ρϞ’
«Ἡ μιζέρια κρύβει ἐγωϊσμό, διότι ὁ μίζερος εἶναι καί ἀχάριστος. Ὁ κακομοίρης γκρινιάζει, θυμώνει, εἶναι φίλαυτος, ἔχει πείσματα. Ὁ ἄλλος ὅλα τά χαίρεται».
ρϞα’
«Τό καλύτερο τό προσφέρουμε πάντοτε στόν Θεό».
ρϞβ’
«Ὁ μοναχός ἀντλεῖ δύναμη ἀπό τόν Χριστό μέ τήν προσευχή. Οἱ ἄρχοντες ὅμως σκέφτονται κοσμικά καί λένε: “Ποιός θά μᾶς βοηθήσει ἡ Ἀμερική, ἤ ἡ Ρωσσία;”».
ρϞγ’
«Αὐτόν πού σκέφτεται τόν ἑαυτό του δέν τόν σκέφτεται ὁ Χριστός».
ρϞδ’
«Τό νά ἀλλάζης συνεχῶς θέση μέσα στήν Ἐκκλησία, αὐτό δείχνει ὅτι ὑπάρχει ἐσωτερική ἀνησυχία».
ρϞε’
«Κατάνυξη εἶναι ἡ ἐσωτερική πνευματική ἀλλοίωση κατά τήν ὥρα τῆς προσευχῆς. Πρέπει νά ζῆ κανείς τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ. Τότε κατακλύζεται ἀπό εὐγνωμοσύνη, διότι ὅλα τά βλέπει εὐλογία τοῦ Θεοῦ».
ρϞς’
«Πολλές φορές ἡ δικαιολογία μᾶς τά χαλᾶ ὅλα καί φεύγει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Ἄν δέν δικαιολογῆ ὁ μοναχός τόν ἑαυτό του καί ταπεινώνεται, μετά ἔρχεται πάλι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ».
ρϞζ’
«Ἔλεγα σέ κάποιον γιά ἀρκετή ὥρα κάτι καί αὐτός μοῦ εἶπε, “ναί, ἀλλά…” καί μέ αὐτό τό ”ἀλλά τά ἀνέτρεψε ὅλα. Αὐτό τό ”ἀλλά” (δικαιολογία) δέν ἔχει καθόλου ἁλάτι (χάρι, νοστιμιά). Τά χαλάει ὅλα».
ρϞη’
«Γιά νά βλέπης τόν ἄλλο σάν ἄγγελο, πρέπει νά γίνης καί σύ ἄγγελος».
ρϞθ’
«Ὅποιος σφάλλει καί δέχεται τήν παρατήρηση, ὠφελεῖται καί διορθώνεται. Ὅταν ὅμως δικαιολογήση τόν ἑαυτό του, πλανᾶται».
σ’
«Νά προσέχετε πολύ τίς κινήσεις σας στόν κόσμο, διότι σήμερα πολλοί ὅλα τά ἑρμηνεύουν λανθασμένα. Μοῦ εἶχαν φέρει ἕνα φακό μέ ἐλατήριο πού φορτιζόταν. Τόν εἶχα κάτω ἀπό τό μαξιλάρι. Καί εἶπε κάποιος πού τόν εἶδε: “Ὁ π. Παΐσιος ἔχει ὅπλο!”».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα