Tου Δημητρίου Δρόσου, Υποπτέραρχου ε.α. – Αναλυτή (MBA, ΜΗSΑ, MPH, MSc in Finance, LLB, BSc)
Η Τουρκία εφαρμόζοντας αφενός την πολιτική του ειρηνικού κράτος και του δόγματος μηδενικών τριβών με τους γείτονες (Δόγμα Νταβούτογλου) και από την άλλη την πολιτική του εκφοβισμού (casus belli για τα 12 ν.μ., δόγμα Γαλάζιας Πατρίδας, απειλές ότι θα ξαναρίξουν τους Έλληνες στην θάλασσα όπως το 1922, κλπ), προσπαθεί να επιβάλλει τη δική της ατζέντα. Ποιά είναι αυτή; Μία αναθεωρητική τακτική από τον 25ο Μεσημβρινό και ανατολικότερα. Η Τουρκία ζητεί κατ’ ελάχιστον τα ακόλουθα και προβαίνει σε επιθετικές ενέργειες σε ένα ευρύτατο περιφερειακό πεδίο:
Θέτει ως όρο την μη εφαρμογή του κυριαρχικού δικαιώματος της Ελλάδος για επέκταση των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων στα 12 ν.μ., δικαίωμα που πηγάζει από την Συνθήκη του Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS), άλλως κατά την Τουρκία αυτό αποτελεί αιτία πολέμου, παραβιάζοντας τις θεμελιώδεις διατάξεις της Χάρτας του ΟΗΕ.
Θέλει καθορισμό της Ελληνικής ΑΟΖ σύμφωνα με την αρχή του equity και όχι του equity-distance, όπως ισχύει διεθνώς. Τι σημαίνει αυτό; Να ληφθούν υπόψη τα δικαιώματα της μεγάλης θαλάσσιας ηπειρωτικής ακτής της Τουρκίας, καθώς κατά την Τουρκία, τα Ελληνικά νησιά δεν έχουν ΑΟΖ, συνεπώς μετρά μόνο ο ηπειρωτικός κορμός της Ελλάδος. Αυτό θα σήμαινε εθνικό απομείωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Ο υπόψη παραλογισμός της Τουρκίας σαφώς είναι αντίθετος από τα διαλαμβανόμενα στην UNCLOS και σε όλες τις υφιστάμενες διεθνείς συμφωνίες. Οι ΗΠΑ αποδέχονται την ΑΟΖ της εχθρικής για αυτούς Κούβας, παρόλο που δεν προσυπέγραψαν την UNCLOS.
Επιδιώκει αφοπλισμό των Ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, θέτοντας ως γνώμονα ότι παραβιάζουν οι Έλληνες (κατά τους Τούρκους), τη συνθήκη της Λωζάνης, παρόλο που αρκετά νησιά υπάγονται στη συνθήκη του Μοντρέ. Τη συνθήκη της Λωζάννης οι Τούρκοι όποτε τους συμφέρει την επικαλούνται και όποτε δεν τους συμφέρει ζητούν την αναθεώρησή της. Τι θα σήμαινε αφοπλισμός; Να απομακρυνθούν τα βαρέα όπλα, το πυροβολικό, οι μηχανοκίνητες μονάδες στις θέσεις προκαλύψεως κλπ, και ως αντιστάθμισμα οι Τούρκοι να μεταφέρουν τη στρατιά του Αιγαίου 100 km, ανατολικότερα (και εάν τη μεταφέρουν). Όλοι αντιλαμβάνονται όμως ότι επιχειρησιακά (καθώς δεν διαλύεται η στρατιά, απλώς μεταφέρεται ανατολικότερα), σε ελάχιστο χρόνο οι Τούρκοι ανακτούν το πλεονέκτημα, ενώ σε συνθήκες πολεμικής κρίσεως είναι αδύνατος ο επανεξοπλισμός των νήσων για επαρκή άμυνα. Συνεπώς σε μία τέτοια περίπτωση θα μείνουν στα νησιά κάποια στρατιωτικά αποσπάσματα, ελαφρώς εξοπλισμένα, τα οποία σε περίπτωση αποβατικής ενέργειας των Τούρκων και με πλήρη κάλυψη εχθρικού πυροβολικού, αεροπορίας, ναυτικού θα αποτελούσαν εύκολο στόχο εξόντωσης.
Ζητεί δικαιώματα επί της μειονότητας της Θράκης (αποκαλώντας την ως Τουρκική, ξεχνώντας τη συνθήκη της Λωζάννης σε αυτή την περίπτωση), δικαιώματα επί της μουφτείας και γενικά ένα καθεστώς οιονεί αυτονομίας και αυτοδιάθεσης της Δυτικής Θράκης. Προσφάτως ανακάλυψαν και Τουρκική μειονότητα στα Δωδεκάνησα και μάλιστα διωχθείσα από τους Έλληνες και εγείρουν και εκεί δικαιώματα.
Επιδιώκει την κατάργηση του Ελληνο-Αιγυπτιακού συμφώνου περί ΑΟΖ, καθόσον αυτό επεισέρχεται σε τμήματα του Τουρκο-Λιβυκού μνημονίου, νοτίως της Κρήτης.Το οποίο Τουρκολυβικό μνημόνιο κρίθηκε παράνομο από συνταγματικό δικαστήριο της Αν. Λιβύης.
Αποδέχεται διαπραγμάτευση για την υφαλοκρηπίδα, αλλά ως μέρος του συνολικού πακέτου. Το μόνο θέμα για το οποίο η Ελληνική πλευρά θα δεχόταν διαπραγματευτική συζήτηση ή προσφυγή στη Χάγη με την Τουρκική πλευρά. Η Τουρκία και εδώ θέτει μαξιμαλιστικές διαθέσεις και δεν την αποδέχεται ως μεμονωμένο γεγονός προσφυγής στη Χάγη. Ζητεί όλες οι διεκδικήσεις της να συζητηθούν με Ελλάδα, απειλώντας ή συζήτηση με τους δικούς της όρους ή σύρραξη.
Δεν αποδέχεται η Τουρκία, την Κύπρο ως κυρίαρχο κράτος, δεν της αναγνωρίζει ΑΟΖ, ενώ σε περίπτωση επίλυσης του θέματος της διχοτόμησης της Κύπρου ζητά λεόντεια δικαιώματα για την Τουρκοκυπριακή πλευρά. Σε καμία περίπτωση δεν δέχεται να φύγει ο στρατός κατοχής ενώ τα όποια κοιτάσματα υδρογονανθράκων ανευρεθούν νότια της Κύπρου, να διαμοιραστούν εξίσου.
Παρεμβαίνει σε εσωτερικά θέματα της Ελλάδος, π.χ. για την ανέγερση τζαμιού στο Βοτανικό, έχοντας χρήσει τον εαυτό της ως απανταχού προστάτη των Μουσουλμάνων. Πρόσφατα άλλωστε παρενέβη στο Κασμίρ κατά της Ινδίας, ενώ σε όλο το γεωγραφικό σύμπλοκο (το λεγόμενο Rimland κατά τον Spykeman) δηλαδή τη ζώνη περίσχεσης της Ευρασίας είναι παρούσα. Ενδεικτικά: Β. Συρία, Β. Ιράκ, Σομαλία, Λιβύη, Ναγκόρνο Καραμπάχ, Σουδάν, Ιερουσαλήμ.
Πραγματοποιεί παράνομες υπερπτήσεις πάνω από τα Ελληνικά νησιά, παραβιάσεις και παραβάσεις του ΕΕΧ. Προφανώς δεν την ενδιαφέρει η κατάρριψη ενός α/φους της από τις Ελληνικές δυνάμεις, καθώς αφενός θα κατηγορήσει την Ελλάδα ότι έχει εξοπλισμένα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (άρα θα εγείρει θέμα κατά την Τουρκία καταπάτησης της συνθήκης της Λωζάννης), ενώ είναι βέβαιο ότι θα θεωρήσει ότι έχει πλέον τη νομιμοποίηση να απαντήσει δυσανάλογα. Η εξοπλισμένη Ίμβρος δεν παραβιάζει τη συνθήκη;
Πραγματοποιεί παράνομες έρευνες εντός της Ελληνικής ΑΟΖ. Επίσης πραγματοποιεί παράνομες νηοψίες σε πλοία εντός της Κυπριακής ΑΟΖ σε συνεργασία με Πακιστανικά πολεμικά πλοία, όπως στις 21-23 Νοεμβρίου 2019 όταν διεξήχθη η διμερής Τουρκο-Πακιστανική Άσκηση «Turgut Reis-4» (Ασπίδα της Μεσογείου) με την Πακιστανική φρεγάτα Alamgir. Η εν λόγω φρεγάτα σε μία πρωτοφανή προκλητική ενέργεια έκανε περιπολίες και ελέγχους εμπορικών πλοίων Δυτικά της Κύπρου. Συνεπώς με αυτό τον τρόπο το Πακιστάν αναγνωρίζει την κυριαρχία της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Η Τουρκία δέσμευσε παρανόμως περιοχές που ταυτιζόταν με την Ελληνική υφαλοκρηπίδα σε ασκήσεις της, π.χ. συμμετοχή του Τουρκικού Ναυτικού, με το Πακιστάν με φρεγάτα τύπου Perry (την Alamgir), κλπ.
Δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της Ελλάδος να παρέμβει για την Αγία Σοφία, ούτε καν ανάλογο δικαίωμα δικαίωμα στην UNESCO καθώς λέει ότι αποτελεί εσωτερικό ζήτημα της Τουρκίας, η ισλαμοποίηση του Ναού της Αγίας Σοφίας. Παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδος κατά καιρούς για δήθεν καταπίεση των εδώ Μουσουλμάνων, ενώ δεν δέχεται ανάλογη κριτική (την οποία δεν ασκούν βέβαια οι Έλληνες πολιτικοί) για την εσωτερική καταπίεση που ασκεί στους Κούρδους, στους εναπομείναντες ελάχιστους Χριστιανικούς πληθυσμούς αλλά και στους ίδιους τους Τούρκους που αντιτίθενται στον αυταρχισμό του βαθώς Τουρκικού κράτους.
Έχει εργαλειοποιήσει τις μεταναστευτικές ροές, σε βάρος της Ευρώπης και πρωτίστως κατά της Ελλάδος για να μεγιστοποιήσει τα εκβιαστικά οφέλη (οικονομικά και γεωπολιτικά), ενώ βρίσκονται εν υπνώσει πυρήνες της ΜΙΤ αλλά και φονταμενταλιστικοί πυρήνες με ύποπτες διασυνδέσεις διάσπαρτοι στην επικράτεια.
Οι Τούρκοι διέπραξαν τέσσερις (4) γενοκτονίες, χωρίς να τις αναγνωρίσουν (ο μόνος λαός παγκοσμίως): Μικρασιατικός Ελληνισμός, Πόντιοι, Αρμένιοι, Ασσύριοι. Ούτε εθνοκάθαρση δέχονται ότι υπήρξε, ούτε καν σφαγές αμάχων. Τα θεωρούν αυτά τα γεγονότα ως αψιμαχίες μεταξύ αντιπάλων και ως παράπλευρες απώλειες.
Θεωρούν την περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού δική τους (Ανατολικά της Ρόδου και του Καστελλόριζου), ενώ την αμιγώς Ελληνική περιοχή μεταξύ 25ου μεσημβρινού (Κεντρικό Αιγαίο) και 28ου μεσημβρινού ως γκρίζα ζώνη και απαιτούν συγκυριαρχία. Αλήθεια η Ελλάδα γιατί δεν κάνει ναυτικές ασκήσεις ανατολικά της Ρόδου, εντός της Ελληνικής ΑΟΖ; Πρέπει να λάβει άδεια από κάποιον;
Η Ελλάδα γιατί αποκλείεται συστηματικά από τις συσκέψεις για το Λιβυκό, ενώ συμμετέχουν άλλα κράτη π.χ. Τσάντ, Τουρκία, Γερμανία, Τυνησία κλπ και η Ελληνική διπλωματία το αποδέχεται;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Ύστερα από τα παραπάνω με ποιους να διαπραγματευτούμε; Με δεδομένο ότι τα εθνικά θέματα απουσιάζουν από την ατζέντα του πολιτικού διακυβεύματος των επικείμενων εκλογών και σχεδόν ουδείς τα θίγει, (ούτε καν τα συστημικά ΜΜΕ τα έχουν στις προκαθορισθείσες ερωτήσεις που απευθύνουν στους πολιτικούς αρχηγούς), ενώ υπάρχουν δηλώσεις συστημικών πολιτικών ότι μετά τις εκλογές τα εθνικά θα «επιλυθούν» αυτά τα γεγονότα προκαλούν εξαιρετικά μεγάλη ανησυχία. Ακόμη δε περισσότερο όταν διάφορες φωνές και διάφορες δεξαμενές σκέψεις (think tank) στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της «ρεαλιστικής» πολιτικής παίζουν το ρόλο του Δούρειου Ίππου της Τουρκίας είτε άθελά τους είτε σκόπιμα. Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το lobbying που ασκεί η Τουρκία με διάφορα κανάλια στα Δυτικά κέντρα εξουσίας (π.χ. ΓΓ Γραμματέας ΝΑΤΟ).
Οι νήσοι του Ανατολικού Αιγαίου και ο Έβρος, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μείνουν ανοχύρωτες παρά τις υποτιθέμενες διπλωματικές διαβεβαιώσεις που θα δοθούν, είτε από την Τουρκία, είτε από τρίτες δυνάμεις.
Δεν πρέπει να αποδεχτούμε τον «επιδιαιτητικό» ρόλο «συμμάχων» στη διαμάχη Ελλάδος – Τουρκίας, ο οποίος θα εξισώνει τον θύτη με το θύμα. Η Τουρκία έχει πολλά κοινά σημεία με τους Ναζί του Β’ΠΠ: αλαζονεία, ηγεμονισμό, αναθεωρητισμό, απολυταρχικότητα, τριβές με όλους τους γειτονικούς λαούς, μιλά για ζωτικό χώρο (Lebensraum κατά Χίτλερ), δημιούργησε ένοπλες πολιτοφυλακές ονομάζοντάς τες «Σώματα Προστασίας» θυμίζοντας την αντίστοιχη Χιτλερική λέξη: Schutzstaffel (SS) δηλαδή Ομάδες Προστασίας.
Τις ΗΠΑ δεν τις ενδιαφέρει ο Ερντογάν, αλλά η Τουρκία. Ο Biden το είπε ξεκάθαρα: ενίσχυση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης με κάθε τρόπο. Ωστόσο σε περίπτωση ανόδου των Κεμαλιστών στην εξουσία τα πράγματα δεν θα είναι καλύτερα για την Ελλάδα. Απαιτείται διαρκής επαγρύπνηση.