι δεμένοι μεταξύ τους.