ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Παντελὴς Πάπιστας Μαρτυρολογίου Βορείου Ἠπείρου συνέχεια….      Τὸ μαρτυρολόγιο τῆς Βορείου Ἠπείρου εἶναι μακρὺ καὶ δὲν φαίνεται νὰ ἔχει […]

“Σας ενημερώνουμε ότι το παιδί σας απουσιάζει από το σχολείο”.

Η κυβερνητική σύζευξη της ριζοσπαστικής αριστεράς με την δεξιά, η οποία κυβερνά, με τον τρόπο που κυβερνά, τη χώρα μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έδειξε με τον πλέον προκλητικό τρόπο την εχθρότητα, την πλήρη περιφρόνηση και την αποστροφή της προς την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, που εκφράζει την πίστη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού

Στη μήτρα μιας μητέρας βρίσκονται δύο μωρά. Το ένα ρωτά το άλλο: «Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε, «Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε, για αυτό τι θα ακολουθήσει αργότερα.» «Ανοησίες», είπε το πρώτο.

Ανήμερα της Εθνικής μας Επετείου της 28ης Οκτωβρίου και σε ένα τόπο-σύμβολο για την Ελλάδα της αντίστασης κατά των Ιταλών, τους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου, «έπεσε» εν έτει 2018 ένας σύγχρονος ήρωας χτυπημένος από τις ειδικές δυνάμεις της αλβανικής αστυνομίας, ο Κωνσταντίνος Κατσίφας!

Ἀνυποχώρητο τό Ὑπουργεῖο Παιδείας στήν ἀλλαγή τοῦ χαρακτῆρος τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν. Ἐπιμένει ὅλως παρανόμως, ἀντισυνταγματικῶς καί ἀντιθέτως πρός τό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο νά ἐπιβάλει μέ κάθε τρόπο τά ἀπαράδεκτα νέα Θρησκευτικά.

Πῶς τολμοῦν ἀλήθεια οἱ κυβερνήτες μας νὰ χαρακτηρίζουν τὴν κατάπτυστη Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν «μεγάλη νίκη», ἐνῶ πρόκειται οὐσιαστικὰ γιὰ ἐθνικὴ μειοδοσία; Προκαλεῖ θυμηδία καὶ ἀπέχθεια ἡ σημερινή μας θέση στὸ Σκοπιανὸ ζήτημα.

Φέτος καί ἡ κοινωνία πληγωμένη παρά ποτέ, σχεδόν «καμένη», ἀναζητᾶ τήν Παρουσία τῆς Παναγίας. Τήν ἐπικαλεῖται ἰδιαιτέρως, καί ἐκείνη θά κάνει αὐτό ποῦ ἔκανε καί κάνει πάντα, θά πλησιάσει ὡς «θρηνωδοῦσα», ὡς «παρηγορήτρια», ὡς «Γιάτρισσα», ὡς «ἡ πάντων χαρά», καί ὡς ἡ μόνη των ἀνθρώπων ἐλπίδα!

Χωρίς πίστη στό Θεό, δέν θεμελιώνεται πίστη σέ πατρίδα, σέ ἠθική καί ἄλλα ἰδανικά. Ἡ ἀθεΐα ὁδηγεῖ στήν αὐτοθέωση τοῦ ἀνθρώπου καί ἐμφανίζει τό σκληρό πρόσωπό της πρός τούς ἄλλους.

Πρίν ἀπό 25 χρόνια περίπου ἡ γιόγκα ἦταν ἄγνωστη στήν Ἑλλάδα. Σήμερα διαφημίζεται παντοῦ. Ἐφημερίδες, περιοδικά μεγάλης κυκλοφορίας καί πολλά βιβλία προσπαθοῦν νά τήν «περάσουν» στόν κόσμο, ἐνῶ ὑπάρχουν καί πολλές σχετικές ὀργανώσεις καί σχολές.

Τό ἴδιο πανάρχαιο ψέμα: «Μήν εἶστε ἀπόλυτοι! Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι παιδιά τοῦ ἴδιου Θεοῦ εἶναι. Καί οἱ θρησκεῖες τους δέν εἶναι παρά διαφορετικοί δρόμοι πού ὁδηγοῦν στόν ἴδιο Θεό».

Σ’ αυτὸ διατηρεῖται ἀναλλοίωτη ἡ ὀρθόδοξη μοναστικὴ βυζαντινὴ παράδοση ἀπὸ τὸν δέκατο αἰώνα μετὰ Χριστὸν ὡς τὶς μέρες μας. Δηλαδὴ πάνω ἀπὸ χίλια χρόνια!

Τό ἔτος 1452 μ.Χ. τό Ἔθνος ὑπέστη μία μεγάλη δοκιμασία· τήν «ψευδοένωση» τῶν ἐκκλησιῶν. Στήν Κωνσταντινούπολη, στίς 12 Δεκεμβρίου 1452, μέ πρωτοβουλία τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου γίνεται «ἑνωτική λειτουργία», παρόντος τοῦ καρδιναλίου Ἰσιδώρου.

Τὸ Ὑπουργεῖο προέβη στὴν ἀπάλειψη ἀπὸ τὸν νέο Ὀργανισμό του τῆς φράσης ποὺ κάνει λόγο γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν. Διατήρησε μόνον αὐτὴ ποὺ ἀναφέρεται, στὴν καλλιέργεια τῆς ἐθνικῆς τους συνείδησης.

Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ ΄21 έγινε “γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν ἐλευθερία”. “Πρώτα ὑπὲρ πίστεως καὶ ὕστερα ὑπὲρ Πατρίδος”, πήραμε τὰ ὅπλα. Ἦταν ἑλληνορθόδοξη Ἐπανάσταση.

Όλα όσα αναφέρονται για το πρόσωπο του δήθεν αγίου Βαλεντίνου βασίζονται σε έναν « θρύλο». Για το βίο του Βαλεντίνου ελάχιστες είναι οι πληροφορίες και αυτές είναι συγκεχυμένες. Δεν έχει ποτέ διευκρινισθεί αν πρόκειται για ένα ή δύο πρόσωπα με το ίδιο όνομα.

Ἐάν χαρισθεῖ τό ὄνομα, τό ἑπόμενο βῆμα θά εἶναι νά διεκδικηθοῦν καί ἐδάφη, γιά τά ὁποῖα κάποιοι θά ἀγωνίζονται στήν ἀρχή μέ τόν γνωστό τρόπο τοῦ φαβιανισμοῦ καί ἐφ΄ ὅσον ἐπιτύχουν μέ τόν τρόπο αὐτό τήν παράλυση τῆς Ἑλλάδος, θά ἐπιχειρηθεῖ καί κατά μέτωπον ἐπίθεση.

Ἕνα ἀπό τά πιό παρεξηγημένα ζητήματα στήν Ἑλλάδα τῆς σύγχρονης ἐποχῆς, εἶναι ὁ χαρακτηρισμός των συχνῶν παρεμβάσεων τῆς Ἐκκλησίας σέ θέματα τῆς τρέχουσας πολιτικῆς ἐπικαιρότητας. Αὐτό εἶναι πιό ἐμφανές στήν σημερινή πολιτική συγκυρία …

Ἡ ἐκ μέρους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας κατανόηση τοῦ ἑτεροδόξου βαπτίσματος πηγάζει καί καθορίζεται ἀπό τήν ἐπίγνωση τῆς ὕπαρξής της ὡς τῆς «μιᾶς, ἁγίας, καθολικῆς καί ἀποστολικῆς ἐκκλησίας», πού ἀποκλειστικά τελεῖ τό ἕνα βάπτισμα στόν θάνατο καί στήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.

Θα με θυμηθείτε …όταν ζεις την Αλήθεια, συναντάς την άνοιξη στην καρδιά σου και σε εκείνο το μέρος αποκαλύπτονται μπροστά σου… τα ωραιότερα τοπία!

Η πρόσφατη καταστροφή της γενέτειράς μας της Μάνδρας στην Αττική μας διδάσκει πολλά. Ήταν ένα φαινόμενο που ούτε οι παππούδες μας δεν είχαν ξαναζήσει, όπως οι ίδιοι ομολογούν. Οι συνθήκες ήταν και είναι τρομερές και όλα μοιάζουν με σκηνικό πολέμου.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ενέκρινε το αίτημα της Διευθύνσεως Στρατιωτικών Ιερέων του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης περί ανακηρύξεως του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, ως Προστάτου του Στρατιωτικού Σώματος των Διαβιβάσεων.

Η Μ.Α. -έγκλειστη μέχρι πρότινος στις γυναικείες Φυλακές του Ελεώνα- λίγο προτού μεταφερθεί στο δικαστήριο, άφησε ένα συγκλονιστικό γράμμα στον πνευματικό της π. Γεώργιο Μπάμπο (άμισθος ιερέας), ο οποίος στάθηκε δίπλα της σαν αληθινός πατέρας.

Ένα αγόρι που είχε αρχίσει την διαδικασία «αλλαγής φύλου» όταν ήταν 12 ετών, ώστε να «γίνει» τελικά κορίτσι, άλλαξε γνώμη μετά από μόλις δύο χρόνια.

Πηγή καί ρίζα ὅλων τῶν αἱρέσεων εἶναι ὁ θρησκευτικός οὐμανισμός (ἀνθρωποκεντρισμός). Συναντᾶ κανείς σέ αὐτές θρησκευτικότητα, ἀλλά δέν βρίσκει ταπεινή μαθητεία σέ ὅ,τι παρέδωσαν ἀπ’ ἀρχῆς οἱ θεόπται Προφῆται, Ἀπόστολοι καί Πατέρες.

Εἶναι παρήγορο καὶ ἐλπιδοφόρο το γεγονὸς ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ διατηροῦν ἀκόμη τὶς ἀξίες τους, ἀφουγκράζονται τὴν συνείδησή τους καὶ κατόπιν ἐνεργοῦν δεόντως.

Συνήθως, προτιμούμαι να είμαστε με τους χαρούμενος, αυτούς που πέτυχαν, όμως πιό πολύ στα παιδιά που  δέν  «πέτυχαν» πρέπει να έχουμε την σκέψη μας και την προσευχή μας.

Τελικά ποῦ θά φθάσουμε; Ὅποιος δέν ἔχει τήν ἰκανότητα νά δημιουργεῖ κάτι ἀξιόλογο καί χρήσιμο, θά πιστεύει πώς ἔχει τήν ἰκανότητα καί τό δικαίωμα νά καταστρέφει ὅ,τι ἀξιόλογο καί χρήσιμο καί θά ἔχει μάλιστα καί τήν ἀναίδεια νά τό ἐπιχειρεῖ;

Δημιουργοῦν τετελεσμένα ἐνῶ διαρκεῖ, ὑποτίθεται, ὁ διάλογος μὲ τὴν Ἐκκλησία γιὰ τὴν ἀναμόρφωση αὐτῶν τῶν προγραμμάτων.

Ὅλοι μας, εἴτε σέ περισσότερο εἴτε σέ μικρότερο βαθμό, ἔχουμε αὐτοβούλως ἐκθέσει – ἴσως καί ἐσφαλμένως – πολλά ἀπό τά προσωπικά μας δεδομένα, στό διαδίκτυο χρησιμοποιώντας τά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως.

Εἴτε κληρονομικά εἶναι τά αἴτια τῆς ὁμοφυλοφιλίας εἴτε ἐπίκτητα: Δέν πρέπει σάν χριστιανοί ὀρθόδοξοι νά δεχόμαστε σάν φυσιολογική ἔκφραση τῆς σεξουαλικότητας τήν ὁμοφυλοφιλία …

Δεδομένου λοιπόν τοῦ βουδιστικοῦ-παραθρησκευτικοῦ χαρακτήρα τῆς Arigatou, ἡ «ἐκπαιδευτική» δράση της δέν πρέπει νά μᾶς ἐξαπατᾶ. Λίγη γνώση τῶν μεθόδων τῶν ἀποκρυφιστικῶν ὀργανώσεων φανερώνει ὅτι αὐτές χρησιμοποιοῦν πολλά προσωπεῖα.

Ἡ μεταπατερικότητα, δηλαδή, εἶναι, στήν οὐσία της ἀντιπατερικότητα, διότι ἀποδυναμώνει τήν πατερική παράδοση, χωρίς τήν ὁποία ἡ Ὀρθοδοξία παραμένει ἀθωράκιστη στή δίνη τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τήν ἐξυπηρέτηση τῶν σχεδίων τῆς Νέας Ἐποχῆς.