Γύρισε τό παιδί ἀπό τό σχολεῖο, κάθισε στόν ὑπολογιστή καί δέν σηκώνεται ἀπό ἐκεῖ γιά κανένα λόγο. Δέν θέλει νά φάει, νά ξεκουραστεῖ, φυσικά νά διαβάσει…Σηκώνεται ἀργά τό βράδυ. Ἄν τολμήσω καί τόν ἐνοχλήσω γίνεται μεγάλη φασαρία, ἀντιδρᾶ καί σχεδόν μου ἐπιτίθεται…
Ἀφοῦ λοιπόν ὁ Χριστός εἶναι δρόμος καταλαβαίνουμε ὅτι καί ἡ ἁγιότητα εἶναι μιά συνεχής κατάσταση πού δέν ἔχει τέλος. Ποτέ δηλαδή δέν σταματᾶς τήν προσπάθεια, ἀλλά ἀντίθετα συνεχῶς, ὅσο βρίσκεσαι στήν ζωή, συνεχῶς προσπαθεῖς.
Ὁ Παπαδιαμάντης δὲν θεωροῦσε τὴ φτώχεια κατάρα τῆς τύχης οὔτε κοινωνικὴ ἀδικία, ἀλλὰ ἱερὴ καὶ καρπὸ χριστιανικῆς ὡριμότητας.
Παρὰ τὸν σημαντικὸ ρόλο ποὺ παίζει τὸ παιχνίδι στὴ ζωὴ κάθε παιδιοῦ, στὴ σημερινὴ ἐποχὴ ὁ ρόλος του τείνει νὰ ὑποβαθμισθεῖ. Οἱ πολλὲς δραστηριότητες τῶν παιδιῶν τοὺς στεροῦν τὸν πολύτιμο ἐλεύθερο χρόνο γιὰ παιχνίδι.
Ἔννοιες ὅπως ἀνθρωπισμός, πολιτισμός, πνευματικότητα, αἰδῶ καὶ ἦθος ἔχουν ἀμβλυνθεῖ καὶ διαστρεβλωθεῖ προκειμένου νὰ γίνουν ἀποδεκτὲς ἢ χειρότερα γιὰ νὰ θεωρηθοῦν ὡς ἀξίες ὁρισμένα γραφικὰ φαινόμενα.
Πρέπει νὰ φύγω, γιὰ νὰ ἐξασφαλίσω τὸ μέλλον τῶν παιδιῶν μου τουλάχιστον. Ἔτσι μοῦ λένε οἱ φίλοι μου, οἱ κουμπάροι μου, οἱ συγγενεῖς μου… ΟΛΟΙ.
Ἐξετάζοντας τὴν κατάσταση τῶν μόνων γονέων στὴν Ἑλλάδα παρατηρεῖ κανεὶς ὅτι ἡ κύρια αἰτία γονεϊκότητας εἶναι ἡ χηρεία, ἐνῷ ὡς σημαντικοὶ παράγοντες παρουσιάζονται ἐπίσης τὸ διαζύγιο, ὁ χωρισμὸς καὶ σὲ μικρότερο βαθμὸ ἡ ἐκτὸς γάμου μητρότητα.
Ἡ οἰκογένεια, ποὺ ἔχει φυσικὴ καὶ πνευματικὴ δυναμικὴ στὴ συνέχεια τῶν γενεῶν, ἔχει ἀκόμα τὸ κῦρος καὶ τὸ χρέος νὰ ὁδηγήσει τὰ τέκνα στὴν ἀρετὴ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν κάθε ἄνθρωπο τούτης τῆς γῆς ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὰ ἴδια τὰ τέκνα της.
Πολλὲς φορὲς διαβάζουμε στὶς ἐφημερίδες ἢ ἀκοῦμε στὶς τηλεοπτικὲς εἰδήσεις τὴ φράση «διάλογος κωφῶν», ὅταν ἀκριβῶς θέλουν νὰ τονίσουν τὴν ἀνυπαρξία διαλόγου ἢ συνεννόησης μεταξὺ τῶν δύο μερῶν. Ὅσοι γνωρίζουν κάποιον κωφὸ ἢ ζοῦν στὴν κοινότητα τῶν κωφῶν ξέρουν ὅτι ὄχι μόνο δὲν ὑπάρχει ἔλλειψη διαλόγου, ἀλλὰ πλεονασμὸς ἐπικοινωνίας.
«Η πολυπολιτισμικότητα, λοιπόν, είναι μια αυταρχική, αντι-ανθρωπιστική προοπτική», διότι, μέσω της δημιουργίας «αστυνομίας της σκέψης», που προωθούν οι οπαδοί της, επιδιώκει τη «βίαιη επιβολή ενός μοντέλου που καταργεί την έρευνα και περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης με σκοπό την πολιτική ορθότητα».
του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη Η τόση χαρά προετοιμασίας για το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δένδρο δεν μοιάζει καθόλου με την στιγμή […]
του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη Για μια χρονιά ακόμα αναμένουμε την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων και η κοινωνία μας βρίσκεται σε […]
Ἱερομονάχου Γρηγορίου Εἶναι σωστὸ νὰ δίνωνται δύο ὀνόματα στὴν βάπτιση; Ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο κατ’ εἰκόνα Του (1), καὶ […]
Τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου μεταδόθηκε σταδιακά σέ ὅλα τά μήκη καί τά πλάτη τῆς γῆς. Ἀπό τούς πρώτους μαθητές, τούς δώδεκα, τούς ἑβδομήκοντα καί τούς διαδόχους τους πέρασε καί ἄλλαξε ὅλον τόν κόσμο.
Ρακοβαλή Αθανάσιου Αφελείς συμπεριφορές και διαδόσεις φημών. Κοντά στο 1992 κυκλοφόρησε η φήμη ότι θα ξεκινήσει ένας μεγάλος πόλεμος, στον […]
Ἔφης Σέλλιου Ἂν χρειαζόταν νὰ δώσουμε μία σύντομη ἑρμηνεία τῆς ἐθνικῆς συνείδησης καὶ τῶν χαρακτηριστικῶν αὐτῆς θὰ ἦταν σίγουρα τὸ […]
Κώστα Χατζῆ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Βιώματα λοιπόν… Βιώματα ἁπλὰ καὶ καθημερινά, τὰ ὁποῖα, ὅμως, μέσα στὴν ἁπλότητα καὶ τὴ ρουτίνα τους κρύβουν […]
Εὐάγγελου Στ. Πονηροῦ Δρ Θ., Μ.Φ Α. Δημιουργοῦν στ΄ ἀλήθεια οἱ παρελάσεις πρόβλημα; Κάποιους ἐνοχλεῖ ὁ θεσμός τῶν παρελάσεων, τόσο […]
Ἡρακλῆ Ρεράκη καθηγητοῦ Παιδαγωγικῆς, Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ Ἔχει ἤδη διατυπωθεῖ τὸν τελευταῖο καιρό, πολλὲς φορὲς καὶ ἀπὸ πολλούς, ἀλλὰ καὶ […]
Πέτρου Α. Τσόδουλου O ἑλληνικὸς εὐεργετισμὸς ἀποτελεῖ φαινόμενο μὲ ἰδιαίτερη θέση στὴ νεοελληνικὴ ἱστορία, καθὼς συνδέεται ἄμεσα μὲ τὴν πορεία […]
Μιχαήλ Φωτίου ἰατροῦ ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ – Γιατρέ μου, πόσο κοστίζουν τὰ φάρμακα ποὺ μοῦ γράφεις; – Φτηνὰ εἶναι μπαρμπα-Γιώργη … […]
Κωνσταντίνας Φασούλη-Τσαμπαλᾶ φιλολόγου Μόδα ἢ ἐνσυνείδητη στροφὴ πρὸς τὸ ξένο ἡ μανία ποὺ χαρακτηρίζει τήν ἐποχή μας; Αὐτὴ ἢ ἐπίμονη […]
Σεραφείμ Γ. Κωνσταντίνου φιλολόγου Ἡ παιδεία καὶ ὁ τρόπος ποὺ πραγματώνεται αὐτή σὲ κάθε τόπο ἀπεικονίζει ὣς ἕναν βαθμὸ τὴν […]
π. Συμεὼν Κραγιόπουλου Τὸ παιδί: μιὰ αὐτοτελὴς προσωπικότητα Ἡ ζωὴ εἶναι ἕνα μυστήριο Ἡ ζωὴ ποὺ ζοῦμε σ᾿ αὐτὸν τὸν […]
Σαμαρᾶ Κωνσταντίνου Χατζηποστόλου Χρυσόστομου Ἀρχιτεκτόνων – Μηχανικῶν Ὁ χειμώνας κρύος σὰν τὸν φετεινό. Τὰ χρόνια δύσκολα σὰν τὰ τωρινά. Οἱ […]
Χαίρετε. Ὀνομάζομαι Gianna Jessen. Εἶμαι υἱοθετημένη καὶ ἡ βιολογική μου μητέρα ἦταν δεκαεφτὰ χρονῶν, ὅταν ἀποφάσισε νὰ κάνει ἔκτρωση. Ἦταν […]
Γέροντος Δωροθέου, ἱερομονάχου Κανείς δέν δικαιοῦται νά λέει ἐμένα κανείς δέν μ’ ἀγαπᾶ. Ἀκόμη κι ἄν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σέ […]
Ἰωάννη – Ἀλέξανδρου Χριστόπουλου δικηγόρου, εἰσηγητῆ σεμιναρίων Δικαίου Ὁ γάμος, ὡς γνωστό, εἶναι «μυστήριον μέγα» καὶ λειτουργεῖ κατὰ τὸ ἀρχέτυπο […]
Πρόκειται γιὰ ἕνα ἀπομακρυσμένο ὀρεινὸ χωριὸ ποὺ κατάφερε μετὰ ἀπὸ συστηματικὴ προσπάθεια, ὄχι μόνο νὰ σταθεῖ ὄρθιο, ἀλλὰ νὰ γίνει […]
Γεωργίου Ἰ. Μαντζαρίδη Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ Ἡ σύγχρονη βιοϊατρικὴ δημιουργεῖ καινοφανεῖς «συζυγικὲς» σχέσεις καὶ οἰκογενειακὲς καταστάσεις. Πάντοτε τὰ […]
Λάμπρου Κ. Σκόντζου θεολόγου – καθηγητοῦ Τὸ δῶρο τῆς ζωῆς εἶναι ἡ ὑπέρτατη δωρεὰ γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ μέρους τοῦ […]
Toῦ Βασιλείου Εὐσταθίου Δρ. Φυσικοῦ, πτ. ΕΚΠΑ Κ. Θεολογίας Ἡ προδοσία τοῦ Χριστοῦ ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης*. * Ὅπως ἀγάπης […]
Βασιλικῆς Παναγιωτοπούλου-Παπαβασιλείου Ὅταν δὲν καταφέρνουμε ἢ δὲν θέλουμε νὰ μεταβιβάσουμε στοὺς νέους μας τὶς ἀξίες μας καὶ τὴν πνευματική […]