Κυριότερος προπαγανδιστής τῆς παραπάνω πρότασης εἶναι ὁ ὁμότιμος καθηγητής τῆς θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Εὐάγγελος Θεοδώρου, ὁ ὁποῖος ἐπί τριάντα περίπου χρόνια μέ τίς σχετικές μελέτες του προσπαθεῖ νά πείσει τούς Σεβασμιωτάτους Ἱεράρχες τῆς ἀνά τήν οἰκουμένη Ὀρθοδοξίας νά προβοῦν χωρίς ἀναστολές σέ χειροτονίες διακονισσῶν.
Μου ήρθαν δυο χθες και άρχισαν τη συζήτηση για τον προαναφερθέντα συγγραφέα. Ό ένας τον επαινούσε και ο άλλος τον κατηγορούσε. Τότε εγώ τους είπα: “Βρε παιδιά, τι λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο; Δεν λέει: «και ναι και όχι» Λέει: «ή ναι, ναι» ή «ου, ου». Έ, και εγώ σας λέω: «τον συγγραφέα αυτόν, ου, ου»
Η έκτη Κυριακή από του Πάσχα είναι αφιερωμένη σε ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα του Κυρίου μας, στη θεραπεία του εκ γενετής τυφλού, το οποίο διασώζει ο ευαγγελιστής Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του, με κάθε λεπτομέρεια και το οποίο ενέχει μεγάλες αλήθειες.
Πλησίαζαν τα Χριστούγεννα και την Παρασκευή θα συνταξιδεύαμε για την Αθήνα. Σε αυτόν τον νυχτερινό περίπατο ο Χ… μου αποκάλυψε ότι ο πατέρας του ήταν μασόνος και εκείνος θα ακολουθούσε τον ίδιο δρόμο. Ήμουν μόλις 20 ετών, μέσα στην αμφισβήτηση, στην άγνοια και στην περιέργεια…….
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου στούς Ἀποστόλους
δηλαδή: Δεν επιτρέπεται ο χριστιανός να παντρεύεται με πρόσωπα που ανήκουν σε οποιαδήποτε αίρεση ή να δίνει τους γιούς ή τις θυγατέρες του ως συζύγους σε αιρετικούς, αλλά να προτιμούν , όταν είναι δυνατόν, να μεταπείθουν τους αιρετικούς να γίνονται ορθόδοξοι χριστιανοί και ύστερα να παντρεύονται.
Σχόλιο στην πρόσφατη «χειροτονία» διακόνισσας
Κι ὅμως δὲν ἔπαψε νὰ ἐλπίζῃ καὶ νὰ περιμένῃ τὸν ἄνθρωπο. Ἀλλὰ καὶ Ἐκεῖνος δὲν τὸν λησμόνησε. Ἐκεῖνος ποὺ ἀφουγκραζόταν τὸν πόνο τῆς κάθε πονεμένης ψυχῆς καὶ τὴν σπλαγχνιζόταν, Ἐκεῖνος ποὺ θεράπευε «πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν», κάθε σωματικὴ καὶ ψυχικὴ ἀσθένεια, «γνοὺς ὅτι ὁ παράλυτος πολὺν ἤδη χρόνον εἶχε», πρόφθασε καὶ ἦρθε τὴν κατάλληλη στιγμή, πρὶν νὰ σβήση ἐντελῶς ἡ ἐλπίδα του.
Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος: Παναγία, η Μητέρα όλου του Κόσμου
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ♰: Τι ήρθε να κάνει ο Χριστός στον κόσμο;
Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου. Ἡ Ἀνάσταση Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ (Λουκ. κδ΄ 30-38)– ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 09-12-79
Oυδέποτε στην εκκλησιαστική ιστορία επετράπη η συμμετοχή γυναικός στη θεία Λειτουργία και μάλιστα να μεταδίδει το Άχραντο Σώμα και Τίμιο Αίμα του Σωτήρος στους πιστούς!!!
Υμνωδία και αγιογραφία εκφράζουν πάντα το ίδιο πράγμα στην Ορθόδοξο Εκκλησία, η μία με τα λόγια και με την ψαλμωδία κ’ η άλλη με σχήματα ιερά και συμβολικά και με χρώματα μυστικά. Η αληθινή αυτή εικόνα της Αναστάσεως…δεν παριστάνει άλλο από ό,τι λέγει το Πασχαλινό τροπάρι που το ψέλνουνε μικροί και μεγάλοι: «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
«Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος· ἀπιστία πίστιν βεβαίαν ἐγέννησεν». Πραγματικὰ θαυμαστὸς ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον ἡ ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ ἔγινε πρόξενος βεβαίας πίστεως! Πῶς μπορεῖ, ἀλήθεια, νὰ συμβῆ αὐτό; Εἶναι ποτὲ δυνατὸν ἀπὸ τὴν ἀπιστία νὰ προκύψῃ πίστη καὶ μάλιστα βεβαία; «Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι», θὰ σπεύσῃ νὰ ἀπαντήσῃ κάποιος. Ὅμως ὁ Θωμᾶς περιγράφεται ὡς ἄπιστος, ὄχι ὡς πιστός, μέχρι τοὐλάχιστον νὰ λάβῃ τὶς ἀποδείξεις ποὺ ζητοῦσε.
Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου. Ἡ Ἀνάσταση Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ(Λουκ. κδ΄ 9,11,12, Μάρκ.ιστ΄11,12,Ματθ. κη΄9-10)– ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 04-11-79
Ὁ Ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ, ζῶντας ὁ ἴδιος σὲ μιὰ συνεχῆ ἀναστάσιμη χαρά, τὴν εὐχόταν ὁλόψυχα καὶ γιὰ ὅλους τοὺς συνανθρώπους του, μὲ τὴν φράση: «Χριστὸς Ἀνέστη, χαρά μου». Ἐὰν θέλωμε καὶ ἐμεῖς νὰ βιώνουμε πραγματικὰ καὶ παντοτινὰ τὴν μοναδικὴ καὶ ἀληθινὴ ἐν Χριστῷ χαρά, τὴν τόσο διαφορετικὴ ἀπὸ τὶς ψεύτικες καὶ ἐφήμερες ἐπίγειες χαρές, δὲν ἔχομε παρὰ νὰ ἀγωνιστοῦμε, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴν πραγμάτωσή της…
Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.Ὄρθρος Μ. Τρίτης
(Μάτθ. 23, 14-15)– ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 24-04-89
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου: Αν δούμε την καθημερινότητα του σύγχρονου ανθρώπου, από την ώρα που γεννιέται έως τη θανή του, διαπιστώνουμε ότι, όπως σε κάθε εποχή, έτσι και τώρα κατευθύνεται από τις συνθήκες. Χαρακτηριστικό φαινόμενο αυτών των συνθηκών είναι στις μεγαλουπόλεις το πώς ζουν και το πώς κινούνται οι εργαζόμενοι προς και από τις εργασίες τους στους διαδρόμους του μετρό και στους δρόμους. Βλέπει κανείς στις δύο κατευθύνσεις εκατομμύρια ανθρώπων να κινούνται με το ίδιο ταχύ βήμα, που θυμίζει βηματισμό στρατευμάτων.
Έχω την ιδέα πως κι ένας που είναι τυφλός και κουφός, θα νιώσει την άνοιξη που ήρθε,δίχως να βλέπει και δίχως να ακούει τίποτα απ’ όσα τη μαρτυρούν. Γιατί ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται από μέσα του τον ερχομό της. Σε μένα, όπως και σε κάθε Έλληνα που αγαπά τη θρησκεία μας, όλα τα φυσικά φαινόμενα είναι δεμένα με το μυστήριο της Εκκλησίας και πιο πολύ η άνοιξη, που γίνεται πνευματική με την Ανάσταση του Χριστού.
Ἡ ἔνδοξη ἔξοδος τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸν Ἅδη, λοιπόν, εἶναι τόσο θριαμβευτικὴ ὅσο καὶ ἡ ἄνοδός Του ἐπάνω στὸν Σταυρό: ἀποτελοῦν ἐξ ἴσου μέρη τῆς προσφορᾶς Του στὸ ἀνθρώπινο γένος, μέρη ἀλληλένδετα. Πῶς ἔφτασε ὁ Κύριος στὴν νίκη διὰ τοῦ Σταυροῦ; Τὸ ἔκανε χάνοντας γιὰ τὸν κόσμο…
Το «Χριστός Ανέστη» του Γέροντος Παρθενίου!
Χριστός Ανέστη – Γέρων Εφραίμ Αριζόνας
Προσέξτε με πολύ εδώ, γιατί αυτά είναι αναμφισβήτητες αποδείξεις της Αναστάσεως. Γι’ αυτό και θα επαναλάβω: Αν δεν αναστήθηκε, πώς έγιναν αργότερα στο όνομά Του μεγαλύτερα θαύματα; Κανείς βέβαια δεν κάνει μετά τον θάνατό του μεγαλύτερα θαύματα απ’ όσα όταν ζούσε.
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Η εις Άδου κάθοδος του Ιησού Χριστού
Πάσχα παλιό και ο τότε νεαρός στρατιώτης Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης, παραμονές Μεγάλης Εβδομάδας, ονειρεύεται την επερχόμενη άδεια και τη συμμετοχή του στις Ακολουθίες της Εβδομάδας των Παθών. Τελικά την θυσιάζει από αγάπη για κάποιον συνάδελφο του…
Αποσπάσματα από την Δίκη, την Σταύρωση και την Εις Άδου Κάθοδο του Χριστού
Απόσπασμα ομιλίας απο την ομιλία “Μελέτη του Πάθους του Χριστού και Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός”
Τη νύχτα που πιάσανε το Χριστό στον κήπο της Γεσθημανή, οι μαθητές του από το φόβο τους σκορπίσανε και τον αφήσανε μονάχον στα χέρια των ανόμων για να βγει αληθινή η προφητεία «Θα χτυπήσουνε τον τσομπάνη και θα σκορπίσουνε τα πρόβατα»…
Μέχρι το τέλος όμως της ιστορίας η Εκκλησία θα πολεμάται από έξω και, δυστυχώς, από μέσα. Ο Χριστός θα σταυρώνεται και θα ξανασταυρώνεται από εχθρούς Του αλλά και από «μαθητές» Του, που, υποταγμένοι στα πάθη, αρνούνται να άρουν τον σταυρό τους και επιδιώκουν να φθάσουν στην ανάσταση με παράκαμψη του «Γολγοθά».
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι για μας τους χριστιανούς η πλέον φρικτή, πένθιμη και λυπητερή ημέρα, αλλά και η πιο ιερή, η πιο αγία, η πολυσέβαστη και πλέον αγαπητή και προσκυνητή ημέρα της Εκκλησίας μας. Κι αυτό διότι ο Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων, ο Ενανθρωπήσας Υιός και Λόγος του Θεού κρέμεται καρφωμένος, γυμνός, άπνους, επάνω στο ξύλο του σταυρού, ως χείριστος κακούργος…
Ὅμως μετὰ ἀπὸ λίγο στὸν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ ὁ Χριστὸς εἶναι μόνος. Οὔτε οἱ τρεῖς πιὸ ἔμπιστοι μαθητές του, Πέτρος, Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης, δὲν μπόρεσαν νὰ γρηγορήσουν, νὰ συναγρυπνήσουν μαζί του. «Ἦσαν γὰρ αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοὶ βεβαρημένοι», ἀλλὰ καὶ ἡ λύπη «πεπλήρωκεν», εἶχε πλημμυρίσει τὴν καρδιά τους.
Αθανάσιος Μητροπολίτης Λεμεσού: Τα γεγονότα της μεγάλης Εβδομάδας
Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου. Τῶν Βαΐων (Ἰωάν. 12, 12-3) – ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία: 31-03-91