Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΜΗΤΕΡΑ»

Ο Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης συμβουλεύει νεαρή μητέρα να μην «ρίξει» το παιδί της

Ακούγονται ιδέες για ενσωμάτωση μεταναστών, αλλά αυτό δεν μας αποκαθιστά φυλετικά. Δημογραφικό πρόβλημα δεν σημαίνει απλώς έλλειψη εργατικών χεριών ή ασφαλιστικών εισφορών για να καλύπτουν τις ανάγκες των ταμείων. Μια τέτοια αντίληψη είναι καθαρά λογιστική, στενή και επιπόλαια. Ας δοκιμάσουμε να δούμε κάποιες πιο ουσιαστικές πτυχές του θέματος. Με απλά λόγια, η Ελλάδα χρειάζεται παιδιά. Για να γεννηθεί ένα παιδί απαραίτητες βιολογικές προϋποθέσεις είναι πατέρας και μητέρα.

Υπάρχει ομορφότερο δώρο για μια γυναίκα, από το να γίνεται μαμά; Η πιο δυνατή εμπειρία συνυφασμένη με πολλές προκλήσεις και άλλες τόσες δυσκολίες, που όμως αφήνει την ψυχή γεμάτη πληρότητα και αγάπη.

Τῆς Ἀθηνᾶς Στ. Παπαϊωάννου,φιλολόγου-λογοτέχνιδος:
«Μάνα δέ βρίσκεται λέξη καμία/ νά’ χει στόν ἦχο της τόση ἁρμονία!/», λέει ὁ ποιητής καί συμπληρώνει ἡ λαϊκή μοῦσα: «Ἀπ’ ὅλα τ’ ἄνθια τοῦ Μαγιοῦ/ κάλιο μοσχοβολᾶ ἡ μάνα».
Ἡ παρουσία της ἐκπέμπει ἄρωμα καλοσύνης καί προβάλλει, ἀνά τούς αἰῶνες, δυναμική, αἰσθαντική, τρυφερή, θυσιαστική. Φέρνει στόν κόσμο μιά νέα ζωή, ὡς τεκνεύουσα,…..

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος: Στους παρακμιακούς καιρούς που ζούμε πολλοί θυμούνται ότι στην εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου) οι Έλληνες και οι Ελληνίδες γιορτάζαμε την ημέρα της μητέρας. Είναι το πρόσωπο που κυριαρχεί στη ζωή μας, με την αγάπη της και τις θυσίες της. Αυτή η μητέρα ήταν και είναι  ο πρώτος στόχος όσων επιχειρούν να επιβάλουν την νέα τάξη πραγμάτων.

Mια μητέρα δύο παιδιών ήθελε να υπερασπιστεί τους γονείς και τα παιδιά κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά χαρακτηρίστηκε ως «αντιεμβολιάστρια»…

Την κα Κλειώ – Μαρία Ταχλιαμπούρη , σύζυγο του γνωστού Παιδιάτρου του κου Νικήτα Ταχλιαμπούρη , βράβευσε η Ένωση Πολυτέκνων Δωδεκανήσου σε μια σεμνή τελετή  στη αίθουσα εκδηλώσεων του Νοσοκομείου Λέρου.

Ανταποκρίθηκα στο μήνυμα ενός συνδρομητή μου και συνάντησα τη Σωτηρία Παλιάκη στο Πλατύ Πηγάδι της Σίφνου με την ευκαιρία της προετοιμασίας για το πανηγύρι του Αγ. Γρηγορίου. Τι το ιδιαίτερο έχει η Σωτηρία Παλιάκη, θα ρωτήσετε.

Aλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Προς την μητέρα του (1873)

Εκπομπή της ΠΕΦΙΠ: «Η αξία του μητρικού θηλασμού»

Πολλὰ πρόσωπα τριγυρίζουν γύρω ἀπ’ τὴ φάτνη τοῦ Χριστοῦ. Κάποιοι εἶναι σοφοὶ καὶ πολυταξιδεμένοι, σὰν τοὺς Μάγους ποὺ ἦρθαν ἀπὸ τὴν Περσία γιὰ νὰ προϋπαντήσουν τὸν Βασιλέα. Ἄλλοι εἶναι δίκαιοι καὶ συνετοὶ στὸ Νόμο τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ Ἰωσὴφ ὁ μνηστήρας τῆς Μαρίας.

Στην αρχαία Ελλάδα γκρέμιζαν τα τείχη για να υποδεχτούν τους Ολυμπιονίκες. Στη σύγχρονη κοινωνία διαγράφουν προαιώνιες ιερές λέξεις, καταργούν σύμβολα, σβήνουν σημεία προσανατολισμού… Όπως έγραψε ο Λούντβιχ Βίτκενστάιν

Παναγία! Το πιο γλυκό όνομα στον κόσμο. Πάνω κι απ’ αυτό της μάνας που μας γέννησε.
Ποιος θνητός δεν συγκινείται στ’ άκουσμα του; Ποια καρδιά δεν σκιρτάει από ιερή χαρά και συγκίνηση μπροστά στη χρυσοκέρινη μορφή του εικονίσματος Της; Ποια χείλη δεν κινούνται σ’ επίκληση της βοήθειάς Της;

Ό,τι κι αν έκανε η μάνα για το παιδί της αυτό πήγαινε στα χαμένα. Όσες προσπάθειες κι αν έκανε να το φέρει στο δρόμο του Θεού, ήτανε άκαρπες. Άσπρο η μάνα, μαύρο ο γιος. Κι όσο έβλεπε να βγαίνουν απ’ τα χέρια της, με την χάρη του Θεού, παιδιά υπέροχα, έξυπνα, χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία, παιδιά περήφανα που την είχανε δασκάλα, και το δικό της το μοναδικό παιδί, που του αφοσιώθηκε ολότελα σαν έμεινε χήρα, να μην αποφασίζει για κάτι, της ερχότανε τρέλα.

Ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τήν ἀγκαλιά καί στοργή τῆς μάννας μας, περισσότερο ἀπό παλάτια καί μεγάλους θησαυρούς. Ἡ ἀγκαλιά της μᾶς μεταδίδει πνοή καί ζωή. Ἀλλά ἀκόμη πιό πολύ, ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τή σκέπη καί τήν ἀγκαλιά τῆς μεγάλης Μητέρας μας· αὐτή τήν ἴδια ἀγκαλιά πού κράτησε μέσα της τόν Θεό μας …

Μητέρα, τὸ πιὸ πολύτιμο πράγμα στὸν κόσμο. Εἶναι τρυφερή, στοργικὴ καὶ γεμάτη ἀγάπη. Κάποιες φορὲς παρατηρητικὴ καὶ ἄλλες στοργική. Ἡ μητέρα εἶναι πάντα δίπλα μας γιὰ καθετὶ ποὺ μᾶς συμβαίνει, εἴτε εἶναι δυσάρεστο, εἴτε εὐχάριστο.

  ἀρχιμ. Γερβάσιου Ἰ. Ραπτόπουλου Σκέπτεσθε τοὺς γονεῖς σας; Κάποιος ρώτησε μία Μάνα: «Τί σοῦ στοίχισαν τὰ παιδιά σου;». Καὶ ἡ […]

1. ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΜΑΝΑΣ Το 1952 πήγα για πρώτη φορά στην Αθήνα μετά τον πόλεμο. Η γερμανική πρεσβεία, […]

  «Μεγάλη η τιμή. Μεγάλος όμως και ο κίνδυνος να φανούμε άδικοι και ανάξιοι, όταν το χρέος μας είναι να […]