τζ’
«Ὅλες οἱ ἀσκήσεις νά συνοδεύωνται ἀπό πνευματική–ἐσωτερική ἐργασία καί νά γίνωνται γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ».
τη’
«Οὔτε καί ὅταν ἔχη δίκαιο ὁ μοναχός δέν κάνει νά δικαιολογῆται, γιατί μέ τήν δικαιολογία ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου γίνεται καταφύγιο τῶν δαιμόνων».
τθ’
«Οἱ παλαιοί Πατέρες, βλέπεις, ἀγωνίζονταν πολύ καί ἡ Σαρακοστή δέν ἦταν εὔκολη. Γι᾿ αὐτό καί ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης λέει “ὑπερμεσάσαντες” τήν Σαρακοστή, ἄς κάνουμε λίγο κουράγιο καί γιά τήν ὑπόλοιπη».
τι’
«Ὁ διάβολος, ἐπειδή εἶναι σκοτισμένος, μπορεῖ νά καταλάβη μόνο τίς σκοτεινές σκέψεις πού βάζει ὁ ἴδιος στό νοῦ μας. Τίς φωτεινές δέν μπορεῖ νά τίς καταλάβη καί νά παρακολουθήση τήν σκέψη μας».
τια’
Ὁ Γέροντας διηγήθηκε σέ κάποιον πού τόν ἐπισκέφτηκε στό Στόμιο ὅτι, ὅταν ἤθελε νά διαβάση τήν Παράκληση στήν Παναγία, προηγουμένως διάβαζε λίγα τροπάρια τοῦ Μεγάλου Κανόνος, πού τά εἶχε καθαρογράψει σέ ἕνα τετραδιάκι. Καί αὐτό, γιατί αἰσθανόταν ἀνάξιος ἀκόμα καί νά προσευχηθῆ στήν Παναγία.
τιβ’
«Ὅταν σέ συναντήση ἕνα φίδι, πρῶτα σέ κοιτάζει, σέ ψυχολογεῖ καλά καί, ἂν δῆ ὅτι ἔχεις τήν χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔρχεται κοντά σου, σέ νιώθει σάν ἀφέντη του, σέ γλύφει, σέ προσκυνάει, γιατί νιώθει τό Ἅγιο Πνεῦμα καί αὐτό. Ὅλα τά ζῶα τό νιώθουν. Ἂν ὅμως δέν τό ἔχης, σέ φοβᾶται, σέ ἀποστρέφεται καί φεύγει».
τιγ’
«Τό Ἅγιον Ὄρος θά ἀνθίσει. Θά βγάλει Ἀσκητές πού θά ἔρθουν σέ ψηλές καταστάσεις. Θά βγοῦν καλοί μοναχοί, τά Κοινόβια θά γεμίσουν. Τό ὑλικό πού ὑπάρχει τώρα εἶναι πολύ καλό. Καί ἡ ἄλλη γενεά πού θἄρθει θά εἶναι καλό ὑλικό. Ὕστερα ὅμως θἄρθουν ἄλλοι πού θά ἔχουν πλήξει ἀπό τόν κόσμο, καί ἐπειδή θά ἔχουν δοκιμάσει τά πάντα καί δέν θά βροῦν πουθενά ἀνάπαυση, μετά θἄρθουν στό μοναχισμό. Ἀλλά καί αὐτοί θά μποροῦν νά προχωρήσουν, ἂν θέλουν». (Ἐλέχθησαν τό ἔτος 1978).
τιδ’
«Ἡ ἐγκράτεια στά σαρκικά κάνει δυνατό τόν ἄνθρωπο σωματικά, καί ἂν κάνη καί πνευματική ζωή, γίνεται καί πνευματικά δυνατός».
τιε’
«Ἡ ἀγρυπνία πού κάνουμε ἐμεῖς οἱ μοναχοί εἶναι μία τράπεζα μέ πνευματικά ἐδέσματα».
τις’
«Ἐμεῖς νά λέμε τήν εὐχή καί ἂς ἀφήσουμε τόν σκύλο νά γαυγίζη (δηλαδή τόν διάβολο νά μᾶς φέρνη λογισμούς). Θά μᾶς ἀφήσει, γιατί θά πεῖ: “Δέν θά τόν κάνω αὐτόν καί Ἅγιο!”».
τιζ’
«Ὁ μοναχός νά μάθη τήν πρακτική θεολογία ὄχι τήν Πανεπιστημιακή».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα