Όταν βλέπεις έναν να υποφέρει για Ιερά πράγματα, αυτός έχει θειο ζήλο. Από αυτό μπορείς να καταλάβεις και τον διά Χριστόν σαλό. Αν πάρεις λ.χ. μια εικόνα και την βάλεις μπροστά του ανάποδα, θα τιναχθεί επάνω ό διά Χριστόν σαλός· έτσι τού κάνεις τεστ. Υπάρχει δηλαδή και δικαία, θεία αγανάκτηση, και μόνον αυτή η αγανάκτηση δικαιολογείται στον άνθρωπο.
Όταν συκοφαντηθούμε ή αδικηθούμε είτε από επιπόλαιους είτε από πονηρούς, που έχουν κακότητα και διαστρέφουν και την αλήθεια, εάν μπορούμε, καλά είναι να μη θέλουμε να δικαιωθούμε από τους ανθρώπους, όταν η αδικία αφορά μόνον το άτομό μας.
Μὲ λαμπρότητα καὶ συμμετοχὴ πλήθους κόσμου μαζὶ μὲ τὴν Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη τῆς Καλύμνου τελέστηκε ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου στὸ Ἄργος Καλύμνου, στὸ ὁμώνυμο ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου
Η αδιάκοπη ανάδειξη αγίων στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας είναι το μόνιμο θαύμα στην Εκκλησία μας. Κάποιος μεγάλος ασκητής είχε πει πως όταν σταματήσουν να αναδεικνύονται άγιοι θα έρθει και το τέλος του κόσμου. Ο 20ος αιώνας ανάδειξε μια πλειάδα νεοφανών αγίων. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.
Αντιπνευματική η εποχή μας. Εποχή διαφθοράς, λατρείας της ύλης και αποστασίας από τον Θεό. Εποχή, όπου το κακό διαπράττεται ασύστολα και με καύχηση. Κυριαρχεί η ύ-βρις με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Η αλαζονική δηλαδή συμπεριφορά του ανθρώ-που που οδηγεί σε υπέρβαση και αθέτηση του ηθικού και του θείου νόμου.
Νά, ἕνα γεροντάκι, ποὺ ἔμενε μόνο του ἕνα χιλιόμετρο πιὸ πέρα ἀπὸ τὸ Καλύβι μου, τί αὐταπάρνηση εἶχε! Τὸ Καλύβι του ἦταν ψηλά, σὲ ἕνα πολὺ ἀπότομο μέρος, καὶ τὸ καημένο ἀρκουδώντας κατέβαινε ἀπὸ τὸ μονοπάτι γιὰ νὰ πάη σὲ ἕνα ἄλλο γεροντάκι πιὸ κάτω, ὅταν χρειαζόταν κάτι.
Τὴν παρακάτω ἐπιστολὴ ἀπέστειλε ὁ μακαριστὸς Γέροντας Παΐσιος τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1974 σὲ κάποιον νέο ὁ ὁποῖος ἀργότερα ἔγινε μοναχὸς κοντά του. «Ἀγαπητέ μου ἀδελφὲ Ἰωάννη, Εὔχομαι ὁ Θεὸς νὰ δώση γρήγορα νὰ ἔλθη ἡ χάση τοῦ τουρκικοῦ φεγγαριοῦ. Ἀμήν. Τοῦ Ἁγίου Δημητρίου κλείνω δύο χρόνια πού προσευχήθηκα στὴν Ἁγία Σοφιά μας καὶ εἶπα τὰ παράπονά μου στὸν καλὸν Θεόν……
– Γέροντα, πολλοί Άγιοι έχουν δει ψυχές, όταν φεύγουν από το σώμα. Τί μορφή έχουν;
– Είναι σαν παιδάκια. Στην άλλη ζωή όλοι θα είναι όπως οι Άγγελοι· δεν θα υπάρχουν ούτε άνδρες ούτε γυναίκες ούτε γέροι ούτε γριές ούτε μωρά· όλοι θα είναι ένα φύλο, θα έχουν μια ηλικία. Γι’ αυτό, και όταν δη κανείς ψυχές που φεύγουν από την ζωή, τις βλέπει κατά κάποιον τρόπο σαν μικρά παιδιά.
Η γνώμη και η στάση του Αγίου Παϊσίου απέναντι στην γιόγκα, την θεωρία της μετενσάρκωσης, την μαγεία, τον διαλογισμό και άλλες ανατολικές δοξασίες
Άγιος Παΐσιος: Πως κάνουμε φίλο μας έναν άγιο; Από το βιβλίο: ‘‘Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ’’ Του Αθανάσιου Π. Ρακοβαλή / Β’ Έκδοση 2019
Ήταν 2 Ιουνίου 1979 απόγευμα. Ο Γέροντας είχε μόλις μεταφέρει τα πράγματά του στο κελλί της Παναγούδας χωρίς να προλάβει να τα τακτοποιήσει. Ετοιμαζόταν για τον εσπερινό και ρώτησε τον μοναχό που τον βοηθούσε ποιος άγιος εόρταζε την επόμενη ,αλλά εκείνος δεν θυμόταν. Του είπε ότι αύριο που θα έρθει θα του πει και έφυγε βιαστικός, γιατί σουρούπωνε.
– Γέροντα θὰ γίνη πόλεμος; – Ἐσεῖς κάνετε προσευχή; Ἐγὼ ἔχω ἀπὸ τὴν ἄνοιξη μέχρι τὸ φθινόπωρο ποὺ κάνω ἐπιστράτευση προσευχῆς -ἀθόρυβα-, γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῆ ὁ Θεός, νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐπιστράτευση καὶ τὸν πόλεμο. Εἶχα πληροφορία: “Κάνετε πολλὴ προσευχή, γιὰ νὰ ἐμποδιστοῦν οἱ Τοῦρκοι, διότι τὴν Κυριακὴ 16 Ὀκτωβρίου, ἔχουν σκοπὸ νὰ μᾶς χτυπήσουν” (εἰπώθηκε τὸν Νοέμβριο τοῦ 1983. Ἡ πληροφορία δὲν ἦταν ἀνθρώπινη ἀλλὰ θεϊκή).
Γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς θὰ ἀναφερθῆ μόνο ἕνα θαῦμα τοῦ Ὁσίου ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ ἐπιτελεῖ ὁ Θεὸς μὲ τὶς πρεσβεῖες του. Ἡ θαυμαστὴ ἐμφάνιση τοῦ ὁσίου Παϊσίου ἔγινε στὸν Μεσσιάρη Εὐάγγελο στὴν Αὔρα Καλαμπάκας, στὶς 15 Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 2019, ἡμέρα Κυριακή. Ἄς ἀφήσουμε νὰ μᾶς διηγηθῆ ὁ ἴδιος την ἐμφάνιση τοῦ Ὁσίου, ὅπως τὴν ἔζησε.
Οι Ινδοί έρχονται κι εδώ στην Ελλάδα και ξεγελούν τον κόσμο με την νιρβάνα, την τεμπελιά, τις μετεμψυχώσεις… Χρησιμοποιούν εν τω μεταξύ στα βιβλία τους και κομμάτια από την Αγία Γραφή, από τη Φιλοκαλία, από τους Πατέρες, και έτσι προσελκύουν τον κόσμο. Παλιά που να πιστέψουν οι Ορθόδοξοι τις ινδουϊστικές θεωρίες!
Εκδήλωση : “Ο Άγιος Παίσιος όπως τον έζησα” – Καβάλα 4 Απριλίου 2019
Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Καβάλα – Ομιλητής : Σεβ. Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου Κ.Κ. Παντελεήμων
Μουσικά Κείμενα – Άγ. Παΐσιος A’ (2015). Δοξαστικό Αίνων πλ Α’ – Απολυτίκιον
Ἑορτὴ Ἁγίου Παισίου τοῦ Ἁγιορείτου στὸν Αγιο Γεώργιο Αὔρας Καλαμπάκας
Προσπαθήστε να μην κρίνετε κανέναν. Να κρίνετε μόνον τα ταγκαλάκια που, ενώ ήταν Άγγελοι, κατάντησαν δαίμονες και , αντί να μετανοήσουν, γίνονται πιο πονηροί και κακοί και βάλθηκαν με μανία να καταστρέψουν τα πλάσματα του Θεού.
Άγιος Παΐσιος: «Η καλύτερη ηλικία για να παντρεύεται ο άνθρωπος» . Από το βιβλίο ”Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ…”
Του Αθανάσιου Ρακοβαλή / Έκδοση 26η. Σελίδες: 31 – 32. Επεξεργασία οπτικοακουστικού υλικού: ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝ ΟΨΕΙ • Official Channel
Πρώτα πιστεύουμε στον Θεό και ύστερα αγαπάμε τον Θεό και την εικόνα Του, τον άνθρωπο. Η πίστη αυξάνει με την προσευχή. ‘‘Πρόσθες ἡμῖν πίστιν’
Εν όψει εξεταστικής περιόδου: Θαυμαστή εμφάνιση και βοήθεια του Αγίου Παϊσίου σε φοιτητή του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου Αθηνών, ο οποίος χρωστούσε δέκα μαθήματα..
Ο Γέροντας είχε ιδιαίτερη πνευματική σχέση με τους νέους. Τους αγαπούσε πραγματικά σαν παιδιά του, ενδιαφερόταν να βρουν τον δρόμο τους και προσευχόταν γι’ αυτούς. Τους βοηθούσε να υπερβούν τις δυσκολίες και τα προβλήματά τους.
Μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ὁ Πατὴρ Παΐσιος ἐξέφραζε τὴν μεγάλη του λύπη, διότι σὲ αὐτὴν τὴν τόσο δύσκολη ἐποχὴ ὁρισμένοι πετοῦσαν «λεκέδες στὸν λευκὸ χιτώνα τοῦ Μακρυγιάννη», ἀντὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ τὰ λόγια αὐτοῦ τοῦ ἥρωα ποὺ «ἀγωνίστηκε περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδος μας ἀπὸ τὸν βάρβαρο τουρκικὸ ζυγό, καὶ στὴν συνέχεια ἀγωνίσθηκε μὲ θεῖον ζῆλο, γιὰ νὰ μὴν ὑποδουλωθοῦμε πνευματικὰ στοὺς Φράγκους
Απόσπασμα συνέντευξης του Ηγουμένου Μαχαιρά Αθανασίου (νυν Μητροπολίτη Λεμεσού) με τον καθηγητή Νίκο Νικολαΐδη
-Γέροντα, όποιος έχει φιλότιμο το καταλαβαίνει ο ίδιος; – Εσύ έχεις; Αυτό φαίνεται, ευλογημένη! Λίγο-πολύ καταλαβαίνει κανείς τον εαυτό του, πληροφορείται γιατί έχει εσωτερική ανάπαυση και ειρήνη. Αλλά και όποιος έχει φιλότιμο δεν καυχάται, δεν λέει: «εγώ έχω φιλότιμο», γιατί πάντα σκέφτεται: «Πρέπει να κινούμαι με περισσότερο φιλότιμο»
Φωτογραφικό αφιέρωμα στον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη.
Το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που δημοσιεύουμε, περιέχει εικόνες από σύνολη την ζωή του Αγίου.
Αξίζει να το δείτε!
Προσόμοιον αργόν εσπερινού Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης A’ και Δοξαστικόν εσπερινόυ πλ Α’ (2015) – Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου
Η στενοχώρια αφοπλίζει τον άνθρωπο. Του ρουφάει όλο το μεδούλι των ψυχικών και σωματικών του δυνάμεων και δεν τον αφήνει να κάνη τίποτε. Δηλητηριάζει την ψυχή και φέρνει ανωμαλίες και στο σώμα !
Όταν είδα το Γέροντα, ο οποίος με τόση απλότητα μας δέχτηκε, μας κερνούσε διάφορα πράγματα και μας έλεγε αστεία και γελούσε, άρχισα να αμφιβάλλω ότι αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο άγιος, όσο είχε λεχθεί. Διότι οι άγιοι νόμιζα ότι πρέπει να είναι σιωπηλοί, αμίλητοι και σκυθρωποί. Αυτή την εντύπωση είχα. Όμως στη συνέχεια η πραγματικότητα μας διέψευσε, διότι ο Γέροντας μιλούσε για πράγματα πρωτάκουστα για μας και είχε τη μαρτυρία της προσωπικής του ζωής.
Η πανδημία του κορονοϊού, όπως είναι γνωστό, επέφερε ανατροπή στην καθημερινότητα μας. Άλλαξε συνήθειες και τρόπους ζωής. Έκρινε την οργάνωση και δομή της ως τώρα ζωής και της κοινωνίας. Την ανθρωπιά και το φιλότιμο μας, όπως θα έλεγε ο Άγιος των ημερών μας Παΐσιος ο Αγιορείτης.
Σε μερικούς που επίμονα τον ρωτούσαν αν θα πάρουμε την Πόλη και πότε θα γίνη αυτό, απαντούσε: «Εσύ πήρες τον Χριστό μέσα σου; Αυτό να φροντίσης, και άφησε πότε θα πάρουμε την Πόλη!»
«Δεν υπάρχουν μακαριότεροι άνθρωποι από εκείνους που έπιασαν επαφή με τον Ουράνιο Σταθμό και είναι δικτυωμένοι με ευλάβεια με το Θεό. Όπως δεν υπάρχουν πιο δυστυχισμένοι από εκείνους που έκοψαν την επαφή τους με το Θεό και γυρίζουν ζαλισμένοι τον κόσμο και τα κουμπιά των σταθμών του κόσμου, για να ξεχάσουν λίγο το πολύ άγχος της εκτροχιασμένης ζωής τους».
Μια αφ’ υψηλού θέα της Ι.Μ. Στομίου στην Κόνιτσα όπου μόνασε ο Άγιος Παΐσιος για 4 χρόνια
