ΠΑΤΕΡΙΚΑ

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: Μην απογοητεύεσαι

Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου. Ἡ Ἀνάσταση Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ (Λουκ. κδ΄ 30-38)– ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 09-12-79

«Τίνα ζητεῖτε;» Τὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἀπηύθυνε ὁ Ἄγγελος στὶς μαθήτριες τοῦ Κυρίου, ποὺ τόλμησαν νὰ προσέλθουν «λίαν πρωΐ» στὸν τάφο τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ τοῦ προσφέρουν τὶς «ἁρμόδιες» τιμές. Τὴν ἴδια ἐρώτηση, «τίνα ζητεῖς», θὰ ἔκανε καὶ ὁ Πιλᾶτος στὸν Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, ποὺ «τολμήσας εἰσῆλθε» καὶ «ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ». Τὸ κοινὸ χαρακτηριστικὸ τῶν Μυροφόρων, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἦταν ἡ τόλμη…

Γιάννης Εμμ Μαράκης: Επέλεξα ὀλίγα τμήματα παλαιοῦ ἀπ᾿ἄμβωνος ἱεροῦ κηρύγματος τοῦ ἁγίου ἐπισκόπου Φλωρίνης, μακαριστοῦ πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας Αὐγουστίνου Καντιώτη, ἀποσπάσματα αὐθεντικά, τὰ ὀποῖα γιὰ συντόμευση τοῦ χρόνου στὸ 1/3 τὰ διευθέτησα ὡς σύντομη περίληψι τοῦ ὅλου κηρύγματος χωρὶς νὰ ἀλλοιωθῇ τὸ νόημα.

Να λέμε πάντα την Ευχή – π. Αθανάσιος Μυτιληναίος και Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

Γέρων Εφραίμ: Θεϊκός ζήλος και φανατισμός

«Πα­λαι­ά οἱ πα­τέ­ρες ξε­κι­νοῦ­σαν τή νύ­χτα μέ τό φα­νά­ρι καί ἔ­φθα­ναν ξη­με­ρώ­μα­τα στήν κο­ρυ­φή τοῦ Ἄ­θω­να. Πή­γαι­ναν ἀ­πό εὐ­λά­βεια νά προ­σκυ­νή­σουν τόν τό­πο πού πά­τη­σαν τά ἄ­χραν­τα πό­δια τῆς Πα­να­γί­ας, ὅ­ταν πα­ρου­σι­ά­στη­κε στόν ἅ­γιο Μά­ξι­μο τόν Καυ­σο­κα­λύ­βη».

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: Ο λαός μέσα από το σκοτάδι είδε φως

Με τη Χάρη του Θεού πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, και συνδιοργανωτές την Ένωση Θεολόγων Ημαθίας, την Ενωμένη Ρωμηοσύνη και την Ένωση Πολυτέκνων Βεροίας.

Γέρων Εφραίμ Αριζονίτης: Η απέραντη αγάπη του Θεού

Ουδέποτε να απελπισθείς. Να μετανοείς, αν αμαρτήσεις και να ζητάς το έλεος του Θεού λέγοντας την σύντομη προσευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με…

Αθανάσιος Μητροπολίτης Λεμεσού: Μας έρχονται δυσκολίες. Πώς να τις αντιμετωπίζουμε

Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.Τοῦ Θωμᾶ (Ἰωάν. 20, 19-31)– ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 25-04-93

Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1907 – 2010) πατρός Αυγουστίνου Καντιώτου.– CD 98 «Φωνὴ βοώντος» του †Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου ως αρχιμανδρίτου.

Αναμφίβολα, και στις Επιστολές του Αγίου Ιγνατίου «Προς Εφεσίους – ΧΙV, 29-31» και «Προς Πολύκαρπον Σμύρνης – ΙΙΙ, 30-34», φανερώνεται (σε ομολογιακές βαθμίδες) η άγρυπνη – ασυμβίβαστη συνείδηση του Αγίου Ιγνατίου

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπεδινός: Κύριε Συγχώρεσε τα λάθη μας

μου έριξε μία ιλαρή ματιά… και υπομειδιώντας, μου είπε: “Εσύ είσαι που από το καλό ντύσιμο σε ματιάζουν οι γυναίκες και έχεις πονοκέφαλο;”. Εγώ τα έχασα προς στιγμήν, αλλά αμέσως ο Γέροντας συνέχισε: “Δεν είναι από αυτό, βγάλτην αυτήν την ιδέα. Να ξέρης ότι ο πονοκέφαλος μπορεί να δημιουργήται από τρεις αιτίες· ή από το πολύ φαγητό, είτε αν το στομάχι είναι πολλές ώρες άδειο, είτε από έντονο στρες”.

Ἔ­λε­γαν οἱ πα­λαι­οί: “Κρά­τα τήν τα­πεί­νω­ση καί ὁ Θε­ός θά εἶ­ναι μα­ζί σου. Ὅ,τι θέ­λεις κά­νε, ὅ­που θέ­λεις πή­γαι­νε, ἂν ἔ­χης πραγ­μα­τι­κή καί εἰ­λι­κρι­νῆ τα­πεί­νω­ση, ὁ Θε­ός θά εἶ­ναι μα­ζί σου­”.

“Τα Σημεία των Καιρών” – Χειρόγραφο Κείμενο από τον Άγιο Παίσιο για το θέμα των Ταυτοτήτων.

Δημήτριος Παναγόπουλος ♰: Ο άγιος απόστολος που έκανε 94 αναστάσεις!

Ὁ Ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ, ζῶντας ὁ ἴδιος σὲ μιὰ συνεχῆ ἀναστάσιμη χαρά, τὴν εὐχόταν ὁλόψυχα καὶ γιὰ ὅλους τοὺς συνανθρώπους του, μὲ τὴν φράση: «Χριστὸς Ἀνέστη, χαρά μου». Ἐὰν θέλωμε καὶ ἐμεῖς νὰ βιώνουμε πραγματικὰ καὶ παντοτινὰ τὴν μοναδικὴ καὶ ἀληθινὴ ἐν Χριστῷ χαρά, τὴν τόσο διαφορετικὴ ἀπὸ τὶς ψεύτικες καὶ ἐφήμερες ἐπίγειες χαρές, δὲν ἔχομε παρὰ νὰ ἀγωνιστοῦμε, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴν πραγμάτωσή της…

Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.Ὄρθρος Μ. Τρίτης
(Μάτθ. 23, 14-15)– ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 24-04-89

Το «Χριστός Ανέστη» του Γέροντος Παρθενίου!

Χριστός Ανέστη – Γέρων Εφραίμ Αριζόνας

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Η εις Άδου κάθοδος του Ιησού Χριστού

Πάσχα παλιό και ο τότε νεαρός στρατιώτης Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης, παραμονές Μεγάλης Εβδομάδας, ονειρεύεται την επερχόμενη άδεια και τη συμμετοχή του στις Ακολουθίες της Εβδομάδας των Παθών. Τελικά την θυσιάζει από αγάπη για κάποιον συνάδελφο του…

Ὅσον καί ἄν θελήσῃ κανείς, ὅσον καί ἄν προσπαθήσῃ καί νομίσῃ ὅτι θά ζήσῃ ἄνευ θλίψεων, δέν θά ἠμπορέσῃ νά τό κατορθώσῃ, διότι ὁ πειράζων ἐμπεριπατῶν τήν ὑπ᾿ οὐρανόν καί περιελθών τήν γῆν, πάντας κοσκινίζει καί ποτίζει τό φαρμάκι τῶν θλίψεων τῆς κατάρας τοῦ νόμου.

ὑπάρχουν πάντα καὶ οἱ Ἰοῦδες. Χριστιανοὶ κατ’ ὄνομα, ποὺ δὲν εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἀναζητῶνται μόνο στὴν τάξη τῶν λαϊκῶν! Μὲ στενότερο δεσμὸ μὲ τὸν κόσμο καὶ ὄχι μὲ τὸν Χριστό. Καλυπτόμενοι μὲ διάφορα προσωπεῖα καὶ αὐτοῦ ἀκόμη τοῦ μαθητῆ καὶ συνεργάτη τοῦ Χριστοῦ, σὰν τὸν Ἰούδα…

Απόσπασμα ομιλίας απο την ομιλία “Μελέτη του Πάθους του Χριστού και Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός”

Δι­η­γή­θη­κε Γέ­ρον­τας Κελ­λι­ώ­της: «Πα­λαι­ά ὑ­πῆρ­χε ἀ­γά­πη. Μπο­ρεῖ καμ­μία φο­ρά νά μά­λλω­ναν, ἀλ­λά τήν ἄλ­λη στιγ­μή ἦ­ταν μα­ζί. Μπι­ζερ­νοῦ­σες (κου­ρα­ζό­σουν) νά λές “εὐ­λο­γεῖ­τε”. Ὅ­λους το­ύς χαι­ρε­τοῦ­σαν σκύ­βον­τας τό κε­φά­λι. Δέν ὑ­πῆρ­χε τό­τε ἡ προ­βειά (προ­σποί­η­ση). Ὅ,τι εἶ­χαν νά σοῦ ποῦν, τό ἔ­λε­γαν μπρο­στά σου μέ ἁ­πλό­τη­τα, ὄ­χι ἀ­πό πί­σω.

Μέχρι το τέλος όμως της ιστορίας η Εκκλησία θα πολεμάται από έξω και, δυστυχώς, από μέσα. Ο Χριστός θα σταυρώνεται και θα ξανασταυρώνεται από εχθρούς Του αλλά και από «μαθητές» Του, που, υποταγμένοι στα πάθη, αρνούνται να άρουν τον σταυρό τους και επιδιώκουν να φθάσουν στην ανάσταση με παράκαμψη του «Γολγοθά».

Ο Έλληνας Χριστιανός σήμερα αντιμετωπίζει ποικίλες δοκιμασίες και καλείται να αποδεχθεί Νόμους αντίθετους προς την συνείδησή του. Αν δεν μιμηθεί τον Χριστό και δεν αντισταθεί με αγάπη, αλλά και με σταθερότητα στα όσα τραγικά συμβαίνουν δεν είναι άξιος μαθητής Του. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι ο προ μηνός ψηφισθείς Νόμος για τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων.

Ενώ λοιπόν ο Ιησούς έλεγε τόσα στον Ιούδα για να τον κάνει εγκαίρως να μετανοήσει προτού προχωρήσει στην προδοσία που σκεφτόταν να κάνει, εκείνος δεν λύγισε˙ όταν όμως ολοκληρώθηκε το παράπτωμα, τότε του ήρθε στον νου η μετάνοια, όμως τότε χωρίς καμία ωφέλεια…