Το 1654, οι οθωμανικές δυνάμεις έλεγχαν σχεδόν ολόκληρο το βορειοδυτικό τμήμα του κόλπου του Κάταρο στο σημερινό Μαυροβούνιο. Η μικρή παράκτια πόλη Περάστ και το κάστρο της, το οποίο έφερε την ονομασία Κάστρο του Τιμίου Σταυρού
Μετά την καταστροφική ήττα στο Μαντζικέρτ το 1071, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία παρέπαιε. Η άνοδος στον θρόνο ανίκανων αυτοκρατόρων και οι εμφύλιες συγκρούσεις που ακολούθησαν, επέτειναν την εξασθένιση της Αυτοκρατορίας. Πέρασαν 10 χρόνια από την καταστροφή για να ανέβει και πάλι στον θρόνο ένας αξιόλογος στρατιώτης – αυτοκράτορας, ο Αλέξιος Α’ Κομνηνός.
Τον Φεβρουάριο του 1826, ο Τουρκικός κλοιός γύρω από το Μεσολόγγι είχε σφίξει ασφυκτικά. Υπό τις συνθήκες αυτές, όλες οι αμυνόμενες δυνάμεις περιμετρικά της πολιορκημένης πόλης ήταν κομβικής σημασίας.
Οι παλιές, κακές συνήθειες συνεχούς μετάδοσης τουρκοσειρών-τζάμπα πράμα για εύκολο κέρδος δεν κόβονται εύκολα. Ιδίως όταν τα λεφτά είναι πολλά.
To λείψανο του Αγίου Ιωάννη του Ρώσσου που δεν καιγόταν!
Την διέκριναν φιλάνθρωπα αισθήματα και θρησκευτική πίστη γι΄ αυτό και βοηθούσε πάντα τους συνανθρώπους της.
Για ένα μήνα φρόντιζε με ό,τι χρειάζονταν 12 στρατιώτες ώσπου την συνέλαβαν οι Τούρκοι και την βασάνισαν ανελέητα στο κάστρο της Κερύνειας χωρίς ν’ αποκαλύψει τίποτε.
Κάποιος Ιμπραχίμ (από το βιβλικό Αβραάμ βεβαίως), το φερέφωνο του Ερντογάν, δήλωσε, μεταξύ άλλων αθλίων, πρόσφατα ότι “Οι Έλληνες δεν έχουν καμμία σχέση με τους αρχαίους Έλληνες και τους βυζαντινούς”. Το πρώτο που έχουμε να πούμε είναι ότι οι Τούρκοι σίγουρα είναι γνήσιοι απόγονοι των προγόνων τους, των αιμοσταγών, μογγολικών στιφών που έσπερναν -και σπέρνουν- τον θάνατο και την καταστροφή, από όπου περνούσαν. Ίδιοι και απαράλλακτοι αιώνες τώρα.
Χίλια εννιακόσια δεκαέξ και ως το εικοστρία Όλεν ο Πόντον ‘εν’τονε αίματα και […]