Διηγήθηκε Γέροντας Κελλιώτης: «Παλαιά ὑπῆρχε ἀγάπη. Μπορεῖ καμμία φορά νά μάλλωναν, ἀλλά τήν ἄλλη στιγμή ἦταν μαζί. Μπιζερνοῦσες (κουραζόσουν) νά λές “εὐλογεῖτε”. Ὅλους τούς χαιρετοῦσαν σκύβοντας τό κεφάλι. Δέν ὑπῆρχε τότε ἡ προβειά (προσποίηση). Ὅ,τι εἶχαν νά σοῦ ποῦν, τό ἔλεγαν μπροστά σου μέ ἁπλότητα, ὄχι ἀπό πίσω.
Το πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση