Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΑΝΑΣΤΑΣΗ»

Ανάσταση: Ο λαός απέναντι στην ιντελιγκέντσια

Βίωμα του Έλληνα είναι το να ζει Ελληνικά και Ορθόδοξα. Όσες δημοσκοπήσεις και αν γίνουν το 90% και πλέον του λαού αυτόν τον τρόπο ζωής έχει επιλέξει, από τον καιρό που ήταν σκλαβωμένος στον αλλόθρησκο οθωμανό.

«Ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν μείνῃ …»

Ἡ κυριώτερη συνέπεια τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ἀκριβῶς αὐτή: Ἐκεῖ ποὺ πρῶτα κυριαρχοῦσε ὁ θάνατος, ἡ θλίψη, ὁ πόνος καὶ ἡ ὀδύνη, τώρα πλέον κυριαρχεῖ ἡ ἀναστάσιμη χαρά, ἡ χαρὰ ἐκείνη ποὺ ἔχει ἀρχὴ ἀλλὰ δὲν ἔχει τέλος

Ει Χριστός ούκ Εγείγερται….

Η βεβαία πίστη της Εκκλησίας στην λαμπροφόρο ανάσταση του Χριστού αποτελεί αυτή την ίδια την ύπαρξή Της. Το μέγα και ανεπανάληπτο αυτό γεγονός είναι το ακράδαντο θεμέλιο πάνω στο οποίο είναι θεμελιωμένη και εδραιωμένη. Το Θείο πρόσωπο του Αναστάντα Ιδρυτή Της είναι η ακατανίκητη δύναμη, που τη συγκροτεί, τη συντηρεί και την οδηγεί με ασφάλεια στο σωτήριο προορισμό Της.

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου: Το αιώνιον Πάσχα

Με την Χάρη του Θεού, αγαπητέ φίλε αναγνώστα, φθάνουμε στο τέρμα της Μεγάλης Εβδομάδος και εν ταυτώ της πένθιμης και κατανυκτικής περιόδου του Τριωδίου. Και το τέρμα αυτό είναι, βέβαια, το Πάσχα, η Ανάσταση του Κυρίου, η «εορτή των εορτών» και η «πανήγυρις των πανηγύρεων», «η μία των Σαββάτων η βασιλίς και κυρία».

Γερόντισσα Μακρίνα: «Μου φάνηκε ότι η Αγία Ανάσταση ήρθε μέσα στην καρδιά μου και την κατάπια»

Θα σας πω κάτι που μου συνέβη τότε στην πείνα, στην Κατοχή. Είχα ένα χρέος, που έπρεπε να το δώσω. Είχα εντολή να το εξοφλήσω μέχρι το Πάσχα. Και έκανα μεγάλη οικονομία, για να κλείσω το χρέος.

π. Δημητρίου Μπόκου : Η ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΑΛΛΑΓΗ

Το φως είναι χαρά για τον άνθρωπο, το σκοτάδι μαυρίλα και θλίψη. Το πρώτο πράγμα που έβαλε ο Θεός μέσα στον κόσμο που δημιούργησε, ήταν το φως. «Και είπεν ο Θεός· Γενηθήτω φως· και εγένετο φως. Και είδεν ο Θεός το φως, ότι καλόν».

Η Θεία Δροσιά της Αγίας Αναστάσεως – Γράμμα Γέροντος Εφραίμ της Αριζόνα σε Πνευματικό του Παιδί (5 απο 5) – 20-5-2013

” Εύχομαι η Θεία Δροσιά της Αναστάσεως του Κυρίου Ιησού μας, να σε κρατά γενναία στην γενική δύσκολη ζωή που περνά όλη η ανθρωπότητα” – Η Θεία Δροσιά της Αγίας Αναστάσεως – Γράμμα Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα σε Πνευματικό του Παιδί (5 απο 5) – 20-5-2013

«Θανάτον Θάνατω συ Θανάτοις Θεέ μου»!

Η επί γης ζωή του είναι μια συνεχής και ανελέητη μάχη κατά του θανάτου, την οποία οι ειδικοί ονοματίζουν ως «ένστικτο αυτοσυντηρήσεως». Το πρώτο πράγμα που προμηνάει η γέννησή μας είναι ο αναπόφευκτος θάνατός μας! Η γέννηση και ο θάνατος είναι οι δυο σταθερές της υπάρξεώς μας.

Ανάσταση στην Πόλη του Θεού

Μετὰ ἀπὸ πολλὲς μετακινήσεις, ἡ Κιβωτὸς μεταφέρθηκε ἐπιτέλους ἀπὸ τὸν Δαυΐδ στὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰδικότερα στὴν ἀκρόπολή της, στὸν λόφο τῆς Σιών. Ἐκεῖ ὁ Δαυΐδ θέλησε νὰ χτίσει καὶ ναὸ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν τοῦ τὸ ἐπέτρεψε, γιατὶ ἡ ζωή του ἦταν γεμάτη πολέμους καὶ αἵματα. Ὁ ὀνομαστὸς ναὸς τοῦ Θεοῦ χτίστηκε ἀργότερα ἀπὸ τὸν Σολομώντα τὸν υἱό του.

«Ἡ πάντων χαρά»

Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ διανύσαμε ἤδη τὴν κύρια περίοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἀποτελοῦν τὸν «λαιμό», ποὺ συνδέει τὸν «κορμό» τοῦ Τριῳδίου μὲ τὴν «κεφαλή», τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα, τὴν Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ στὴν κορύφωση, στὸν Σταυρὸ καὶ τελικὰ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.

Καθαρή Προσφορά

Τη στιγμή που οι φανεροί μαθητές, πλην του Ιωάννη, ουσιαστικά αρνήθηκαν τον δάσκαλό τους και κρύφτηκαν καταπτοημένοι, οι κρυφοί μαθητές πήραν το θάρρος να δράσουν φανερά και με τόλμη. Ο Ιωσήφ ζήτησε από τον Πιλάτο την άδεια να ενταφιάσει τον Χριστό, πράγμα που έπραξε, συνεπικουρούμενος από τον Νικόδημο και τις Μυροφόρες, στις οποίες πρωτοστατούσε η Παναγία (Κυριακή των Μυροφόρων)

«Ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν»

Ὅπως παλαιότερα, κατ’ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, οἱ νεοφώτιστοι ἀδελφοί μας ποὺ ἐλάμβαναν τὸ βάπτισμα ἔλαμπαν μέσα στὰ λευκὰ λαμπριάτικα ἐνδύματά των, ἔτσι καὶ ἐμεῖς σήμερα, οἱ ἀναβαπτισμένοι καὶ ἐνδεδυμένοι τὸν χιτῶνα τῆς νέας ἀναστημένης ἐν Χριστῷ ζωῆς, βιώνομε τὴν χαρὰ τῆς Λαμπρῆς καὶ ἀστραποβολοῦμε μέσα στὰ νέα φωτεινά μας ἐνδύματα.

Αναφορά στην Θεσπέσια Υμνολογία του Πάσχα

Ο πιο αγαπητός αναστάσιμος ύμνος είναι αναμφίβολα το «Χριστός ανέστη, εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος». Πρόκειται για τον θριαμβευτικό παιάνα της πιο μεγάλης νίκης όλων των εποχών. Ποτέ δεν έχουν αποδοθεί τόσο πυκνά νοήματα, που για να αναλυθούν θα γράφονταν ένα ολόκληρο βιβλίο, σε ένα τόσο μικρό ύμνο!

«Είναι τόση η θλίψη στον κόσμο αυτόν, που αν δεν υπήρχε η Ανάσταση, δεν υπήρχε ο λόγος, ούτε ένα δευτερόλεπτο να ζήσει ο άνθρωπος εδώ»

Σε μία στιγμή ζήτησε ο γέροντας να βγούνε όλοι έξω από το δωμάτιό του και κράτησε μόνο αυτόν τον κλέφτη. Ο κλέφτης ντράπηκε και νόμιζε ότι θα τον αποκαλύψει και θα τον επιπλήξει. Έκπληκτος όμως βλέπει, να παίρνει ο γέροντας τα χέρια του και να τα φυλάει και να του λέει:

Αν ζήσω χίλια χρόνια

Ὁ Χριστὸς μιλοῦσε στοὺς ἀνθρώπους γιὰ πράγματα ποὺ ἦταν πολλὲς φορὲς δύσκολο νὰ γίνουν ἀποδεκτά. Γιὰ νὰ τὰ πιστέψουν πιὸ εὔκολα οἱ ἄνθρωποι, ὁ Χριστὸς τοὺς ἔδινε κάποιο «σημεῖο».

π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: Ἡ Ἀνάσταση στὴν Πόλη τῆς καρδιᾶς μας!

Ἄν εἶναι ἀληθῶς τὸ Ἀνέστη δὲν πιάνει τὴν καρδιὰ μας καμιὰ θλίψη καμιὰ ταλαιπωρία καμιὰ δυσκολία καμιὰ σκοτούρα καμία ἔννοια.

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ἀπό σ. 541-554

H Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐγκαινιάζει τήν ἀρχή καινούργιας ζωῆς, δεύτερης δημιουργίας, τόν μέλλοντα αἰῶνα. Ἀποτελεῖ τήν ἐπί γῆς κορύφωση τῆς θείας Οἰκονομίας καί τήν ἀρχή τῆς και νῆς κτίσεως. Ὡς κορυφαῖο καί μοναδικό γεγονός μέ ἀσύλληπτες σωτηριολογικές συνέπειες γιά τόν ἄνθρωπο προτυπώθηκε στήν Π. Διαθήκη, προλέχθηκε ἀπό τούς Προφῆτες καί προεξαγγέλθηκε ἀπό τόν ἴδιο τόν Χριστό.

Πάσχα: Ούτε «καλησπέρα» – ούτε «χρόνια πολλά». Γιορτάζουμε 40 μέρες λέγοντας μόνο Χριστός Ανέστη!

Ο πνευματικός στίβος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έφτασε στον θριαμβευτικό τερματισμό του και όλοι μαζί οι αθλητές της Πίστης – με όσο ζήλο και αν έτρεξε ο καθένας – γιορτάζουν με ευφροσύνη ένα ακόμη «Πάσχα ιερό, Πάσχα καινό, Πάσχα Άγιο, Πάσχα μυστικό και πανσεβάσμιο».

Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει Σου Κύριε!

Ὅ­λος ὁ ὀρ­θό­δο­ξος λα­ός μας -νη­στεύ­σα­ντες καὶ μὴ νη­στεύ­σα­ντες, ἐ­γκρα­τεῖς καὶ ρά­θυ­μοι, πλού­σι­οι καὶ πέ­νη­τες, πρῶ­τοι καὶ δεύ­τε­ροι, γνω­ρί­ζο­ντες καὶ μὴ γνω­ρί­ζο­ντες, πι­στεύ­ο­ντες καὶ ἀμ­φι­σβη­τοῦ­ντες- ὅ­λος ὁ ὀρ­θό­δο­ξος λα­ός μας, συ­νε­παρ­μέ­νος ἀ­πὸ τὴν μο­να­δι­κὴ λα­μπρό­τη­τα αὐ­τοῦ τοῦ συ­γκλο­νι­στι­κοῦ θαύ­μα­τος, συμ­με­τέ­χει στὴν πνευ­μα­τι­κὴ εὐ­ω­χί­α αὐ­τῆς τῆς με­γί­στης τῶν ἑ­ορ­τῶν τῆς Πί­στε­ώς μας.

Σελίδες