ΝΕΑΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ Κ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Άγ. Πορφύριος: Μια φλογισμένη μπάλα πέρασε πάνω από το κεφάλι μου.

Κάποιος απόκτησε πρόσβαση στην κάμερα ασφαλείας του συστήματος Ring μιας οικογένειας και χρησιμοποίησε την επικοινωνία για να παρενοχλήσει την 8χρονη κόρη τους, λέγοντας της ότι ήταν ο Άγιος Βασίλης ενώ την ενθάρρυνε να καταστρέψει το δωμάτιο.

Ἐπιστολὴ γραμμένη ἀπὸ τὸν γέροντα Παΐσιο σὲ μιὰ οἰκογένεια ποὺ ἦταν πολὺ πιστή, μορφωμένη κοινωνικὰ καὶ πνευματικά, καὶ βρισκόταν σὲ ἀπόγνωση λόγω τῆς συμπεριφορᾶς τῆς κόρης τους

Είναι απαραίτητο να βαστάζωμε «τα βάρη αλλήλων». Όποιου πράγματος η διόρθωσις δεν εξαρτάται από την θέλησί μας, πρέπει με υπομονή να το υποφέρουμε, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να σκέπτεσαι πως ίσως καλλίτερα τα πράγματα να γίνωνται έτσι, ώστε να δοκιμάζεται η υπομονή σου και να γυμνάζεται η ψυχή σου που έχει αξία ανεκτίμητη.

Αδελφέ μου, Ενώ έχεις τήν υγεία σου,διαμαρτύρεσαι. Ενώ έχεις νά φάς,δέν σού αρέσει καί τόσο τό φαγητό,θά ήθελες άλλο. Ενώ έχεις άλλους κοντά σου,δέν τούς θές,γιατί λές,δέν σέ καταλαβαίνουν. Έχεις δουλειά,αλλά δέν είσαι ευχαριστημένος μέ τά χρήματα πού σού δίνουν.

Ὅταν θὰ ἔρθει δὲν θὰ μποροῦμε νὰ τὸ ὁμολογήσουμε, μόνο θὰ τὸ ὑποστοῦμε. Ἔρχεται ὁ ἀρχάγγελος καὶ ποτίζει καὶ ἀπὸ τὴν πίκρα ἡ ψυχὴ ἐξέρχεται. Γι’ αὐτὸ βλέπουμε καὶ καταπίνει ὁ ἑτοιμοθάνατος, γι’ αὐτὸ βλέπουμε καὶ δακρύζει, γι’ αὐτὸ βλέπουμε τὸ ἀπλανὲς βλέμμα τοῦ ἑτοιμοθάνατου. Δὲν ἔχει ἔλεγχο τοῦ περιβάλλοντος, αὐτὸς βλέπει ἄλλα.

Ὑπερηφάνεια καὶ βλάσφημοι λογισμοί / Aρχιμ.Ι.Κανάκης (Ὁμιλία)

Στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση ἔχουμε τέσσερα μνημόσυνα. Τὸ τριήμερο, τὸ εννιαήμερο, τὸ σαρανταήμερο καὶ τὸ ἐτήσιο μνημόσυνο. Ὅλα δημιουργήθηκαν γιὰ νὰ βοηθήσουν στὸ ταξίδι τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό.

Ο αββάς Σιλουανός σηκώνεται και πάει στον αδελφό που προσποιούνταν το σαλό (=τρελλό). Χωρίς να χτυπήσει, ανοίγει σιγά σιγά το μάνδαλο και αιφνιδιάζει τον αδελφό. Εκείνος καθισμένος έκανε την πνευματική του εργασία και είχε δύο καλαθάκια…

Κείνο που΄λεγε στους Ρωμαίους ο Απόστολος των Εθνών, ο Μέγας Παύλος: «Ουδέ του τρέχοντος, ουδέ του θέλοντος,
αλλά του ελεούντος Θεού…» . Και στην ίδια μεριά, (κάπου πιο πριν ή πιο μετά, που να θυμάμαι;) μας ρωτάει για να αναρωτηθούμε και να το επιβεβαιώσουμε όλο τούτο το σκεφτικό: «Ει ο Θεός μεθ΄ημών, τις καθ΄ημών;»

Γρήγορα, παιδιά, στα κρεβάτια σας! έλεγε και ξανάλεγε η νεαρή μητέρα. Πέστε για ύπνο γρήγορα, έχουμε Χριστούγεννα απόψε, θα σηκωθούμε νύχτα για τη Λειτουργία. Αργείτε τώρα να πέσετε και δεν ξυπνάτε με τίποτε μετά!

Ὁ πατέρας μου, ὄρθιος μπροστὰ στὸ αγιοβασιλιάτικο τραπέζι, ἔκοβε τὴν πίτα, ὀνοματίζοντας κάθε κομμάτι ξεχωριστά, πρὶν κατεβάσει τὸ μεγάλο μαχαίρι τοῦ ψωμιοῦ. Ἀφοῦ ἔκοψε τὸ κομμάτι τοῦ σπιτιοῦ, τῶν ἁγίων, τὸ δικό του καὶ τῆς μητέρας μου, πρὶν ἀρχίσει τὰ κομμάτια τῶν παιδιῶν, σταμάτησε σὰν νὰ θυμήθηκε κάτι.
«Ξεχάσαμε» εἶπε…

Ἠχητικό ποὺ ἐξηγεῖ τοὺς 10+1 Λόγους ὅπου κατὰ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο, Πάσχουν οἱ Δίκαιοι

Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες.

Ὅσιος Παΐσιος : «Τὶς γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες». Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο καὶ πολὺ σημαντικὸ ποὺ πρέπει νὰ σταθοῦμε ! «Ὅταν κανεὶς μελετάει τὰ γεγονότα τῆς κάθε γιορτῆς, φυσιολογικὰ θὰ συγκινηθεῖ καὶ μὲ ἰδιαίτερη εὐλάβεια θὰ προσευχηθεῖ».

Ὁ Π. Γεώργιος Μεταλληνός Μιλᾶ στὸν “Ρωμνιό”

Ἀληθινός πλοῦτος εἶναι ἡ καρδιά πού ξεχειλίζει ἀπό ἀγάπη. Αὐτή θεραπεύει τόν κόσμο ἀπό ὅλα τά κακά. Τέτοια καρδιά εἶχαν οἱ τρεῖς φτωχοκαλόγεροι. Ἀπό ἀνθρώπους μέ τέτοια καρδιά ἔχει ἀνάγκη ὁ κόσμος καί ὄχι, ὅπως νομίζουμε, ἀπό τό ψυχρό, τό ἄψυχο χρῆμα.

Ἡ ὕπαρξη τοῦ ἀτομικισμοῦ στὴν ἐποχή μας καὶ σὲ κάθε ἐποχή, δείχνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν αίσθάνεται τὴν φυσικὴ ἀνάγκη νὰ εἶναι ἑνωμένος μὲ τοὺς «ἄλλους», ἀποκαλύπτοντας ἔτσι τὴν ἄβυσσο καὶ τὴν ἀποξένωση ποὺ ἔχει φυτέψει μέσα του ἡ κακία καὶ ἡ ἐμπάθεια.

Ἀνακάλυψα τὴν πίστη στὴν πορεία, δὲν προέρχομαι ἀπὸ μιὰ οἰκογένεια ποὺ ἠ θρησκεία ἔπαιζε σημαντικὸ ρόλο. Πιστεύω στὸν Θεό, εἶμαι, σὲ αὐτὴν τὴν συχνότητα. Πῶς νὰ στὸ ἐξηγήσω; Ἔχεις ἐσὺ ἕναν φίλο, ἂς ποῦμε, καινούριο. Δὲν πᾶτε γιὰ καφέ; Δὲν τὸν παίρνεις τηλέφωνο; Ἔτσι κάνω κι ἐγώ. Πάω στὴν Ἐκκλησία, ἀνάβω κεράκι, τὰ λέμε, μπαίνω στὸ τελετουργικό, παρακολουθῶ ὄρθρο-ἐσπερινό. Εἶναι πολυβιταμίνη, τὸ ἱπποφαές μου.

Βρίσκουμε τὸ ἑστιατόριο. Καὶ ρωτᾶμε τὸ γκαρσόνι ποὺ βρίσκουμε μπροστὰ μας γιὰ τὸ κρυφὸ ἐκκλησάκι. Δὲν ξέρει τίποτα καὶ μᾶς δείχνει τὸν ὑπεύθυνο. Ἐκεῖνος ὅμως ξέρει. Μᾶς ζητᾶ νὰ τὸν ἀκολουθήσουμε. Βγαίνουμε στὴ μεγάλη βεράντα ἀριστερὰ καὶ μᾶς δείχνει

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ: Ένα αληθινό γεγονός που συντάραξε και έφερε σε μετάνοια εκατοντάδες ανθρώπους στην πόλη Κουιμπίσεβ (σημερινή Σαμάρα) της Σοβιετικής Ρωσίας το έτος 1956.

Τα θυμάμαι ακόμη τα λόγια του…Κι έτσι έπαψα πια να περιμένω την αναγνώριση και τον καλό λόγο, από τους ανθρώπους που κάποτε ίσως να βοήθησα. Πάντα όμως όταν χρειαζόμουν εγώ βοήθεια, κάποιος άλλος άνθρωπος ήταν εκεί δίπλα μου και με στήριζε, όταν το είχα πραγματικά ανάγκη.

Μια εκπομπή για τον ορθόδοξο χαρακτήρα του Μαθήματος των Θρησκευτικών, μετά τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (1749 και 1750/2019), που έκριναν αντισυνταγματικό το πολυθρησκειακό Μάθημα για ορθοδόξους μαθητές

Οι μετάνοιες δεν είναι ανθρώπινη, αλλά θεία αποκάλυψη, κι είναι δυστυχής όποιος άνθρωπος δεν έχει ανακαλύψει το μυστήριο που τις περικλείει. Οι δε πολυπράγμονες, όταν τη νύκτα πριν κοιμηθούν, κάνουν τις καθιερωμένες μετάνοιες, κι από τις καθημερινές σκέψεις θα ξεφύγουν και θα ειρηνεύσουν, για να έρθει γρήγορα κι ο ύπνος».

Όταν, όμως, θα έλθουν αντιμέτωποι με το θάνατο, τότε ποιός θα τους σώσει; Δεν έχεις ακούσει στον πρώτο κίνδυνο που συναντούν, ακόμη και εκείνοι που είναι, η ισχυρίζονται ότι είναι, άπιστοι, ποιόν καλούν σε βοήθεια; Δε φωνάζουν, «Θεέ μου! Παναγία μου!» η κάποιον Άγιο που θεωρούν προστάτη τους;

Αδερφέ Αθανάσιε (έτσι έλεγαν τον ηγούμενο), πήγαινε και πες τους Πατέρες να μην κουράζονται. Ο Κύριος με Αγίασε και είμαι Άγιος, θαυματουργός και μυροβλύτης. Γνώρισε δε, ότι ο Κύριος δεν με αγίασε για κανένα άλλο λόγο, παρά μόνο επειδή συγχωρούσα!

Περίεργος ο ηλικιωμένος κύριος, ρωτά να μάθει τι του έμεινε στο μυαλό και τον ενέπνευσε σε τέτοιο βαθμό ώστε να θέλει να γίνει κι ο ίδιος καθηγητής. Και ο νεαρός του διηγείται την ακόλουθη ιστορία…

Ὁ ἐλεήμων ἄνθρωπος εἶναι ἀποδεδειγμένο ὅτι, ὅταν σταθεῖ εἰς προσευχή, ἡ προσευχή του κινεῖται πρός τόν Θεό, ὁ ὁποῖος τήν δέχεται. Λέει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ: «ἀσκητής ἀνελεήμων, δένδρον ἄκαρπον». Ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος δέν ἔχει ἐλεήμονα διάθεση, εἶναι σάν δέντρο ἄκαρπο.

Ὁ γά­μος καὶ ἡ ἐξ αὐ­τοῦ παι­δο­ποι­ΐα, ἀ­πο­τε­λοῦν, με­τὰ τὴν παι­δεί­α, τὴν πρώ­τη καὶ βα­σι­κὴ μορ­φὴ κοι­νω­νι­κοῦ βί­ου. Ἡ παρ­θε­νί­α ἀ­πο­τε­λεῖ ἐ­ξαί­ρε­ση καὶ ὑ­πέρ­βα­ση τοῦ γά­μου. Ὁ γά­μος, στὸ πλαί­σιο τῆς δη­μι­ουρ­γί­ας καὶ τῆς θεί­ας οἰ­κο­νο­μί­ας, εἶ­ναι δευ­τε­ρο­γε­νὲς γε­γο­νός. Δὲν δη­μι­ουρ­γή­θη­κε συγ­χρό­νως μὲ τοὺς πρω­το­πλά­στους, ἀλ­λὰ αὐ­τοὶ ἕ­νε­κα τῆς προ­γνώ­σε­ως τοῦ Θε­οῦ, πλά­στη­καν ἔ­τσι ὥ­στε νὰ εἶ­ναι βι­ο­λο­γι­κὰ κα­τάλ­λη­λοι «γιὰ γά­μου κοι­νω­νί­α».

Κάθε νίκη του Χριστού, είναι νίκη για όλους. Και δεν μπορεί να μην είναι νίκη του Χριστού το γεγονός ότι 12 παιδάκια βαφτίστηκαν ορθόδοξα την ίδια ημέρα στο χωριό Τσιφλίκι του Βερατίου.

Ένας χριστιανός βασανιζόταν συχνά από διάφορες μελλοντικές υποθέσεις.
Ανησυχία του, το τι θα γίνει αύριο, τι θα γίνει μεθαύριο, τι μας περιμένει την επομένη εβδομάδα.
Όλη αυτή η φροντίδα έπνιγε την ψυχή του, πράγμα που τον έκανε πολύ δυστυχή.

Πώς και γιατί φτάσαμε στη σημερινή πολύπλευρη κρίση; Υπάρχει λύση και Ελπίδα για το αύριο; Ποιό το μεγάλο στοίχημα αλλά και το χρέος των νέων προς την Πατρίδα;

Σε προηγούμενες επισκέψεις του ο δισεγγονός του Αγίου, Αλέξιος ο οποίος γεννήθηκε στην Τασκένδη και μένει μόνιμα στο Βέλγιο, ζήτησε να βαπτιστεί.