ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ

Η ανάπτυξη της παραγωγικής υπαίθρου, είναι επιτακτική ανάγκη για τη βιωσιμότητα της ορεινής μας πατρίδας, όσο ποτέ άλλοτε. Τα προϊόντα που παράγονται από τα ζώα της ελληνικής υπαίθρου είναι ιδιαίτερα ξεχωριστά, για την ποιότητα και την υψηλή διατροφική τους αξία όπως το κατσικίσιο γάλα που αναγνωρίζεται για τα θρεπτικά συστατικά του, τα οφέλη του στην υγεία αλλά και τα προτερήματά του σε σύγκριση με άλλα γάλατα.

Το μακρινό 2001, αποφασίζει ότι θα αφήσει πίσω του την Αθήνα, θέλοντας να θέσει τις βάσεις, ώστε να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια, μακριά από την μεγαλούπολη και παρέχοντας μία ποιοτική καθημερινότητα τόσο στον ίδιο, όσο και στην μελλοντική του οικογένεια.

Φωτογραφίες από τη ζωή της υπαίθρου…

Καθετοποίηση της παραγωγής και της επεξεργασίας των βοτάνων, προκειμένου να διατίθενται απευθείας στην αγορά πέτυχε μια επιχείρηση στην Χίο, προσβλέποντας στην προστιθέμενη αξία των προϊόντων της.

Η «καψάλα» είναι μια τόσο απλή μα συνάμα και τόσο παλιά συνταγή. Με τα πιο αρχέγονα υλικά, ζυμωτό ψωμί, ελαιόλαδο, αλάτι και ρίγανη. Μας θυμίζει έναν από τους πιο παλαιούς συνδυασμούς της Ελληνικής παράδοσης. Μιας χιλιόχρονης παράδοσης που είναι ακόμα ζωντανή και έχει τις ρίζες της στην περίοδο μετά το μάζεμα των ελιών…

Στην Ακριτική Ελλάδα, ο Βασίλης κρατάει το κοπάδι του με αγάπη και μεράκι απ’ τις προηγούμενες γενιές. Μέχρι να πέσει το χιόνι, τα γιδοπρόβατά του βόσκουν στα λιβάδια της πυκνής πλαγιάς παρέα με φύλακες του κοπαδιού,ελληνικούς ποιμενικούς σκύλους!

Βιοποικιλότητα στον Ελλαδικό χώρο. Από την αρχαιότητα έως σήμερα, στις περιοχές με λίμνες και ποτάμια της Μακεδονίας της Θράκης και της Θεσσαλίας επιβιώνουν ζώα ελευθέρας βοσκής, όπως η αυτόχθονη ράτσα των νεροβούβαλων.

Πλησιάζει η 15η Οκτωβρίου, και εγώ σκέφτομαι  πώς να σου πω και φέτος το ευχαριστώ, αγρότισσα μάνα της γενιάς μου. Όσα ευχαριστώ βέβαια  και να σου πούμε, το χρέος μας σε σένα μένει ανεξόφλητο∙ όχι επειδή εσύ το κρατάς γραμμένο στο δεφτέρι της καρδιάς σου∙ εκεί μόνο αγάπη είχες και έγνοια πώς να δώσεις στα παιδιά σου, όπως και κάθε μάνα.

Στο Καρπενήσι και στα βουνίσια χωριά της πανέμορφης Ευρυτανίας η ορεινή κτηνοτροφία πασχίζει κι εδώ να παραμείνει ακόμη ζωντανή

Αναβίωση ξεφλουδίσματος κοντόροκας μετά από 70 χρόνια με την πατόζα του Κοσμά. Πριν το 1950 και ίσως αργότερα, το ξεφλούδισμα του καλαμποκιού γινόταν με τα χέρια. Μαζεύονταν οι οικογένειες, φίλοι και γνωστοί και σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα ολονυχτίς ξεφλούδιζαν/καθάριζαν το καλαμπόκι για το ψωμί της χρονιάς. Αργότερα ήρθαν οι μηχανές που αντικατέστησαν την ανθρώπινη εργασία.

Στο Τροβάτο Αγράφων, συναντήσαμε τον τσέλιγκα Βελισσάρη όπου αυτός και η οικογένειά του,μετακινούμενοι, ξεκαλοκαιριάζουν στη βουνίσια πατρίδα

Στα ορεινά χωριά των Αγράφων Ευρυτανίας ζει ο Μπάρπα Χρήστος, ένας άνθρωπος του μόχθου και των τεχνών που αποτελεί παράδειγμα και μίμηση για τη νέα γενιά. Δε χαλάει ποτέ χατίρι στα μικρά παιδιά, ακούραστος στο κυνήγι… και τα χέρια του κάνουν θαύματα, αφού μπορεί να φτιάξει τα πάντα, από κουτάλι μέχρι και βιολί…!

Στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας, ο Σταύρος που διατηρεί τη δική του φάρμα με γελάδια ντόπιας φυλής εδώ και πολλές δεκαετίες, μας μιλάει για το επάγγελμά του..

Ο πληθυσμός τους, μέσα σε λίγες δεκαετίες έχει συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε το είδος να έχει βρεθεί στην κατηγορία των «κινδυνευόντων» ζώων της χώρας μας. Ο Γρηγόρης στο αγρόκτημά του, εδώ και 30 χρόνια, φροντίζει με στοργή κι αγάπη τα ελαφάκια του, κι εκείνα τον αποζημιώνουν με τη χάρη και την ομορφιά τους…

Η ζωή της ποιμενικής κτηνοτροφίας των Ελλήνων ήταν συνυφασμένη με την ζωή του αλόγου. Γαϊδουράκι, μουλάρι ή άλογο, ήταν το μέσο μετακίνησης και συνοδοιπόρος στην προσπάθεια εξερεύνησης καλύτερων συνθηκών ζωής, αχώριστος σύντροφος σε πολέμους και….

Το «Ενθύμιον», ένα λυρικό ντοκιμαντέρ, είναι μια ελεγεία στην Ήπειρο που χάνεται, αλλά και ένας ύμνος στην Ήπειρο που επιβιώνει. Ένα τραγούδι αγάπης για όσους έμειναν κοντά της, για όσους μεταναστεύσανε, για τους μουσικούς της και τη μοναδική της φύση. Στο «Ενθύμιον» μεταφερόμαστε στο Γιρομέρι (ή Γηρομέρι) Θεσπρωτίας τις ημέρες του Πάσχα…

Στα Όρη Βάλτου και στις κακοτράχαλες βουνοπλαγιές της Καλάνας, όσοι κτηνοτρόφοι έχουν ακόμα απομείνει,κρατούν την παράδοση, στολίζοντας από αρχαιοτάτων χρόνων με κάθε τρόπο τα κοπάδια τους. Για αυτούς, μοναδική συντροφιά τα ζώα τους, που γίνονται “οι μουσικοί των βουνών” σκορπώντας νότες και μελωδίες με τα ταιριασμένα κουδουνίσματά τους.

Η ορεινή κτηνοτροφία ανέθρεψε γενιές και γενιές και σήμερα εξαφανίζεται. Η ανάγκη για βιωσιμότητα της ορεινής πατρίδας και η υποστήριξη των νέων που επιθυμούν να μείνουν πίσω για να ασχοληθούν με την πατροπαράδοτη Ελλάδα είναι απαραίτητη όσο ποτέ.

Διαβαίνοντας την οδό του Φθινοπώρου πλέον και εφόσον έκλεισε η καλοκαιρινή περίοδος, σας παρουσιάζουμε τις δραστηριότητες της ΕΡΩ Καλύμνου, που με πρωταγωνιστή τον Αγροτικό Τομέα κατάφερε συν Θεώ να μας δώσει όμορφες και εποικοδομητικές εμπειρίες, μέσα από έναν πατροπαράδοτο τρόπο ζωής και γνώσης

Ο Χρήστος Σαπρανίδης είναι ένας παθιασμένος γεωπόνος. ” Έγινε η επιστήμη μας μια συνήθεια. Αδράνεια για το δημόσιο Γεωπόνο και εμπόριο για τον ιδιώτη συνάδελφο. Έγινε κι ο αγρότης μεροκαματιάρης των επιδοτήσεων…” αναφέρει περιγράφοντας ένα εφιαλτικό τοπίο στον πρωτογενή -αγροτοδιατροφικό τομέα όπου καταντήσαμε να εισάγουμε το 90% του βόειου κρέατος και το 75% της επιτραπέζιας ντομάτας.

«Από ένα σποράκι έγινε φυτό… Αυτές είναι οι ντομάτες του σχολείου!», γράφει σε ανάρτησή του στο Facebook μαθητής του Δημοτικού Σχολείου Ολύνθου, «ποστάροντας» μια φωτογραφία με τη φρεσκομαζεμένη σοδειά του. Παράγουν τα σχολεία… ντομάτες (ή έστω φυτά); Κι, όμως, το συγκεκριμένο σχολείο, που βρίσκεται σε ένα κατεξοχήν αγροτικό χωριό μεταξύ της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας, στη Χαλκιδική, διαθέτει και λαχανόκηπο και θερμοκήπιο!

Με τη Χάρη του  Θεού η Ενωμένη  Ρωμηοσύνη  στην Πρέβεζα, έκοψε την Αγιοβασιλόπιτά της, το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020 στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης.

Ἡ ὁμάδα τῆς ΕΡΩ στήν Μυτιλήνη καί φίλοι, ἔκοψαν τήν πρωτοχρονιάτικη πίτα της, τήν Κυριακή 26 Ἰανουαρίου 2020, μετά ἀπό τόν ἑσπερινό στήν Ἱερό Ναό Ἁγίας Μαρίνης στόν  ὁμώνυμο οἰκισμό τῆς Λέσβου.

Οἱ δοκιμασίες καὶ οἱ πειρασμοὶ εἶναι ὠφέλιμοι γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ὅταν ἀντιμετωπίζονται πνευματικά. Νὰ μὴν βαρυγκωμοῦμε μὲ τοὺς πειρασμούς, διότι τοὺς ἔχει ἐπιτρέψει ὁ Θεός καὶ εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θέτει καὶ τὰ ὄριά τους. Ἄν δὲν ἔχουμε πειρασμοὺς καὶ δοκιμασίες στὴ ζωή μας, τότε κάποιο πρόβλημα ὑπάρχει.

Ποιά εἶναι ἡ λύση στήν κρίση πού περνᾶμε; Ὁ τόπος ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν ἀνάκαμψη τῆς παραγωγικῆς διαδικασίας καί αὐτό θά γίνη μέ τήν συνδρομή ἀγροτῶν κατόχων ἀγροτικῆς παιδείας, διακινητῶν, ἐπιχειρηματιῶν, μέ ἄποψη γιά τήν διαδικασία παραγωγῆς καί τά ἀσφαλῆ προϊόντα, μέ προσέγγιση ἐνημερωτική τῶν καταναλωτῶν τῶν προϊόντων του.

Την Κυριακή 31/3/2019 η Ε.ΡΩ. Ξάνθης σας προσκαλεί στην Εκδήλωση με θέμα “Επιστροφή στην ‘Υπαιθρο”.

Πανήγυρις Αγ. Νεκταρίου στα Γιαννιτσά

Ἀρκετὰ ἐρευνητικὰ κέντρα καὶ πανεπιστήμια σ’ ὅλο τὸν κόσμο ἀσχολήθηκαν μὲ τὸν τρόπο ζωῆς καὶ τὴ διατροφὴ τῶν Κρητῶν στὴν προσπάθειά τους νὰ ἀνακαλύψουν τοὺς λόγους τῆς μακροζωίας καὶ τοῦ χαμηλοῦ ποσοστοῦ ἀσθενειῶν, ὅπως ὁ καρκίνος, οἱ καρδιόπαθειες κ.ἄ.

Τὴν ὥρα τὴν ὑπέρτατη, ποὺ θὲ νὰ σβῆ τὸ φῶς μου, ἕνας θὰ εἶν’ ἐμένανε ὁ πιὸ τρανὸς καημός μου. Δὲ θὰ εἶναι οἱ κούφιοι λογισμοί, οἱ ἀδικίες τοῦ κόσμου, θὰ εἶναι πῶς δὲ δυνήθηκα μ’ ἐσὲ νὰ ζήσω πλάση πράσινη, ἀπάνου στὰ βουνά, στὰ πέλαγα, στὰ δάση.

Μέλι εἶναι ἡ γλυκειὰ ρευστὴ θρεπτικὴ οὐσία ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ νέκταρ τῶν λουλουδιῶν τὸ ὁποῖο συλλέγουν οἱ μέλισσες, τὸ συμπυκνώνουν καὶ τὸ μετουσιώνουν μὲ τὴν προσθήκη τῶν ἀδενικῶν τους ἐκκρίσεων σὲ τροφὴ-μέλι.

Ἐδῶ καὶ χιλιετίες τὸ κατ’ ἐξοχὴν δέντρο τοῦ μεσογειακοῦ χώρου, ἡ ἐλιά, συνυπάρχει μὲ τοὺς λαοὺς τῆς Μεσογείου, ἔχει συνδεθεῖ μὲ τὴν καθημερινότητα καὶ τὶς συνήθειές τους καὶ ἔχοντας ξεπεράσει τὰ ὅρια τοῦ τοπίου, ἔχει τὰ ἴχνη της σὲ ὅλους τοὺς πολιτισμοὺς ποὺ ἀναπτύχτηκαν στὰ παράλιά της.

Ὅλα γύρω μας εἶναι σταλαγματιὲς τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Καὶ τὰ ἔμψυχα καὶ τὰ ἄψυχα καὶ τὰ φυτὰ καὶ τὰ ζῶα καὶ τὰ πουλιὰ καὶ τὰ βουνὰ καὶ ἡ θάλασσα καὶ τὸ ἡλιοβασίλεμα καὶ ὁ ἔναστρος οὐρανός.

Πρωτοπρεσβύτερου Ἀναστάσιου Παρούτογλου Ἐκπαιδευτικοῦ Ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ πίστη μας, δὲν εἶναι ἁπλῶς θρησκεία, ἀλλὰ ἡ ἐκ Θεοῦ ἀποκάλυψη τῆς ἀληθείας […]