Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ»

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο διάβολος βάλθηκε να καταστρέψει τα πλάσματα του Θεού. Έχει κάνει παγκοινιά, να καταστρέψει τον κόσμο. Λύσσαξε, γιατί άρχισε να μπαίνει στον κόσμο η καλή ανησυχία. Είναι πολύ αγριεμένος, γιατί γνωρίζει ότι είναι λίγη η δράση του. Ο κόσμος καίγεται…

Να μη ελέγχεις και να μη κατηγορείς κανένα για τη συμπεριφορά του…

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος, αναφέρεται στην ελπίδα προς τον Θεό, που είναι το όπλο κατά της απόγνωσης και της αποθάρρυνσης κατά τον πνευματικό αγώνα του χριστιανού.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Βλέπεις σε όλα τα κράτη φουρτούνα, ζάλη μεγάλη! Ο καημένος ο κόσμος – ο Θεός να βάλει το χέρι Του! – βράζει σαν την χύτρα ταχύτητος. Και οι μεγάλοι πως τα φέρνουν! Μαγειρεύουν – μαγειρεύουν, τα ρίχνουν όλα στην χύτρα ταχύτητος και σφυρίζει τώρα η χύτρα!

Και από τον διάλογο που ακολουθεί μεταξύ του Μεγάλου Βασιλείου και του πανίσχυρου μετά τον αυτοκράτορα άρχοντα Μοδέστου, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η Εκκλησία ονόμασε τον Άγιο Βασίλειο, «ΜΕΓΑ»!

Στην ομιλία του διασαφηνίζει τη σχέση μεταξύ αληθινής Πίστεως και της Υπακοής – υποταγής εις τον Γέροντα. Εμβαθύνοντες στις ομιλίες του, διαπιστώνουμε μια ευρύτερη φανέρωση των αληθειών της Εκκλησίας, ως θεμέλιο εκκλησιολογικής – βιωματικής σύνδεσης με την Πατερική στάση εναντίον των αιρέσεων, έναντι των βλάσφημων φλυαριών των Οικουμενιστών επισκόπων και έναντι των κακοδοξιών «σύγχρονων» μοναχών και Γερόντων στο όνομα της υπακοής.

Τήν 23ην Μαΐου 2006 ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (Κομνηνείου) Κισσάβου πατήρ Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος μετά μακράν δοκιμασίαν τῆς ὑγείας του καί ἄγων τό 79ον ἔτος τῆς ἡλικίας του.

Ἡ ζωή τοῦ μικροῦ Ἰησοῦ κινδύνευσε ἀπό τήν μοχθηρία τοῦ Ἡρώδη ἀλλά μετά ἀπό θεία μηνυματα ὁ Ἰωσήφ μέ τήν οἰκογένειά του ἔφυγε στήν Αἴγυπτο καί πάλι μέ ἀγγελική προσταγή «καθ’ ὄναρ» ἐπέστρεψε. Ὁ Θεός εἶναι ὁ κύριος καί δημιουργός τῆς ἱστορίας καί καθοδηγεῖ τήν κτίση πρός τήν τελείωσή της.

Εκείνος που έγινε δούλος του Κυρίου, θα φοβηθεί μόνο τον δικό του Δεσπότη. Και εκείνος που δεν φοβάται ακόμη Αυτόν, φοβάται πολλές φορές την σκιά του.

Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης.

Θεωροῦσε με­γάλη ὑπόθεση μιὰ καλὴ οἰκογένεια. Ἐνῶ ἀντιθέτως ἔλεγε: «Ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν προβλημάτων, πολλὲς φορὲς, βρίσκεται στὴν οἰκογένεια. Σὲ μιὰ διαλυμένη οἰκογένεια ἔχουν τὴν ἀφετηρία τους ἕνα σωρὸ προβλήματα». Συνιστοῦσε στοὺς συζύγους νὰ ζοῦν πνευματικὴ ζωὴ καὶ νὰ ἔχουν τὸν ἴδιο Πνευματικό. Νὰ διδάσκουν στὰ παιδιὰ τὴν εὐλάβεια μὲ τὸ παράδειγμα τους.

Τα δικά μας κατορθώματα, έστω και αν είναι μικρά και δεύτερα, μας φαίνονται μεγάλα. Των διπλανών μας, έστω και αν είναι πιο μεγάλα και θαυμαστά, τα νομίζουμε μικρά και τιποτένια.

Γέρων Εφραίμ: Ο χρόνος δεν Ξαναγυρίζει

Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἔκλεισε τὴν πόρτα τοῦ γιὰ νὰ μἠν τὀν βρίσκει ὁ θάνατος. Δὲν θεωρεῖ ὄτι τοῦ χρωστάει τίποτε, ἐλπίζει μάλιστα πὼς ἴσως νὰ μὴ συναντηθοῦν ποτέ. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος δὲ γνωρίζει παρελθὸν οὔτε μέλλον, κι ἔπαψε πιὰ νὰ μιλᾶ γιὰ αἰωνιότητα.

Μέγα γεροντικό -Είτε περπατάς είτε κάθεσαι, είτε στέκεσαι, είτε εργάζεσαι, είτε βρίσκεσαι στην εκκλησία, άσε τη προσευχή αυτή να γλιστρήσει από τα χείλη σου “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με” με τη προσευχή αυτή στην καρδιά σου θα βρεις εσωτερική ειρήνη και..γαλήνη σώματος και ψυχής ( Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ)

Αλλά και οι Μακαρισμοί, με τους οποίους άρχισε την περίφημη ομιλία Του στο όρος, δεν αναφέρονται παρά στη μεταθανάτια ζωή της ψυχής είτε άμεσα είτε έμμεσα: Μακάριοι είναι όσοι νιώθουν τον εαυτό τους φτωχό μπροστά στον Θεό, γιατί δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών.

Ο Γέροντας Γεώργιος – διηγείται πνευματικό του τέκνο – βοηθούσε πολύ. Η μάνα μου πήγαιναν στα χωράφια και μας άφηναν εδώ κοντά στον Γέροντα. Δεν μας άφηνε να μείνουμε μόνοι μας, μας έδινε και να φάμε, γιατί εκείνοι έλειπαν όλη μέρα.

Συνήθως φοβόμαστε αυτά που φοβούνται και οι άλλοι γύρω μας ή αυτά που μας λένε κάποιοι ειδικοί ότι πρέπει να φοβόμαστε:

τους σεισμούς, τις πυρκαγιές, την ανεργία, τον καρκίνο, το AIDS, τη νόσο των τρελών αγελάδων, και ό,τι άλλο καινούριο μπορεί να προκύψει στις μέρες μας. Φυλαγόμαστε και καλά κάνουμε.

Αγάπη είναι να ακούσης με πόνο την στενοχώρια του άλλου. Αγάπη είναι κι ένα βλέμμα πονεμένο κι ένας λόγος που θα πής με πόνο στον άλλον, όταν αντιμετωπίζη κάποια δυσκολία. Αγάπη είναι να συμμερισθής την λύπη του, να τον αναπαύσης στην δυσκολία του. Αγάπη είναι να σηκώσης έναν βαρύ λόγο που θα σού πή.
Αποσπάσματα εκ του βιβλίου: Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Ε΄ “Πάθη και Αρετές” Έκδοσης Ιερού Ησυχαστηρίου Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, Σουρωτής.

Ά. Παΐσιος: Είδες κανένα πίθηκο με πατίνι;
Δηλαδή πρόγονος του Χριστού ήταν ο πίθηκος;
Τι βλασφημία!

Να θυμάσαι και να φοβάσαι δύο λογισμούς. Ο ένας λέει: «Είσαι άγιος»· και ο άλλος: «Δεν θα σωθείς». Κι οι δύο αυτοί λογισμοί προέρχονται από τον εχθρό, και δεν έχουν αλήθεια μέσα τους.

Εσύ, όμως, να σκέφτεσαι: «Εγώ είμαι μεγάλος αμαρτωλός, αλλά ο Ελεήμων Κύριος αγαπά πολύ τους ανθρώπους και θα συγχωρέσει και σ΄ εμένα τις αμαρτίες μου».

Ποιο είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα στον άνθρωπο;

-Σίγουρα η υπερηφάνεια και η έπαρση. Αυτή, παιδί μου και τους Αγγέλους ακόμη κατάφερε να ρίξει απ’ τον Ουρανό.

– Και η μεγαλύτερη αρετή ποια είναι;

Ομιλία του π. Γεωργίου Σχοινά, στον Άγιο Νικόλαο Φιλοπάππου

«Κάποτε, πήγα στον π. Παίσιο να τον συμβουλευτώ για ένα πολύ σημαντικό θέμα. Μού είπε:
“Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. Πάμε στην Παναγία να της μιλήσουμε και ᾽κείνη θα μας δώσει την απάντηση”.

Και πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να γίνει καλός και φρόνιμος; Είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι να γίνουν καλοί και φρόνιμοι; Περί αυτού θα μιλήσω σήμερα. Πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι φυσικό στον άνθρωπο να γίνει καλός ή κακός, αλλά απατώνται, διότι το να πει κανείς ότι το κακό είναι φυσικό είναι βλασφημία κατά του ίδιου του Θεού.

Λόγοι ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ του Αγιορείτου | ”ΚΛΗΡΟΣ & ΕΚΚΛΗΣΙΑ” • ”Εκκοσμίκευση του κλήρου”
Από το βιβλίο: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ • ΛΟΓΟΙ Α’ ”ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ”

Οι γονείς που παραμελούν την καλή ανατροφή των παιδιών τους, είναι χειρότεροι κι από τους παιδοκτόνους• γιατί οι πρώτοι θανατώνουν την αθάνατη ψυχή, ενώ οι δεύτεροι μόνο το θνητό σώμα.

Ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ ἔλεγε ὅτι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρὠπου εἶναι ἡ προσέλκυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ πνευματική, καί ὄχι μόνο, ζωή ἀποσκοπεῖ στήν ἔλευση τῆς χάριτος, τήν γεύση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ.

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης: Περί αγάπης και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Μας λέγουν οι νηπτικοί πατέρες ότι ένας λογισμός μας ανεβάζει εις τον ουρανόν και ένας μας κατεβάζει εις την κόλασιν. «Εν τοις λογισμοίς μας βελτιούμεθα ή αχρειούμεθα».

– Γέροντα, ο Απόστολος Παύλος λέει: 
«Ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός». 
 Εγώ πιέζω τον εαυτό μου, για να δώσω, ή να κάνω κάποιο καλό.
– Είμαστε παιδιά του Θεού και είναι καθήκον μας να κάνουμε το καλό, γιατί ο Θεός είναι όλος αγάπη. 

Πρόβλημα για κάθε άνθρωπο που προσεύχεται, αποτελεί η απάντησις του Θεού στα αιτήματά του. Πολλές φορές το παιδί του Θεού, αποκαμωμένο από την αργοπορία της απαντήσεως του Θεού στα αιτήματά του, λέγει:
«Τι να προσευχηθώ; Ο Θεός πλέον δεν με ακούει. Στέλνω πολλά αιτήματα, αλλά καμμιά απάντηση δεν παίρνω». Είναι όμως αλήθεια αυτό; Μπορεί ο Θεός να αποστρέψει την ακοή Του στα αιτήματά μας, στις προσευχές μας;

Αν, λοιπόν, εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες, μείνε κοντά Του, για να εισα­κουστείς. Αν, πάλι, Τον έχεις πικράνει με τις αμαρτίες σου, μην απελπίζεσαι. Όταν πικράνεις έναν άνθρω­πο…

– Γέροντα, ο Απόστολος Παύλος γράφει: «Ο εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει». Πότε κοινωνάει κανείς «αναξίως»; – Βασικά πρέπει να προσερχώμαστε στην θεία Κοινωνία έχοντα συναίσθηση της αναξιότητός μας. Ο Χριστός ζητά από μας την συντριβή και την ταπείνωση