Ϟ’
«Ὁ μοναχός νά λέη ταπεινά τόν λογισμό του χωρίς νά δίνη διαταγές».
Ϟα’
«Τό νά ἀποκτήσουμε ἁγιότητα δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τά χρόνια, ἀλλά ἀπό τό φιλότιμο καί τόν ταπεινό ἀγῶνα μας. Τό φιλότιμο ἔχει ταπείνωση, ἀρχοντιά, θυσία».
Ϟβ’
«Τό Ψαλτήρι εἶναι θεόπνευστο βιβλίο, γεμᾶτο κατάνυξη. Ὁ Δαυῒδ μοιάζει μέ κάποιον πού, χωρίς νά εἶναι ἀρχιτέκτονας, ἔκανε ἕνα ἀρχιτεκτόνημα πού τό θαυμάζουν».
Ϟγ’
«Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἔχουν τήν χάρι τοῦ Θεοῦ ἐπάνω τους, ἡ ὁποία τούς προδίδει. Αὐτοί αἰσθάνονται τίς ἐνέργειες τῆς χάριτος, εἰρήνη, χαρά κ.λπ.».
Ϟδ’
«Ἡ νηστεία, γενικῶς ἡ ἄσκηση, πρέπει νά ξεκινᾶ ἀπό μία θυσία πού κάνει ὁ ἄνθρωπος γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ὁ διάβολος καίγεται ἀπό τήν ἀγάπη μας πρός τόν Χριστό. Μέ ξερή ἄσκηση δέν γίνεται». (Δέν προχωρᾶμε πνευματικά).
Ϟε’
«Ὅταν κλείσουν τά σαρκικά μάτια καί ἀνοίξουν τά μάτια τῆς ψυχῆς, θά δοῦμε πράγματα πού θά μᾶς ἐκπλήξουν. Στήν ἄλλη ζωή θά δοῦμε πολλές ἐκπλήξεις».
Ϟς’
«Ὑπάρχει καιρός πού πρέπει νά προσφέρης στόν Θεό τόν κόπο σου. Ὑπάρχει ὅμως καί ἄλλος καιρός πού χρειάζεται νά καταλαβαίνης τήν πνευματική σου ἐργασία, τί διαβάζεις, τί κάνεις». (Νά βλέπης, δηλαδή, νά παρακολουθῆς τόν ἑαυτό σου καί τήν πορεία σου).
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα