ν’
«Ὅταν γράφη τό Εὐαγγέλιο ὅτι “ὁ Ἰησοῦς προέκοπτε σοφίᾳ καί ἡλικίᾳ καί χάριτι”, δέν ἐννοεῖ ὅτι ἦταν στήν ἀρχή ἀτελής στήν γνώση καί στήν ἀρετή καί ὅτι προέκοπτε σ᾿ αὐτά μεγαλώνοντας, ἀλλά ὅτι ἔχοντας ἐξ ἀρχῆς ὅλη τήν Γνώση καί τήν Ἁγιότητα (ἀφοῦ ἐξ ἀρχῆς ἦταν ἑνωμένος μέ τήν Θεότητα), τίς φανέρωνε σιγά–σιγά μεγαλώνοντας, γιά νά μπορέσουν οἱ ἄνθρωποι νά τόν δεχτοῦν καί νά μή νομισθῆ σάν τέρας».
να’
«Ἡ χάρι τῆς ἱερωσύνης εἶναι ἕνα ξεχωριστό πρᾶγμα, π.χ. σάν μία ξένη μπαταρία, ἀπ᾿ τήν ὁποία παίρνουμε ἐνέργεια· δέν εἶναι κάτι δικό μας πού τό ἀποκτήσαμε μέ τόν ἀγῶνα μας».
νβ’
«Οἱ διά Χριστόν σαλοί ἔχουν πολλή ταπείνωση καί κάτι τό ξεχωριστό ἀπ᾿ τούς ἄλλους Ἁγίους, γι᾿ αὐτό καί μαθαίνουν τά μυστικά τοῦ Θεοῦ. Παλαιά ἐδῶ στό Ἅγιον Ὄρος ἔβλεπε κανείς πολλούς. Ὅταν π.χ. ἡ Κοινότητα ἔκανε κανένα σφάλμα, αὐτοί πήγαιναν καί χτυποῦσαν πένθιμα τίς καμπάνες τοῦ Πρωτάτου. Πολλοί πού τούς εἶχαν σέ εὐλάβεια καταλάβαιναν».
νγ’
«Ὁ διάβολος σήμερα μέ τήν μεγάλη του κακία κάνει τό μεγαλύτερο καλό στόν κόσμο. Διότι βλέποντας αὐτή τήν κατάσταση οἱ εὐλαβεῖς ἄνθρωποι πλησιάζουν ἄλλους εὐλαβεῖς καί παρακινοῦνται στόν ἀγῶνα τους».
νδ’
«Σέ πολλούς πού κοινωνοῦν τακτικά δέν βλέπω μεγάλη προκοπή. Σήμερα πηγαίνει νά μπῆ σ᾿ ἕνα πρόγραμμα ἡ θεία Μετάληψη· ὅπως δηλαδή νηστεύουμε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, ἔτσι τό κάνουν καί πολλοί μέ τήν θεία Κοινωνία. Παλαιά στό Κοινόβιο κοινωνούσαμε κάθε ἑβδομάδα, καί ἐνδιάμεσα ὅταν ὑπῆρχε Δεσποτική ἤ Θεομητορική ἑορτή ἤ μεγάλου Ἁγίου. Πρῶτα (τήν προηγούμενη μέρα) παίρναμε Μεγάλο Ἁγιασμό μέ νηστεία καί τήν ἄλλη μέρα θεία Κοινωνία».
νε’
«Ἀφοῦ οἱ Πατέρες εἶχαν τόση εὐλάβεια στόν Μεγάλο Ἁγιασμό, πόσο περισσότερο θά εἶχαν στήν θεία Κοινωνία. Νήστευαν τρεῖς μέρες ἀπό λάδι Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή καί μετά κοινωνοῦσαν».
νς’
«Ἄν θέλης νά χαίρεσαι σ᾿ ὅλη τήν ζωή σου, νά γίνης καλόγερος».
νζ’
«Οἱ ἁμαρτωλοί ἄνθρωποι στήν ἄλλη ζωή θά ὑποφέρουν ἀπό τίς ἐπιθυμίες τους».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα